Boswell was born in Blair's Land on

Boswell was born in Blair's Land on the east side of Parliament Close behind St Giles' Cathedral in Edinburgh on 29 October 1740. He was the eldest son of a judge, Alexander Boswell, Lord Auchinleck, and his wife Euphemia Erskine. As the eldest son, he was heir to his family's estate of Auchinleck in Ayrshire. Boswell's mother was a strict Calvinist, and he felt that his father was cold to him. As a child, he was delicate and suffered from some type of nervous ailment which appeared to be inherent[2][citation needed] and would afflict him sporadically all through his life. At the age of five, he was sent to James Mundell's academy, an advanced institution by the standards of the time, where he was instructed in English, Latin, writing and arithmetic. Boswell was unhappy there, and his sickliness began to manifest itself in the physical incidents associated with nightmares and extreme shyness.

In view of this, the now-eight-year-old was removed from the academy and educated by a string of private tutors who included John Dunn and a Mr. Fergusson. The former had rather more success than his successor: he versed his charge in the joys of literature (not least of all the Spectator essays) and opened his eyes to the pleasances of religion. Dunn was also present during, if not directly involved in, Boswell's serious affliction of 1752, when he was rusticated to the "toun" of Moffat in northern Dumfriesshire. This afforded him his first experience of genuine society, and his recovery was rapid and complete. It may, however, have inculcated the notion that travel and entertainment were his best sedatives.

Boswell's Edinburgh. In his journals he often mentions using the "Back Stairs" behind Parliament Close. His birthplace was the family's town house on the east side of the close, just around the corner at the top of the steps.
At thirteen, Boswell was enrolled into the arts course at the University of Edinburgh, studying there from 1753 to 1758. Midway through his studies, he suffered a serious depression and nervous illness, but, when he recovered, he had thrown off all signs of delicacy and attained robust health. Boswell had swarthy skin, black hair and dark eyes; he was of average height, and he tended to plumpness. His appearance was alert and masculine, and he had an ingratiating sense of good humour.

Upon turning nineteen, he was sent to continue his studies at the University of Glasgow, where he attended the lectures of Adam Smith. While at Glasgow, Boswell decided to convert to Catholicism and become a monk. Upon learning of this, his father ordered him home. Instead of obeying, though, Boswell ran away to London, where he spent three months, living the life of a libertine, before he was taken back to Scotland by his father. Upon returning, he was re-enrolled at Edinburgh University and forced by his father to sign away most of his inheritance in return for an allowance of £100 a year.

On 30 July 1762, Boswell took his oral law exam, which he passed with some skill. Upon this success, Lord Auchinleck decided to raise his son's allowance to £200 a year and allowed him to return to London. It was during his second spell there that Boswell wrote his London Journal and, on 16 May 1763, met Johnson for the first time. The pair became friends almost immediately. Johnson eventually nicknamed him "Bozzy".

The first conversation between Johnson and Boswell is quoted in Life of Samuel Johnson as follows:

[Boswell:] "Mr. Johnson, I do indeed come from Scotland, but I cannot help it."
[Johnson:] "That, Sir, I find, is what a very great many of your countrymen cannot help."[3]

European travels[edit]
It was around three months after this first encounter with Johnson that Boswell departed for Europe with the initial goal of continuing his law studies at Utrecht University. He spent a year there and although desperately unhappy the first few months, eventually quite enjoyed his time in Utrecht. He befriended and fell in love with Isabelle de Charrière, also known as Belle van Zuylen, a vivacious young Dutchwoman of unorthodox opinions, his social and intellectual superior. Boswell admired the young widow Geelvinck who refused to marry him. After this, Boswell spent most of the next two years travelling around the continent. During this time he met Jean-Jacques Rousseau and made a pilgrimage to Rome. Boswell also travelled to Corsica to meet one of his heroes, the independence leader Pasquale Paoli. His well-observed diaries and correspondence of this time have been compiled into two books Boswell in Holland and Boswell on the Grand Tour.

Mature life[edit]

James Boswell by George Willison
Boswell returned to London in February 1766 accompanied by Rousseau's mistress, with whom he had a brief affair on the journey home.[4] After spending a few weeks in the capital, he returned to Scotland to take his final law exam. He passed the exam and became an advocate. He practised for over a decade, during which time he s

In view of this, the now-eight-year-old was removed from the academy and educated by a string of private tutors who included John Dunn and a Mr. Fergusson. The former had rather more success than his successor: he versed his charge in the joys of literature (not least of all the Spectator essays) and opened his eyes to the pleasances of religion. Dunn was also present during, if not directly involved in, Boswell's serious affliction of 1752, when he was rusticated to the "toun" of Moffat in northern Dumfriesshire. This afforded him his first experience of genuine society, and his recovery was rapid and complete. It may, however, have inculcated the notion that travel and entertainment were his best sedatives.

Boswell's Edinburgh. In his journals he often mentions using the "Back Stairs" behind Parliament Close. His birthplace was the family's town house on the east side of the close, just around the corner at the top of the steps.
At thirteen, Boswell was enrolled into the arts course at the University of Edinburgh, studying there from 1753 to 1758. Midway through his studies, he suffered a serious depression and nervous illness, but, when he recovered, he had thrown off all signs of delicacy and attained robust health. Boswell had swarthy skin, black hair and dark eyes; he was of average height, and he tended to plumpness. His appearance was alert and masculine, and he had an ingratiating sense of good humour.

Upon turning nineteen, he was sent to continue his studies at the University of Glasgow, where he attended the lectures of Adam Smith. While at Glasgow, Boswell decided to convert to Catholicism and become a monk. Upon learning of this, his father ordered him home. Instead of obeying, though, Boswell ran away to London, where he spent three months, living the life of a libertine, before he was taken back to Scotland by his father. Upon returning, he was re-enrolled at Edinburgh University and forced by his father to sign away most of his inheritance in return for an allowance of £100 a year.

On 30 July 1762, Boswell took his oral law exam, which he passed with some skill. Upon this success, Lord Auchinleck decided to raise his son's allowance to £200 a year and allowed him to return to London. It was during his second spell there that Boswell wrote his London Journal and, on 16 May 1763, met Johnson for the first time. The pair became friends almost immediately. Johnson eventually nicknamed him "Bozzy".

The first conversation between Johnson and Boswell is quoted in Life of Samuel Johnson as follows:

[Boswell:] "Mr. Johnson, I do indeed come from Scotland, but I cannot help it."
[Johnson:] "That, Sir, I find, is what a very great many of your countrymen cannot help."[3]

European travels[edit]
It was around three months after this first encounter with Johnson that Boswell departed for Europe with the initial goal of continuing his law studies at Utrecht University. He spent a year there and although desperately unhappy the first few months, eventually quite enjoyed his time in Utrecht. He befriended and fell in love with Isabelle de Charrière, also known as Belle van Zuylen, a vivacious young Dutchwoman of unorthodox opinions, his social and intellectual superior. Boswell admired the young widow Geelvinck who refused to marry him. After this, Boswell spent most of the next two years travelling around the continent. During this time he met Jean-Jacques Rousseau and made a pilgrimage to Rome. Boswell also travelled to Corsica to meet one of his heroes, the independence leader Pasquale Paoli. His well-observed diaries and correspondence of this time have been compiled into two books Boswell in Holland and Boswell on the Grand Tour.

Mature life[edit]

James Boswell by George Willison
Boswell returned to London in February 1766 accompanied by Rousseau's mistress, with whom he had a brief affair on the journey home.[4] After spending a few weeks in the capital, he returned to Scotland to take his final law exam. He passed the exam and became an advocate. He practised for over a decade, during which time he s

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

Boswell was born in Blair's Land on the east side of Parliament Close behind St Giles' Cathedral in Edinburgh on 29 October 1740. He was the eldest son of a judge, Alexander Boswell, Lord Auchinleck, and his wife Euphemia Erskine. As the eldest son, he was heir to his family's estate of Auchinleck in Ayrshire. Boswell's mother was a strict Calvinist, and he felt that his father was cold to him. As a child, he was delicate and suffered from some type of nervous ailment which appeared to be inherent[2][citation needed] and would afflict him sporadically all through his life. At the age of five, he was sent to James Mundell's academy, an advanced institution by the standards of the time, where he was instructed in English, Latin, writing and arithmetic. Boswell was unhappy there, and his sickliness began to manifest itself in the physical incidents associated with nightmares and extreme shyness.In view of this, the now-eight-year-old was removed from the academy and educated by a string of private tutors who included John Dunn and a Mr. Fergusson. The former had rather more success than his successor: he versed his charge in the joys of literature (not least of all the Spectator essays) and opened his eyes to the pleasances of religion. Dunn was also present during, if not directly involved in, Boswell's serious affliction of 1752, when he was rusticated to the "toun" of Moffat in northern Dumfriesshire. This afforded him his first experience of genuine society, and his recovery was rapid and complete. It may, however, have inculcated the notion that travel and entertainment were his best sedatives.Boswell's Edinburgh. In his journals he often mentions using the "Back Stairs" behind Parliament Close. His birthplace was the family's town house on the east side of the close, just around the corner at the top of the steps.At thirteen, Boswell was enrolled into the arts course at the University of Edinburgh, studying there from 1753 to 1758. Midway through his studies, he suffered a serious depression and nervous illness, but, when he recovered, he had thrown off all signs of delicacy and attained robust health. Boswell had swarthy skin, black hair and dark eyes; he was of average height, and he tended to plumpness. His appearance was alert and masculine, and he had an ingratiating sense of good humour.Upon turning nineteen, he was sent to continue his studies at the University of Glasgow, where he attended the lectures of Adam Smith. While at Glasgow, Boswell decided to convert to Catholicism and become a monk. Upon learning of this, his father ordered him home. Instead of obeying, though, Boswell ran away to London, where he spent three months, living the life of a libertine, before he was taken back to Scotland by his father. Upon returning, he was re-enrolled at Edinburgh University and forced by his father to sign away most of his inheritance in return for an allowance of £100 a year.On 30 July 1762, Boswell took his oral law exam, which he passed with some skill. Upon this success, Lord Auchinleck decided to raise his son's allowance to £200 a year and allowed him to return to London. It was during his second spell there that Boswell wrote his London Journal and, on 16 May 1763, met Johnson for the first time. The pair became friends almost immediately. Johnson eventually nicknamed him "Bozzy".The first conversation between Johnson and Boswell is quoted in Life of Samuel Johnson as follows:[Boswell:] "Mr. Johnson, I do indeed come from Scotland, but I cannot help it."[Johnson:] "That, Sir, I find, is what a very great many of your countrymen cannot help."[3]European travels[edit]It was around three months after this first encounter with Johnson that Boswell departed for Europe with the initial goal of continuing his law studies at Utrecht University. He spent a year there and although desperately unhappy the first few months, eventually quite enjoyed his time in Utrecht. He befriended and fell in love with Isabelle de Charrière, also known as Belle van Zuylen, a vivacious young Dutchwoman of unorthodox opinions, his social and intellectual superior. Boswell admired the young widow Geelvinck who refused to marry him. After this, Boswell spent most of the next two years travelling around the continent. During this time he met Jean-Jacques Rousseau and made a pilgrimage to Rome. Boswell also travelled to Corsica to meet one of his heroes, the independence leader Pasquale Paoli. His well-observed diaries and correspondence of this time have been compiled into two books Boswell in Holland and Boswell on the Grand Tour.Mature life[edit]James Boswell by George WillisonBoswell returned to London in February 1766 accompanied by Rousseau's mistress, with whom he had a brief affair on the journey home.[4] After spending a few weeks in the capital, he returned to Scotland to take his final law exam. He passed the exam and became an advocate. He practised for over a decade, during which time he s

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

บอสเวลล์เกิดในแบลร์ที่ดินบนฝั่งตะวันออกของรัฐสภาที่ปิดอยู่เบื้องหลังวิหารเซนต์ไจลส์ 'ในเอดินบะระ 29 ตุลาคม 1,740 เขาเป็นบุตรชายคนโตของผู้พิพากษา, อเล็กซานเดบอสเวลล์ลอร์ดอัคชินเลและภรรยาของเขา Euphemia เออร์สกิน ในฐานะที่เป็นลูกชายคนโตของเขาเป็นทายาทที่ดินของครอบครัวของเขาจากอัคชินเลใน Ayrshire แม่ของบอสเวลเป็นที่เข้มงวดลัทธิและเขารู้สึกว่าพ่อของเขาเป็นเย็นให้กับเขา เป็นเด็กเขาเป็นที่ละเอียดอ่อนและความทุกข์ทรมานจากประเภทของโรคประสาทบางอย่างที่ดูเหมือนจะเป็นโดยธรรมชาติ [2] [ต้องการอ้างอิง] และจะทำให้เสียใจเขาเป็นระยะ ๆ ตลอดชีวิตของเขา ตั้งแต่อายุห้าขวบเขาถูกส่งไปยังสถาบันการศึกษาเจมส์ Mundell ของสถาบันการศึกษาขั้นสูงตามมาตรฐานของเวลาที่เขาได้รับคำสั่งในภาษาอังกฤษ, ภาษาละติน, เขียนและการคำนวณ บอสเวลล์ก็มีความสุขที่นั่นและความอ่อนแอของเขาเริ่มที่จะแสดงให้เห็นตัวเองในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับฝันร้ายและขี้อายมาก. ในมุมมองนี้ตอนนี้แปดปีจะถูกลบออกจากสถาบันการศึกษาและการศึกษาโดยสตริงของครูเอกชนที่ รวมถึงจอห์นดันน์และนายเฟอร์กูสัน อดีตเคยประสบความสำเร็จค่อนข้างมากกว่าทายาทของเขาเขามีประสบการณ์ค่าใช้จ่ายของเขาในความสุขของวรรณกรรม (ไม่น้อยทุกเรียงความชม) และเปิดตาของเขาเพื่อ pleasances ของศาสนา ดันน์ยังคงอยู่ในระหว่างการหากไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงในบอสเวลล์ของความทุกข์ใจอย่างรุนแรงของ 1752 เมื่อเขาได้รับ rusticated กับ "Toun" ของมอฟแฟตในภาคเหนือของคี เจ้าตัวนี้เขาประสบการณ์ครั้งแรกของเขาในสังคมของแท้และการกู้คืนของเขาเป็นอย่างรวดเร็วและสมบูรณ์ มันอาจจะ แต่ได้ inculcated ความคิดที่ว่าเดินทางและความบันเทิงเป็นยานอนหลับที่ดีที่สุดของเขา. บอสเวลล์ของเอดินเบอระ ในวารสารของเขาที่เขามักจะกล่าวถึงการใช้ "กลับบันได" หลังปิดรัฐสภา บ้านเกิดของเขาเป็นครอบครัวของบ้านในเมืองทางด้านทิศตะวันออกของใกล้เพียงรอบมุมที่ด้านบนของขั้นตอนที่. ที่สิบสามบอสเวลล์ได้รับการลงทะเบียนในหลักสูตรศิลปะที่มหาวิทยาลัยเอดินบะระมีการศึกษาจาก 1,753 ไป 1,758 มิดเวย์ ผ่านการศึกษาของเขาเขาได้รับความเดือดร้อนภาวะซึมเศร้าและความเจ็บป่วยร้ายแรงประสาท แต่เมื่อเขาฟื้นเขาได้โยนออกสัญญาณทั้งหมดของอาหารอันโอชะและบรรลุสุขภาพที่แข็งแกร่ง บอสเวลล์มีผิวคล้ำผมสีดำและตามืด เขาเป็นค่าเฉลี่ยความสูงและเขามีแนวโน้มที่จะอวบ การปรากฏตัวของเขาคือการแจ้งเตือนและผู้ชายและเขาก็มีความรู้สึกของอารมณ์ขันเอาใจดี. เมื่อหันสิบเก้าเขาถูกส่งไปศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยกลาสโกว์ที่เขาเข้าร่วมบรรยายของอาดัมสมิ ธ ในขณะที่กลาสโกว์บอสเวลล์ตัดสินใจที่จะแปลงเป็นนิกายโรมันคาทอลิกและกลายเป็นพระภิกษุสงฆ์ เมื่อรู้อย่างนี้พ่อของเขาสั่งให้เขากลับบ้าน แทนการเชื่อฟัง แต่บอสเวลล์วิ่งหนีไปลอนดอนซึ่งเขาใช้เวลาสามเดือนชีวิตของศีลธรรมก่อนที่เขาจะถูกนำกลับไปยังสกอตแลนด์โดยพ่อของเขา เมื่อกลับมาเขาเป็นอีกครั้งที่ลงทะเบียนเรียนที่มหาวิทยาลัยเอดินเบอระและถูกบังคับโดยพ่อของเขาที่จะลงนามไปมากที่สุดของมรดกของเขาในการตอบแทนสำหรับค่าเผื่อของ£ 100 ปีหนึ่ง. เมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม 1762 บอสเวลล์เอาการสอบปากกฎหมายของเขาซึ่งเขาผ่านไป ทักษะบางอย่าง ความสำเร็จนี้พระเจ้าอัคชินเลตัดสินใจที่จะเพิ่มค่าเผื่อลูกชายของเขาถึง£ 200 ปีและได้รับอนุญาตให้เขากลับไปยังกรุงลอนดอน มันเป็นช่วงคาถาที่สองของเขามีที่บอสเวลล์เขียนของเขาลอนดอนวารสารและใน 16 พฤษภาคม 1763 พบกับจอห์นสันเป็นครั้งแรก ทั้งคู่กลายเป็นเพื่อนที่เกือบจะในทันที . จอห์นสันในที่สุดก็เรียกเขาว่า "Bozzy" การสนทนาครั้งแรกระหว่างจอห์นสันและบอสเวลล์จะยกมาในชีวิตของซามูเอลจอห์นสันเป็นดังนี้: [บอสเวลล์:] "มร. จอห์นสันผมไม่แน่นอนมาจากสกอตแลนด์ แต่ฉันไม่สามารถช่วยได้" [จอห์นสัน :] "นั่นครับผมพบว่าเป็นสิ่งที่ดีมากหลายชาติของคุณไม่สามารถช่วย." [3] การเดินทางในยุโรป [แก้ไข] มันเป็นรอบสามเดือนหลังจากการเผชิญหน้ากันครั้งแรกนี้กับจอห์นสันที่บอสเวลล์ออกไปยุโรปกับเริ่มต้น เป้าหมายของการดำเนินการต่อกฎหมายของเขาศึกษาที่มหาวิทยาลัยอูเทรค เขาใช้เวลาหนึ่งปีมีและถึงแม้จะไม่มีความสุขอย่างยิ่งที่ไม่กี่เดือนแรกที่สุดก็ค่อนข้างมีความสุขเวลาที่เขาอยู่ในอูเทรค เขาเป็นเพื่อนสนิทและตกหลุมรักกับอิสซาเบลเดอCharrièreยังเป็นที่รู้จักเบลล์แวน Zuylen หนุ่มชีวิตชีวา Dutchwoman ความคิดเห็นนอกรีตสังคมและทางปัญญาที่เหนือกว่าของเขา บอสเวลล์ได้รับการยกย่องม่ายสาว Geelvinck ที่ปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเขา หลังจากนี้บอสเวลล์ใช้เวลาส่วนใหญ่ของทั้งสองปีถัดไปเดินทางไปทั่วทวีปยุโรป ในช่วงเวลานี้เขาได้พบกับ Jean-Jacques Rousseau และทำให้แสวงบุญไปยังกรุงโรม บอสเวลล์เดินทางไปยังคอร์ซิกาเพื่อตอบสนองหนึ่งในวีรบุรุษของเขาเป็นอิสระผู้นำปาสเปา ไดอารี่ดีสังเกตของเขาและการติดต่อในเวลานี้ได้รับการเรียบเรียงหนังสือสองเล่มบอสเวลล์ในฮอลแลนด์และบอสเวลล์แกรนด์ทัวร์. ชีวิตผู้ใหญ่ [แก้ไข] เจมส์บอสเวลล์โดยจอร์จ Willison บอสเวลล์กลับไปลอนดอนในกุมภาพันธ์ 1766 พร้อมกับเมียน้อยรูสโซส์กับใคร เขามีความสัมพันธ์สั้น ๆ เกี่ยวกับเดินทางกลับบ้าน. [4] หลังจากใช้เวลาเพียงไม่กี่สัปดาห์ในเมืองหลวงที่เขากลับมาก็อตแลนด์ที่จะสอบกฎหมายของเขาเป็นครั้งสุดท้าย เขาผ่านการสอบและกลายเป็นผู้สนับสนุน เขามีประสบการณ์มานานกว่าทศวรรษที่ผ่านมาในช่วงเวลาที่เขา s

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

บอสเวลล์ เกิดในแผ่นดินของแบลร์ในด้านตะวันออกของโบสถ์เซนต์ไจลส์ ' รัฐสภาปิดหลังในเอดินบะระบน 29 ตุลาคม 1740 . เขาเป็นลูกชายคนโตของผู้พิพากษา อเล็กซานเดอร์ บอสเวลล์ ลอร์ด auchinleck และภรรยาของเขายูฟีเมีย Erskine . เป็นลูกชายคนโต เขาเป็นทายาทมรดกของครอบครัว auchinleck ในไอร์ . แม่บอสเวลล์เป็นอย่างเข้มงวด calvinist และเขารู้สึกว่าพ่อของเขาเย็นชากับเขา เป็นเด็กเขาละเอียดอ่อน และความเดือดร้อนจากบางชนิดของโรค ซึ่งดูเหมือนจะเป็นประสาทโดยธรรมชาติ [ 2 ] [ อ้างอิงที่จำเป็น ] และจะข่มเหงเขาเป็นระยะ ๆ ตลอดชีวิตของเขา ที่อายุห้า เขาถูกส่งไปที่ เจมส์ มันเดล Academy เป็นสถาบันที่ทันสมัยตามมาตรฐานของเวลาที่เขาสอนภาษาอังกฤษ ภาษาอังกฤษ การเขียน และคณิตศาสตร์ โบสแวลไม่มีความสุข และ sickliness ของเขาเริ่มที่จะประจักษ์เองในเหตุการณ์ทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับฝันร้ายและรุนแรงความอาย .ในมุมมองนี้ ตอนนี้แปดขวบถูกลบออกจากโรงเรียนและการศึกษาโดยสตริงของเอกชนรวมจอห์นดันน์ และติวเตอร์ที่คุณเฟอร์กัสสัน . อดีตมีความสำเร็จ ค่อนข้างมากกว่าผู้สืบทอดของเขา : เขาเป็นค่าใช้จ่ายของเขาในความสุขของวรรณคดี ( ไม่น้อยของบทความทั้งหมดชม ) และเปิดตาของเขาเพื่อ pleasances ของศาสนา ดันน์ยังปัจจุบันขณะ ถ้าไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรง ใน โบสแวลเครียดความทุกข์ใน 1752 เมื่อเขา rusticated เพื่อ " toun " มอฟแฟต ในภาคเหนือดัมฟรีสเชียร์ . นี้ช่วยให้เขาสัมผัสแรกของสังคมอย่างแท้จริง และการกู้คืนของเขาอย่างรวดเร็ว และเสร็จสมบูรณ์ มันอาจจะ , อย่างไรก็ตาม , มี inculcated ความคิดที่การท่องเที่ยวและความบันเทิงเป็นยากล่อมประสาทที่ดีที่สุดของเขาบอสเวลล์ของเอดินบะระ ในวารสารของเขาเขามักจะกล่าวถึงโดยใช้ " บันไดด้านหลัง " หลังปิดสภา บ้านเกิดของเขาคือครอบครัวของบ้านในเมืองทางทิศตะวันออกของปิดเพียงรอบมุมที่ด้านบนของขั้นตอนที่ 13 , บอสเวลล์ได้เข้าเรียนศิลปะที่มหาวิทยาลัยเอดินบะระ เรียนจาก 1144 ถึง 1758 . มิดเวย์ผ่านการศึกษาของเขาประสบภาวะซึมเศร้าที่รุนแรงและโรคประสาท แต่เมื่อเขาได้ เขาได้โยนออกสัญญาณทั้งหมดของความละเอียดอ่อนและบรรลุสุขภาพแข็งแรง . บอสเวลล์มีผิวที่ดำคล้ำ เส้นผมสีดำและดวงตาสีดำ เขามีความสูงเฉลี่ย และเขามีแนวโน้มที่จะความอวบอ้วน ลักษณะของเขาได้แจ้งเตือน และผู้ชาย แล้วเขามีทําให้คนชอบความรู้สึกของอารมณ์ขันที่ดี .เมื่อเปิดสิบเก้า เขาถูกส่งไปศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยกลาสโกว์ ซึ่งเขาได้เข้าร่วมการบรรยายของ อดัม สมิธ ขณะ ที่กลาสโกว์ บอสเวลล์ตัดสินใจที่จะแปลงเพื่อศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกและกลายเป็นพระ เมื่อการเรียนรู้นี้ คุณพ่อของเขาสั่งให้เขากลับบ้าน แทนที่จะเชื่อฟัง แต่บอสเวลล์หนีไปลอนดอนซึ่งเขาใช้เวลาสามเดือน ชีวิตของผู้ประพฤติผิดศีลธรรมจรรยา ก่อนที่เขาจะถูกนำตัวกลับไปสกอตแลนด์ โดยบิดาของเขา เมื่อกลับมา เขาก็จะสมัครเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย Edinburgh และบังคับให้พ่อเซ็นห่างมากที่สุดของมรดกของเขาเพื่อแลกกับเงินช่วยเหลือจากกว่า 100 ปีเมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม 1762 บอสเวลล์ , ข้อสอบกฎหมายช่องปากของเขา ซึ่งเขาก็มีทักษะบางอย่าง เมื่อความสำเร็จนี้ ท่าน auchinleck ตัดสินใจที่จะยกบุตรชายของเขา เบี้ยยังชีพ กว่า 200 ปี และอนุญาตให้เขากลับไปลอนดอน ตอนคาถาที่สองของเขานั้นบอสเวลล์เขียนวารสารลอนดอนของเขา และวันที่ 16 พ.ค. 1763 , เจอจอห์นสันเป็นครั้งแรก คู่เป็นเพื่อนกันแทบจะทันที จอห์นสันในที่สุดเรียกเขาว่า " bozzy "บทสนทนาแรกระหว่าง จอห์นสัน และ บอสเวลล์จะยกมาในชีวิตของซามูเอลจอห์นสัน ดังนี้[ บอสเวลล์ : ] " จอห์นสัน ก็แน่นอนมาจากสกอตแลนด์ แต่ผมไม่สามารถช่วยมันได้ "[ จอห์นสัน : ] " ครับ ผม หา เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากกของประเทศไม่สามารถช่วย " [ 2 ]ยุโรปเดินทาง [ แก้ไข ]มันอยู่ที่ประมาณสามเดือนหลังนี้ ก่อนพบกับ จอห์นสัน ที่บอสเวลล์จากไปยุโรปที่มีเป้าหมายเริ่มต้นของการศึกษากฎหมายของเขาที่ Utrecht มหาวิทยาลัย เขาใช้เวลาหนึ่งปีที่มี และถึงแม้ว่าหมดท่า ไม่มีความสุข สองสามเดือนแรก ก็ค่อนข้างชอบเวลาของเขาใน Utrecht . เขาเป็นเพื่อนกับ และตกหลุมรักกับ อิซาเบล เดอ charri è re หรือที่เรียกว่าเบลล์แวน zuylen , มีชีวิตชีวาหนุ่ม dutchwoman ความคิดเห็นนอกรีตของเขา สังคม และสติปัญญาที่เหนือกว่า บอสเวลล์ชื่นชมหนุ่มม่าย geelvinck ที่ปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเขา หลังจากนี้ บอสเวลล์ใช้เวลาเกือบสองปีถัดไปการเดินทางทั่วทวีป ในช่วงเวลานี้เขาได้พบกับ Jean Jacques Rousseau และแสวงบุญไปยังกรุงโรม บอสเวลล์ ยังได้เดินทางไป Corsica พบหนึ่งในวีรบุรุษของเขา เป๋าลี่ผู้นำเอกราช Pasquale . ของเขาคือบันทึกการตรวจสอบในครั้งนี้ ได้เรียบเรียงหนังสือสองบอสเวลล์ในฮอลแลนด์และบอสเวลล์ในทัวร์แกรนด์ผู้ใหญ่ชีวิต [ แก้ไข ]เจมส์บอสเวลล์โดยจอร์จวิลลิสันบอสเวลล์กลับไปลอนดอนในเดือนกุมภาพันธ์ 1766 มาพร้อมกับ Rousseau เมียน้อยของกับคนที่เขาเคยคบกันช่วงในการเดินทางกลับบ้าน [ 4 ] หลังจากใช้เวลาไม่กี่สัปดาห์ในเมืองหลวง เขากลับไปสกอตแลนด์เพื่อใช้สอบกฎหมายสุดท้ายของเขา เขาผ่านการสอบ และเป็นคนสนับสนุน เขาฝึกมามากกว่าสิบปี ซึ่งในระหว่างนั้นเขา

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.