Screening for resistance to rice ba

Screening for resistance to rice bakanae disease has been underway since 1990s. A few lines were reported to have high resistance to bakanae in the studies of Li et al. (1994), Lv (1994) and Khokhar and Jaffrey (2002). According to our results, no matter whether other semidwarf genes or the recessive tall gene eui were present, rice lines carrying sd1 were sensitive to GA3 and susceptive to bakanae disease. This may be the main reason why it is difficult to identify rice lines highly resistant to bakanae disease from germplasms
with the sd1 gene because this allele is present in most of the modern indica rice varieties, indica hybrid rice as well as half of the japonica varieties (Zhu and Li, 1984). For the same reason, Lv (1994) found that japonica rice showed higher resistance than indica rice, and Li et al. (1994) also found that half of japonica materials displayed moderate resistance when evaluated during the budding stage and the flowering stage. Therefore, screening and characterization of the disease resistant resources from rice germplasm carrying dwarf or
semidwarf genes rather than sd1 may be an efficient way to breed for bakanae resistance.
The present study indicated that the rice accessions carrying d29, sd6 and sdq (t) genes display resistance to bakanae disease. We also found that there is no linkage between the three dwarf genes and other negative characters such as small grain and sterility (Mackill and
Rutger, 1979; Ma et al., 2003). Thus, these materials might be useful resources in rice breeding program for the improvement of resistance to bakanae.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรวจคัดกรองสำหรับต้านทานกับข้าว bakanae โรคแล้วระหว่างดำเนินตั้งแต่ปี 1990 มีรายงานไม่กี่บรรทัดจะมีความต้านทานสูงเพื่อ bakanae ใน Li et al. (1994), Lv (1994) และ Khokhar และ Jaffrey (2002) ศึกษา ตามผลของเรา ไม่ว่า eui recessive สูงยีนหรือยีนอื่น ๆ semidwarf อยู่ รายการข้าวแบก sd1 สำคัญการ GA3 และ susceptive โรค bakanae นี่อาจเป็นเหตุผลหลักที่ทำไมมันเป็น difficult เพื่อระบุบรรทัดข้าวสูงทนโรค bakanae จาก germplasmsมียีน sd1 เพราะ allele นี้อยู่เป็นพันธุ์ข้าว indica ทันสมัย ไฮบริ indica ข้าวและครึ่งหนึ่งของพันธุ์ japonica (Zhu และ Li, 1984) เดียวกันเหตุผล Lv (1994) พบว่าข้าว japonica ที่แสดงให้เห็นว่าความต้านทานสูงกว่าข้าว indica และ Li et al. (1994) พบ ว่าครึ่งของวัสดุ japonica แสดงปานกลางต้านทานเมื่อประเมินในระหว่างขั้นตอนโตและขั้นตอน flowering ดังนั้น คัดกรองและจำแนกทรัพยากรต้านทานโรคจากข้าว germplasm แบกแคระ หรือยีน semidwarf มากกว่า sd1 อาจเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพสำหรับต้านทาน bakanae ขุน การศึกษาปัจจุบันบ่งชี้ว่า ข้าว accessions d29 ถือครอง sd6 และยีน sdq (t) แสดงความต้านทานโรค bakanae เรายังพบว่า มีการเชื่อมโยงระหว่างยีนแคระสามและอื่น ๆ ลบเม็ดเล็กและ sterility ไม่ (Mackill และRutger, 1979 Ma et al., 2003) ดังนั้น วัสดุเหล่านี้อาจเป็นทรัพยากรที่มีประโยชน์ในโปรแกรมปรับปรุงความต้านทานการ bakanae พันธุ์ข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การคัดกรองความต้านทานต่อโรค bakanae ข้าวได้รับการเตรียมการตั้งแต่ปี 1990 ไม่กี่บรรทัดได้รับรายงานว่าจะมีความต้านทานสูงเพื่อ bakanae ในการศึกษาของหลี่และคณะ (1994), เลเวล (1994) และ Khokhar และ Jaffrey (2002) ตามผลของเราไม่ว่ายีน semidwarf อื่น ๆ หรือ Eui ยีนสูงถอยถูกปัจจุบันข้าวสายพันธุ์แบก SD1 มีความไวต่อ GA3 และ susceptive เพื่อ bakanae โรค นี่อาจจะเป็นเหตุผลหลักว่าทำไมมันยากที่จะระบุข้าวสายพันธุ์ทนทานต่อ bakanae โรคจาก germplasms
กับยีน SD1 เพราะอัลลีลนี้มีอยู่ในส่วนของ indica พันธุ์ข้าวที่ทันสมัยข้าวลูกผสม indica เช่นเดียวกับครึ่งหนึ่งของสายพันธุ์ที่ japonica (จู้และหลี่, 1984) ด้วยเหตุผลเดียวกัน, เลเวล (1994) พบว่าข้าว japonica แสดงความต้านทานสูงกว่าข้าว indica และหลี่และคณะ (1994) นอกจากนี้ยังพบว่าครึ่งหนึ่งของวัสดุ japonica แสดงความต้านทานปานกลางเมื่อประเมินในระยะรุ่นและชั้น owering เวที ดังนั้นการตรวจคัดกรองและลักษณะของทรัพยากรทนโรคจากเชื้อพันธุกรรมข้าวแบกแคระหรือ
semidwarf ยีนมากกว่า SD1 อาจจะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพจะก่อให้เกิดความต้านทาน bakanae.
การศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าข้าวสายถือ D29 SD6 และ SDQ (t) ยีน จอแสดงผลความต้านทานต่อโรค bakanae นอกจากนี้เรายังพบว่ามีการเชื่อมโยงระหว่างสามยีนแคระและตัวอักษรเชิงลบอื่น ๆ เช่นข้าวขนาดเล็กและเป็นหมัน (Mackill และ
Rutger 1979;. Ma et al, 2003) ดังนั้นวัสดุเหล่านี้อาจจะเป็นทรัพยากรที่มีประโยชน์ในการปรับปรุงพันธุ์ข้าวเพื่อการพัฒนาความต้านทานต่อ bakanae

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การคัดพันธุ์ต้านทานโรคบากาเนข้าวได้ดำเนินการตั้งแต่ยุค ไม่กี่บรรทัด มีรายงานว่ามีความต้านทานสูงบาคาเนในการศึกษาของ Li et al . ( 1994 ) , LV ( 1994 ) และ khokhar Jaffrey และ ( 2545 ) ตามผลของเรา ไม่ว่า semidwarf ยีนหรือยีนลักษณะด้อย อึย สูงเป็นปัจจุบันสาย ข้าวมีความไวและการถือครอง SD1 GA3 มีความรู้สึกไวต่อโรคบากาเน . นี้อาจจะเป็นเหตุผลหลักว่าทำไมมันจึงแยกศาสนาระบุสายพันธุ์ข้าวสูงป้องกันโรคบากาเนจาก germplasms
กับยีน SD1 เพราะกลุ่มนี้มีอยู่ในส่วนใหญ่ของที่ทันสมัย ผลิตจากข้าวพันธุ์ข้าวลูกผสมเป็นครึ่งหนึ่งของญี่ปุ่นพันธุ์ ( Zhu และ Li , 1984 )เหตุผลเดียวกับ LV ( 1994 ) พบว่าข้าวมีความต้านทานสูงกว่าข้าว Indica และ Li et al . ( 1994 ) นอกจากนี้ยังพบว่า ครึ่งหนึ่งของวัสดุการศึกษาที่แสดงความต้านทานปานกลางเมื่อประเมินระหว่างรุ่นและfl owering เวทีเวที ดังนั้น การคัดเลือกและคุณสมบัติของทรัพยากรจากข้าวพันธุ์ต้านทานต่อโรคแคระ
ถือหรือsemidwarf ยีนมากกว่า SD1 อาจเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพสำหรับบากาเนพันธุ์ต้านทาน .
การศึกษาปัจจุบันพบว่า ข้าวพันธุ์ d29 sd6 แบก , sdq ( T ) และยีนที่แสดงความต้านทานต่อโรคบากาเน . นอกจากนี้เรายังพบว่าไม่มีการเชื่อมโยงระหว่างสามคนแคระยีนและอักขระลบอื่น ๆเช่น เมล็ดเล็กและเป็นหมัน ( และ แม็คคิล
rutger , 1979 ; ma et al . , 2003 )ดังนั้น วัสดุเหล่านี้อาจเป็นทรัพยากรที่มีประโยชน์ในการปรับปรุงพันธุ์โปรแกรมเพื่อปรับปรุงความต้านทาน
บากาเน .