Fig. 37. Illustration of the evolut

Fig. 37. Illustration of the evolution of distorted posterior reduction
patterns in Phacus (see Fig. 36). Taxon names with a given pattern are
shown at the bottom of each box. The most recent ancestor of Phacus
likely possessed a rigid pellicle and undistorted whorled reduction (Wp
52
or 3) (position 1). These cells gave rise to both the deltoid cell shape and
three whorls as seen in Phacus warszewiczii (Wp
53; position 2) and flattened cells with two whorls and clustered strip reduction (Wp
52) similar
to those described here for Phacus pleuronectes and Phacus orbicularis
(center) (position 3). Modification of this latter type of posterior strip reduction resulted in the remaining distortions described in this study. For
instance, twisting of the cell and exaggerated elongation of the caudal
process produced the misshapen whorls and extra terminating strips observed in Phacus longicauda var. tortus (top, center) (position 4). A secondary modification of the strip clusters associated with a prominent
deltoid cell shape resulted in the pattern observed in Phacus triqueter
(upper right) (position 5). Loss of the caudal process and reduction of strip
clusters resulted in the pattern observed in Phacus segretii (right, second
from top) (position 6). Loss of one whorl resulted in the pattern observed
in Phacus acuminatus (right, second from top) (position 7). Comparative
morphology indicates that this condition might be ancestral to the patterns
of strip reduction observed in the oscillans clade (position 8). The absence
of one whorl of strip reduction (like that in P. acuminatus), a reduction in
the overall number of strips (P520, rather than 32), and increased asymmetry of the strip clusters produced the strip reduction patterns found in
the oscillans clade (bottom) (position 8). Twisting of the flattened ancestral cell resulted in the distorted whorls observed here in Phacus pusillus
and Phacus similis (bottom right and center).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 37 ภาพประกอบของวิวัฒนาการลดหลังเพี้ยนรูปแบบใน Phacus (ดู Fig. 36) ชื่อ taxon ด้วยรูปแบบที่กำหนดแสดงที่ด้านล่างของกล่องแต่ละกล่อง บรรพบุรุษสุดของ Phacusมีแนวโน้มต้อง pellicle แข็งและลด whorled undistorted (Wp52หรือ 3) (1 ตำแหน่ง) เซลล์เหล่านี้ให้เพิ่มขึ้นทั้งรูปร่างเซลล์เดลทอยด์ และสาม whorls เห็นใน warszewiczii Phacus (Wp53 ตำแหน่ง 2) และเซลล์ flattened whorls สองและลดกลุ่มแถบ (Wp52) คล้ายการที่อธิบายไว้ที่นี่ Phacus pleuronectes และ Phacus orbicularis(ศูนย์) (ตำแหน่ง 3) Modification ชนิดนี้หลังแถบหลังลดให้บิดเบือนเหลือที่อธิบายไว้ในการศึกษานี้ สำหรับอินสแตนซ์บิดของเซลล์ และ elongation exaggerated ของ caudalกระบวนการผลิต misshapen whorls และสิ้นสุดการเพิ่มแถบสังเกตใน Phacus longicauda เพียง tortus (ด้านบน ศูนย์) (4 ตำแหน่ง) Modification รองของคลัสเตอร์แถบการเชื่อมโยงกับความโดดเด่นรูปร่างเซลล์เดลทอยด์ผลในรูปแบบที่พบใน Phacus triqueter(บนขวา) (ตำแหน่ง 5) สูญเสียกระบวนการ caudal และลดของแถบคลัสเตอร์ทำให้เกิดรูปแบบใน segretii Phacus (ขวา วินาทีจากด้านบน) (6 ตำแหน่ง) ผลขาดทุนของขวัญหนึ่งในรูปแบบการสังเกตใน acuminatus Phacus (ขวา ที่สองจากด้านบน) (7 ตำแหน่ง) เปรียบเทียบสัณฐานวิทยาบ่งชี้ว่า เงื่อนไขนี้อาจได้กับรูปแบบโบราณลดแถบใน clade oscillans (8 ตำแหน่ง) การขาดงานของขวัญหนึ่งลดแถบ (เหมือนที่ใน P. acuminatus), การลดลงจำนวนรวมของแถบ (P520 แทน 32), และเพิ่ม asymmetry กลุ่มแถบผลิตลดแถบลวดลายที่พบในclade oscillans (ล่าง) (8 ตำแหน่ง) บิดของเซลล์โบราณ flattened ให้ whorls เพี้ยนที่พบที่นี่ใน Phacus pusillusและ similis Phacus (ล่างขวาและเซ็นเตอร์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ 37. ภาพประกอบของวิวัฒนาการของการลดหลังบิดเบี้ยว
รูปแบบใน Phacus (ดูรูปที่. 36) ชื่อแท็กซอนที่มีรูปแบบที่กำหนดจะ
แสดงที่ด้านล่างของแต่ละช่อง บรรพบุรุษล่าสุดของ Phacus
แนวโน้มครอบครองฝ้าแข็งและบิดเบือนลด whorled (Wp
52
หรือ 3) (1 ตำแหน่ง) เซลล์เหล่านี้ก่อให้เกิดทั้งรูปร่างเซลล์เดลทอยด์และ
สามก้นหอยเท่าที่เห็นใน warszewiczii Phacus (Wp
53; 2 ตำแหน่ง) และชั้นเซลล์ attened กับสองก้นหอยและการลดแถบคลัสเตอร์ (Wp
52) คล้าย
กับผู้ที่อธิบายไว้ที่นี่สำหรับ Pleuronectes Phacus และ Phacus orbicularis
(กลาง) (3 ตำแหน่ง) Modi ไอออนบวกไฟประเภทหลังนี้ของการลดแถบหลังผลในการบิดเบือนที่เหลืออธิบายไว้ในการศึกษาครั้งนี้ สำหรับ
ตัวอย่างเช่นการบิดตัวของเซลล์และการพูดเกินจริงการยืดตัวของหาง
กระบวนการผลิตผิดรูปก้นหอยและแถบยุติพิเศษตั้งข้อสังเกตใน Phacus longicauda var tortus (บน, ศูนย์) (4 ตำแหน่ง) ไอออนบวก Modi สายรองของกลุ่มแถบที่เกี่ยวข้องกับการที่โดดเด่น
รูปร่างเซลล์ deltoid ผลในรูปแบบการตั้งข้อสังเกตใน Phacus triqueter
(ขวาบน) (5 ตำแหน่ง) การสูญเสียของกระบวนการหางและการลดลงของแถบ
กลุ่มส่งผลให้รูปแบบการตั้งข้อสังเกตใน Phacus segretii (ขวาที่สอง
จากด้านบน) (6 ตำแหน่ง) การสูญเสียของหนึ่งวงส่งผลให้รูปแบบการตั้งข้อสังเกต
ใน Phacus acuminatus (ขวาที่สองจากด้านบน) (ตำแหน่ง 7) เปรียบเทียบ
ลักษณะทางสัณฐานวิทยาแสดงให้เห็นว่าสภาพเช่นนี้อาจจะเป็นบรรพบุรุษกับรูปแบบ
ของการลดแถบข้อสังเกตใน oscillans clade (ตำแหน่ง 8) กรณีที่ไม่มี
ของหนึ่งวงของการลดแถบ (เช่นว่าใน P. acuminatus) การลด
จำนวนรวมของแถบ (P520 มากกว่า 32) และความไม่สมดุลที่เพิ่มขึ้นของกลุ่มแถบผลิตรูปแบบการลดแถบที่พบใน
oscillans clade (ล่าง) (ตำแหน่ง 8) บิดของชั้นเซลล์ attened บรรพบุรุษผลในก้นหอยบิดเบี้ยวสังเกตเห็นที่นี่ใน pusillus Phacus
และ Phacus ที่คล้ายคลึง (ขวาล่างและกลาง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 37 ภาพประกอบของวิวัฒนาการของการบิดเบือนของรูปแบบในฟากัส ( ดูภาพประกอบ
36 ) หมวดหมู่ชื่อที่มีให้แบบ
แสดงที่ด้านล่างของแต่ละกล่อง บรรพบุรุษล่าสุดของฟาคัส
น่าจะมีเยื่อที่แข็งและ undistorted ซึ่งมีลักษณะเป็นขดหรือวงการ ( WP

หรือ 52 3 ) ( ตำแหน่งที่ 1 ) เซลล์เหล่านี้ให้สูงขึ้น ทั้งรูปร่างและ
เสียงแตก เซลล์3 whorls ตามที่เห็นในฟากัส warszewiczii ( WP
53 ; 2 ตำแหน่ง ) และflเซลล์กับสอง whorls แบบสุ่มและการลดแถบ ( WP

ที่คล้ายกัน 52 ) อธิบายไว้ที่นี่และ pleuronectes ฟากัสฟากัส orbicularis
( กลาง ) ( ตำแหน่งที่ 3 ) สมัครงานนี้จึงประจุชนิดหลังการลดแถบด้านหลังส่งผลบิดเบือนที่เหลือไว้ในการศึกษานี้ สำหรับ
อินสแตนซ์การบิดตัวของเซลล์ และการยืดตัวเกินจริงของกระบวนการผลิตระดับ
whorls เสียรูปและเสริมสิ้นสุดแถบที่พบในฟากัส longicauda var ทอร์ทัส ( กลางด้านบน ) ( 4 ตำแหน่ง ) เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนของ Modi จึงตัดกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับรูปร่างเซลล์เสียงแตกเด่น
ส่งผลให้เกิดรูปแบบที่พบในฟากัส triqueter
( บนขวา ) ( 5 ตำแหน่ง )การสูญเสียของกระบวนการและการลดของระดับกลุ่มแถบ
ส่งผลให้เกิดรูปแบบที่พบในฟากัส segretii ( 2
จากด้านบน ) ( 6 ตำแหน่ง ) การสูญเสียหนึ่งวงส่งผลให้เกิดรูปแบบสังเกต
ในฟากัส acuminatus ( ที่สองจากด้านบน ) ( 7 ตำแหน่ง ) สัณฐานวิทยาเปรียบเทียบ
แสดงว่าเงื่อนไขนี้อาจเป็นบรรพบุรุษในรูปแบบ
จากการตรวจสอบใน oscillans ถัดจากแถบตำแหน่ง ( 8 ) ขาด
1 วงลดริ้ว ( เหมือนในหน้า acuminatus ) ลด
จำนวนรวมของแถบ ( p520 มากกว่า 32 ) , และเพิ่มความไม่สมมาตรของแถบกลุ่มผลิตลดลง พบได้ในแถบรูปแบบ
oscillans clade ( ล่าง ) ( 8 ตำแหน่ง )การบิดตัวของflสุ่มบรรพบุรุษเซลล์ส่งผลบิดเบือน whorls สังเกตที่นี่ในฟากัสและ pusillus
ฟากัสซิมิลิส ( ขวาและด้านล่างตรงกลาง )