The Philippines, with an island-dwe

The Philippines, with an island-dwelling population of more than 93 million and more than 7 100 islands, is a major fishing nation and the world’s second largest archipelagic State.

In 2012, the Philippines ranked among the major fish producing countries in the world with a total production of 3.1 million tonnes of fish, crustaceans, mollusks and other aquatic animals. Aquaculture contributed 790 900 tonnes, or 25.4 percent, to the total fish production. Much of its production is consumed locally with per caput fish consumption amounting to 32.7 kg in 2011. In addition, the Philippines is the world’s third largest producer of farmed seaweeds with a production of 1.8 million tonnes in 2012.

The fisheries and aquaculture industry employed an estimated 1.5 million people in 2010 nationwide; with fisheries accounting for more than 1 million. The fishing industry contributes an estimated 1.8 percent (valued at 196 billion pesos) to the country’s Gross Domestic Product (GDP) at current prices, respectively in 2012. In 2013, exports of fish and fishery products were valued at USD 1.2 billion. Tuna was the top export commodity, followed by shrimp and prawns. In the same year, imports were worth USD 264 million.

Located in the typhoon belt, the country is usually affected by 15 and struck by five to six cyclonic storms per year with other natural hazards such as landslides, active volcanoes, destructive earthquakes and tsunamis. Major environmental issues include uncontrolled deforestation especially in watershed areas, soil erosion, air and water pollution in major urban centers, coral reef degradation, and increasing pollution of coastal mangrove swamps that are important fish breeding grounds. The country is also on constant alert for red tides and fish kills.

The Philippines is one of six countries (including Indonesia, Malaysia, Papua New Guinea, Solomon Islands and Timor-Leste) comprising the Coral Triangle Initiative on Coral Reefs, Fisheries, and Food Security (CTI-CFF) centered on the six government’s high-level political commitment and pro-active implementation of the issues in the Coral Triangle area concerning the management, conservation and adaptation to climate change of the tuna fisheries and coral ecosystems in this region.

The latest issue concerns the strict implementation of a 3-month (December 2011-February 2012) closed season for the fishing of tamban (Sardinella), a species used for processing sardines. While such a move means saving 190 million pesos worth of sardines, the ban will affect thousands of workers in sardine factories and fishing fleets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟิลิปปินส์ มีประชากรอยู่อาศัยเกาะกว่า 93 ล้านและมากกว่า 7 100 เกาะ ตกปลาที่สำคัญประเทศและสถานะไปยังใหญ่เป็นอันดับสองของโลก ใน 2012 ฟิลิปปินส์อันดับปลาหลักที่ผลิตในโลกมีการผลิตรวม 3.1 ล้านตันปลา กุ้ง พัฒนาการ และสัตว์น้ำอื่น ๆ สัตว์น้ำส่วน 900 ตันการ 790 ข้อมูลหรือ 25.4 เปอร์เซ็นต์ ผลิตปลารวม มากของการผลิตจะถูกใช้เฉพาะกับต่อปริมาณปลา caput เป็น 32.7 กิโลกรัมในงาน นอกจากนี้ ฟิลิปปินส์เป็นผู้ผู้ผลิตของสาหร่ายทะเล farmed ผลิต 1.8 ล้านตันในปี 2555การประมงและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำอุตสาหกรรมงานประมาณ 1.5 ล้านคนใน 2010 ทั่วประเทศ มีประมงลงมากกว่า 1 ล้าน อุตสาหกรรมประมงที่เกิดประมาณร้อยละ 1.8 (มูลค่า 196 ล้านเปโซ) เพื่อประเทศของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP) ณราคาปัจจุบัน ลำดับใน 2012 ใน 2013 ส่งออกผลิตภัณฑ์ปลาและประมงมีมูลค่า 1.2 พันล้านเหรียญสหรัฐ ปลาทูน่าเป็นสินค้าส่งออกด้านบน ตาม ด้วยกุ้งและกุ้ง ในปีเดียวกัน นำเข้ามีมูลค่า 264 ล้าน USD Located in the typhoon belt, the country is usually affected by 15 and struck by five to six cyclonic storms per year with other natural hazards such as landslides, active volcanoes, destructive earthquakes and tsunamis. Major environmental issues include uncontrolled deforestation especially in watershed areas, soil erosion, air and water pollution in major urban centers, coral reef degradation, and increasing pollution of coastal mangrove swamps that are important fish breeding grounds. The country is also on constant alert for red tides and fish kills.The Philippines is one of six countries (including Indonesia, Malaysia, Papua New Guinea, Solomon Islands and Timor-Leste) comprising the Coral Triangle Initiative on Coral Reefs, Fisheries, and Food Security (CTI-CFF) centered on the six government’s high-level political commitment and pro-active implementation of the issues in the Coral Triangle area concerning the management, conservation and adaptation to climate change of the tuna fisheries and coral ecosystems in this region. The latest issue concerns the strict implementation of a 3-month (December 2011-February 2012) closed season for the fishing of tamban (Sardinella), a species used for processing sardines. While such a move means saving 190 million pesos worth of sardines, the ban will affect thousands of workers in sardine factories and fishing fleets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟิลิปปินส์มีประชากรเกาะที่อาศัยอยู่กว่า 93 ล้านและอื่น ๆ อีกกว่า 7 100 เกาะเป็นประเทศที่มีชาวประมงที่สำคัญและรัฐหมู่เกาะใหญ่เป็นอันดับสองของโลก. ในปี 2012 ฟิลิปปินส์ติดอันดับในประเทศปลาการผลิตที่สำคัญในโลกด้วย การผลิตรวม 3.1 ล้านตันของปลากุ้งหอยและสัตว์น้ำอื่น ๆ เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมีส่วน 790 900 ตันหรือร้อยละ 25.4 การผลิตปลาทั้งหมด มากของการผลิตมีการบริโภคในประเทศที่มีการบริโภคต่อหัวปลาเป็นจำนวนเงิน 32.7 กก. ในปี 2011 นอกจากนี้ฟิลิปปินส์เป็นผู้ผลิตใหญ่เป็นอันดับสามของโลกของสาหร่ายทะเลเพาะเลี้ยงที่มีการผลิต 1.8 ล้านตันในปี 2012 ประมงและการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำอุตสาหกรรมจ้าง ประมาณ 1.5 ล้านคนในปี 2010 ทั่วประเทศ กับการประมงคิดเป็นมากกว่า 1 ล้าน อุตสาหกรรมประมงก่อประมาณร้อยละ 1.8 (มูลค่า 196 พันล้านเปโซ) กับผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศของประเทศ (GDP) ณ ราคาปัจจุบันตามลำดับในปี 2012 ในปี 2013 การส่งออกของปลาและผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำมีมูลค่า 1.2 พันล้านเหรียญสหรัฐ ปลาทูน่าเป็นสินค้าส่งออกชั้นนำตามด้วยกุ้งและกุ้ง ในปีเดียวกันการนำเข้ามีมูลค่า 264,000,000 เหรียญสหรัฐ. ตั้งอยู่ในเข็มขัดพายุไต้ฝุ่นประเทศที่มักจะได้รับผลกระทบ 15 และหลงโดย 05:55 พายุไซโคลนต่อปีโดยมีภัยธรรมชาติอื่น ๆ เช่นแผ่นดินถล่มภูเขาไฟแผ่นดินไหวทำลายและคลื่นสึนามิ . ปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญ ได้แก่ การทำลายป่าไม่สามารถควบคุมได้โดยเฉพาะในพื้นที่ลุ่มน้ำพังทลายของดินอากาศและมลพิษทางน้ำในเมืองใหญ่การย่อยสลายแนวปะการังและมลพิษที่เพิ่มขึ้นของโกงกางชายฝั่งทะเลที่มีปลาที่สำคัญบริเวณพันธุ์ ในต่างประเทศก็คือในการแจ้งเตือนอย่างต่อเนื่องสำหรับกระแสน้ำสีแดงและปลาฆ่า. ฟิลิปปินส์เป็นหนึ่งในหกประเทศ (รวมทั้งอินโดนีเซีย, มาเลเซีย, ปาปัวนิวกินี, หมู่เกาะโซโลมอนและติมอร์เลสเต) ที่ประกอบไปด้วยสามเหลี่ยมปะการังริเริ่มในแนวปะการังประมงและ การรักษาความปลอดภัยอาหาร (CTI-CFF) มีศูนย์กลางอยู่ที่ระดับสูงความมุ่งมั่นทางการเมืองและการดำเนินงานเชิงรุกของรัฐบาลหกของปัญหาในพื้นที่สามเหลี่ยมปะการังที่เกี่ยวข้องกับการจัดการการอนุรักษ์และการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของการประมงปลาทูน่าและระบบนิเวศปะการังในภูมิภาคนี้ . ฉบับล่าสุดที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินงานที่เข้มงวดของ 3 เดือน (ธันวาคม 2011- กุมภาพันธ์ 2012) ปิดฤดูกาลสำหรับการตกปลาของ tamban (Sardinella) ซึ่งเป็นชนิดที่ใช้สำหรับการประมวลผลปลาซาร์ดีน ในขณะที่การย้ายดังกล่าวหมายถึงการประหยัด 190 ล้านเปโซมูลค่าของปลาซาร์ดีนบ้านจะมีผลต่อจำนวนคนงานในโรงงานปลาซาร์ดีนและกลุ่มยานยนต์ประมง