1. IntroductionLike other vertebrat

1. Introduction
Like other vertebrates, the feeding habits of fish can be classified as
carnivorous, omnivorous or herbivorous. However, to a certain extent,
fish can change their diet in response to nutrient availability by
modifying their behaviour and metabolism (Stevens, 1988; Chakrabarti
et al., 1995). Some authors have indicated that, independently of
their feeding habit, the fish digestive system response correlates
closely with diet (Stevens,1988; Chakrabarti et al.,1995; Debnath et al.,
2007).
Biology studies in dentex (Dentex dentex) report that it is principally
a carnivorous species with a natural diet composed of fish
(60%–65%) and crustaceans (25%–30%), with smaller quantities of
cephalopods and seaweed (Posidonia oceanica) (Tortonese, 1975;
Abdelkader and Ktari, 1985; Ramos-Esplá and Bayle-Sempere, 1991;
Morales-Nin and Moranta, 1997). Specific diet formulation for this
species, during pre-growing and on-growing phases, is therefore
characterized by high dietary protein levels (43% to 59%) (Riera et al.,
1993; Efthimiou et al.,1994; Tibaldi et al.,1996; Cardenete et al.,1997a,
b,c; Company et al., 1999, Jover et al., 1999; Espinós et al., 2003; Skalli,
2001; Skalli et al., 2004). However, as recently reported elsewhere,
lower dietary protein levels (43%–45%) can be used in diets that
include higher lipid and/or carbohydrate levels that partially
substitute the protein, and without having a negative effect on growth
performance and food utilization (Company et al., 1999; Espinós et al.,
2003; Skalli, 2001; Skalli et al., 2004; Pérez-Jiménez, 2008; Pérez-
Jiménez, et al., in press). These results indicate that dentex can obtain
energy efficiently from both nutrients, with the subsequent economic
and environmental benefits.
To understand the cause of this response, we need to identify the
factors that could condition it. Activity of the main digestive enzymes,
protease, amylase and lipase, throughout the digestive tract of a
species, and their response to different diet compositions, are two of
the parameters that probably determine how effective a given diet
may be in optimizing growth and food utilization (Reimer, 1982;
Lemieux et al., 1999; Moraes and Bidinotto, 2000; Keshavanath et al.,
2002; Papoutsoglou and Lyndon, 2006; Debnath et al., 2007;Mohanta
et al., 2008). Although it is generally accepted that protease, lipase and
amylase secretion change proportionately in response to the quantity
of their respective substrates (Lhoste et al., 1994), several studies
report that this can be modulated by factors such as species
(Chakrabarti et al., 1995; Hidalgo et al., 1999; Chan et al., 2004).
Consequently, these issues must be studied when considering a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. แนะนำ
เช่น vertebrates อื่น ๆ นิสัยอาหารปลาสามารถจัด
กินเนื้อ omnivorous หรือ herbivorous อย่างไรก็ตาม จะบางขอบเขต,
ปลาสามารถเปลี่ยนอาหารของพวกเขาในการตอบสนองต่อธาตุอาหารตาม
ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของตนและเผาผลาญ (Stevens, 1988 Chakrabarti
et al., 1995) บางผู้เขียนได้ระบุว่า เป็นอิสระจากของ
นิสัยของพวกเขาให้อาหาร การตอบสนองต่อระบบย่อยอาหารของปลาคู่
อย่างใกล้ชิดกับอาหาร (Stevens, 1988 Chakrabarti และ al., 1995 Debnath et al.,
2007) .
ศึกษาชีววิทยาในรายงานของ dentex (Dentex dentex) ที่เป็นหลัก
ชนิดกินเนื้อ ด้วยอาหารธรรมชาติประกอบด้วย fish
(60%–65%) และครัสเตเชีย (25 – 30%), มีขนาดเล็กปริมาณของ
cephalopods และสาหร่าย (Posidonia oceanica) (Tortonese, 1975;
Abdelkader และ Ktari, 1985 Ramos-Esplá และ Sempere เบย์เล่ 1991;
นิราเลสและ Moranta, 1997) กำหนดอาหารเฉพาะสำหรับ
พันธุ์ ช่วงระยะการเจริญเติบโตก่อน และ ขึ้นบน จึง
โดยระดับอาหารโปรตีนสูง (43% 59%) (Riera et al.,
1993 Efthimiou et al., 1994 Tibaldi et al., 1996 Cardenete et al., 1997a,
b, c บริษัทร้อยเอ็ด al., 1999, Jover et al., 1999 Espinós และ al., 2003 Skalli,
2001 Skalli et al., 2004) อย่างไรก็ตาม เมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นรายงานอื่น ๆ,
diets โปรตีนอาหารต่ำกว่าระดับ (43-45%) สามารถใช้ในที่
รวมสูงไขมัน หรือคาร์โบไฮเดรตระดับที่บางส่วน
แทนโปรตีน และโดยไม่มีผลกระทบในการเจริญเติบโต
ประสิทธิภาพและการใช้ประโยชน์อาหาร (บริษัทร้อยเอ็ด al., 1999 Espinós et al.,
2003 Skalli, 2001 Skalli et al., 2004 Pérez Jiménez, 2008 Pérez-
Jiménez, et al. ในข่าว) ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า dentex สามารถรับ
พลังงานจากสารอาหารทั้งสอง ด้วยซึ่งต่อมาได้อย่างมีประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ
และสิ่งแวดล้อมประโยชน์.
เข้าใจสาเหตุของคำตอบ เราจำเป็นต้องระบุ
ปัจจัยที่สามารถเงื่อนไข กิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหารหลัก,
รติเอส amylase และเอนไซม์ ไลเปส ตลอดทางเดินอาหารของตัว
พันธุ์ และตอบสนององค์อาหารแตกต่างกัน
พารามิเตอร์ที่อาจตรวจสอบอาหารที่กำหนดวิธีที่มีประสิทธิภาพ
อาจเพิ่มประสิทธิภาพการใช้อาหารและเจริญเติบโต (Reimer, 1982;
Lemieux et al., 1999 Moraes และ Bidinotto, 2000 Keshavanath et al.,
2002 Papoutsoglou และ Lyndon, 2006 Debnath et al., 2007Mohanta
et al., 2008) แม้ว่าจะเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปที่รติเอส เอนไซม์ไลเปส และ
เปลี่ยนหลั่ง amylase ตามสัดส่วนในปริมาณ
ของของแต่ละพื้นผิว (Lhoste et al., 1994), การศึกษาหลาย
รายงานว่า นี้สามารถสันทัดจากปัจจัยต่าง ๆ เช่นพันธุ์
(Chakrabarti และ al., 1995 Hidalgo et al., 1999 จันทร์ร้อยเอ็ด al., 2004) .
ดัง ปัญหาเหล่านี้ต้องได้ศึกษาเมื่อพิจารณาเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
เหมือนสัตว์อื่น ๆ , นิสัยการกินอาหารของปลา สามารถจัดเป็น
สัตว์กินเนื้อ , กินทั้งพืชและสัตว์หรือพืช อย่างไรก็ตาม เพื่อบางขอบเขต ,
ปลาสามารถเปลี่ยนอาหารของพวกเขาในการตอบสนองต่อพฤติกรรมการใช้ธาตุอาหารโดย
ของการเผาผลาญ ( สตีเวนส์ , 1988 ; chakrabarti
et al . , 1995 ) บางคนเขียนได้ระบุว่าเป็นอิสระจาก
ของพวกเขาให้อาหารนิสัยปลา ระบบย่อยอาหาร การตอบสนองที่เกี่ยวข้องกับ
อย่างใกล้ชิดกับอาหาร ( สตีเวนส์ , 1988 ; chakrabarti et al . , 1995 ; debnath et al . ,

) ) . การศึกษาชีววิทยาใน dentex ( dentex dentex ) รายงานว่า มันเป็นหลัก
เป็นสัตว์กินเนื้อชนิดธรรมชาติอาหารประกอบด้วยปลา
( 60% ) 65 % ) และครัสเตเชีย ( 25% - 30% ) ที่มีปริมาณขนาดเล็กของ
หมึกและสาหร่าย ( ISTHMOS OCEANICA ) ( tortonese 1975 ;
,และ abdelkader ktari , 1985 ; รามอส espl . kgm และเบล sempere , 1991 ;
โมราเลสใน และ moranta , 1997 ) สูตรอาหารเฉพาะสำหรับเรื่องนี้
ชนิด ในช่วงก่อนการปลูกระยะจึง
ลักษณะใยอาหารสูงระดับโปรตีน ( 43% 59% ) ( riera et al . ,
1993 ; Efthimiou et al . , 1994 ; tibaldi et al . , 1996 ; cardenete et al . , 1997a
b , , C ; บริษัท et al . , 1999 , jover et al . , 1999 ;espin ó s et al . , 2003 ; skalli
, 2001 ; skalli et al . , 2004 ) อย่างไรก็ตาม เมื่อเร็ว ๆนี้รายงานจากที่อื่น
ลดอาหารโปรตีนระดับ ( 43% ) 45 % ) สามารถใช้ในอาหารที่ประกอบด้วยไขมันและ / หรือสูงกว่า

ระดับคาร์โบไฮเดรตที่บางส่วนทดแทนโปรตีน และไม่มีผลกระทบต่อการเจริญเติบโตและการใช้ประโยชน์อาหาร
( บริษัท et al . , 1999 ; espin ó s et al . , 2003 skalli , 2001 ;
;skalli et al . , 2004 ; เปเรซ Jim é nez , 2008 ; เปเรซ -
Jim é nez , et al . , กด ) ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า dentex สามารถขอรับ
พลังงานได้อย่างมีประสิทธิภาพทั้งรัง กับเศรษฐกิจ และผลประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมตามมา
.
เข้าใจสาเหตุของการตอบสนองนี้เราต้องการระบุ
ปัจจัยที่อาจเงื่อนไขมัน กิจกรรมหลักของเอนไซม์ย่อยโปรตีนอะไมเลส และเอนไซม์ไลเปส
, ,ตลอดทางเดินอาหารของ
ชนิดและองค์ประกอบของการตอบสนองต่ออาหารที่แตกต่างกันเป็นสองพารามิเตอร์ที่อาจจะตรวจสอบอย่างไร

อาจจะได้รับอาหารที่มีประสิทธิภาพในการเพิ่มประสิทธิภาพการใช้อาหาร ( ไรเมอร์ , 1982 ;
เลิมยู et al . , 1999 ; มอเรียน และ bidinotto , 2000 ; keshavanath et al . ,
2002 ; papoutsoglou และลินดอน , 2006 ; debnath et al . , 2007 ; mohanta
et al . , 2008 )แม้ว่าจะเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า เอนไซม์อะไมเลสและโปรติเอส
การเปลี่ยนสัดส่วนในการตอบสนองต่อปริมาณ
ของตนพื้นผิว ( lhoste et al . , 1994 ) หลายการศึกษารายงานว่าสามารถปรับโดยปัจจัยเช่นชนิด
( chakrabarti et al . , 1995 ; Hidalgo et al . , 1999 ; ชาน et al . , 2004 ) .
จากนั้น ประเด็นเหล่านี้จะต้องศึกษา เมื่อพิจารณาเป็น