Presumption of innocence" serves to

Presumption of innocence" serves to emphasize that the prosecution has the obligation to prove each element of the offense beyond a reasonable doubt (or some other level of proof depending on the criminal justice system) and that the accused bears no burden of proof.[21] This is often expressed in the phrase innocent until proven guilty, coined by the English lawyer Sir William Garrow (1760–1840).[22] Garrow insisted that accusers be robustly tested in court. An objective observer in the position of the juror must reasonably conclude that the defendant almost certainly committed the crime.[23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อสันนิษฐานของความบริสุทธิ์"ทำหน้าที่เพื่อเน้นว่า โจทก์มีข้อผูกมัดเพื่อพิสูจน์แต่ละองค์ประกอบของการกระทำความผิดนอกเหนือจากข้อสงสัยที่สมเหตุสมผล (หรือระดับอื่น ๆ บางอย่างของหลักฐานตามระบบยุติธรรมทางอาญา) และให้ ผู้ถูกกล่าวหาหมีไม่มีหลักฐานของภาระงาน [21] ซึ่งมักจะแสดงในวลีผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ความผิด จังหวะ โดยทนายอังกฤษ Sir William Garrow (1760-1840) งาน [22] Garrow ยืนยันว่า มีทดสอบกล่าวหาในศาลอย่างทนทาน นักการมีวัตถุประสงค์ในฐานะ juror ต้องสมเหตุสมผลสรุปว่า จำเลยเกือบแน่นอนมุ่งมั่นที่อาชญากรรม [23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสา "ทำหน้าที่ในการเน้นว่าโจทก์มีภาระที่จะต้องพิสูจน์แต่ละองค์ประกอบของการกระทำผิดข้อกังขา (หรือบางส่วนในระดับอื่น ๆ ของหลักฐานขึ้นอยู่กับระบบยุติธรรมทางอาญา) และว่าหมีที่ถูกกล่าวหาว่าภาระการพิสูจน์ไม่มี. [21 ] นี้มักจะแสดงในวลีผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ความผิดประกาศเกียรติคุณจากทนายความภาษาอังกฤษเซอร์วิลเลียมแกร์โรว์ (1760-1840). [22] แกร์โรว์ยืนยันว่าโจทก์ได้รับการทดสอบอย่างทนทานในศาล. ผู้สังเกตการณ์วัตถุประสงค์ในตำแหน่งของตุลาการต้อง มีเหตุผลสรุปได้ว่าจำเลยที่มุ่งมั่นที่เกือบจะแน่นอนอาชญากรรม. [23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อสันนิษฐานของความไร้เดียงสา " ทำหน้าที่เพื่อเน้นว่า โจทก์มีหน้าที่พิสูจน์แต่ละองค์ประกอบของความผิดปราศจากข้อสงสัย ( หรือระดับอื่น ๆในการพิสูจน์ตามกระบวนการยุติธรรมทางอาญา ) และผู้ต้องหาไม่มีภาระการพิสูจน์ [ 21 ] นี้มักแสดงออกในวลีที่บริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่ามีความผิดประกาศเกียรติคุณโดยทนายความภาษาอังกฤษเซอร์วิลเลียมเกโร ( 1760 ) 1840 ) [ 22 ] เกโร ยืนยันว่าเป็นข้อมูลที่นำมากล่าวหาศาล มีผู้สังเกตการณ์ในตำแหน่งของตุลาการต้องสมเหตุสมผลสรุปว่า จำเลยต้องก่ออาชญากรรม [ 23 ]