The Brazilian Museum of Sculpture,

The Brazilian Museum of Sculpture, designed by Paulo Mendes da Rocha, sits on a 75,000-square foot triangular site on a main thoroughfare in São Paulo, Brazil. Instead of creating a free-standing building, the museum and the landscape are treated as a whole. Large concrete slabs create partly underground internal spaces and also form an exterior plaza with water pools and an esplanade. An immense 97-foot long, 39-foot wide beam frames the museum givimg the museum a presence, while also fulfilling the need for shade and shelter for the exterior plaza. That puts the focus toward the visitors which use the plaza for relaxation, relief and performances.
The museum's differing ceiling heights create a stepped outdoor space that is split by the entry fissure. These different heights also accommodate the stepping required to create outdoor seating for the plaza space, giving it a multi-functionality that is usually required for art institutions and their treatment of open space. An interesting aspect, and possibly unintended consequence, of the raised concrete beam is its framing of the surroundings. Depending on the visitor's proximity to the structure, a short, wide sliver of space is visible between the beam and the plaza surface, and with the dull gray of both the view beyond is emphasized, gaining importance through the visitor's experience. Much like sculpture changes in relation to the viewer, the context is changed by the building's presence and the visitor's relation to it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิพิธภัณฑ์ประติมากรรม ออกแบบ โดยเปา Mendes da Rocha บราซิลอยู่บนไซต์สาม 75000 ตารางฟุตบนถนนย่านธุรกิจหลักในเซาเปาลู บราซิล แทนที่จะสร้างอาคารยืนฟรี พิพิธภัณฑ์และภูมิทัศน์จะถือว่าเป็นทั้งหมด แผ่นพื้นคอนกรีตขนาดใหญ่สร้างช่องว่างภายในดินบางส่วน และยัง ฟอร์มพลาซ่าภายนอก มีสระน้ำและเอสพลานาด การอันยิ่งใหญ่ 97 ฟุตยาว 39 ฟุตกว้างคานเฟรม givimg พิพิธภัณฑ์พิพิธภัณฑ์สถานะ ในขณะที่ยัง ตอบสนองต้องการร่มเงาและที่พักพิงสำหรับพลาซ่าภายนอก ที่ทำให้โฟกัสไปยังนักท่องเที่ยวซึ่งใช้พลาซ่าสำหรับผ่อนคลาย บรรเทา และแสดงความสูงเพดานแตกต่างกันของพิพิธภัณฑ์สร้างพื้นที่กลางแจ้งระดับที่แบ่ง โดย fissure รายการ ความสูงที่แตกต่างกันเหล่านี้ยังรองรับการก้าวต้องสร้างที่นั่งพื้นที่พลาซ่า ให้มันทำงานหลายที่มักจะจำเป็นสำหรับสถาบันศิลปะและการรักษาพื้นที่ กลางแจ้ง มีแง่มุมที่น่าสนใจ และตั้งใจอาจเวร คานคอนกรีตยกได้เป็นรูปแบบของสภาพแวดล้อม ความใกล้ชิดของผู้เยี่ยมชมโครงสร้าง ระยะสั้น sliver กว้างพื้นที่อยู่ระหว่างคานและพื้นผิวพลาซ่า และกับสีเทาน่าเบื่อทั้งสองมุมมองนอกเหนือจากจะถูก เน้น ได้รับความสำคัญผ่านประสบการณ์ของผู้เข้าชม เหมือนประติมากรรมการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับตัวแสดง บริบทมีการเปลี่ยนแปลงสถานะของอาคารและความสัมพันธ์ของผู้เข้าชมได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิพิธภัณฑ์บราซิลประติมากรรมออกแบบโดยเปาโลเมนเดสดาโรนั่งอยู่บนเท้า 75,000 ตารางเว็บไซต์สามเหลี่ยมบนถนนสายหลักในเมืองเซาเปาโลประเทศบราซิล แทนการสร้างอาคารยืนฟรี, พิพิธภัณฑ์และภูมิทัศน์ได้รับการปฏิบัติในฐานะที่เป็น แผ่นพื้นคอนกรีตขนาดใหญ่สร้างพื้นที่ใต้ดินบางส่วนภายในและยังเป็นพลาซ่าภายนอกที่มีสระว่ายน้ำและว่าง อันยิ่งใหญ่ 97 ฟุตยาวคาน 39 ฟุตกว้างเฟรม givimg พิพิธภัณฑ์พิพิธภัณฑ์แสดงตนในขณะที่ยังตอบสนองความต้องการเพื่อให้ร่มเงาและที่พักพิงสำหรับพลาซ่าภายนอก ที่ทำให้การมุ่งเน้นไปที่ผู้เข้าชมที่ใช้สนามหลวงเพื่อการผ่อนคลายบรรเทาและการแสดง.
ที่แตกต่างกันของพิพิธภัณฑ์สูงเพดานสร้างพื้นที่กลางแจ้งก้าวที่แยกตามร่องรายการ เหล่านี้สูงแตกต่างกันนอกจากนี้ยังรองรับการก้าวที่จำเป็นในการสร้างที่นั่งกลางแจ้งสำหรับพื้นที่พลาซ่าให้มันเป็นแบบมัลติฟังก์ชันการทำงานที่มักจะต้องสำหรับสถาบันศิลปะและการรักษาของพวกเขาในพื้นที่เปิดโล่ง ส่วนที่น่าสนใจและผลที่ไม่ตั้งใจอาจจะยกคานคอนกรีตเป็นกรอบของสภาพแวดล้อม ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความใกล้ชิดของผู้เข้าชมไปยังโครงสร้างที่สั้นเศษไม้กว้างของพื้นที่ที่มองเห็นได้ระหว่างคานและพื้นผิวพลาซ่าและมีสีเทาหมองคล้ำของทั้งสองมุมมองที่เกินจะเน้นความสำคัญดึงดูดผ่านประสบการณ์ของผู้เข้าชม เหมือนประติมากรรมการเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์กับผู้ชมบริบทมีการเปลี่ยนแปลงโดยการปรากฏตัวของอาคารและความสัมพันธ์ของผู้เข้าชมไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิพิธภัณฑ์ชาวบราซิลของประติมากรรม ออกแบบโดยเอาต์แคสต์ อยู่ที่ 75 , 000 ตารางฟุตสามเหลี่ยมเว็บไซต์บนทางสัญจรหลักในเซาเปาลู , บราซิล แทนที่จะสร้างตึกที่สุด พิพิธภัณฑ์และแนวนอนที่ถือว่าเป็นทั้ง แผ่นคอนกรีตขนาดใหญ่สร้างช่องว่างภายในใต้ดินบางส่วนและรูปแบบพลาซ่าภายนอกที่มีสระน้ำและ Esplanadeเวิ้งว้าง 97 ฟุตยาว 39 ฟุตกว้างลำแสงเฟรม พิพิธภัณฑ์ givimg พิพิธภัณฑ์แสดงในขณะที่ยังตอบสนองความต้องการร่มเงาและที่พักพิงสำหรับพลาซ่าภายนอก ทำให้มุ่งเน้นไปทางผู้มาเยือนที่ใช้พลาซ่าเพื่อการผ่อนคลาย , บรรเทาและการแสดง .
ของพิพิธภัณฑ์ที่มีความสูงเพดาน สร้างพื้นที่กลางแจ้งที่แยกไปตามรายการครับความสูงที่แตกต่างกันเหล่านี้ยังรองรับการก้าวที่ต้องสร้างที่นั่งกลางแจ้งสำหรับพลาซ่าพื้นที่ให้มันมัลติฟังก์ชันที่มักจะใช้สำหรับสถาบันศิลปะและการรักษาของพวกเขาของพื้นที่เปิดโล่ง แง่มุมที่น่าสนใจและอาจไม่ตั้งใจผลของยกคอนกรีตคาน จะมีกรอบของสภาพแวดล้อมขึ้นอยู่กับความใกล้ชิดของผู้เข้าชมไปยังโครงสร้างสั้น เศษไม้กว้างของพื้นที่ที่มองเห็นได้ระหว่างคานและพื้นผิว พลาซ่า และ มีสีเทาทึบ ทั้งวิว นอกจากจะเน้นดึงดูดความสำคัญผ่านประสบการณ์ของผู้เข้าชม เหมือนรูปปั้น การเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์กับผู้ชม บริบทเปลี่ยนไป โดยการแสดงตนของอาคารและผู้เกี่ยวข้องกับมัน