INTRODUCTION
Medical advances in modern society have reduced the impact of infectious disease in industrialised nations and instead chronic disease, lifestyle and human behaviour have taken the mantel as the main contributing factors in cause of death (Torabi et al 2004). A greater effort to reduce and prevent the occurrence of disease, disorders and injuries is keenly recognised and attempts are being predominantly targeted through primary preventions including health promotion, education and protection. These prevention strategies are increasingly focused on changing attitudes as research has shown attitudes are central in determining health related behaviours and lifestyle choices (Torabi et al 2004). However, the exact nature of the attitude behaviour relationship is complex and has been the focus of research interest for a number of decades. Rosenberg and Hovland (1960) were first to posit the Three Component Theory of Attitudes, which holds that attitudes are multidimensional and comprised of: ‘beliefs’ (cognition); ‘feelings’ (affect); and ‘intentions to act’ (behavioural intention). A number of different theories have since been postulated including The Theory of Reasoned Action (TRA) (Ajzen and Fishbein 1980) and The Theory of Planned Behaviour (TPB) (Ajzen 1988). Both theories argue that a person’s ‘intention to act’ is the biggest influence on subsequent behaviour and is central in the attitude behaviour relationship. Much research exists, including a number of large meta‑analyses (Armitage and Connor 2001; Hausenblas et al 1997; Godin and Kok 1996; Ajzen 1991; Van den Putte 1991), which supports TRA and TPB as good means of understanding the intention behaviour relationship. However, the importance of ‘feelings’ should not be underestimated, as psychological evidence has shown these are typically the first reaction to a situation and subsequently guide the cognitive processing, intention to act and behaviour (Loewenstein et al 2001; Slovic et al 2004).
แนะนำMedical advances in modern society have reduced the impact of infectious disease in industrialised nations and instead chronic disease, lifestyle and human behaviour have taken the mantel as the main contributing factors in cause of death (Torabi et al 2004). A greater effort to reduce and prevent the occurrence of disease, disorders and injuries is keenly recognised and attempts are being predominantly targeted through primary preventions including health promotion, education and protection. These prevention strategies are increasingly focused on changing attitudes as research has shown attitudes are central in determining health related behaviours and lifestyle choices (Torabi et al 2004). However, the exact nature of the attitude behaviour relationship is complex and has been the focus of research interest for a number of decades. Rosenberg and Hovland (1960) were first to posit the Three Component Theory of Attitudes, which holds that attitudes are multidimensional and comprised of: ‘beliefs’ (cognition); ‘feelings’ (affect); and ‘intentions to act’ (behavioural intention). A number of different theories have since been postulated including The Theory of Reasoned Action (TRA) (Ajzen and Fishbein 1980) and The Theory of Planned Behaviour (TPB) (Ajzen 1988). Both theories argue that a person’s ‘intention to act’ is the biggest influence on subsequent behaviour and is central in the attitude behaviour relationship. Much research exists, including a number of large meta‑analyses (Armitage and Connor 2001; Hausenblas et al 1997; Godin and Kok 1996; Ajzen 1991; Van den Putte 1991), which supports TRA and TPB as good means of understanding the intention behaviour relationship. However, the importance of ‘feelings’ should not be underestimated, as psychological evidence has shown these are typically the first reaction to a situation and subsequently guide the cognitive processing, intention to act and behaviour (Loewenstein et al 2001; Slovic et al 2004).
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทนำ
ความก้าวหน้าทางการแพทย์ในสังคมยุคใหม่มีการลดผลกระทบของโรคติดเชื้อในประเทศอุตสาหกรรมและโรคเรื้อรังแทนวิถีชีวิตและพฤติกรรมของมนุษย์ได้นำหิ้งเป็นปัจจัยหลักในสาเหตุของการตาย (Torabi et al, 2004) ความพยายามมากขึ้นเพื่อลดและป้องกันการเกิดโรคความผิดปกติและได้รับบาดเจ็บได้รับการยอมรับอย่างดีที่สุดและความพยายามที่มีการกำหนดเป้าหมายส่วนใหญ่ผ่านการป้องกันการหลักรวมทั้งการส่งเสริมสุขภาพการศึกษาและการป้องกัน กลยุทธ์การป้องกันเหล่านี้จะมุ่งเน้นไปที่การเปลี่ยนแปลงทัศนคติมากขึ้นเป็นงานวิจัยได้แสดงให้เห็นทัศนคติที่เป็นศูนย์กลางในการกำหนดพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพและการเลือกวิถีชีวิต (Torabi et al, 2004) แต่ธรรมชาติที่แท้จริงของความสัมพันธ์ของพฤติกรรมทัศนคติที่มีความซับซ้อนและได้รับความสนใจจากงานวิจัยที่สนใจสำหรับจำนวนของทศวรรษที่ผ่านมา โรเซนเบิร์กและ Hovland (1960) เป็นครั้งแรกที่จะวางส่วนประกอบสามทฤษฎีทัศนคติซึ่งถือได้ว่าทัศนคติที่มีหลายมิติและประกอบด้วย: 'ความเชื่อ' (ความรู้); 'ความรู้สึก' (ส่งผลกระทบต่อ); และความตั้งใจที่จะทำหน้าที่ '(เจตนาเชิงพฤติกรรม) หลายทฤษฎีที่แตกต่างกันมีตั้งแต่การตั้งสมมติฐานรวมทั้งทฤษฎีการกระทำด้วยเหตุผล (TRA) (Ajzen Fishbein และ 1980) และทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน (พีบี) (Ajzen 1988) ทฤษฎีทั้งสองยืนยันว่าบุคคล 'ความตั้งใจที่จะทำหน้าที่เป็นอิทธิพลที่ใหญ่ที่สุดที่มีต่อพฤติกรรมตามมาและเป็นศูนย์กลางในความสัมพันธ์ของพฤติกรรมทัศนคติ การวิจัยจำนวนมากที่มีอยู่รวมทั้งจำนวนของการวิเคราะห์อภิขนาดใหญ่ (มาร์ตินและคอนเนอร์ 2001; Hausenblas et al, 1997; โกและกก 1996; Ajzen 1991; รถบรรทุกสัตว์ Putte 1991) ซึ่งสนับสนุน TRA พีบีและเป็นวิธีที่ดีในการทำความเข้าใจพฤติกรรมความตั้งใจ ความสัมพันธ์ แต่ความสำคัญของ 'ความรู้สึก' ไม่ควรที่จะประเมินเป็นหลักฐานทางจิตวิทยาได้แสดงให้เห็นเหล่านี้มักจะมีปฏิกิริยาแรกที่สถานการณ์และต่อมาเป็นแนวทางในการประมวลผลองค์ความรู้, ความตั้งใจที่จะทำหน้าที่และพฤติกรรม (โลเวนสไต et al, 2001; Slovic et al, 2004) .
การแปล กรุณารอสักครู่..