Fellow reductionist Mark Johnston o

Fellow reductionist Mark Johnston of Princeton rejects Parfit's constitutive notion of identity with what he calls an "Argument from Above".[5] Johnston maintains, "Even if the lower-level facts [that make up identity] do not in themselves matter, the higher-level fact may matter. If it does, the lower-level facts will have derived significance. They will matter, not in themselves, but because they constitute the higher level fact."[6]

In this, Johnston moves to preserve the significance of personhood. Parfit's explanation is that it is not personhood itself that matters, but rather the facts in which personhood consists that provide it with significance. To illustrate this difference between himself and Johnston, Parfit makes use of an example of a brain-damaged patient who becomes irreversibly unconscious. The patient is certainly still alive even though that fact is separate from the fact that his heart is still beating and other organs are still functioning. But the fact that the patient is alive is not an independent or separately obtaining fact. The patient's being alive, even though irreversibly unconscious, simply consists in the other facts. Parfit explains that from this so-called "Argument from Below" we can arbitrate the value of the heart and other organs still working without having to assign them derived significance, as Johnston's perspective would dictate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อน reductionist มาร์คจอห์นสันของพรินซ์ตันปฏิเสธความคิดที่เป็นส่วนประกอบ Parfit ของตัวตนด้วยสิ่งที่เขาเรียกว่า "หลักฐานจากเหนือ". [5] จอห์นสันยังคง "แม้ว่าข้อเท็จจริงในระดับต่ำกว่า [ที่ทำขึ้นเป็นตัวตน] ทำไม่ได้อยู่ในตัวเองเรื่องที่ ความเป็นจริงในระดับที่สูงขึ้นอาจจะสำคัญ. ถ้าไม่ข้อเท็จจริงในระดับต่ำกว่าจะมีความสำคัญที่ได้มา. พวกเขาจะมีความสำคัญไม่ได้อยู่ในตัวเอง แต่เป็นเพราะพวกเขาเป็นความจริงระดับที่สูงขึ้น. "[6] ในการนี้จอห์นสันย้ายไปรักษา ความสำคัญของการเป็นบุคคล คำอธิบาย Parfit คือว่ามันไม่ได้เป็นบุคคลที่มีความสำคัญของตัวเอง แต่ข้อเท็จจริงที่เป็นบุคคลประกอบด้วยที่ให้มันอย่างมีนัยสำคัญ เพื่อแสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างตัวเองและจอห์นสตันนี้ Parfit ทำให้การใช้ตัวอย่างของผู้ป่วยสมองเสียหายที่กลายเป็นหมดสติถาวร ผู้ป่วยยังคงมีชีวิตอยู่อย่างแน่นอนถึงแม้ว่าความเป็นจริงที่แยกต่างหากจากความจริงที่ว่าหัวใจของเขายังคงเต้นและอวัยวะอื่น ๆ ยังคงทำงาน แต่ความจริงที่ว่าผู้ป่วยที่ยังมีชีวิตอยู่ไม่ได้เป็นความจริงหรือแยกกันเป็นอิสระได้รับ เป็นผู้ป่วยมีชีวิตอยู่แม้หมดสติถาวรเพียงประกอบด้วยในข้อเท็จจริงอื่น ๆ Parfit อธิบายว่าจากนี้เรียกว่า "หลักฐานจากด้านล่าง" เราสามารถตัดสินค่าของหัวใจและอวัยวะส่วนอื่นยังคงทำงานได้โดยไม่ต้องกำหนดให้ความสำคัญที่ได้รับในขณะที่มุมมองของจอห์นสันจะสั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อน reductionist มาร์คจอห์นสตันของพรินซ์ตันของความคิดของตนและปฏิเสธ พาร์ฟิตกับสิ่งที่เขาเรียก " อาร์กิวเมนต์จากข้างบน " [ 5 ] จอห์นสตันรักษา " แม้ว่าระดับล่างที่ให้ข้อเท็จจริง [ ตัวตน ] ไม่ได้ในตัวเองสูงก็ตาม ในความเป็นจริงอาจเกิดขึ้น ถ้าไม่ระดับล่างจะได้รับข้อเท็จจริงที่สำคัญ พวกเขาจะเรื่องไม่ได้อยู่ในตัวเองแต่เพราะพวกเขาเป็นระดับที่สูงกว่าความเป็นจริง . " [ 6 ]

ในเรื่องนี้ Johnston ย้ายเพื่อรักษาความสำคัญของ personhood . พาร์ฟิตเป็นคำอธิบายได้ว่า ไม่ใช่ personhood ตัวเองที่สำคัญ แต่เป็นข้อเท็จจริงที่ personhood ประกอบด้วยที่ให้กับความ นี้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างตัวเองและจอห์นสตันพาร์ฟิตให้ใช้ตัวอย่างของผู้ป่วยที่สมองเสียหายก็เสียหายจนสลบไป คนไข้ก็ยังมีชีวิตอยู่แม้ว่าความเป็นจริงที่แยกออกจากความจริงที่ว่า หัวใจของเขายังเต้นแรงและอวัยวะอื่น ๆยังคงทำงาน แต่ความจริงที่ว่าผู้ป่วยมีชีวิตเป็นอิสระ หรือการแยกข้อเท็จจริง คนไข้ที่ยังมีชีวิตอยู่แม้ว่าเสียหายไม่รู้สึกตัว เพียงแค่ประกอบด้วยข้อเท็จจริงอื่น ๆ พาร์ฟิต อธิบายว่า จากเหตุผลที่เรียกว่า " จากด้านล่าง " เราสามารถตัดสินคุณค่าของหัวใจและอวัยวะอื่น ๆยังคงทำงานได้โดยไม่ต้องให้พวกเขาได้รับความสำคัญ เป็นมุมมองของ จอห์นสัน จะบอกให้เขียนตาม