History[edit]The history of democra

History[edit]
The history of democratic education spans from at least the 1600s. While it is associated with a number of individuals, there has been no central figure, establishment, or nation that advocated democratic education.[1]

Enlightenment era[edit]
In 1693, John Locke published Some Thoughts Concerning Education. In describing the teaching of children, he declares, “None of the things they are to learn, should ever be made a burthen to them, or impos'd on them as a task. Whatever is so propos'd, presently becomes irksome; the mind takes an aversion to it, though before it were a thing of delight or indifferency. Let a child but be order'd to whip his top at a certain time every day, whether he has or has not a mind to it; let this be but requir'd of him as a duty, wherein he must spend so many hours morning and afternoon, and see whether he will not soon be weary of any play at this rate.”[2]

Jean-Jacques Rousseau’s book of advice on education, Émile, was first published in 1762. Émile, the imaginary pupil he uses for illustration, was only to learn what he could appreciate as useful.[3] He was to enjoy his lessons, and learn to rely on his own judgement and experience. “The tutor must not lay down precepts, he must let them be discovered,”[4] wrote Rousseau, and urged him not make Émile learn science, but let him discover it.[5] He also said that we should not substitute books for personal experience because this does not teach us to reason; it teaches us to use other people’s reasoning; it teaches us to believe a great deal but never to know anything.[6]

19th century[edit]
While Locke and Rousseau were concerned only with the education of the children of the wealthy, in the 19th century Leo Tolstoy set up a school for peasant children. This was on his own estate at Yasnaya Polyana, Russia, in the late 19th century. He tells us that the school evolved freely from principles introduced by teachers and pupils; that in spite of the preponderating influence of the teacher, the pupil had always had the right not to come to school, or, having come, not to listen to the teacher, and that the teacher had the right not to admit a pupil, and was able to use all the influence he could muster to win over the community, where the children were always in the majority.[7][8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[แก้ไข] ประวัติศาสตร์ประวัติการศึกษาประชาธิปไตยขยายจากน้อยสร้าง ในขณะที่สัมพันธ์กับจำนวนของบุคคล มีรูปเซ็นทรัลไม่ สถานประกอบการ หรือประเทศที่ advocated ศึกษาประชาธิปไตย[1]ธรรมยุค [แก้ไข]ใน 1693 จอห์นล็อกเผยแพร่ความคิดเกี่ยวกับการศึกษาบาง ในการอธิบายสอนเด็ก เขาประกาศ "สิ่งที่พวกเขาจะเรียนรู้ ไม่เคยควรใช้ burthen ที่ไป ขึ้น impos จะได้เป็นงาน หากเป็น propos จะ ปัจจุบันเป็น irksome จิตใจจะมี aversion ไป แต่ก่อนนั้นเป็นสิ่งดีไลท์หรือ indifferency ให้เด็ก แต่จะสั่งจะกระตุกบนเขาที่บางครั้งทุกวัน เขาได้ หรือมีใจไม่ได้ ให้นี้จะ แต่ requir จะเขาเป็นหน้าที่ นั้นเขาต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงเช้าและบ่าย และดูว่า เขาจะไม่เร็ว ๆ นี้หายเหนื่อยใด ๆ เล่นที่อัตรานี้"[2]Jean Jacques Rousseau หนังสือคำแนะนำในการศึกษา มี ถูกเผยแพร่ครั้งแรกใน 1762 มี นักเรียนจำนวนจินตภาพที่เขาใช้ประกอบ เฉพาะการ เรียนรู้สิ่งที่เขาสามารถชื่นชมเป็นประโยชน์ได้[3] เขาได้เพลิดเพลินกับบทของเขา และเรียนรู้การพึ่งพาตนเองตัดสินและประสบการณ์ "กวดวิชาไม่ต้องวางลงศีล เขาต้องปล่อยให้พวกเขาพบ [4] เขียน Rousseau และกระตุ้นให้เขาทำให้ไม่มีการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ แต่ให้เขาค้นพบก็[5] เขายังกล่าวว่า เราควรไม่แทนหนังสือสำหรับประสบการณ์ส่วนตัวเนื่องจากนี้ไม่ได้สอนให้เหตุผล สอนให้เราใช้เหตุผลของผู้อื่น มันสอนเราเชื่อว่าดีที่สุด แต่ไม่รู้อะไร[6]ศตวรรษที่ 19 [แก้ไข]ในขณะที่ล็อกและ Rousseau เกี่ยวข้องกับการศึกษาของเด็กที่มั่งคั่งเท่านั้น ในศตวรรษที่ ตอลสตอยได้โรงเรียนสำหรับเด็กชาวนา ซึ่งอยู่บนอสังหาริมทรัพย์ของตัวเองที่ Yasnaya Polyana รัสเซีย ในช่วงปลายศตวรรษ เขาบอกเราว่า โรงเรียนพัฒนาอิสระจากหลักนำครูและนักเรียน ว่า แม้อิทธิพลของครู preponderating ม่านได้ตลอดด้านขวาไม่ให้มาโรงเรียน หรือ มีมา ไม่ฟังครู และที่ครูมีสิทธิไม่ยอมรับนักเรียน และได้ใช้อิทธิพลทั้งหมดที่เขาสามารถชุมนุมจะชนะผ่านชุมชน ที่เด็ก ๆ เสมอส่วนใหญ่[7][8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติ [แก้ไข]
ประวัติความเป็นมาของการศึกษาประชาธิปไตยช่วงอย่างน้อย 1600s ในขณะที่มันมีความสัมพันธ์กับจำนวนของบุคคลที่ยังไม่มีการกลางร่างการจัดตั้งหรือประเทศที่สนับสนุนการศึกษาประชาธิปไตย. [1] การตรัสรู้ยุค [แก้ไข] ใน 1693, จอห์นล็อคการเผยแพร่ความคิดบางอย่างเกี่ยวกับการศึกษา ในการอธิบายการเรียนการสอนของเด็กที่เขาบอก "ไม่มีในสิ่งที่พวกเขาจะเรียนรู้ที่ควรจะเคยได้รับการทำ burthen กับพวกเขาหรือ impos'd กับพวกเขาเป็นงาน สิ่งที่ propos'd ดังนั้นในปัจจุบันจะกลายเป็นน่าเบื่อ; ใจใช้ความเกลียดชังให้กับมัน แต่ก่อนมันเป็นเรื่องของความสุขหรือ indifferency ให้เด็ก แต่จะ order'd ยัดด้านบนของเขาในเวลาที่แน่นอนทุกวันไม่ว่าเขาจะมีหรือไม่ได้มีความคิดที่จะมัน ปล่อยให้เรื่องนี้เป็น แต่ requir'd ของเขาเป็นหน้าที่นั้นเขาจะต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงเพื่อให้ตอนเช้าและบ่ายและดูว่าเขาจะไม่เร็ว ๆ นี้จะเหนื่อยล้าจากการเล่นใด ๆ ในอัตรานี้ ". [2] หนังสือฌองฌาคส์รูสโซส์ของ คำแนะนำเกี่ยวกับการศึกษาÉmileถูกตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1762 Émile, นักเรียนจินตนาการที่เขาใช้เพื่อประกอบการอธิบายเป็นเพียงการเรียนรู้สิ่งที่เขาจะได้ชื่นชมเป็นประโยชน์ [3]. เขาเป็นคนที่จะสนุกกับการเรียนของเขาและเรียนรู้ที่จะพึ่งพาตัวเอง การตัดสินและประสบการณ์ "ครูจะต้องไม่ล้มตัวลงนอนศีลเขาจะต้องปล่อยให้พวกเขาได้รับการค้นพบ" [4] เขียนรูสโซส์และกระตุ้นให้เขาได้ทำให้Émileเรียนรู้วิทยาศาสตร์ แต่ปล่อยให้เขาค้นพบ it. [5] นอกจากนี้เขายังกล่าวว่าเราไม่ควรจะใช้แทนหนังสือ สำหรับประสบการณ์ส่วนตัวเพราะไม่ได้สอนให้เราเหตุผล; มันสอนให้เราใช้เหตุผลอื่น ๆ ของผู้คน; มันสอนให้เราเชื่อว่าการจัดการที่ดี แต่ไม่เคยที่จะรู้ว่าสิ่งใด. [6] ศตวรรษที่ 19 [แก้ไข] ในขณะที่ล็อคและรูสโซได้เกี่ยวข้องเฉพาะกับการศึกษาของเด็กของเศรษฐีในศตวรรษที่ 19 ลีโอตอลสตตั้งโรงเรียนสำหรับ เด็กชาวนา นี้อยู่ในที่ดินของตัวเองที่ Yasnaya Polyana, รัสเซียในศตวรรษที่ 19 เขาบอกเราว่าโรงเรียนพัฒนาได้อย่างอิสระจากหลักการที่นำโดยครูและนักเรียน; ว่าแม้อิทธิพล preponderating ของครู, นักเรียนมักจะมีสิทธิที่จะไม่มาโรงเรียนหรือได้มาไม่ได้ที่จะฟังครูและครูที่มีสิทธิที่จะไม่ยอมรับนักเรียนและ ก็สามารถที่จะใช้อิทธิพลของเขาสามารถรวบรวมจะชนะมากกว่าชุมชนที่เด็กได้เสมอในส่วนใหญ่ได้. [7] [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติ [ แก้ไข ]
ประวัติศาสตร์ครอบคลุมการศึกษาประชาธิปไตยอย่างน้อย 1600s ในขณะที่มันเกี่ยวข้องกับหมายเลขของแต่ละบุคคลไม่มีตัวตั้งตัวตีในสถานประกอบการ หรือประเทศที่สนับสนุนการศึกษาเกี่ยวกับประชาธิปไตย [ 1 ]

ธรรมยุค [ แก้ไข ]
ใน 1693 , จอห์น ล็อคเผยแพร่ความคิดบางอย่างที่เกี่ยวกับการศึกษา . ในการสอนเด็ก เขาประกาศ ," ไม่มีสิ่งที่พวกเขากำลังเรียนรู้ ควรต้องทำ burthen เหล่านั้น หรือ impos จะพวกเขาที่งาน อะไรก็ตามเกี่ยวกับ จะ ปัจจุบันกลายเป็นน่าเบื่อ ; จิตใจเอาเสียเลย แม้ว่าจะเป็นสิ่งที่ดีหรือ indifferency . ให้เด็ก แต่จะสั่งจะตีด้านบนของเขาในเวลาที่แน่นอนทุกวันไม่ว่าเขาหรือไม่ จะ มันปล่อยให้เป็นแบบนี้ แต่ก็เป็นหน้าที่ของเขา requir ซึ่งเขาต้องใช้เวลาชั่วโมงเช้ามาก และในช่วงบ่าย และดูว่า เขาจะไม่เร็วจะเบื่อการเล่นใด ๆในอัตรานี้ . " [ 2 ]

Jean Jacques Rousseau เป็นหนังสือของคำแนะนำในการศึกษา Éไมล์ ถูกตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1762 . Éไมล์ จินตนาการ นักเรียนที่เขาใช้ภาพประกอบเป็นเพียงเรียนรู้สิ่งที่เขาสามารถชื่นชมที่มีประโยชน์เช่น[ 3 ] เขาจะสนุกกับบทเรียน และเรียนรู้ที่จะพึ่งพาการตัดสินใจและประสบการณ์ของเขาเอง " ครูต้องไม่สละศีล เขาต้องให้พวกเขาได้ค้นพบ " [ 4 ] เขียน Rousseau , และกระตุ้นให้เขาไม่ทำÉไมล์เรียนรู้วิทยาศาสตร์ แต่ให้เขาค้นพบมัน . [ 5 ] เขากล่าวว่า เราไม่ควรใช้แทนหนังสือสำหรับประสบการณ์ส่วนตัว เพราะไม่ได้สอนเราให้เหตุผลมันสอนให้เราใช้เหตุผลของคนอื่น มันสอนให้เราเชื่อมาก แต่ไม่เคยรู้อะไรเลย [ 6 ]

ศตวรรษที่ 19 [ แก้ไข ]
ตอนที่ล๊อคและรุสโซถูกเกี่ยวข้องกับการศึกษาของบุตรของเศรษฐี ในศตวรรษที่ 19 ลีโอ ตอลสตอย ตั้งโรงเรียนสำหรับเด็ก ชาวนา กำลังทรัพย์ของตัวเองใน yasnaya polyana รัสเซีย ในปลายศตวรรษที่ 19 .เค้าบอกเราว่า โรงเรียนได้พัฒนาอย่างอิสระจากหลักการ นำโดยครูและนักเรียน ที่แม้ใน preponderating อิทธิพลของครู นักเรียนก็มีสิทธิที่จะไม่ไปโรงเรียน หรือ มี มา ไม่ฟังครู และครูมีสิทธิที่จะไม่รับนักเรียนและก็สามารถใช้อิทธิพลที่เขาสามารถรวบรวมที่จะชนะมากกว่าชุมชนที่เด็กๆ อยู่เสมอในส่วน [ 7 ] [ 8 ]