『Then you think I’d deceive my cute

『Then you think I’d deceive my cute son? Even if you’re rotten, you’re the man who was to become the next Head. You must have been treated befitting of that. If you don’t like something, then giving an order to change it is normal for your ilk. Also, the fact that you got the minimal treatment is your own fortune.』

“Fortune?”

『That’s right. You know you were in a situation where it wouldn’t be strange if you died, right? More so than kicking you out because they didn’t like you, it would be easier on them to kill you, and feign that it was an illness.』

Being told that was quite a shock. I truly was in an environment where my needs were minimized. Of course, it was also one where I was never recognized.

And after being told, the fact that I wasn’t killed began to sound strange for the first time. Even for Celes, who treated me as a hated figure.

『Finally starting to get it? You never thought it was strange before, right? Where was the charm that pulled the wool over your eyes? A monster great enough to twist your environment. You’re lucky to have survived. That may just be how much your parents loved you, and resisted that monster.』

A monster that even altered the environment… that was Celes, the First Generation concluded.

『Those ones have nothing like common sense, and it may just be by a whim that you were thrown away. There’s no way for me to understand a monster’s feelings. But they truly do exist.』

The First’s monsters of history.

I was slightly swallowed by his words. My experience with Celes makes it something I can’t laugh away.

“Then… is Celes the cause of it all? I wasn’t wrong?”

『No idea about that one. By what I know about you, you’re a brat oblivious to the world that causes trouble to the old man’s descendants. A true spoiled brat. And I also don’t know that girl known as Celes. I only ever began to be able to speak like this when your Skill manifested in here.』

“R-really?”

The things I lacked a response to continued to multiply, and I could do nothing but stay silent. There, the First Generation spoke.

“Hey, you, what do you plan on doing from here on out?”

“Eh? Well… I’ll become an adventurer, right?”

『Wrong! In a time when the country might be swept up in turmoil, and you know it’s going to happen, what is your course of action, is my question! The life of that Novem-chan’s in your hands too! If you act poorly, I’ll smack you, you got that?』

Today, I learned that there were many things I hadn’t been giving thought to.

I thought it would work out one way or another, but right now, I have the existence called Novem alongside me. You could say she arbitrarily tagged along of her own accord, but abandoning her isn’t a possible option.

“I-I am…”

『… You need to think of yourself more. Just looking at you irritates me.』

Saying that, the First Generation headed off to his room. He opened the door, and slammed it behind him with all his might. Having been left in the meeting room, I thought for a while about what it was I should do.

–

–

–

“It’s come into sight, Lyle-sama!”

Standing up high on the loading cart of the wagon, Novem shouted as she pointed at the city of Dalien that had come into view.

Perhaps because our long voyage was finally coming to an end, Novem’s expression was bright. My mood had also become lighter.

I plan to exert myself as an adventurer in Dalien for the time being. Meaning our travels will be put on a temporary hold.

“It sure has. It doesn’t look like a bad place.”It didn’t seem overflowing with people like the Imperial Capital. And I won’t say it was noisy, but it was a lively city.

Dalien… like Zell had told me, it was a town with the energy to drive forwards its development.

I looked at the side profile of Novem’s happy face as I thought.

(Just… what is it that I should be doing…)

I had been thinking about it since yesterday, but I couldn’t find an answer whatsoever. Even if I wanted to consult someone, it seems that today’s the First Generation’s turn to look over me, so even if I call out, there’s no response.

He must be feeling quite irritated, looking at me.

“The adventurers’ guild in Dalien is is quite big, I hear. There’s an abundance in work to be found, and it’s said to be a perfect place for a novice to start out.”

“Where did you hear something like that?”

“When we were out shopping in the capital. It was where we were to stay for a while, so I was curious as to what sort of place it was.”

As Novem said that, I heard a voice from the Jewel.

『… What a good kid. She’s more than you deserve. Compared to that, you didn’t even dry to collect information… che!』

I heard him click his tongue.

“… Novem, I’ve caused you quite a bit of trouble. I-I’ll also work hard from here on.”

I felt my own worthlessness, as I gave my thanks to her.

“Don’t worry about it. I’m doing this because I want to. Lyle-sama, let’s work hard together.”

“Y-yeah!”

There, this time, the voice came from the owner of the cart, a young peddler…

“Che!”
『Che!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

『Then คุณคิดว่า ผมจะหลอกลูกชายน่ารักหรือไม่ แม้คุณจะเน่า คุณคนที่กลายเป็นหัวหน้าต่อไป คุณต้องได้รับกับที่ ถ้าคุณไม่ชอบสิ่งที่ ให้การเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องปกติสำหรับนวดของคุณ นอกจากนี้ ความจริงที่ว่า คุณมีการรักษาน้อยที่สุดเป็นโชคลาภของคุณเอง』"ฟอร์จูน"『That ของด้านขวา คุณรู้ว่า คุณอยู่ในสถานการณ์ที่ว่าคงจะไม่แปลกถ้าคุณตาย ขวา มากไปกว่าเตะคุณออกเนื่องจากพวกเขาไม่ชอบคุณ มันจะง่ายในการฆ่าคุณ และพวกมันแกล้งมันเป็นความเจ็บป่วยนี้』ไม่ว่า ที่เป็นค่อนข้างช็อก ฉันมาในที่ของฉันต้องถูกย่อให้เล็กสุด แน่นอน ก็ยังหนึ่งที่ฉันถูกยอมรับไม่และหลังจากได้รับการบอก ความจริงที่ว่า ฉันไม่ได้ฆ่าเริ่มเสียงแปลกครั้งแรก สำหรับ Celes ผู้ถือฉันเป็นรูป hated『Finally เริ่มต้นจะได้รับมัน คุณไม่เคยคิดว่า มันแปลกก่อน ขวา ซึ่งเป็นเสน่ห์ที่ดึงขนที่ผ่านดวงตาของคุณ มอนสเตอร์บิดของสภาพแวดล้อมที่ดี โชคดีที่มีชีวิตรอดได้ ที่อาจจะว่าพ่อแม่รักคุณ และต่อต้านสัตว์ประหลาดที่』มอนสเตอร์ที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อม...ที่ Celes สรุปรุ่นแรก『Those คนที่มีอะไรที่ชอบสามัญสำนึก และอาจเป็น โดยเคสที่คุณถูกทิ้ง จะไม่มีทางจะเข้าใจความรู้สึกของสัตว์ประหลาด แต่พวกเขาอย่างแท้จริงมี』อสุรกายเป็นครั้งแรกของประวัติศาสตร์ฉันถูกกลืนกินไปเล็กน้อย โดยคำพูดของเขา ประสบการณ์ของฉันกับ Celes ทำบางสิ่งบางอย่างที่ฉันไม่สามารถหัวเราะไป" แล้ว...เป็น Celes สาเหตุของมันทั้งหมด ผมไม่ผิด"รู้ 『No โดยฉันรู้อะไรเกี่ยวกับคุณ คุณสารเลวที่ oblivious จะโลกที่ทำให้เกิดปัญหากับลูกหลานของคน สารเลวของเสียจริง และยังไม่ทราบว่าหญิงสาวที่เรียกว่า Celes ผมเริ่มสามารถพูดเช่นนี้เมื่อทักษะของคุณประจักษ์นี่เท่านั้นที่เคย』"R-จริง ๆ หรือ"สิ่งที่ฉันขาดการตอบสนองต่อการคูณ และฉันจะทำอะไรแต่เงียบพัก มี พูดรุ่นแรก"เฮ้ คุณ บ้างแผนทำนี่ออกบน? ""เอ๊ะ ดี... ฉันจะเป็นนักแสวงโชคที่ ขวา"『Wrong ในเวลาเมื่อประเทศอาจจะกวาดขึ้นวุ่น และคุณรู้ว่า มันจะเกิดขึ้น อะไรคือหลักสูตรการดำเนินการ เป็นคำถามของฉัน ชีวิตที่ Novem จังของในมือของคุณเกินไป ถ้าคุณทำตัวไม่ดี ฉันจะตีคุณ คุณได้รับที่? 』วันนี้ ผมได้เรียนรู้ว่า มีหลายสิ่งที่ฉันไม่ได้ให้ความคิดผมคิดว่า มันจะออกหรืออีกวิธีหนึ่ง แต่ตอนนี้ มีอยู่เรียกว่า Novem ควบคู่ไปกับฉัน คุณสามารถบอกเธออย่าแท็กตามของแอคคอร์ดเอง แต่ทิ้งเธอไม่ได้เป็นตัวเลือกที่เป็นไปได้"ฉัน-ฉันนี้... "『… คุณต้องคิดว่า ของตัวเองเพิ่มเติม ดูที่คุณระคายเคืองฉัน. 』รุ่นแรกว่า ที่มุ่งหน้าออกไปห้องของเขา เขาเปิดประตู และถาโถมหลังเขากับอาจของเขาทั้งหมด มีการปล่อยในห้องประชุม ความคิดในขณะเกี่ยวกับถูกควรทำอย่างไร–––"มันมีเข้ามาในตา Lyle มา"ยืนสูงในรถเข็นโหลดของเกวียน Novem ตะโกน ตามเธอชี้ที่เมือง Dalien ที่ได้มาในบางที เพราะเราเดินทางนานสุดท้ายกำลังจะสิ้น นิพจน์ของ Novem เป็นสดใส อารมณ์ของฉันได้กลายเป็นเบาฉันวางแผนออกแรงเองเป็นการผจญภัยใน Dalien การ หมายถึง การเดินทางของเราจะใส่ไว้ชั่วคราว"แน่ใจได้ มันไม่เหมือนมา" มันไม่ได้ดูเหมือนล้นคนเช่นหลวงของ และผมจะไม่พูดก็เสียงดัง แต่มันเป็นเมืองDalien...เช่นเซลล์ได้บอกฉัน มันเป็นเมืองพลังงานไดรฟ์ส่งต่อการพัฒนาผมมองที่รายละเอียดด้านหน้ามีความสุขของ Novem ขณะที่ผมคิด(เพียงแค่...สิ่งที่ผมควรจะทำ...)ผมได้รับความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อวานนี้ แต่ฉันไม่สามารถหาคำตอบใด ๆ ถ้าอยากปรึกษาใครบางคน ดูเหมือนว่าวันนี้จะเปิดรุ่นแรกมองผ่านฉัน ดังนั้นแม้ว่าฉันโทรออก มีการตอบสนองไม่เขาต้องมีความรู้สึกค่อนข้างระคายเคือง ฉัน"สมาคมของนักผจญภัยใน Dalien จะมีขนาดใหญ่มาก ฟัง มีความอุดมสมบูรณ์ในการทำงานสามารถ และมันได้กล่าวว่า สถานที่เหมาะสำหรับมือใหม่การเริ่มต้น""ได้ยินบางสิ่งเช่นนั้น? ""เมื่อเราได้ออกไปช้อปปิ้งในเมืองหลวง มันเป็นที่เราพักในขณะ ก็อยากรู้อยากเห็นเป็นสถานที่ประเภทใดก็"Novem กล่าวว่า ผมได้ยินเสียงจากอัญมณี『… อะไรที่เป็นเด็กดี เธอเป็นมากกว่าที่คุณสมควรได้รับ เมื่อเทียบกับ คุณไม่ได้แม้แต่แห้งเพื่อรวบรวมข้อมูล... che ! 』ผมได้ยินเขาคลิลิ้น“… Novem ฉันได้ทำให้คุณบิตของปัญหา ฉัน-ฉันจะทำงานหนักนี่อยู่ "ผมรู้สึกว่า worthlessness ของฉันเอง เป็นฉันให้คำขอบคุณของเธอ"ไม่ต้องกังวล ทำนี้ได้เนื่องจากต้องการ ซา Lyle มาทำงานหนักขึ้น ""Y-ใช่"มี เวลา เสียงมาจากเจ้าของรถ peddler หนุ่ม..."Che"『Che

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วคุณคิดว่าฉันหลอกลวง『ลูกชายที่น่ารักของฉัน ถ้าคุณเลวร้าย คุณเป็นคนที่เป็นหัวหน้า คุณต้องได้รับการรักษาที่เหมาะสมกับมัน ถ้าคุณไม่ชอบอะไร ก็ให้เพื่อเปลี่ยนมันเป็นปกติสำหรับครั้งแรกของคุณ และความจริงที่ว่าคุณมีการรักษาที่น้อยที่สุดคือ』โชคของคุณเอง" โชค "『นั่นแหละ คุณรู้ว่าคุณกำลังอยู่ในสถานการณ์ที่มันก็ไม่แปลกหรอกถ้าเธอตายใช่ไหม เพิ่มเติมดังนั้นกว่าไล่เธอออกเพราะเขาไม่ได้ชอบเธอ มันก็จะง่ายขึ้น พวกเขาจะฆ่าคุณ และแสร้งทำว่ามันป่วย 』บอก ตกใจหมดเลย แท้จริงฉันได้ในสภาพแวดล้อมที่มีความต้องการของฉันลดลง แน่นอน มันก็ยังเป็นหนึ่งที่ผมเคยรู้จักและหลังจากที่ถูกบอก ความจริงที่ฉันไม่ฆ่าเริ่มเสียงแปลก ๆเป็นครั้งแรก แม้แต่เซเลส ซึ่งถือว่าฉันเป็นเกลียดรูป『เริ่มที่จะได้รับมันได้หรือไม่ คุณไม่คิดว่ามันแปลกมาก่อน ใช่ไหม ? ที่เป็นเสน่ห์ที่ดึงขนมากกว่าที่ตาของคุณ สัตว์ประหลาดที่ดีพอที่จะบิดสภาพแวดล้อมของคุณ คุณโชคดีที่รอดชีวิตมาได้ ที่อาจจะมากแค่ไหน พ่อแม่รักลูก และต่อต้าน』ว่าสัตว์ประหลาดมอนสเตอร์ที่เปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม . . . . . . . ที่เซเลส รุ่นแรก สรุป『คนที่ไม่มีอะไรเหมือนสามัญสำนึก และมันอาจจะโดยราชประสงค์ที่คุณโยนออกไป ไม่มีทางที่ผมจะเข้าใจความรู้สึกของสัตว์ประหลาด แต่พวกเขาจริงๆทำอยู่ 』ครั้งแรกของมอนสเตอร์ของประวัติศาสตร์ฉันถูกเล็กน้อยกลืนคำพูดของเขา ประสบการณ์ของฉันกับเซเลส มันทำให้ฉันหัวเราะไม่ออกเลย" แล้ว . . . . . . . เซเลสให้หมด ผมไม่ได้ผิด "『ไม่คิดเรื่องนั้น โดยสิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับคุณ คุณบ้าลืมโลกที่สร้างปัญหาให้คนแก่ลูกหลาน ตัวจริงนิสัยไม่ดี และผมก็ไม่รู้ว่า สาวที่รู้จักกันเป็นเซเลส . ฉันเท่านั้นที่เคยมีก็เริ่มจะพูดแบบนี้เมื่อทักษะของคุณปรากฏในที่นี้ 』" จริงหรอ ? "สิ่งที่ผมขาดการตอบสนองต่อคูณ และฉันก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่อยู่เงียบๆ มีรุ่นก่อนพูด" นี่ คุณ คุณวางแผนจะทำอะไรต่อจากนี้ ? "" เอ๋ ? อืม . . . . . . . ผมจะเป็นนักผจญภัย ใช่ไหม ? "『ผิด ! ในเวลาที่ประเทศอาจจะกวาดขึ้นมาในความวุ่นวาย , และคุณรู้ว่ามันกำลังจะเกิดขึ้น สิ่งที่เป็นหลักสูตรของการกระทำ เป็นคำถาม ชีวิตที่โนเว็มชานในมือของคุณด้วย ถ้าคุณทำไม่ดี , ผมจะตีคุณ คุณเข้าใจมั้ย 』วันนี้ ผมได้เรียนรู้ว่า มีหลายเรื่องที่ผมไม่ได้ให้คิด .ฉันคิดว่ามันจะทำงานออกหรืออีกวิธีหนึ่ง แต่ตอนนี้ ที่ผมมีอยู่ เรียกว่า โนเว็มควบคู่ไปกับฉัน คุณสามารถพูดได้ว่าเธอโดยพลการติดป้ายของของเธอเอง แต่เธอไม่ได้ทิ้งมัน ตัวเลือกที่เป็นไปได้" ฉะ ฉัน . . . . . . . "『 . . . เธอต้องคิดถึงตัวเองมากขึ้น แค่ได้มองเธอ』 irritates ฉันบอกว่า รุ่นแรกไปที่ห้องของเขา เขาเปิดประตูและผลักหลังเขาอย่างสุดกำลัง มีเหลืออยู่ในห้องประชุม ผมคิดสักครู่เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันควรทำจำกัดจำกัดจำกัด" มันเข้ามาในสายตา ไลล์ซามะ ! "ยืนสูงในการโหลดรถของรถบรรทุก , โนเว็มตะโกนเมื่อเธอมาที่เมือง dalien ที่ได้เข้ามาดูบางทีอาจเป็นเพราะการเดินทางที่ยาวนานของเราก็กำลังจะจบลง สีหน้าโนเว็มก็สดใส อารมณ์ของฉันก็จะเบาลงฉันวางแผนที่จะใช้ตัวเองเป็นนักผจญภัยใน dalien สำหรับเวลาที่ถูก ความหมายของการเดินทางของเราจะใส่ไว้ชั่วคราว" ก็ว่าได้ มันดูไม่เหมือนสถานที่ที่ไม่ดี . " มันไม่ได้ดูเหมือนเต็มไปด้วยผู้คนเหมือนเมืองหลวงของจักรพรรดิ และฉันก็จะไม่พูดเสียงดัง แต่มันเป็นเมืองที่มีชีวิตชีวาdalien . . . เหมือน เซลบอกผมว่า มันเป็นเมืองที่มีแรงขับไปข้างหน้าของการพัฒนา .ผมดูรายละเอียดด้านใบหน้ามีความสุขโนเว็มเป็นอย่างที่ฉันคิด( แค่ . . . . . . . อะไรคือสิ่งที่ฉันควรทำ . . . )ผมเคยคิดเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อวาน แต่ผมไม่สามารถหาคำตอบเลย แม้ว่าผมต้องการปรึกษาใครสักคน ดูเหมือนว่าวันนี้รุ่นแรก เปิดดูมากกว่าฉัน ดังนั้นถ้าฉันโทรออก ไม่มีการตอบสนองเขาต้องรู้สึกหงุดหงิด มองที่ฉัน" สมาคมนักผจญภัยใน dalien ก็ค่อนข้างใหญ่ ผมได้ยิน มีความอุดมสมบูรณ์ ในงานที่ต้องเจอ และเป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับมือใหม่ที่จะเริ่มต้น . "" เธอไปได้ยินอะไรแบบนี้ "" เมื่อเราได้ออกไปซื้อของในเมือง มันคือที่ที่เราเคยอยู่สักพัก ผมก็อยากรู้ว่ามันเป็นสถานที่แบบไหน "เป็นโนเว็มกล่าวว่า ฉันได้ยินเสียงจากอัญมณี『 . . . เด็กอะไรดี มันมากกว่าที่คุณสมควรได้รับ เมื่อเทียบกับที่ คุณไม่ได้บริการเก็บข้อมูล . . . . . . . ชิ 』ฉันได้ยินเขาคลิกลิ้นของเขา" . . . . . . . โนเว็ม ฉันทำให้คุณค่อนข้างเป็นบิตของปัญหา ผมจะทำงานอย่างหนักต่อไป "ผมรู้สึกถึงความไร้ค่าของตัวเอง ผมขอบพระคุณของผมกับเธอ" อย่า