Environmental ethics is the discipl

Environmental ethics is the discipline in philosophy that studies the moral relationship of human beings to, and also the value and moral status of, the environment and its non-human contents. This entry covers: (1) the challenge of environmental ethics to the anthropocentrism (i.e., human-centeredness) embedded in traditional western ethical thinking; (2) the early development of the discipline in the 1960s and 1970s; (3) the connection of deep ecology, feminist environmental ethics, animism and social ecology to politics; (4) the attempt to apply traditional ethical theories, including consequentialism, deontology, and virtue ethics, to support contemporary environmental concerns; (5) the preservation of biodiversity as an ethical goal; (6) the broader concerns of some thinkers with wilderness, the built environment and the politics of poverty; (7) the ethics of sustainability and climate change, and (8) some directions for possible future developments of the discipline.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จริยธรรมสิ่งแวดล้อมคือวินัยในปรัชญาที่ศึกษาความสัมพันธ์ทางศีลธรรมของมนุษย์และยังมีค่าและสถานะทางศีลธรรมของสิ่งแวดล้อมและเนื้อหาที่ไม่ใช่มนุษย์ รายการนี​​้ครอบคลุม: (1) ความท้าทายของจริยธรรมด้านสิ่งแวดล้อมไปยัง anthropocentrism (เช่นมนุษย์ศูนย์กลาง) ที่ฝังอยู่ในความคิดทางจริยธรรมแบบดั้งเดิมตะวันตก (2) การพัฒนาต้นของการมีวินัยในปี 1960 และปี 1970; (3) การเชื่อมต่อของระบบนิเวศลึกจริยธรรมสิ่งแวดล้อมสตรีเชื่อและนิเวศวิทยาทางสังคมการเมืองนั้น (4) ความพยายามที่จะใช้ทฤษฎีจริยธรรมแบบดั้งเดิมรวมทั้ง consequentialism, deontology และจริยธรรมคุณธรรมที่จะสนับสนุนความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมร่วมสมัย (5) การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพเป็นเป้าหมายจริยธรรม; (6) ความกังวลในวงกว้างของนักคิดกับป่าสร้างสภาพแวดล้อมและการเมืองของความยากจน; (7) จริยธรรมของการพัฒนาอย่างยั่งยืนและการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและ (8) บางอย่างสำหรับทิศทางการพัฒนาในอนาคตที่เป็นไปได้ของการมีระเบียบวินัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จรรยาบรรณสิ่งแวดล้อม คือ วินัยในปรัชญาที่ศึกษาความสัมพันธ์ทางจริยธรรมของมนุษย์ และคุณค่าและจริยธรรม สถานะของมนุษย์ สิ่งแวดล้อม และเนื้อหาของ รายการนี้ครอบคลุมถึง ( 1 ) ความท้าทายของจริยธรรมสิ่งแวดล้อมเพื่อ anthropocentrism ( เช่น มนุษย์ centeredness ) ที่ฝังอยู่ในความคิดแบบตะวันตกจริยธรรมแบบดั้งเดิม( 2 ) การพัฒนาต้นของวินัยในทศวรรษที่ 1960 และ 1970 ; ( 3 ) การเชื่อมต่อของนิเวศวิทยาแนวลึก จริยธรรมสิ่งแวดล้อม เฟมินิสต์ ไสยศาสตร์และนิเวศวิทยาสังคมการเมือง ; ( 4 ) พยายามที่จะใช้ทฤษฎีจริยธรรมแบบดั้งเดิมรวมทั้ง consequentialism deontology , และคุณธรรม จริยธรรม สนับสนุนสิ่งแวดล้อมร่วมสมัย ; ( 5 ) การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ เป็นเป้าหมายทางจริยศาสตร์( 6 ) กระตุ้นความกังวลของนักคิดบางคนที่มีป่า สร้างสภาพแวดล้อมและการเมืองของความยากจน ; ( 7 ) จรรยาบรรณของการพัฒนาอย่างยั่งยืนและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และ ( 8 ) แนวทางการพัฒนาในอนาคตเป็นไปได้ของวินัย