IntroductionFrom 1998 until late 20

Introduction
From 1998 until late 2008, the international demand for palm oil regularly increased,
leading to a rise in the Crude Palm Oil (CPO) price, partially due to speculation on the future
demand for CPO both as vegetable oil and biofuel (FAO 2008). Oil palm has become a
highly profitable source of income in all ecologically suitable areas. In Indonesia it also
provides considerable income to the national and regional governments and, as a
consequence, huge forested areas have been earmarked for oil palm development, especially
in Sumatra, Kalimantan (Casson 2000) and more recently in the province of Papua (Sheil et
al. 2009). Various oil palm development schemes can be found in Indonesia, from the largescale
estates of 50,000 ha owned by international companies, to 2 ha smallholdings owned by
independent farmers. Despite the October 2008 price slump, world demand for edible oils is
expected to further increase during the next 20 years (Levang et al. 2008; Sheil et al. 2009).
Since the end of 2008 CPO prices have been recovering (Barrientos 2009) and oil palm
plantations continue to expand (Sheil et al. 2009). However, the environmental consequences
of oil palm development are often disastrous and numerous NGOs keep alerting the
international community about both the negative environmental impact and the social
unfairness of the crop’s development in Indonesia (Wakker 2000; Marti 2008). Processing
mills are a source of air and water pollution, plantations are a major cause of deforestation,
2
the role of biofuel production in carbon storage is still unclear, and the impact of large estates
on water regulation is still under debate (Sargeant 2001; WWF 2002; Lamade and Bouillet
2005; Simorangkir 2007; Germer and Sauerborn 2008; Danielsen et al. 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำจากปี 1998 จนถึงปลายปี 2008 ความต้องการน้ำมันปาล์มระหว่างประเทศเป็นประจำเพิ่มขึ้นนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของราคาน้ำมันปาล์มดิบ (CPO) บางส่วนจากการเก็งกำไรในอนาคตอุปสงค์สำหรับ CPO ทั้งเป็นน้ำมันพืชและไบโอดีเซล (FAO 2008) ปาล์มน้ำมันได้กลายเป็นการกำไรสูงแหล่งรายได้ในทุกพื้นที่อย่างเหมาะสม ในอินโดนีเซียก็ยังมีรายได้พอสมควรที่รัฐบาลแห่งชาติ และภูมิภาค และ เป็นการสัจจะ พื้นที่ป่าขนาดใหญ่มีการ earmarked ปาล์มพัฒนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเกาะ สุมาตรา กาลิมันตัน (Casson 2000) และเมื่อเร็ว ๆ นี้ ในจังหวัดปาปัว (ชีลร้อยเอ็ดal. 2009) แผนงานการพัฒนาปาล์มน้ำมันต่าง ๆ สามารถพบได้ในอินโดนีเซีย จาก largescaleนิคมของฮา เจ้าของบริษัทต่างประเทศ 2 ฮา smallholdings เจ้าเกษตรกรอิสระ แม้จะตกต่ำราคา 2551 ตุลาคม ความต้องการน้ำมันกินโลกเป็นคาดว่าจะเพิ่มขึ้นอีก ในช่วงถัดไป 20 ปี (Levang et al. 2008 ชีล et al. 2009)ตั้งแต่ปลายปี 2008 ราคา CPO มีการกู้คืน (Barrientos 2009) และน้ำมันปาล์มสวนยังคงขยาย (ชีล et al. 2009) อย่างไรก็ตาม ผลกระทบสิ่งแวดล้อมพัฒนาปาล์มน้ำมัน มักจะร้ายอยู่และองค์กรพัฒนาเอกชนจำนวนมากให้แจ้งเตือนการประชาคมระหว่างประเทศเกี่ยวกับการลบสิ่งแวดล้อมและสังคมunfairness ของการพัฒนาของพืชในอินโดนีเซีย (Wakker 2000 วาน่า 2008) การประมวลผลโรงงานผลิตเป็นแหล่งของอากาศ และมลพิษทางน้ำ สวนเป็นสาเหตุสำคัญของการทำลายป่า 2บทบาทของการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพในเก็บคาร์บอนจะยังคงชัดเจน และผลกระทบของนิคมขนาดใหญ่น้ำ ควบคุมอยู่ยังอภิปราย (Sargeant 2001 WWF 2002 Lamade และ Bouillet2005 Simorangkir 2007 Germer และ Sauerborn 2008 Danielsen et al. 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแนะนำจาก 1998 จนถึงปลายปี 2008 ความต้องการระหว่างประเทศสำหรับน้ำมันปาล์มที่เพิ่มขึ้นอย่างสม่ำเสมอที่นำไปสู่การเพิ่มขึ้นในน้ำมันปาล์มดิบ(CPO) ราคาบางส่วนเนื่องจากการเก็งกำไรในอนาคตความต้องการใช้น้ำมันปาล์มดิบเป็นทั้งน้ำมันพืชและไบโอดีเซล(FAO 2008) . ปาล์มน้ำมันได้กลายเป็นแหล่งที่มาของผลกำไรสูงของรายได้ในทุกพื้นที่ที่เหมาะสมทางด้านนิเวศวิทยา ในประเทศอินโดนีเซียก็ยังมีรายได้มากในรัฐบาลชาติและระดับภูมิภาคและเป็นผลให้พื้นที่ป่าขนาดใหญ่ที่ได้รับการจัดสรรน้ำมันการพัฒนาปาล์มโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเกาะสุมาตรากาลิมันตัน(แคสสัน 2000) และเมื่อเร็ว ๆ นี้ในจังหวัดปาปัว (Sheil et al. 2009) น้ำมันปาล์มพัฒนารูปแบบต่าง ๆ ที่สามารถพบได้ในประเทศอินโดนีเซียจาก largescale ที่ดิน 50,000 เฮกเตอร์ที่เป็นเจ้าของโดย บริษัท ต่างประเทศถึง 2 ฮ่า smallholdings เป็นเจ้าของโดยเกษตรกรที่เป็นอิสระ แม้จะมีตุลาคม 2008 ตกต่ำราคาความต้องการของโลกสำหรับน้ำมันที่บริโภคเป็นที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้นในช่วง20 ปีข้างหน้า (Levang et al, 2008;.. Sheil et al, 2009). ตั้งแต่ปลายปี 2008 น้ำมันปาล์มดิบราคาที่ได้รับการกู้คืน (Barrientos 2009) และน้ำมันปาล์มสวนยังคงขยายตัว(Sheil et al. 2009) อย่างไรก็ตามผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมของน้ำมันปาล์มพัฒนามักจะมีภัยพิบัติและองค์กรพัฒนาเอกชนจำนวนมากให้แจ้งเตือนประชาคมระหว่างประเทศเกี่ยวกับทั้งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมเชิงลบและสังคมเป็นธรรมของการพัฒนาของการเพาะปลูกในประเทศอินโดนีเซีย(Wakker 2000; Marti 2008) การประมวลผลโรงงานมีการแหล่งที่มาของมลพิษทางอากาศและน้ำสวนเป็นสาเหตุสำคัญของการตัดไม้ทำลายป่า2 บทบาทของการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพในการจัดเก็บคาร์บอนยังไม่ชัดเจนและผลกระทบของที่ดินที่มีขนาดใหญ่ในการควบคุมน้ำยังอยู่ภายใต้การอภิปราย (Sargeant 2001 WWF 2002; Lamade และ Bouillet 2005 Simorangkir 2007; Germer และ Sauerborn 2008. Danielsen et al, 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ตั้งแต่ปี 1998 จนถึงปลายปี 2008 , ความต้องการต่างประเทศสำหรับปาล์มน้ํามันเป็นประจำเพิ่มขึ้น
นำไปสู่การเพิ่มขึ้นในน้ำมันปาล์มดิบ ( CPO ) ราคา , บางส่วนเนื่องจากการเก็งกำไรในความต้องการในอนาคต
สำหรับน้ำมันปาล์มดิบทั้งสองเป็นเชื้อเพลิงน้ำมัน และผัก ( FAO 2008 ) ปาล์มน้ํามันกลายเป็น
กําไรสูง แหล่งที่มาของรายได้ในพื้นที่ระบบนิเวศน์ที่เหมาะสมทั้งหมด ในประเทศอินโดนีเซียนอกจากนี้
ให้รายได้มากในประเทศและรัฐบาลในระดับภูมิภาคและเป็น
ผลพื้นที่ป่าขนาดใหญ่ได้รับการจัดสรรสำหรับการพัฒนาปาล์มน้ำมัน โดยเฉพาะ
ในสุมาตรา กะลิมันตัน ( Casson 2000 ) และมากขึ้นเมื่อเร็ว ๆนี้ในจังหวัดปาปัว ( ไชล์ร้อยเอ็ด
อัล 2009 ) แผนพัฒนาปาล์มน้ำมันต่างๆสามารถพบได้ในประเทศอินโดนีเซีย จาก largescale
นิคม 50 ,000 ฮาที่เป็นเจ้าของโดย บริษัท ต่างประเทศ 2 ฮา smallholdings
เกษตรกรเป็นเจ้าของโดยอิสระ แม้ตุลาคม 2551 ราคาตกต่ำ , ความต้องการของโลกสำหรับน้ำมันที่กินได้คือ
คาดว่าจะเพิ่มในอีก 20 ปี ( levang et al . 2008 ; ไชล์ et al . 2552 ) .
ตั้งแต่ปลายปี 2008 ราคา CPO ที่ได้รับการกู้คืน ( บาเรียนโตส 2009 ) และน้ำมันปาล์ม
ต้นไม้ต่อไปเพื่อขยาย ( ไชล์ et al . 2009 )อย่างไรก็ตาม ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม
การพัฒนาปาล์มน้ำมันมักร้ายแรงและหลายองค์กรพัฒนาเอกชนให้แจ้ง
ประชาคมนานาชาติเกี่ยวกับทั้งลบ ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม และความไม่เป็นธรรมทางสังคม
การพัฒนาของพืชในอินโดนีเซีย ( wakker 2000 ; มาร์ตี้ 2008 ) โรงงานผลิต
มีแหล่งที่มาของอากาศและมลพิษทางน้ำ สวนยางพารา เป็นสาเหตุหลักของการทำลายป่า
2
,บทบาทของการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพในคาร์บอนกระเป๋ายังไม่ชัดเจน และผลกระทบของนิคมอุตสาหกรรมขนาดใหญ่
ระเบียบน้ำยังอยู่ภายใต้การอภิปราย ( นายสิบ 2001 WWF 2002 และ 2005 ; แลมาด bouillet
; simorangkir 2007 ; เจอร์เมอร์ และ sauerborn 2008 ; danielsen et al . 2009 )