2 Polysaccharides for gold and silv

2 Polysaccharides for gold and silver
nanoparticle synthesis
2.1 Heparin
Heparin is a linear, highly acidic mammalian polysaccharide
consisting of repeating, highly sulfated, 1,4-linked
hexosamine and uronic acid residues. It has an averagemolecular weight of 104 Da and is commonly extracted from
animal tissues such as porcine intestine and bovine lung.
Heparin’s major disaccharide repeating unit is 2-O-sulfo
iduronic acid 1,4-linked to N-sulfo, 6-O-sulfo glucosamine
(Fig. 1a). It has been used as an intravenous anticoagulant
drug since 1935 and has a variety of biological functions
primarily resulting from its selective binding to diverse
group of physiologically important proteins [21]. Biological
functions include blood anticoagulation, anti-inflammation
promotion of cell adhesion, cell migration and mitogenesis
[21].
Heparin composites of AuNPs and AgNPs, having
important biological activities, have been prepared from
their respective precursor salts using 2,6-diaminopyridinyl
heparin (DAPHP), which served as both a reducing and
stabilising agent [22]. The reducing end of heparin was first
modified with 2,6-diaminopyridine (DAP) to produce
DAPHP, which is capable of tightly binding AgNPs and
AuNPs. A narrow size distribution of particles was
observed: 10+3 nm for Au-DAPHP nanoparticles and
7+3 nm for Ag-DAPHP nanoparticles, owing to the tight
binding of the diaminopyridine moiety of DAPHP to the
surface of the particles. Both Au-DAPHP and Ag-DAPHP
nanoparticles have anticoagulant activities determined by
activated partial thromboplastin time and clot dynamics in
human whole blood by thromboelastography. Local antiinflammatory
activities were observed for these
nanocomposites, which also did not show any significant
effect on systemic hemostasis. Furthermore, Ag-DAPHP
nanoparticles showed potent antimicrobial activity against
Staphylococcus aureus (S. aureus) and modest activity
against Escherichia coli (E. coli, Table 1). DAPHP itself
had no activity against S. aureus or E. coli [23]. Both Auand
Ag-DAPHP nanoparticles exhibited anti-angiogenesis
properties through inhibition of basic fibroblast growth
factor-induced angiogenesis [11].
Heparin without modification of its reducing end was used
for the preparation of AgNPs by thermal treatment at 708C
[24]. The concentration of heparin and the precursor salt
was an important factor for the morphology and size
distribution of nanoparticles. The size of the AgNPs
increased as the concentration of heparin and the Ag+ ion
increased. In addition, the surface plasmon resonance (SPR)
band was red-shifted with increasing concentrations of
heparin and Ag+ ion.
2.2 Hyaluronic acid
HA is a linear, high-molecular-weight, polydisperse
polysaccharide widely distributed in soft connective tissues of
animals. HA is comprised of 500 to several thousand
repeating disaccharide units of glucuronic acid and N-acetyl
glucosamine residues and contains no sulfo groups (Fig. 1b).
Solutions of high-molecular-weight HA are useful in a
number of medical applications owing to its biological
compatibility and useful rheological properties [29]. HAbased
nanoparticle composites take advantage of the
biological compatibility of HA. HA was used for the
formation of AuNPs and AgNPs with sizes ranging from 5 to
30 nm by thermal treatment, where HA was used as both the
reducing and stabilising agent [22]. These HA nanoparticle
composites have a higher particle size distribution than Au-
DAPHP and Ag-DAPHP nanoparticles. Ag-HA nanoparticles
exhibited potent antimicrobial activity against S. aureus and
modest activity against E. coli (Table 1) [23].
2.3 Chitosan
Chitosan is a polysaccharide derived from chitin. Chitin is a
major component of the exoskeleton of invertebrates such
as crabs, lobsters, spiders, shrimps and insects, and the
structure of chitin is similar to that of cellulose [8]. Chitin
is a homopolymer composed of b(1,4)-linked N-acetyl-Dglucosamine
residues (Fig. 1c), while cellulose consist of
b(1,4)-linked D-glucose (Fig. 1d). Removal of N-acetyl
groups (de-N-acetylation) from chitin yields chitosan, which
has improved solubility, and the exposed primary amine
effectively supports the immobilisation of metallic
nanoparticles. Further modification of chitosan by
carboxymethylation of hydroxyl and amino groups affords
carboxymethyl chitosan (CMC). CMC was evaluated as a
matrix material for platinum (Pt), Au and Ag nanoparticles
[30]. The lack of free amines in CMC led to poor crosslinking
and a limited anchoring ability, which makes CMC
a poor choice as a matrix material for nanoparticles.
Chitosan-stabilised AuNPs were reported by Huang and
Yang in 2004 [24]. Since then, many reports have
incorporated chitosan into metallic nanoparticles for many
applications (Fig. 2). The concentration of both the chitosan
and precursor salt affects the morphology and size
distribution of the AuNPs. The electrostatic attractive forces
between the positively charged amino groups of chitosan and
the negatively charged AuCl4
2 ion drive the nanoparticle
formation and lend the nanoparticles high stability. Sun et al.
reported that the intrinsic viscosity of chitosan decreased
during the synthesis of AuNPs, implying that some chitosan
chains had degraded [31]. Increasing the Au content and
temperature resulted in an increase in composite degradation.
In another report, the catalytic activity of metal-chitosan
nanoparticle bioconjugates was tested for the reduction of
4-nitrophenol in the presence of NaBH4 [32]. Ag-chitosan
nanoparticle bioconjugates exhibited excellent catalytic activity
compared with Au-chitosan nanoparticle bioconjugates. In
addition, Ag-chitosan nanoparticles bioconjugates can be
reused for up to seven cycles by easily separating these
nanocomposites from the reaction medium. Ag-chitosan

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Polysaccharides 2 สำหรับโกลด์และซิลเวอร์สังเคราะห์ nanoparticle2.1 เฮพารินเฮพารินเป็นเชิงเส้น กรดสูง polysaccharide mammalianประกอบด้วยการทำซ้ำ สูง sulfated เชื่อมโยง 1,4hexosamine และ uronic กรดตกค้าง มีน้ำหนักเป็น averagemolecular ของดา 104 และทั่วไปสกัดจากเนื้อเยื่อสัตว์ช่วงลำไส้และปอดวัวหน่วยซ้ำของไดแซ็กคาไรด์ที่สำคัญของเฮพารินเป็น 2-O-sulfo1,4-เชื่อมโยงกับ N-sulfo, glucosamine 6-O-sulfo กรด iduronic(Fig. 1a) มันถูกใช้เป็น anticoagulant การฉีดยานับตั้งแต่ปี 1935 และมีความหลากหลายของชีวภาพฟังก์ชันหลักเกิดจากการผูกของใช้ให้หลากหลายกลุ่มของโปรตีนสำคัญ physiologically [21] ชีวภาพฟังก์ชันรวม anticoagulation เลือด ต้านการอักเสบส่งเสริมการยึดเกาะของเซลล์ การย้ายเซลล์ และ mitogenesis[21]เฮพารินคอมโพสิตของ AuNPs และ AgNPs มีมีการจัดเตรียมกิจกรรมทางชีวภาพที่สำคัญเกลือของสารตั้งต้นที่เกี่ยวข้องที่ใช้ 2,6-diaminopyridinylเฮพาริน (DAPHP), ซึ่งเป็นทั้งการลด และสำหรับตัวแทน [22] เฮพารินสิ้นลดลงเป็นครั้งแรกปรับเปลี่ยนกับ 2,6-diaminopyridine (DAP) ในการผลิตDAPHP ซึ่งมีความสามารถในการผูกแน่น AgNPs และAuNPs การกระจายขนาดแคบของอนุภาคได้สังเกต: 10 + 3 nm สำหรับเก็บกัก Au-DAPHP และnm 7 + 3 สำหรับเก็บกัก Ag DAPHP เพราะแน่นมัด moiety diaminopyridine ของ DAPHP เพื่อการพื้นผิวของอนุภาค Au-DAPHP และ Ag DAPHPเก็บกักได้ตามกิจกรรม anticoagulantเรียกใช้ thromboplastin บางส่วนเวลาและ clot dynamics ในเลือดทั้งมนุษย์ โดย thromboelastography ท้องถิ่น antiinflammatoryมีสังเกตกิจกรรมสำหรับเหล่านี้สิท ซึ่งยัง ไม่ได้แสดงก็สำคัญผลกระทบกับระบบ hemostasis นอกจากนี้ Ag-DAPHPพบกิจกรรมจุลินทรีย์ที่มีศักยภาพต่อการเก็บกักหมอเทศข้างลาย staphylococcus (S. หมอเทศข้างลาย) และกิจกรรมเจียมเนื้อเจียมตัวกับ Escherichia coli (E. coli ตารางที่ 1) DAPHP ตัวเองมีไม่มีกิจกรรมกับ S. หมอเทศข้างลายหรือ E. coli [23] Auand ทั้งสองต่อต้าน angiogenesis จัดแสดงเก็บกัก Ag DAPHPคุณสมบัติผ่านการยับยั้งการเจริญเติบโตของ fibroblast พื้นฐานเกิดจากปัจจัย angiogenesis [11]ใช้เฮพารินโดยไม่ปรับเปลี่ยนจุดสิ้นสุดที่ลดลงสำหรับการเตรียมการของ AgNPs โดยรักษาความร้อนที่ 708C[24] . ความเข้มข้นของเฮพารินและเกลือของสารตั้งต้นเป็นตัวแปรสำคัญสำหรับสัณฐานวิทยาและขนาดกระจายเก็บกัก ขนาดของ AgNPsเพิ่มขึ้นเป็นความเข้มข้นของเฮพารินและไอออน Ag +เพิ่มขึ้น นอกจากนี้ การสั่นพ้อง plasmon ผิว (คอฟฟี่ช็อป/)วงถูกเปลี่ยนสีแดงพร้อมเพิ่มความเข้มข้นของเฮพารินและ Ag + ไอออน2.2 กรด Hyaluronicฮา เป็น polydisperse เส้น สูงโมเลกุล น้ำหนักนำไปเผยแพร่ในเนื้อเยื่อเกี่ยวพันที่อ่อนนุ่มของ polysaccharideสัตว์ ฮา ตั้งแต่ 500 ไปหลายพันซ้ำหน่วยไดแซ็กคาไรด์ของกรด glucuronic และ N-acetylตก glucosamine และประกอบด้วยกลุ่มไม่ sulfo (Fig. 1b)โซลูชั่นของฮาสูงโมเลกุลน้ำหนักมีประโยชน์ในการหมายเลขของโปรแกรมประยุกต์ทางการแพทย์เนื่องจากทางชีวภาพของความเข้ากันได้และคุณสมบัติ rheological มีประโยชน์ [29] HAbasedคอมโพสิต nanoparticle เอารัดเอาเปรียบการความเข้ากันได้ทางชีวภาพของ HA ฮา ถูกใช้สำหรับการก่อตัวของ AuNPs และ AgNPs มีขนาดตั้งแต่ 5 ถึง30 nm โดยรักษาความร้อน ที่ฮาถูกใช้เป็นทั้งลดลง และสำหรับตัวแทน [22] Nanoparticle ฮาเหล่านี้คอมโพสิตมีการกระจายขนาดอนุภาคสูงกว่า Auเก็บกัก DAPHP และ Ag DAPHP Ag ฮา เก็บกักจัดแสดงกิจกรรมจุลินทรีย์ที่มีศักยภาพกับ S. หมอเทศข้างลาย และกิจกรรมเจียมเนื้อเจียมตัวกับ E. coli (ตาราง 1) [23]2.3 ไคโตซานไคโตซานเป็น polysaccharide จากไคทิน ไคทินเป็นการส่วนประกอบหลักของโครงกระดูกภายนอกของ invertebrates ดังกล่าวปู กุ้งก้ามกราม แมงมุม กุ้ง และ แมลง และโครงสร้างของไคทินจะคล้ายกับของเซลลูโลส [8] ไคทินhomopolymer เป็นประกอบด้วย b (1,4) -เชื่อมโยง N-acetyl-Dglucosamineตกค้างกิน 1c), ในขณะที่เซลลูโลสประกอบด้วยบี (1,4) -D-กลูโคสกิน 1d) ที่เชื่อมโยงกัน เอาของ N-acetylไคโตซาน การทำให้กลุ่ม (de N acetylation) จากไคทินซึ่งได้ปรับปรุงละลาย และ amine หลักสัมผัสอย่างมีประสิทธิภาพสนับสนุน immobilisation ของโลหะเก็บกัก แก้ไขเพิ่มเติมของไคโตซานด้วยcarboxymethylation ของไฮดรอกซิลและกลุ่มอะมิโนแล้วcarboxymethyl ไคโตซาน (CMC) CMC ถูกประเมินว่าเป็นเมตริกซ์วัสดุสำหรับแพลทินัม (Pt), Au และ Ag เก็บกัก[30] การขาดของ amines ฟรีใน CMC นำไป crosslinking ดีและจำกัดการ anchoring สามารถ ซึ่งทำให้ CMCความอึดอัดเป็นวัสดุเมตริกซ์สำหรับเก็บกักAuNPs ไคโตซานเสถียรภาพได้รายงาน โดยหวง และยางในปี 2004 [24] ตั้งแต่นั้น มีรายงานหลายฉบับไคโตซานรูปเข้าเก็บกักโลหะสำหรับหลายแอพลิเคชัน (Fig. 2) ความเข้มข้นของไคโตซานทั้งสองและเกลือของสารตั้งต้นมีผลต่อสัณฐานวิทยาและขนาดกระจายของ AuNPs กำลังสนใจงานระหว่างกลุ่มคิดค่าธรรมเนียมบวกอะมิโนของไคโตซาน และAuCl4 ส่งชำระไอออน 2 ไดรฟ์ nanoparticleผู้แต่ง และให้ยืมเก็บกักมีเสถียรภาพสูงขึ้น Sun et alรายงานว่า ความหนืด intrinsic ของไคโตซานลดลงในระหว่างการสังเคราะห์ AuNPs หน้าที่ที่บางไคโตซานโซ่มีเสื่อมโทรม [31] เพิ่มเนื้อหา Au และอุณหภูมิเป็นผลในการลดประสิทธิภาพโดยรวมในรายงานอื่น กิจกรรมตัวเร่งปฏิกิริยาของโลหะไคโตซานnanoparticle bioconjugates ถูกทดสอบในการ4-nitrophenol ในต่อหน้าของ NaBH4 [32] Ag-ไคโตซานnanoparticle bioconjugates จัดแสดงกิจกรรมแห่งตัวเร่งปฏิกิริยาเปรียบเทียบกับไคโตซานอู nanoparticle bioconjugates ในนอกจากนี้ Ag-ไคโตซานเก็บกัก bioconjugates สามารถนำ โดยได้แยกเหล่านี้สำหรับแต่ละรอบสิทจากกลางปฏิกิริยา Ag-ไคโตซาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 polysaccharides สำหรับทองและเงิน


สำหรับการสังเคราะห์ยา heparin 2.1 เป็นเส้นตรง เปรี้ยวมาก เขตประกอบด้วยโพลีแซคคาไรด์

1,4-linked ซัลเฟตสูง , การ hexosamine และกรดที่ตกค้าง uronic . มีน้ำหนักโมเลกุลเฉลี่ยโดย 104 ดาและเป็นที่นิยม ที่สกัดจากเนื้อเยื่อสัตว์ เช่น ไส้หมู

และปอดวัวเฮใหญ่ หน่วยไดแซ็กคาไรด์ซ้ำๆ 2-o-sulfo
iduronic กรด 1,4-linked เพื่อ n-sulfo 6-o-sulfo กลู ,
( รูปที่ 1A ) มันถูกใช้เป็นยาฉีดเลือด
ตั้งแต่ 2478 และมีความหลากหลายของฟังก์ชันทางชีวภาพ
หลักที่เกิดจากการรวมกลุ่มของโปรตีนที่สำคัญหลากหลายอาทิ
[ 21 ] ฟังก์ชันทางชีวภาพ
รวมเลือด ยาต้านการแข็งตัวของเลือดการยึดเกาะของเซลล์การอักเสบ
, การย้ายถิ่นของเซลล์และ mitogenesis
[ 21 ] .
ชนิดคอมโพสิตของ aunps และ agnps มี
กิจกรรมทางชีวภาพที่สำคัญ เตรียมจากสารตั้งต้นของตนโดยใช้เกลือ

2,6-diaminopyridinyl heparin ( daphp ) ซึ่งทำหน้าที่เป็นทั้งลดและปรับเจ้าหน้าที่
[ 22 ] การสิ้นสุดของ heparin ก่อน
แก้ไขด้วย 26-diaminopyridine ( DAP ) เพื่อผลิต
daphp ซึ่งมีความสามารถใน agnps ผูกให้แน่นและ
aunps . การกระจายขนาดของอนุภาคเป็นแบบแคบ
: 10 3 nm สำหรับ Au daphp นาโนและ
7 3 nm สำหรับ AG daphp นาโน เนื่องจากให้แน่น
ผูกพันของ diaminopyridine กึ่งหนึ่งของ daphp กับ
พื้นผิวของอนุภาค ทั้ง daphp AU และ daphp
เอจีอนุภาคนาโนมีกิจกรรมเลือดกำหนดโดย
เปิดเวลาโทโมโบพลาสตินบางส่วนและการอุดตันในเลือดของมนุษย์ทั้งโดย thromboelastography
. กิจกรรมการตรวจสอบภายในสำหรับนาโนคอมโพสิตเหล่านี้

ซึ่งยังไม่แสดงผลใด ๆอย่างมีนัยสำคัญ
ในระบบการแข็งตัวของเลือด . นอกจากนี้ บริษัท daphp อนุภาคแสดงฤทธิ์ต้านจุลชีพต่อ

ต้าเชื้อ Staphylococcus aureus ( S . aureus ) และเจียมเนื้อเจียมตัวกิจกรรม
ต่อเชื้อ Escherichia coli ( E . coli , ตารางที่ 1 ) daphp นั่นเอง
ไม่มีฤทธิ์ต่อ S . aureus หรือ E . coli [ 23 ] ทั้ง auand
AG daphp นาโนมีคุณสมบัติต้านเจเนซิส
ผ่านการยับยั้งการเจริญเติบโต
ปัจจัยชักนำพื้นฐานส่วนเจเนซิส [ 11 ] .
ยาโดยไม่ต้องดัดแปลงของการใช้
จบสำหรับการเตรียมการของ agnps โดยการใช้ความร้อนที่ 708c
[ 24 ] ความเข้มข้นของยา และสารตั้งต้นเกลือ
เป็นปัจจัยที่สำคัญสำหรับโครงสร้างและการกระจายขนาดของอนุภาคนาโน
. ขนาดของ agnps
เพิ่มขึ้นตามความเข้มข้นของ heparin และไอออน Ag
เพิ่มขึ้น นอกจากนี้พื้นผิว PLASMON เรโซแนนซ์ ( SPR )
วงแดงขยับเพิ่มความเข้มข้นของ
เฮปารินและ Ag ไอออน

ฮา 2.2 Hyaluronic Acid เป็นเชิงเส้น น้ำหนักโมเลกุลสูง polydisperse
ไรด์การกระจายอย่างกว้างขวางในเนื้อเยื่อเกี่ยวพันเนื้อเยื่ออ่อนของ
สัตว์ ฮาตั้งแต่ 500 ถึงหลายพัน
ทำซ้ำเว็บไซต์หน่วยของกรดและ glucuronic n-acetyl
กลูตกค้างและมีกลุ่ม sulfo ( รูปที่ 1A ) .
โซลูชั่นฮาน้ำหนักโมเลกุลสูงเป็นประโยชน์ใน
จำนวนแพทย์การใช้งานเนื่องจากความเข้ากันได้ทางชีวภาพ
และประโยชน์สมบัติการไหล [ 29 ] habased
อนุภาคนาโนคอมโพสิตเอาเปรียบ
เข้ากันได้ทางชีวภาพของฮา ฮาที่ใช้สำหรับการสร้างและ aunps
agnps ที่มีขนาดตั้งแต่ 5

30 nm โดยการใช้ความร้อน ที่ฮาคือ ใช้เป็นทั้ง
ลดและคุมตัวแทน [ 22 ] เหล่านี้สำหรับ
ฮาคอมโพสิตมีสูงกว่าขนาดอนุภาคกระจายกว่า au -
daphp เอจี daphp และอนุภาค โดยฮานาโน
) มีฤทธิ์ต้านจุลชีพ และ S . aureus
กิจกรรมเจียมเนื้อเจียมตัวกับเชื้ออีโคไล ( ตารางที่ 1 ) [ 23 ] .
3
ไคโตซานไคโตซานเป็นสารสกัดจากไคติน ไคตินเป็นองค์ประกอบหลักของโครงสร้างของ

เป็นสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังเช่นปู , กุ้ง , แมงมุม ,กุ้งและแมลงและ
โครงสร้างของไคตินจะคล้ายกับที่ของเซลลูโลส [ 8 ] ไคติน
เป็นโฮโมพอลิเมอร์ประกอบด้วย B ( 1 , 4 ) - เชื่อมโยง n-acetyl-dglucosamine
ตกค้าง ( ภาพที่ 1c ) ในขณะที่เซลลูโลสประกอบด้วย
B ( 1 , 4 ) - เชื่อมโยงดี กูลโคส ( ภาพดี ) การกำจัดของกลุ่ม n-acetyl
( de-n-acetylation ) จากไคโตซาน ไคติน ผลผลิตซึ่ง
ดีขึ้น การละลายและเปิดเผย primary amine
ได้อย่างมีประสิทธิภาพสนับสนุน immobilisation อนุภาคโลหะ

เพิ่มเติมการปรับปรุงโดย
คาร์บ ซีเมธิเลชันของไคโตซานและไฮดรอกซิลอะมิโนแล้ว
คาร์บอกซีเมทิลไคโตซาน ( CMC ) CMC ถูกประเมินเป็น
Matrix วัสดุแพลทินัม ( Pt ) , AU และ AG นาโน
[ 30 ] ขาดของเอมีนใน CMC LED ฟรี

น่าสงสารและทอดสมอในอุตสาหกรรม จำกัด ซึ่งให้ CMC
ทางเลือกที่ดีเป็นเมทริกซ์วัสดุอนุภาคนาโนไคโตซานที่มีความเสถียร aunps .
ถูกรายงานโดย Huang และ
หยางในปี 2004 [ 24 ] ตั้งแต่นั้นมา รายงานหลายในอนุภาคนาโนไคโตซาน
รวมโลหะสําหรับการใช้งานมาก
( รูปที่ 2 ) ความเข้มข้นของทั้งสารตั้งต้นและเกลือของไคโตซานต่อ

) และการกระจายขนาดของ aunps . ที่น่าสนใจบังคับ
ไฟฟ้าสถิตระหว่างประจุไฟฟ้าบวกโปรตีนกลุ่มไคโตซานและ

2 ไอออนซึ่งมีประจุลบ aucl4 ไดรฟ์สำหรับ
การพัฒนาและยืมอนุภาคสูง มั่นคง ซัน et al .
รายงานว่าค่าความหนืดที่แท้จริงของไคโตซานลดลง
ในระหว่างการสังเคราะห์ aunps , implying ที่บางกลุ่มไคโตซาน
ได้เสื่อมโทรม [ 31 ] เพิ่มเนื้อหาและ
หรืออุณหภูมิ มีผลทำให้มีการเพิ่มการย่อยสลายในคอมโพสิต .
ในรายงานอื่น ฤทธิ์ของโลหะอนุภาคนาโนไคโตซาน
bioconjugates ถูกทดสอบสำหรับการลดลงของ
พาราไนโตรฟีนอลในการแสดงตนของ nabh4 [ 32 ] โดยไคโตซานมีกิจกรรมที่ดีสำหรับ bioconjugates

เมื่อเทียบกับตัวเร่งปฏิกิริยา Au ไคโตซานสำหรับ bioconjugates . ใน
นอกจากนี้โดยอนุภาคนาโนไคโตซาน bioconjugates สามารถ
2 ถึงเจ็ดรอบ โดยสามารถแยกเหล่านี้
นาโนคอมโพสิตจากปฏิกิริยาปานกลาง โดยไคโตซาน