One of Foucault's earliest works fo

One of Foucault's earliest works focused on the history of mental illness in modernity (Madness and Civilization, 1961; translated 1965). He argued, in language reminiscent of Derrida's critique of logocentrism, that “the language of psychiatry, which is a monologue of reason about madness, has been established only on the basis of … a silence. I have not tried to write the history of that language but rather the archaeology of that silence.”17 The lack of a common language between Reason and Madness had created an inarticulate, but always already present, silence (the silence of the repressed patients in asylums). The task of the historian then was to realize and articulate the terms of this silence and the discursive formation that instituted it. Knowledge itself was a particular kind of discourse situated within structures of power and desire. The essential relationship between power and knowledge became a fundamental principle for Foucault and indeed for many historians.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานแรกสุดของ Foucault หนึ่งมุ่งเน้นประวัติของโรคจิตในความทันสมัย (บ้าและอารยธรรม 1961 แปล 1965) เขาโต้เถียง ภาษาของสุนทรียศาสตร์ของ Derrida logocentrism ที่ "จิตเวช ซึ่งเป็น monologue ของเหตุผลเกี่ยวกับความบ้า ภาษาที่ได้สร้างเฉพาะบนพื้นฐานของ...เงียบ ผมไม่เคยลองเขียนประวัติของภาษาแต่เป็นโบราณคดีของความเงียบที่" 17 การขาดภาษาทั่วไประหว่างเหตุผลและบ้าได้สร้างการ inarticulate แต่ ปัจจุบันอยู่เสมอ ความเงียบ (เงียบของผู้ป่วยใน asylums repressed) งานของนักประวัติศาสตร์ก็คือการ ทราบ และบอกเงื่อนไขนี้เงียบและก่อ discursive ที่โลกมันแล้ว ชนิดเฉพาะของวาทกรรมแห่งโครงสร้างของอำนาจและความปรารถนาความรู้เองได้ ความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างอำนาจและความรู้เป็น หลักการพื้นฐาน สำหรับ Foucault และแน่นอน สำหรับนักประวัติศาสตร์หลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในผลงานที่เก่าแก่ที่สุดของ Foucault มุ่งเน้นไปที่ประวัติศาสตร์ของความเจ็บป่วยทางจิตในความทันสมัย​​ (บ้าและอารยธรรม 1961; แปล 1965) เขาเป็นที่ถกเถียงกันในภาษาที่ชวนให้นึกถึงคำติชมของแดริด้า logocentrism ว่า "ภาษาของจิตเวชซึ่งเป็นคนเดียวเหตุผลเกี่ยวกับความบ้าที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นเฉพาะบนพื้นฐานของความเงียบ ... ที่ ฉันไม่ได้พยายามที่จะเขียนประวัติศาสตร์ของภาษาที่ แต่โบราณคดีของความเงียบนั้น. "17 ขาดของภาษากันระหว่างเหตุผลและความบ้าได้สร้างเก่ง แต่เสมอในปัจจุบันแล้วเงียบ (เงียบของผู้ป่วยที่อัดอั้นใน โรงพยาบาล) งานของนักประวัติศาสตร์แล้วก็คือการตระหนักถึงความชัดเจนและเงื่อนไขของความเงียบและการสร้างวาทกรรมที่มันก่อตั้ง ความรู้ของตัวเองเป็นชนิดหนึ่งของวาทกรรมตั้งอยู่ภายในโครงสร้างของอำนาจและความปรารถนา ความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างอำนาจและความรู้กลายเป็นหลักการพื้นฐานสำหรับ Foucault และแน่นอนสำหรับนักประวัติศาสตร์หลายคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งของฟูโกเร็วทำงานมุ่งเน้นไปที่ประวัติศาสตร์ของการเจ็บป่วยทางจิตในสมัยใหม่ ( บ้าและอารยธรรม , 1961 ; แปล 1965 ) เขาแย้งว่า ในภาษาของเดอริชวนติชม logocentrism ที่ว่า " ภาษาของจิตเวชศาสตร์ ซึ่งเป็นครอบครัวของเหตุผลเกี่ยวกับความบ้า ได้รับการก่อตั้งขึ้นบนพื้นฐานของ . . . . . . . ความเงียบฉันไม่ได้พยายามที่จะเขียนประวัติศาสตร์ของภาษาแต่โบราณคดี ที่เงียบ . . . " 17 ขาดภาษาร่วมกันระหว่าง เหตุผล กับ ความโง่เขลาได้สร้างพูดไม่ออก แต่ปัจจุบันอยู่เสมอแล้ว ความเงียบ ( เงียบของเก็บไว้ในสถานพักฟื้นผู้ป่วย )งานของนักประวัติศาสตร์แล้วก็ตระหนักอย่างชัดเจนและเงื่อนไขของความเงียบและวาทกรรมการพัฒนาที่ทำให้มัน ความรู้ที่ตัวเองเป็นชนิดเฉพาะของวาทกรรมตั้งอยู่ภายในโครงสร้างของพลังงานและความปรารถนา ความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างอำนาจและความรู้ที่เป็นหลักการพื้นฐานสำหรับฟูโกและแน่นอนหลายที่นักประวัติศาสตร์