In a study of dynamogenic stimulati

In a study of dynamogenic stimulation for the purpose of explaining pacemaking and competition in 1898, Norman Triplett theorized that “the bodily presence of another rider is a stimulus to the racer in arousing the competitive instinct...”.[37] This dynamogenic factor is believed to have laid the groundwork for what is now known as social facilitation—an “improvement in task performance that occurs when people work in the presence of other people”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาการกระตุ้น dynamogenic เพื่อ pacemaking และแข่งขันใน 1898 นอร์แมน Triplett มหาเศรษฐีว่า "ปัจจุบันร่างกายของไรเดอร์อื่นเป็นเพื่อแข่งในปลุกใจสัญชาตญาณการแข่งขัน..." [37] ปัจจัย dynamogenic เชื่อว่ามีวางรากฐานสำหรับตอนนี้เรียกว่าสังคมอำนวยความสะดวกซึ่งการ "ปรับปรุงประสิทธิภาพของงานที่เกิดขึ้นเมื่อคนทำงานในที่คนอื่น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาของการกระตุ้น dynamogenic เพื่อวัตถุประสงค์ในการอธิบาย pacemaking และการแข่งขันในปี 1898 ที่นอร์แมน Triplett มหาเศรษฐีว่า "การปรากฏตัวของร่างกายของผู้ขับขี่อีกอย่างก็คือการกระตุ้นที่จะแข่งในปลุกใจสัญชาตญาณการแข่งขันที่ ... ". [37] นี้ปัจจัย dynamogenic เชื่อว่าจะได้วางรากฐานสำหรับสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันในขณะนี้เป็นสังคมที่อำนวยความสะดวกสำหรับผู้ใช้ "การปรับปรุงในการปฏิบัติงานที่เกิดขึ้นเมื่อคนที่ทำงานในการปรากฏตัวของคนอื่น ๆ "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาการกระตุ้น dynamogenic เพื่ออธิบาย pacemaking และการแข่งขันใน 1898 , นอร์แมน triplett theorized ที่ " ร่างกายตนของไรเดอร์อื่น คือ การกระตุ้นให้นักแข่งในงานแข่งขันสัญชาตญาณ . . . . . . . " [ 37 ] นี้ปัจจัย dynamogenic เชื่อว่ามีการวางรากฐานสำหรับสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันในขณะนี้เป็นสังคมที่อำนวยความสะดวก " การปรับปรุงในการปฏิบัติงานที่เกิดขึ้นเมื่อคนต่อหน้าคนอื่น " .