Mrs. Amira: Good morning.Mr. Parker

Mrs. Amira: Good morning.
Mr. Parker: Good morning.
Mrs. Amira: I heard that my son misbehaved with you last evening. I’m ashamed of what
he did. I came to apologize to you.
Mr. Parker: There’s no need for an apology. It’s true that he used some bad words. But I
didn’t take it seriously. Let’s forget about it.
Mrs. Amira: I’ll certainly warn him.
Mr. Parker: please don’t be very harsh with him. I’m sure he’ll realize his mistake.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาง Amira: สวัสดีตอนเช้านายปาร์คเกอร์: สวัสดีตอนเช้านาง Amira: ผมได้ยินว่า ลูกชายของฉัน misbehaved กับคุณครั้งสุดท้ายตอนเย็น ฉันละอายใจของอะไร เขา ผมมาขอโทษคุณนายปาร์คเกอร์: มีไม่จำเป็นต้องขอโทษ มันเป็นความจริงว่า เขาใช้คำบางคำไม่ดี แต่ฉัน ไม่ได้ใช้มันอย่างจริงจัง ลองลืมเกี่ยวกับมันนาง Amira: ฉันจะแน่นอนเตือนเขานายปาร์คเกอร์: กรุณาอย่ารุนแรงมากกับเขา ผมแน่ใจว่า เขาจะรู้ความผิดพลาดของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นาง Amira:. ตอนเช้าที่ดี
นาย ปาร์กเกอร์:. ตอนเช้าที่ดี
นาง Amira: ผมได้ยินมาว่าลูกชายของฉันกับคุณเรียบร้อยแล้วเมื่อค่ำวาน ฉันละอายใจในสิ่งที่
เขาทำ ผมมาแสดงความเสียใจกับคุณ.
นาย ปาร์กเกอร์: ไม่จำเป็นต้องมีคำขอโทษไม่ได้ มันเป็นความจริงที่เขาใช้คำพูดที่ไม่ดีบางอย่าง แต่ผม
ไม่ได้ใช้มันอย่างจริงจัง Let 's ลืมเกี่ยวกับมัน.
นาง Amira:. แน่นอนฉันจะเตือนให้เขา
นาย ปาร์กเกอร์: โปรดอย่ารุนแรงมากกับเขา ผมมั่นใจว่าเขาจะตระหนักถึงความผิดพลาดของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นางร่า : อรุณสวัสดิ์คุณปาร์คเกอร์ : อรุณสวัสดิ์นางร่า : ผมได้ยินมาว่าลูกชายเกเรกับเธอเมื่อคืน ฉันละอายในสิ่งที่เขาทำ ฉันมาเพื่อขอโทษเธอคุณปาร์คเกอร์ : ไม่ต้องขอโทษ มันก็จริงที่เขาใช้คำหยาบ แต่ฉันไม่ได้ใช้มันอย่างจริงจัง ลืมมันไปเถอะนางร่า : ฉันต้องเตือนเขาคุณปาร์คเกอร์ : โปรดอย่ารุนแรงกับเขา ฉันแน่ใจว่าเขาจะสำนึกในความผิดของเขา