Nabokov is a tough nut to crack, an

Nabokov is a tough nut to crack, and people love to argue about whether he's a modernist or postmodernist. Makes sense, we guess, since there's a definite continuity between the two—and Nabokov most likely dabbled in both.

Nabokov's most postmodern novel is Pale Fire, which, like Italo Calvino's If on a winter's night a traveler, has an experimental narrative structure and dashes our expectations. Not only does it draw attention to the processes of producing and reading a text (it's totally meta), it doesn't point to art as a way of recovering lost meaning—instead, it revels in its chaos and refuses to provide any clear-cut answers. Along with works such as Pnin (1957), Ada or Ador (1969), and The Gift (1970), Pale Fire helps demonstrate why Nabokov is regularly named as a postmodern trailblazer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nabokov เป็นถั่วยากที่จะแตก และคนรักจะทะเลาะกันเรื่องว่าเขาเป็นฟได้หรือ postmodernist ทำให้รู้สึก เราคิดว่า เนื่องจากมีความต่อเนื่องที่ชัดเจนระหว่างสอง — และ Nabokov เปียกมากที่สุดทั้งนี้นวนิยายของ Nabokov หลังสมัยใหม่มากที่สุดคือ ไฟ ซีด ที่ เช่นถ้า Italo Calvino คืนของฤดูหนาวที่นักเดินทาง มีโครงสร้างการเล่าเรื่องทดลอง และพุ่งความคาดหวังของเรา ไม่เพียงแต่มันไม่ดึงดูดความสนใจในกระบวนการของการผลิต และการอ่าน (มันมีทั้งหมด meta) มันไม่ชี้ไปที่ศิลปะเป็นวิธีการกู้คืนสูญหายหมาย — แทน หุ่ยในความโกลาหล และปฏิเสธที่จะให้คำตอบที่แน่ชัด พร้อมกับการทำงานเช่น Pnin (1957), Ada หรือ Ador (1969), และของ ขวัญ (1970), ไฟอ่อนช่วยแสดงให้เห็นถึงเหตุ Nabokov เป็นประจำชื่อเป็น trailblazer เป็นหลังสมัยใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nabokov เป็นถั่วยากที่จะแตกและคนรักที่จะโต้แย้งเกี่ยวกับว่าเขาเป็นสมัยใหม่หรือหลังสมัยใหม่ ทำให้ความรู้สึกที่เราคาดเดาเนื่องจากมีความต่อเนื่องที่ชัดเจนระหว่างสองและ Nabokov ส่วนใหญ่มีแนวโน้มขลุกอยู่ในทั้งสอง.

นวนิยายหลังสมัยใหม่ส่วนใหญ่ของ Nabokov เป็นไฟซีดซึ่งเช่น Italo Calvino หากในคืนฤดูหนาวของนักท่องเที่ยวมีการบรรยายโครงสร้างทดลองและ พุ่งคาดหวังของเรา ไม่เพียง แต่จะดึงดูดความสนใจให้กระบวนการของการผลิตและการอ่านข้อความ (มันเป็นเมตาทั้งหมด) ก็ไม่ได้ชี้ไปที่ศิลปะเป็นวิธีการคืนลืมความหมายแทนมันสำมะเลเทเมาในความวุ่นวายของตนและปฏิเสธที่จะให้การล้างใด ๆ ตัดคำตอบ พร้อมกับการทำงานเช่น Pnin (1957) หรือ Ada Ador (1969) และของที่ระลึก (1970) สีไฟช่วยแสดงให้เห็นว่าทำไม Nabokov เป็นชื่ออย่างสม่ำเสมอเป็นผู้บุกเบิกหลังสมัยใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นาโบคอฟเป็นคนบ้า และคนที่ชอบโต้เถียงกันเกี่ยวกับว่าเขาเป็นคนสมัยใหม่หรือ postmodernist . ทำให้เราคิดว่า ในเมื่อมีความต่อเนื่องชัดเจนระหว่างสองและนาโบคอฟมักเปียกทั้งคู่นาโบคอฟมากที่สุดหลังสมัยใหม่นิยายไฟอ่อนที่ชอบทาโล่ Calvino ถ้าค่ำคืนหนึ่งในฤดูหนาว มีโครงสร้างการเล่าเรื่อง ทดลองและเส้นประความคาดหวังของเรา ไม่เพียง แต่จะดึงดูดความสนใจในกระบวนการของการผลิต และการอ่านข้อความ ( ก็ทั้งหมด meta ) , มันไม่ได้ชี้ศิลปะเป็นวิธีของการกู้คืนสูญหายความหมายแทน , เวทีในความวุ่นวายและปฏิเสธที่จะให้ความเห็นใด ๆ ตอบ พร้อมกับผลงาน เช่น pnin ( 1957 ) , เอหรือบูชา ( 1969 ) , และของขวัญ ( 1970 ) , ไฟอ่อนจะช่วยแสดงให้เห็นถึง นาโบคอฟเป็นประจําชื่อเป็นโพสต์โมเดิร์นผู้บุกเบิก