“Wha?!”Immediately following the kn

“Wha?!”

Immediately following the knight’s cry of astonishment, the man twisted his fingers. And just like that, the blade broke easily, snapping like it was a thin stick.

“Hey, that’s gotta be a joke,” Victor, standing next to Crowley, uttered in a frightened voice.

But it was no joke. What they were witnessing wasn’t a dream.

A monster.

Something that wasn’t human, a being that was something else entirely was attacking them. And they weren’t taught how to fight a monster that could move like that.

The man waved his left hand lightly. As he did, the head of the knight whose sword the man had just broken, got separated from the rest of his body, flying across the space.

Then the man spoke up, “…So weak. I don’t like the blood of weaklings. Isn’t there anyone stronger?”

Crowley shouted, “Gather together! Don’t fight him alone! We’ll deal with this monster as a united f—”

However, just then, the man turned to him, remarking, “Ahh, so you must be the strongest among them?”

He disappeared again and in the next moment was already standing right in front of Crowley.

“Khugh…” As the man’s hand was about to reach for Crowley’s neck, “Uooooogh!” he raised his sword and swung it, aiming for the monster’s head. A hit from the monster’s hand snapped the sword in two effortlessly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"วา ?!" ทันทีหลังจากร้องไห้อัศวินของความประหลาดใจคนบิดนิ้วมือของเขา และเช่นเดียวกับที่ใบมีดหักได้อย่างง่ายดาย snapping เหมือนมันเป็นไม้บาง. "เฮ้ว่าต้องเป็นเรื่องตลก" วิกเตอร์ยืนอยู่ข้างลี่ย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจ. แต่มันก็เป็นเรื่องตลกที่ไม่มี สิ่งที่พวกเขาเป็นพยานไม่ได้ฝัน. มอนสเตอร์. บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ได้เป็นมนุษย์เป็นอยู่ที่เป็นอย่างอื่นทั้งหมดถูกโจมตีพวกเขา และพวกเขาก็ไม่ได้สอนวิธีการต่อสู้มอนสเตอร์ที่สามารถย้ายเช่นที่. คนที่โบกมือซ้ายของเขาเบา ๆ ขณะที่เขาทำหัวของอัศวินดาบที่มีคนที่ได้หักเพียงได้แยกออกจากส่วนที่เหลือของร่างกายของเขาบินข้ามพื้นที่. นั้นชายคนนั้นพูดขึ้น " ... ดังนั้นอ่อนแอ ฉันไม่ชอบโลหิตของ weaklings ไม่ได้มีใครที่แข็งแกร่ง? " ลี่ย์ตะโกน" รวบรวม! อย่าต่อสู้กับเขาคนเดียว! เราจะจัดการกับมอนสเตอร์นี้เป็น F- ยูไนเต็ด " แต่เพียงนั้นชายคนนั้นหันไปให้เขาตั้งข้อสังเกต" อ่าดังนั้นคุณจะต้องเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขา? " เขาหายไปอีกครั้งและในช่วงเวลาถัดไปยืนได้แล้ว ขวาด้านหน้าของลี่ย์. "Khugh ... " ในขณะที่มือของชายคนนั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเข้าถึงสำหรับคอลี่ย์ "Uooooogh!" เขายกดาบของเขาและยิงมันเล็งหัวของมอนสเตอร์ ตีจากมือของมอนสเตอร์ของ snapped ดาบในสองได้อย่างง่ายดาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อะไร ? ! "ทันทีดังต่อไปนี้ของอัศวินร้องตกใจ ชายหนุ่มบิดนิ้วมือของเขา และเหมือนกับว่าดาบหักง่าย หักเหมือนแท่งบาง" เฮ้ นั่นจะต้องเป็นตลก " วิคเตอร์ ยืนอยู่ข้างๆ คราวลี่ย์ พูดด้วยน้ำเสียงตกใจแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องตลก สิ่งที่เขาเห็นไม่ใช่ความฝันหรอกสัตว์ประหลาดอะไรที่ไม่ใช่ของมนุษย์ ที่เป็นสิ่งอื่นทั้งหมด คือทำร้ายพวกเขา และพวกเขาไม่ได้สอนวิธีการต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่สามารถย้ายแบบนี้คนโบกมือซ้ายของเขาเบา ๆ เป็นเขา หัวหน้าของอัศวินที่ดาบของชายเพิ่งเสีย ต้องแยกจากส่วนที่เหลือของร่างกายของเขา บินข้ามพื้นที่แล้วผู้ชายที่พูด " . . . . . . . อ่อนแอ ฉันไม่ชอบเลือดอ่อนแอ . มีใครอีกมั๊ยที่แข็งแกร่ง ? "คราวลี่ย์ตะโกน " มารวมตัวกัน อย่าสู้กับมันคนเดียว เราจะจัดการกับมอนสเตอร์ตัวนี้เป็นปึกแผ่น F - "อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้น ชายคนนั้นหันมา เขานับ " อ่าา งั้นคุณก็จะแข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขา "เขาหายตัวไปอีกครั้ง และในเวลาต่อมาก็มายืนอยู่ตรงหน้า คราวลีย์" khugh . . . . . . . " ชายมือกำลังจะถึงคอลี่ย์ " uooooogh ! " เขายกดาบขึ้นและเหวี่ยงมันเล็งหัวของปีศาจ ตีมอนสเตอร์หลุดจากมือของดาบทั้งสองได้อย่างง่ายดาย