I Lost You - Tadahoney FF CHP1 - AN

I Lost You - Tadahoney FF CHP1



-



AN // Wow, I guess I'll start this because I'm pretty sure I know what's gonna happen in the movie, and you to probably... Anyway, here's a fanfic for you guys with the Tadahoney/Honeydashi (Tadashi x Honey Lemon) ship! Warning!: Very high risk of being spoiled! Read at your own risk!



-



Chapter 1 - Moving to San Fransokyo



Today would be the day I went from my senior year in high school to my first in college, and hopefully moving away from drama.



My old "boyfriend" sent everyone an embarrassing, technically, a nude picture of me. I loved him, but I guess if he did something outrageous like that, no longer did I have my eyes on him.



After that happened, everyone started to call me a "slut" and a "whore", and a bunch of other names that I wish I could get out of my head. Whenever I walked by people in the halls, they'd always gossip quietly with their friend next to them. Boys would harass me, but poking me in inappropriate places and asking me sexual questions.



Rule number one in high school relationships: Never let the alpha male take your heart.



My style also was affected by that incident. I went from your typical white-girl fashion to a more, I guess, "kawaii" clothing. Meaning I had a purse with a bunch of chibi keychains, and a yellow cardigan with strawberry buttons. I know, it sounds a little weird, but it was much better than what I was before. Now, with this new style, I felt... More like who I should be.



Next, I started wearing pink plastic oversized glasses and color contacts, and lightened my hair. Nobody realized that I was the "slut" of their gossip anymore. They thought I was a completely new person!



After that, I donned the name "Honey Lemon", to cover up my true name. Sweet like honey, but with a tang.



Boxes were stacked around my room, well, rather more like a room in another person's house, because once the news of that picture being spread around the school, my parents kicked me out. I couldn't really find work, other than a coffee shop.



Looking for things to fit in the box, I found a grey, plastic case. Inside were glass vials, beakers, and some chemicals. Chemistry was my favorite subject in high school, and I hope I can somewhat apply it to whatever job there is in San Fransokyo.



I marveled at the kit, inspected each piece, and put it in the box. No part of me knew why I kept it. Only my heart would know, but the heart's message getting across isn't easy at all. You have to figure it out, with your brain.



•



The last box was put in the moving truck. I closed the back, with some help from the homeowner, and departed the house I lived in for a couple months. Mom and Dad didn't care anymore. They like, disowned me.



To my surprise, San Fransokyo isn't too far away from where I formerly lived! Now, I was so happy, I almost hit the curb of a road, barely missing it by the quick turn of the spinning wheel. San Fransokyo is just iver the bridge, and I am determined to get there and start a new life.



I drove up to the bridge toll booth, paid, and crossed the bridge. The temple-like things that were spaced out every tenth-mile or so that connect the wires together was a charming feature. I smiled and drove on.



Traffic's so bad here. I ended up going to the coast by what's called "Ryoshi Wharf", which have fishermen boats bobbing up and down with the waves that come in. But that didn't distract me from all of the signs of what probably was the downtown area. Ads of games and the city's bicycle system glowed from the top of a tower. Let's just say this city was perfect.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

I Lost You - Tadahoney FF CHP1 - AN // Wow, I guess I'll start this because I'm pretty sure I know what's gonna happen in the movie, and you to probably... Anyway, here's a fanfic for you guys with the Tadahoney/Honeydashi (Tadashi x Honey Lemon) ship! Warning!: Very high risk of being spoiled! Read at your own risk! - Chapter 1 - Moving to San Fransokyo Today would be the day I went from my senior year in high school to my first in college, and hopefully moving away from drama. My old "boyfriend" sent everyone an embarrassing, technically, a nude picture of me. I loved him, but I guess if he did something outrageous like that, no longer did I have my eyes on him. After that happened, everyone started to call me a "slut" and a "whore", and a bunch of other names that I wish I could get out of my head. Whenever I walked by people in the halls, they'd always gossip quietly with their friend next to them. Boys would harass me, but poking me in inappropriate places and asking me sexual questions. Rule number one in high school relationships: Never let the alpha male take your heart. My style also was affected by that incident. I went from your typical white-girl fashion to a more, I guess, "kawaii" clothing. Meaning I had a purse with a bunch of chibi keychains, and a yellow cardigan with strawberry buttons. I know, it sounds a little weird, but it was much better than what I was before. Now, with this new style, I felt... More like who I should be. Next, I started wearing pink plastic oversized glasses and color contacts, and lightened my hair. Nobody realized that I was the "slut" of their gossip anymore. They thought I was a completely new person! After that, I donned the name "Honey Lemon", to cover up my true name. Sweet like honey, but with a tang. Boxes were stacked around my room, well, rather more like a room in another person's house, because once the news of that picture being spread around the school, my parents kicked me out. I couldn't really find work, other than a coffee shop. Looking for things to fit in the box, I found a grey, plastic case. Inside were glass vials, beakers, and some chemicals. Chemistry was my favorite subject in high school, and I hope I can somewhat apply it to whatever job there is in San Fransokyo. I marveled at the kit, inspected each piece, and put it in the box. No part of me knew why I kept it. Only my heart would know, but the heart's message getting across isn't easy at all. You have to figure it out, with your brain. • The last box was put in the moving truck. I closed the back, with some help from the homeowner, and departed the house I lived in for a couple months. Mom and Dad didn't care anymore. They like, disowned me. To my surprise, San Fransokyo isn't too far away from where I formerly lived! Now, I was so happy, I almost hit the curb of a road, barely missing it by the quick turn of the spinning wheel. San Fransokyo is just iver the bridge, and I am determined to get there and start a new life. ผมขับรถถึงบูธโทรสะพาน จ่าย และข้ามสะพาน สิ่งที่วัดเช่นที่มีระยะห่างออกทุกสิบไมล์ หรือเพื่อที่เชื่อมต่อสายไฟเข้าด้วยกัน เป็นลักษณะแห่งการ ฉันยิ้ม และขับรถใน จราจรของเลวนี่ ฉันสิ้นสุดขึ้นไปโดยสิ่งที่เรียกว่า "เรือ Ryoshi" ซึ่งมี bobbing ขึ้นและลงกับคลื่นที่มาในเรือประมง ชายฝั่ง แต่ที่ไม่กวนใจฉันจากสัญญาณของสิ่งอาจถูกการเมืองทั้งหมด Glowed โฆษณาของเกมและระบบจักรยานของเมืองจากด้านบนของอาคาร ลองว่า เมืองนี้เป็นแบบนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ว่าคุณหลง - Tadahoney FF CHP1 - // ว้าวผมคิดว่าผมจะเริ่มต้นนี้เพราะผมค่อนข้างมั่นใจว่าฉันรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจะอยู่ในภาพยนตร์และคุณอาจจะ ... อย่างไรก็ตามนี่เป็น fanfic สำหรับคุณผู้ชาย กับ Tadahoney / Honeydashi (Tadashi x ฮันนี่เลมอน) เรือ! คำเตือน !: มีความเสี่ยงสูงมากที่จะถูกนิสัยเสีย! อ่านความเสี่ยงของคุณเอง! - บทที่ 1 - ย้ายไปซาน Fransokyo. วันนี้จะเป็นวันที่ผมเดินออกมาจากในปีสุดท้ายของฉันในโรงเรียนมัธยมครั้งแรกของฉันในวิทยาลัยและหวังว่าจะย้ายออกไปจากละครของฉันเก่า "แฟน" ส่งทุกคนที่น่าอาย เทคนิคภาพเปลือยของฉัน ฉันรักเขา แต่ผมคิดว่าถ้าเขาทำบางสิ่งบางอย่างอุกอาจเช่นนั้นไม่ไม่ฉันมีตาของฉันกับเขา. หลังจากที่เกิดขึ้นทุกคนเริ่มที่จะโทรหาฉัน "ดอกทอง" และ "โสเภณี" และเครือชื่ออื่น ๆ ที่ฉันหวังว่าฉันจะได้รับการออกจากหัวของฉัน เมื่อใดก็ตามที่ผมเดินจากคนที่อยู่ในห้องโถงที่พวกเขาต้องการเสมอนินทาอย่างเงียบ ๆ กับเพื่อนของพวกเขาไปให้พวกเขา เด็กจะก่อกวนฉัน แต่ฉันโผล่ในสถานที่ที่ไม่เหมาะสมและถามคำถามทางเพศ. จำนวนข้อหนึ่งในความสัมพันธ์ที่โรงเรียนมัธยม. อย่าปล่อยให้ชายอัลฟาจะใช้หัวใจของคุณสไตล์ของฉันยังได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฉันไปจากแฟชั่นสีขาวสาวของคุณทั่วไปมากขึ้นผมคิดว่า "น่ารัก" เสื้อผ้า ความหมายที่ผมได้กระเป๋ากับพวงของพวงกุญแจ chibi และเสื้อเหลืองที่มีปุ่มสตรอเบอร์รี่ ฉันรู้ว่ามันฟังดูแปลก ๆ แต่มันก็จะดีกว่าสิ่งที่ฉันมาก่อน ขณะนี้มีรูปแบบใหม่นี้ผมรู้สึกว่า ... เหมือนที่ฉันควรจะเป็น. ถัดไปผมก็เริ่มสวมแว่นตาพลาสติกสีชมพูขนาดใหญ่และรายชื่อสีและลดหย่อนผม ไม่มีใครรู้ว่าผมเป็น "ดอกทอง" ของพวกเขาอีกต่อไปนินทา พวกเขาคิดว่าผมเป็นคนใหม่อย่างสมบูรณ์! หลังจากนั้นผมสวมชื่อ "มะนาวน้ำผึ้ง" ที่จะปกปิดชื่อที่แท้จริงของฉัน หวานเหมือนน้ำผึ้ง แต่มีรส. กล่องถูกซ้อนกันไปรอบ ๆ ห้องของฉันดีค่อนข้างมากเช่นห้องในบ้านของคนอื่นเพราะเมื่อข่าวของภาพที่ถูกแพร่กระจายไปทั่วโรงเรียนพ่อแม่ของฉันเตะฉันออก ฉันไม่สามารถจริงๆหางานทำที่อื่นที่ไม่ใช่ร้านกาแฟ. กำลังมองหาสิ่งที่จะใส่ในกล่องผมพบว่ามีสีเทากล่องพลาสติก ภายในมีขวดแก้วบีกเกอร์และสารเคมีบางชนิด เคมีเป็นเรื่องที่ชื่นชอบในโรงเรียนมัธยมและฉันหวังว่าฉันค่อนข้างสามารถนำไปงานอะไรก็ตามที่มีอยู่ในซาน Fransokyo. ฉันประหลาดใจที่ชุดการตรวจสอบแต่ละชิ้นและใส่ไว้ในกล่อง ส่วนหนึ่งของฉันรู้ว่าเหตุผลที่ผมเก็บมันไม่มี เพียงหัวใจของฉันจะได้รู้ว่า แต่ข้อความของหัวใจได้รับทั่วไม่ใช่เรื่องง่ายเลย คุณจะต้องคิดออกด้วยสมองของคุณ. •กล่องที่ผ่านมาได้รับการใส่ในรถที่เคลื่อนที่ ฉันปิดด้านหลังด้วยความช่วยเหลือจากเจ้าของบ้านบางส่วนและออกจากบ้านฉันอาศัยอยู่ในสองสามเดือน แม่และพ่อไม่สนใจอีกต่อไป พวกเขาต้องการปฏิเสธฉัน. แปลกใจของฉันซาน Fransokyo ไม่ไกลจากที่ผมอาศัยอยู่ที่เดิม! ตอนนี้ผมมีความสุขมากฉันเกือบจะตีขอบของถนนที่แทบจะหายไปได้โดยการเปิดอย่างรวดเร็วของล้อหมุน ซาน Fransokyo เป็นเพียง Iver สะพานและผมมุ่งมั่นที่จะได้รับและมีการเริ่มต้นชีวิตใหม่. ผมขับรถขึ้นไปที่บูธโทรสะพานจ่ายและข้ามสะพาน สิ่งที่วัดเหมือนที่ห่างออกทุกสิบไมล์หรือเพื่อให้เชื่อมต่อสายเข้าด้วยกันเป็นลักษณะที่มีเสน่ห์ ฉันยิ้มและขับรถบน. จราจรไม่ดีเพื่อให้ที่นี่ ฉันสิ้นสุดขึ้นไปถึงชายฝั่งโดยสิ่งที่เรียกว่า "Ryoshi Wharf" ซึ่งมีเรือประมงตุ๊บป่องกับคลื่นที่เข้ามา. แต่ที่ไม่ได้กวนใจผมจากทุกสัญญาณของสิ่งที่อาจจะเป็นพื้นที่ในเมือง โฆษณาของเกมและระบบจักรยานเมืองเรืองแสงจากด้านบนของหอ ขอเพียงบอกว่าเมืองนี้เป็นที่สมบูรณ์แบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเสียคุณไป - tadahoney FF chp1



-



เป็น / / ว้าว ฉันคิดว่าฉันจะเริ่มมันเพราะผมแน่ใจว่า ผมรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในหนัง และคุณอาจจะ . . . . . . . ยังไงก็ตาม นี่เป็นแฟนฟิคให้พวกเธอด้วย tadahoney / honeydashi ( ทาดาชิ x น้ำผึ้งมะนาว ) เรือ เตือน ! ความเสี่ยงสูงมากของการทำลาย ! อ่านที่ความเสี่ยงของคุณเอง !



-



บทที่ 1 - ย้ายไป San fransokyo



วันนี้จะเป็นวันที่ฉันไปจากปีสุดท้ายในโรงเรียนมัธยมของฉันแรกในวิทยาลัย และหวังว่าการย้ายจากละคร



เก่าของฉัน " แฟน " ส่งทุกคนที่น่าอับอาย ในทางเทคนิคแล้ว ภาพนู้ดของชั้น ฉันรักเขา แต่ฉันว่าถ้าเขาทำอะไรอุกอาจแบบนี้ ไม่ฉันมีตาของฉันบนเขา



หลังจากเรื่องนี้เกิดขึ้น ทุกคนก็เริ่มเรียกฉันว่า " ดอกทอง " และ " โสเภณี "และพวงของชื่ออื่น ๆที่ฉันหวังว่าฉันสามารถออกไปจากหัวของฉัน ทุกครั้งที่ฉันเดินผ่านผู้คนในห้องโถง พวกเขาก็มักจะนินทาเงียบๆกับเพื่อนข้างๆ มีหนุ่มๆ มาก่อกวนฉัน แต่ดันฉันในสถานที่ไม่เหมาะสม และถามคำถามทางเพศ .



ข้อหนึ่งในโรงเรียนมัธยมความสัมพันธ์ : ไม่เคยปล่อยให้ชายอัลฟาดูแลหัวใจของคุณ



สไตล์ของฉันยังได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฉันไปจากแฟชั่นสาวขาวปกติของคุณให้มากขึ้น ผมเดาว่า " เสื้อผ้าน่ารัก " ฉันหมายถึง มีกระเป๋ากับพวงของจิบิ keychains และเสื้อไหมพรมสีเหลืองที่มีปุ่มสตรอเบอรี่ ผมรู้ว่ามันฟังดูแปลก แต่มันมีอะไรมากกว่าที่ผมเคยเป็น ตอนนี้ , กับรูปแบบใหม่นี้ ผมรู้สึกว่า . . . . . . . เหมือนที่ฉันควรจะ .



ต่อไปผมเริ่มใส่แว่นขนาดใหญ่สีชมพูพลาสติกและสีติดต่อ และให้ความสว่างแก่ผม ไม่มีใครรับรู้ว่าฉันเป็น " ดอกทอง " การนินทาอีกต่อไปแล้ว พวกเขาคิดว่าฉันเป็นคนใหม่หมดเลย



หลังจากนั้น ฉันสวมชื่อ " มะนาว " ที่รัก เพื่อปกปิดชื่อที่แท้จริงของฉัน หวานเหมือนน้ำผึ้ง แต่กับตัง



กล่องซ้อนกันเป็นรอบๆ ห้อง ดีค่อนข้างมาก เช่น ห้องในบ้านคนอื่น เพราะเมื่อมีข่าวว่า ภาพที่ถูกแพร่กระจายไปทั่วโรงเรียน พ่อแม่ของฉันไล่ฉันออกมา ผมไม่สามารถหางาน นอกจากร้านกาแฟ



หาสิ่งที่จะใส่ในกล่อง ผมเจอเคสพลาสติกสีเทา , . ข้างในเป็นขวดแก้ว , ถ้วย , และสารเคมีบางชนิด เคมีเป็นวิชาโปรดของฉันในโรงเรียนมัธยมและฉันหวังว่าฉันสามารถค่อนข้างใช้งานอะไรก็ได้ที่มีในซาน fransokyo .



ฉันประหลาดใจที่ชุดตรวจสอบแต่ละชิ้น และใส่ไว้ในกล่อง ไม่มีส่วนใดของฉัน รู้มั้ย ทำไมผมยังเก็บมันไว้ มีแค่หัวใจเท่านั้นที่จะรู้ แต่ใจมันได้รับข้อความข้ามไม่ได้ง่ายเลย คุณต้องคิดออกกับสมองของคุณ .



-



กล่องสุดท้ายถูกวางในการย้ายรถบรรทุก ฉันปิดกลับด้วยความช่วยเหลือจากเจ้าของบ้าน และออกจากบ้านที่ฉันเคยอยู่มาหลายเดือนแล้ว แม่และพ่อไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว พวกเขาชอบปฏิเสธฉัน .



ผมเซอร์ไพรส์ ซาน fransokyo ไม่ไกลห่างจากที่ผมเคยอาศัย ตอนนี้ผมมีความสุขมาก ผมเกือบชนฟุตบาทของถนนที่แทบหายไป โดยเปิดอย่างรวดเร็วของล้อที่หมุน ซาน fransokyo แวร์เป็นเพียงสะพานและฉันก็ตัดสินใจที่จะไปที่นั่นและเริ่มต้นชีวิตใหม่ . .



ผมขับรถขึ้นสะพานโทลบูธ จ่าย และข้ามสะพาน วัด เหมือนกับสิ่งที่ถูกเว้นระยะห่างออกทุก 10 กิโลเมตรหรือเพื่อให้เชื่อมต่อสายไฟเป็นคุณลักษณะที่มีเสน่ห์ ฉันยิ้มและขับรถบน



รถติดมากที่นี่ ฉันสิ้นสุดขึ้นไปชายฝั่ง โดยสิ่งที่เรียกว่า " ryoshi ท่าเรือ "ซึ่งมีชาวประมงเรือกระดกขึ้นลงกับคลื่นที่เข้ามา แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ฉันไขว้เขวจากทั้งหมดของสัญญาณของสิ่งที่อาจเป็นย่านใจกลางเมือง โฆษณาของเกมและของเมืองระบบจักรยานเรืองแสงจากด้านบนสุดของหอคอย เอาเป็นว่า เมืองนี้ที่สมบูรณ์แบบ