- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
I. BackgroundIn the instant action,
I. Background
In the instant action, Plaintiff alleges that Defendants have infringed copyrights on a number of his books by using the ghost stories in a variety of applications. The following facts are undisputed unless otherwise indicated:
Plaintiff, Mark Nesbitt, is the author of several books including Ghosts of Gettysburg: Spirits, Apparitions and Haunted Places of the Battlefield, published in 1991, More Ghosts of Gettysburg, published in 1992, and Ghosts of Gettysburg III, published in 1995.FN1 Ghosts of Gettysburg I thru III received copyright registration on May 14, 1997. The Ghosts of Gettysburg books each contain a number of short stories about ghosts. Plaintiff utilized factual accounts of events and stories of individuals' purported encounters with ghosts in writing his versions of the ghost stories. In 1994 Plaintiff started a business commonly referred to as the Ghosts of Gettysburg Candlelight Walking Tours (hereinafter “Plaintiff's Walking Tours”). During Plaintiff's Walking Tours, guides take listeners on tours around Gettysburg and entertain them with ghost stories.
FN1. These books will hereinafter be referred to collectively as “Ghosts of Gettysburg,” and individually as “Ghosts of Gettysburg I thru III.”
Defendants Loring Shultz and his wife own the Defendant Corporation. The Corporation owns the Farnsworth House itself, which contains a restaurant, bed and breakfast, bookstore, and an art gallery. The daughter of Loring Shultz is Defendant Patti O'Day, who is also an employee of the Corporation. She has various jobs with the Corporation, and also manages the Farnsworth House Civil War Mourning Theater (“Mourning Theater”) which is located in the basement of the Farnsworth House. The Mourning Theater offers, for payment of a fee, presentations of dramatic ghost stories, including performances given by candlelight. Defendant O'Day began operating the Mourning Theater in 1989.
O'Day is on the payroll of the Corporation and also receives extra money based on the tickets sold to tourists who attend the Mourning Theater. The parties dispute to what extent Defendant Shultz, Defendant O'Day, and Defendant Corporation maintain control over the storytellers at the Mourning Theater. Plaintiff asserts that Shultz insists that the stories strictly relate to Gettysburg and that the Mourning Theater was not to provide presentations on other matters. (O'Day Dep. A at 41.) Plaintiff further asserts that O'Day revised scripts and approved the stories to be told in the Mourning Theater, controls the day-to-day operations of the Theater, and creates the schedules for the storytellers. (O'Day Dep. B, Vol. II at 7-8; O'Day Dep. A at 40.) Plaintiff further asserts that the storytellers are employees of the Corporation which maintains control over the storytellers including their hours of work and their rate of pay. (O'Day Dep. B, Vol. I at 111, 114.) Defendants contend that the storytellers are not employees of the Corporation, but are independent contractors evidenced by the fact that the Corporation does not withhold their taxes and they are paid based on the tickets that are sold. (Loring Shultz Dep. at 11-18.) Defendant O'Day last worked as a storyteller in the Mourning Theater in 1997. (O'Day Dep. at 96.)
*2 The daughter-in-law of Loring Shultz is Defendant Cindy Shultz. She started the Historic Farnsworth House Candlelight Ghost Walks (“Farnsworth House Ghost Walks”) in early 1997. The Farnsworth House Ghost Walks offers, for payment of a fee, walking tours of the streets of Gettysburg, wherein patrons are escorted by a period-dressed story teller who relates tales of local haunts and legends. Plaintiff asserts that the purpose of the business was to create additional income for the Corporation and it was established upon the direction of Loring Shultz. (Loring Shultz Dep. at 10-11; Loring Shultz Dep. A. at 6; O'Day Dep. A at 13.) Plaintiff further asserts that the Farnsworth House Ghost Walks utilizes the same address and phone number as the Corporation and advertises on the same joint website as the Corporation and the Mourning Theater. (Pl.'s Exs. 11-13.) Defendants contend that the Farnsworth House Ghost Walks is a separate business from the Corporation, it files its own tax return, has its own accountant, takes care of its own bookkeeping, and his its own amusement tax permit. Defendants further contend that Loring Shultz has no input as to the stories told and Cindy Shultz hires the guides who conduct the tours. (Loring Shultz Dep. at 10-15.) Defendants do not dispute that tickets for the tours are sold in the bookstore of the Corporation, which receives a dollar per ticket sold in the bookstore for its overhead in selling these tickets. However, Defendants contend that the business the Farnsworth House Ghost Walks is not operated on the premises of the Corporation and Loring Shultz has no right to manage or supervise the business. ( Id. at 7-11.) Defendant asserts that the guides who run the tours are independent contractors. ( Id. at 11, 60.)
At some point in 1997 Plaintiff was told that the Farnsworth House Ghost Walks, a competing business in Gettysburg, was utilizing some of his stories in its guides' presentations. On June 1, 1997, Rod Corey went on one of the Farnsworth House Ghost Walks. Although he could not give a verbatim account of the stories told, he testified that he heard stories originating in Plaintiff's copyrighted materials, specifically, page 58 of Ghosts of Gettysburg I, pages 47-50 of Ghosts of Gettysburg II, and pages 20-22 of Ghosts of Gettysburg III. Molly Back also went on one of the Farnsworth House Ghost Walks in 1997; and although she could not remember the stories verbatim, she heard two stories that were in Plaintiff's Ghosts of Gettysburg books. In August 1997 Danette Taylor also went on one of the Walks, taped the presentation, and transcribed the tape. (Pl.'s Ex. 23.)
Plaintiff also alleges that the Mourning Theater has been infringing his copyrighted materials. Plaintiff received a note from Defendant O'Day in which she mentioned that a student enjoyed the presentation and stated that “your story about the Blue Boy was his favorite.” (Pl.'s Ex. 15.) The story referenced is Plaintiff's “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy” from Ghosts of Gettysburg I. One of Plaintiff's employees, Gretta Kerrigan, testified that she was solicited by Defendant O'Day to work at the Mourning Theater and was told that she could tell stories from Plaintiff's books as part of the presentations. (Kerrigan Dep. at 18-19.) Kerrigan never accepted the job offer, but she did attend the Mourning Theater on two occasions. She testified that she heard infringing renditions of Plaintiff's stories. ( Id. at 18-22.)
*3 Plaintiff became aware of an audiotape of ghost stories entitled, “Ghostly Experiences of Gettysburg,” which had been prepared based on a script from Defendant O'Day. (Pl.'s Ex. 19.) Plaintiff alleges that his stories “Castaway Souls” and “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy” were infringed because they were the basis for the audio tape. Loring Shultz was not involved in the preparation of the script. The Corporation did not receive any money from the company which produced the tape, but it does sell the tape in its bookstore. O'Day was not paid by the Corporation to prepare the script.
Plaintiff also became aware of two magazine articles written by Defendant O'Day which were published in 1997. One article, entitled “Ghosts of Gettysburg,” in the April 1997 edition of Crossroads to History. (Pl.'s Ex. 22) allegedly infringes Plaintiff's “Death's Feast” story. Plaintiff's story, “The Premature Burial,” was allegedly infringed by an article written by Defendant O'Day in the April 1997 edition of May We Suggest (Pl.'s Ex 20.) The Corporation did not pay O'Day to prepare the articles, and it did not receive any money for the articles. Plaintiff asserts, however, that the articles are utilized as an advertisement for the Mourning Theater, and the Corporation advertises on the same page on which the magazine article appeared.
Of the fifteen stories in Ghosts of Gettysburg I, Plaintiff alleges that six stories have been infringed by one or more of the Defendants: “The Devil's Den,” “Iverson's Pits,” “Sojourners All,” “The Tireless Surgeons of Old Dorm,” “Black Sunset,” and “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy.” Of the thirteen stories in Ghosts of Gettysburg II, Plaintiff alleges that two have been infringed: “Castaway Souls” and “Death's Feast.” Of the thirteen stories in Ghosts of Gettysburg III, Plaintiff alleges that two have been infringed: “The Premature Burial” and “A Short Walk to the Other World.”
Plaintiff filed his original complaint in the instant action on February 11, 2000. Defendants filed motions to dismiss which the court denied. Plaintiff filed his four count amended complaint on July 6, 2000. Counts I thru III allege copyright infringement (referenced as “Reproduction,” “Derivative Works,” and “Performance”), and Count IV alleges interference with business relations based upon the alleged copyright infringement. The Corporation filed its motion for summary judgment on January 29, 2001, and the remaining Defendants filed their joint motion for summary judgment on February 1, 2001.
In the instant action, Plaintiff alleges that Defendants have infringed copyrights on a number of his books by using the ghost stories in a variety of applications. The following facts are undisputed unless otherwise indicated:
Plaintiff, Mark Nesbitt, is the author of several books including Ghosts of Gettysburg: Spirits, Apparitions and Haunted Places of the Battlefield, published in 1991, More Ghosts of Gettysburg, published in 1992, and Ghosts of Gettysburg III, published in 1995.FN1 Ghosts of Gettysburg I thru III received copyright registration on May 14, 1997. The Ghosts of Gettysburg books each contain a number of short stories about ghosts. Plaintiff utilized factual accounts of events and stories of individuals' purported encounters with ghosts in writing his versions of the ghost stories. In 1994 Plaintiff started a business commonly referred to as the Ghosts of Gettysburg Candlelight Walking Tours (hereinafter “Plaintiff's Walking Tours”). During Plaintiff's Walking Tours, guides take listeners on tours around Gettysburg and entertain them with ghost stories.
FN1. These books will hereinafter be referred to collectively as “Ghosts of Gettysburg,” and individually as “Ghosts of Gettysburg I thru III.”
Defendants Loring Shultz and his wife own the Defendant Corporation. The Corporation owns the Farnsworth House itself, which contains a restaurant, bed and breakfast, bookstore, and an art gallery. The daughter of Loring Shultz is Defendant Patti O'Day, who is also an employee of the Corporation. She has various jobs with the Corporation, and also manages the Farnsworth House Civil War Mourning Theater (“Mourning Theater”) which is located in the basement of the Farnsworth House. The Mourning Theater offers, for payment of a fee, presentations of dramatic ghost stories, including performances given by candlelight. Defendant O'Day began operating the Mourning Theater in 1989.
O'Day is on the payroll of the Corporation and also receives extra money based on the tickets sold to tourists who attend the Mourning Theater. The parties dispute to what extent Defendant Shultz, Defendant O'Day, and Defendant Corporation maintain control over the storytellers at the Mourning Theater. Plaintiff asserts that Shultz insists that the stories strictly relate to Gettysburg and that the Mourning Theater was not to provide presentations on other matters. (O'Day Dep. A at 41.) Plaintiff further asserts that O'Day revised scripts and approved the stories to be told in the Mourning Theater, controls the day-to-day operations of the Theater, and creates the schedules for the storytellers. (O'Day Dep. B, Vol. II at 7-8; O'Day Dep. A at 40.) Plaintiff further asserts that the storytellers are employees of the Corporation which maintains control over the storytellers including their hours of work and their rate of pay. (O'Day Dep. B, Vol. I at 111, 114.) Defendants contend that the storytellers are not employees of the Corporation, but are independent contractors evidenced by the fact that the Corporation does not withhold their taxes and they are paid based on the tickets that are sold. (Loring Shultz Dep. at 11-18.) Defendant O'Day last worked as a storyteller in the Mourning Theater in 1997. (O'Day Dep. at 96.)
*2 The daughter-in-law of Loring Shultz is Defendant Cindy Shultz. She started the Historic Farnsworth House Candlelight Ghost Walks (“Farnsworth House Ghost Walks”) in early 1997. The Farnsworth House Ghost Walks offers, for payment of a fee, walking tours of the streets of Gettysburg, wherein patrons are escorted by a period-dressed story teller who relates tales of local haunts and legends. Plaintiff asserts that the purpose of the business was to create additional income for the Corporation and it was established upon the direction of Loring Shultz. (Loring Shultz Dep. at 10-11; Loring Shultz Dep. A. at 6; O'Day Dep. A at 13.) Plaintiff further asserts that the Farnsworth House Ghost Walks utilizes the same address and phone number as the Corporation and advertises on the same joint website as the Corporation and the Mourning Theater. (Pl.'s Exs. 11-13.) Defendants contend that the Farnsworth House Ghost Walks is a separate business from the Corporation, it files its own tax return, has its own accountant, takes care of its own bookkeeping, and his its own amusement tax permit. Defendants further contend that Loring Shultz has no input as to the stories told and Cindy Shultz hires the guides who conduct the tours. (Loring Shultz Dep. at 10-15.) Defendants do not dispute that tickets for the tours are sold in the bookstore of the Corporation, which receives a dollar per ticket sold in the bookstore for its overhead in selling these tickets. However, Defendants contend that the business the Farnsworth House Ghost Walks is not operated on the premises of the Corporation and Loring Shultz has no right to manage or supervise the business. ( Id. at 7-11.) Defendant asserts that the guides who run the tours are independent contractors. ( Id. at 11, 60.)
At some point in 1997 Plaintiff was told that the Farnsworth House Ghost Walks, a competing business in Gettysburg, was utilizing some of his stories in its guides' presentations. On June 1, 1997, Rod Corey went on one of the Farnsworth House Ghost Walks. Although he could not give a verbatim account of the stories told, he testified that he heard stories originating in Plaintiff's copyrighted materials, specifically, page 58 of Ghosts of Gettysburg I, pages 47-50 of Ghosts of Gettysburg II, and pages 20-22 of Ghosts of Gettysburg III. Molly Back also went on one of the Farnsworth House Ghost Walks in 1997; and although she could not remember the stories verbatim, she heard two stories that were in Plaintiff's Ghosts of Gettysburg books. In August 1997 Danette Taylor also went on one of the Walks, taped the presentation, and transcribed the tape. (Pl.'s Ex. 23.)
Plaintiff also alleges that the Mourning Theater has been infringing his copyrighted materials. Plaintiff received a note from Defendant O'Day in which she mentioned that a student enjoyed the presentation and stated that “your story about the Blue Boy was his favorite.” (Pl.'s Ex. 15.) The story referenced is Plaintiff's “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy” from Ghosts of Gettysburg I. One of Plaintiff's employees, Gretta Kerrigan, testified that she was solicited by Defendant O'Day to work at the Mourning Theater and was told that she could tell stories from Plaintiff's books as part of the presentations. (Kerrigan Dep. at 18-19.) Kerrigan never accepted the job offer, but she did attend the Mourning Theater on two occasions. She testified that she heard infringing renditions of Plaintiff's stories. ( Id. at 18-22.)
*3 Plaintiff became aware of an audiotape of ghost stories entitled, “Ghostly Experiences of Gettysburg,” which had been prepared based on a script from Defendant O'Day. (Pl.'s Ex. 19.) Plaintiff alleges that his stories “Castaway Souls” and “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy” were infringed because they were the basis for the audio tape. Loring Shultz was not involved in the preparation of the script. The Corporation did not receive any money from the company which produced the tape, but it does sell the tape in its bookstore. O'Day was not paid by the Corporation to prepare the script.
Plaintiff also became aware of two magazine articles written by Defendant O'Day which were published in 1997. One article, entitled “Ghosts of Gettysburg,” in the April 1997 edition of Crossroads to History. (Pl.'s Ex. 22) allegedly infringes Plaintiff's “Death's Feast” story. Plaintiff's story, “The Premature Burial,” was allegedly infringed by an article written by Defendant O'Day in the April 1997 edition of May We Suggest (Pl.'s Ex 20.) The Corporation did not pay O'Day to prepare the articles, and it did not receive any money for the articles. Plaintiff asserts, however, that the articles are utilized as an advertisement for the Mourning Theater, and the Corporation advertises on the same page on which the magazine article appeared.
Of the fifteen stories in Ghosts of Gettysburg I, Plaintiff alleges that six stories have been infringed by one or more of the Defendants: “The Devil's Den,” “Iverson's Pits,” “Sojourners All,” “The Tireless Surgeons of Old Dorm,” “Black Sunset,” and “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy.” Of the thirteen stories in Ghosts of Gettysburg II, Plaintiff alleges that two have been infringed: “Castaway Souls” and “Death's Feast.” Of the thirteen stories in Ghosts of Gettysburg III, Plaintiff alleges that two have been infringed: “The Premature Burial” and “A Short Walk to the Other World.”
Plaintiff filed his original complaint in the instant action on February 11, 2000. Defendants filed motions to dismiss which the court denied. Plaintiff filed his four count amended complaint on July 6, 2000. Counts I thru III allege copyright infringement (referenced as “Reproduction,” “Derivative Works,” and “Performance”), and Count IV alleges interference with business relations based upon the alleged copyright infringement. The Corporation filed its motion for summary judgment on January 29, 2001, and the remaining Defendants filed their joint motion for summary judgment on February 1, 2001.
0/5000
I. พื้นหลัง
ในการกระทำโต้ตอบแบบทันที โจทก์ alleges ว่า จำเลยมี infringed ลิขสิทธิ์จำนวนหนังสือ โดยใช้เรื่องผี ๆ ในหลากหลาย ข้อเท็จจริงต่อไปนี้จะไม่มีปัญหาเว้นแต่จะระบุเป็นอย่างอื่น:
โจทก์ หมาย Nesbitt เป็นผู้เขียนหนังสือหลายเล่มรวมทั้งผีเกตตีสเบิร์ก: ผี เรื่องผี และสถานผีสิงของสนามรบ ฉัน-III ใน 1991 มีผีของเกตตีสเบิร์ก 1992 การเผยแพร่และผีของเกตตีสเบิร์ก III เผยแพร่ใน 1995.FN1 ผีเกตตีสเบิร์กได้รับลงทะเบียนลิขสิทธิ์บน 14 พฤษภาคม 1997 ผีเกตตีสเบิร์กหนังสือละประกอบด้วยจำนวนเรื่องราวสั้น ๆ เกี่ยวกับผี โจทก์ใช้บัญชีจริงของเหตุการณ์และเรื่องราวของพบเจตนาของบุคคลมีเขียนรุ่นของเขาเรื่องผี ๆ ในปี 1994 โจทก์เริ่มต้นธุรกิจโดยทั่วไปเรียกว่าผีของเกตตีสเบิร์กแสงเทียนเดินทัวร์ (ซึ่งต่อไปนี้ "ของโจทก์เดินทัวร์") ในระหว่างการทัวร์การเดินของโจทก์ แนะนำใช้ฟังในทัวร์รอบเกตตีสเบิร์ก และให้ความบันเทิงกับเรื่องผี ๆ
FN1 หนังสือเหล่านี้จะซึ่งต่อไปนี้อ้างถึงโดยรวม เป็น "ผีของเกตตีสเบิร์ก" และแยกเป็น "ภูตผีปีศาจของเกตตีสเบิร์กฉัน-III"
Shultz Loring จำเลยและภรรยาเป็นเจ้าของ บริษัทจำเลย บริษัทเป็นเจ้าของฟาร์นสเวิร์ธบ้านตัวเอง ประกอบด้วยร้านอาหาร อาหารเช้า ร้านหนังสือ และอาร์ตแกลเลอรี่ ลูกสาวของ Loring Shultz จำเลยแพตตี O'Day ที่เป็นพนักงานของบริษัทได้ เธอมีงานต่าง ๆ กับบริษัท และยัง จัดการฟาร์นสเวิร์ธบ้านสงครามกลางเมืองไว้อาลัยโรง ("ไว้ทุกข์โรงละคร") ซึ่งอยู่ในชั้นใต้ดินของบ้านฟาร์นสเวิร์ธ โรงละครไว้ทุกข์ให้บริการ การชำระเงินค่าธรรมเนียม นำเสนอเรื่องผี ๆ ละคร รวมทั้งแสดงโดยแสงเทียน จำเลย O'Day เริ่มทำโรงไว้ทุกข์ในปี 1989
O' วันเป็นค่าจ้างของบริษัท และได้ รับเงินเพิ่มตามตั๋วที่ขายให้นักท่องเที่ยวที่เข้าร่วมโรงละครไว้ทุกข์ ข้อโต้แย้งฝ่ายใดจำเลย Shultz จำเลย O'Day และ บริษัทจำเลยรักษาควบคุม storytellers ที่ไว้ทุกข์ โจทก์ยืนยันว่า Shultz รมย์ว่า เรื่องเคร่งครัดเกี่ยวข้องกับเกตตีสเบิร์ก และที่ โรงละครไว้ทุกข์ก็ไม่ให้งานนำเสนอในเรื่องอื่น ๆ (O'Day ออก A 41) โจทก์เพิ่มเติมยืนยันว่า O'Day แก้ไขสคริปต์ และอนุมัติเรื่องการจะบอกในโรงละครไว้ทุกข์ ควบคุมการดำเนินงานประจำวันของโรง และสร้างตารางเวลาสำหรับการ storytellers (O'Day ออก B สองปี 7-8 O'Day ออก A ที่ 40) โจทก์เพิ่มเติมยืนยัน storytellers พนักงานของบริษัทซึ่งรักษาควบคุม storytellers ของอัตราค่าจ้างและชั่วโมงการทำงาน (O'Day ออก B ปี ฉันที่ 111, 114) จำเลยขอยืนยันว่า storytellers ไม่ใช่พนักงานของบริษัท แต่มีผู้รับเหมาอิสระเป็นหลักฐานความจริงที่ว่า บริษัทหักภาษีของพวกเขา และพวกเขาจะได้รับเงินตามตั๋วที่ขาย (Loring Shultz ออกที่ 11-18) จำเลย O'Day ล่าสุดทำเป็น storyteller ในโรงละครที่ไว้ทุกข์ในปี 1997 (O'Day ออกที่ 96)
* 2 daughter-in-law ของ Loring Shultz เป็น Shultz ดร.ซินดี้ จำเลย เธอเริ่มประวัติศาสตร์ฟาร์นสเวิร์ธบ้านแสงเทียนผีเดิน ("ฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีเดิน") ในช่วงต้นปี 1997 ฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำเสนอ การชำระเงินค่าธรรมเนียม เดินทัวร์ถนนเกตตีสเบิร์ก นั้นเหนื่อยกำลังคุ้มกันเรือสัญชาติ โดยเบิกรอบระยะเวลาที่มีแต่งเรื่องราวที่เกี่ยวข้องของตำนานและอื่น ๆ อีกมากภายใน โจทก์ยืนยันว่า วัตถุประสงค์ของธุรกิจคือการ สร้างรายได้เพิ่มเติมสำหรับบริษัท และก่อตั้งตามทิศทางของ Loring Shultz (Loring Shultz ออกที่ 10-11 A. ออก Shultz loring ที่ 6 O'Day ออก A ที่ 13) โจทก์เพิ่มเติมยืนยันว่า ฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำใช้หมายเลขเดียวกันของที่อยู่และหมายเลขโทรศัพท์เป็นบริษัท และลงโฆษณาบนเว็บไซต์ร่วมกันเป็นบริษัทและโรงละครไว้ทุกข์ (Exs ของ Pl. 11-13) จำเลยขับเคี่ยวที่ ฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำเป็นธุรกิจแยกต่างหากจากบริษัท ได้ไฟล์คืนภาษีของตนเอง มีนักบัญชีของตนเอง ดูแลของบริษัทของตนเอง และเขาอนุญาตภาษีสนุกเอง จำเลยต่อไปแข่งที่ Loring Shultz ได้ไม่เข้ากับเรื่องราวที่บอก และดร.ซินดี้ Shultz hires แนะนำที่ทำทัวร์ (Loring Shultz ออกที่ 10-15) จำเลยไม่โต้แย้งที่ตั๋วสำหรับทัวร์มีจำหน่ายในร้านหนังสือของบริษัท การได้รับดอลลาร์ต่อตั๋วที่ขายในร้านหนังสือสำหรับค่าใช้จ่ายในการในการขายตั๋วเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม จำเลยขอยืนยันว่า ธุรกิจฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำจะไม่ดำเนินการในสถานที่ของบริษัทและ Loring Shultz มีไม่ขวา การจัดการกำกับดูแลธุรกิจ (รหัสที่ 7-11) จำเลยยืนยันว่า การแนะนำนักวิ่งทัวร์เป็นผู้รับเหมาอิสระ (รหัสที่ 11, 60)
บางจุดในปี 1997 โจทก์ได้บอกว่า ที่ฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีเดิน ธุรกิจแข่งขันในเกตตีสเบิร์ก ได้ใช้บางส่วนของเรื่องราวของเขาในการนำเสนอการแนะนำของ บน 1 มิถุนายน 1997 ร็อด Corey ไปหนึ่งฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำ ถึงแม้ว่าเขาไม่สามารถให้บัญชีทุกตัวอักษรของเรื่องราวบอก เขา testified ว่า เขาได้ยินเรื่องราวที่เกิดในโจทก์ของลิขสิทธิ์วัสดุ โดยเฉพาะ หน้า 58 ของภูตผีของเกตตีสเบิร์กฉัน หน้า 47-50 สองผีเกตตีสเบิร์ก และหน้า 20-22 ของผีของเกตตีสเบิร์ก III มอลลี่กลับยังได้ของฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำในปี 1997 และถึงแม้ ว่าเธอไม่สามารถจำเรื่องราวทุกตัวอักษร เธอได้ยินเรื่องที่สองที่อยู่ในหนังสือผีเกตตีสเบิร์กเป็นโจทก์ ในเดือน 1997 สิงหาคม Danette Taylor ยังได้หนึ่งเดิน ฝางานนำเสนอ และเทปทับศัพท์ (ของ Pl. เช่น 23)
โจทก์ยัง alleges ว่า โรงละครไว้ทุกข์ได้ถูก infringing ลิขสิทธิ์ของเขา โจทก์ได้รับบันทึกจาก O'Day จำเลยซึ่งเธอกล่าวว่า นักเรียนชอบการนำเสนอ และระบุว่า "เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กผู้ชายสีน้ำเงินได้รับความนิยมของเขา" (ของ Pl. เช่น 15) เรื่องที่อ้างอิงเป็นของโจทก์ "เดอะ Sartorial วิญญาณของ Stevens ฮอลล์และเดอะบลูบอย" จากผีเกตตีสเบิร์กฉัน หนึ่งในพนักงานของโจทก์ Gretta Kerrigan testified ว่า เธอถูกร้องขอ โดย O'Day จำเลยทำงานที่โรงละครไว้ทุกข์ และได้บอกว่า เธอสามารถบอกเล่าเรื่องราวจากหนังสือของโจทก์เป็นส่วนหนึ่งของงานนำเสนอ (Kerrigan ออก 18-19) Kerrigan ไม่เคยยอมรับข้อเสนองาน แต่เธอไม่ได้เข้าโรงละครไว้ทุกข์ครั้งที่สอง เธอ testified ว่า เธอได้ยิน infringing แสดงเรื่องราวของโจทก์ (รหัสที่ 18-22)
* 3 โจทก์เริ่มตระหนักถึงการ audiotape ผีเรื่องราวสิทธิ "พัดประสบการณ์ของเกตตีสเบิร์ก ซึ่งได้ถูกเตรียมไว้ใช้ในสคริปต์จาก O'Day จำเลย (ของ Pl. เช่น 19) โจทก์ alleges ได้ infringed เรื่องราวของเขา "แควิญญาณ" และ "เดอะ Sartorial วิญญาณของ Stevens ฮอลล์และเดอะบลูบอย" เพราะพื้นฐานสำหรับเทปเสียง ไม่เกี่ยวข้องกับ loring Shultz ในสคริปต์ บริษัทไม่ได้รับเงินจากบริษัทที่ผลิตเทป แต่มันขายเทปในร้านหนังสือของ ไม่มีจ่าย O'Day โดยบริษัทเตรียม script.
โจทก์ยังเริ่มตระหนักถึงของสองนิตยสารบทความเขียน โดยจำเลย O'Day ที่เผยแพร่ในปี 1997 บทความหนึ่ง ได้รับ "ผีของเกตตีสเบิร์ก ในเดือนเมษายนปี 1997 รุ่นครอในประวัติ (ของ Pl. เช่น 22) หลังละเมิดของโจทก์ "งานเลี้ยงของตาย" เรื่องราว เรื่องราวของโจทก์ "เดอะก่อนวัยฝังศพ หลังถูก infringed โดยบทความเขียน โดย O'Day จำเลยในรุ่นปี 1997 เมษายนพฤษภาคมเราแนะนำ (ของ Pl. Ex 20) บริษัทไม่จ่าย O'Day เพื่อจัดเตรียมบทความ และไม่ได้รับเงินสำหรับบทความ โจทก์ยืนยัน อย่างไร ตามที่ บทความถูกนำมาใช้เป็นการโฆษณาในโรงภาพยนตร์ไว้ทุกข์ และบริษัทที่ลงโฆษณาในหน้าเดียวกันที่ปรากฏบทความนิตยสาร
ของ fifteen เรื่องราวในผีเกตตีสเบิร์ก alleges โจทก์ที่ ชั้นหกได้ถูก infringed โดยหนึ่งหรือมากกว่าของจำเลย: "ปีศาจเดน "ของไอเวอร์สันห่วง " Sojourners ทั้งหมด, " "Surgeons Tireless ของหอเก่า "ซันเซ็ทสีดำ" และ"Sartorial พระวิญญาณหอ Stevens และเด็กชายสีฟ้า " ของเรื่องราวสิบสามลักษณะในผี II เกตตีสเบิร์ก โจทก์ alleges ที่ สองได้ถูก infringed: "แควิญญาณ" และ "งานเลี้ยงของตาย" ของเรื่องราวสิบสามลักษณะในผีเกตตีสเบิร์กของ III Alleges โจทก์ที่ 2 ได้ถูก infringed: "ที่ฝังศพก่อนวัย" และ "เดินไปโลกอื่น"
โจทก์ยื่นร้องเรียนเดิมของเขาในการดำเนินการทันทีบน 11 กุมภาพันธ์ 2000 จำเลยยื่นดังไล่ที่ศาลปฏิเสธ โจทก์ยื่นร้องเรียนเขานับสี่แก้ไขบน 6 กรกฎาคม 2000 ฉัน-III allege นับลิขสิทธิ์ละเมิด (อ้างอิงเป็น "ซ้ำ "อนุพันธ์งาน" และ"ประสิทธิภาพ"), และ IV จำนวน alleges รบกวนความสัมพันธ์ทางธุรกิจตามละเมิดลิขสิทธิ์ถูกกล่าวหา บริษัทเก็บข้อมูลความเคลื่อนไหวการพิพากษาสรุปบน 29 มกราคม 2001 และจำเลยที่เหลือยื่นความเคลื่อนไหวร่วมการพิพากษาสรุปบน 1 กุมภาพันธ์ 2001.
ในการกระทำโต้ตอบแบบทันที โจทก์ alleges ว่า จำเลยมี infringed ลิขสิทธิ์จำนวนหนังสือ โดยใช้เรื่องผี ๆ ในหลากหลาย ข้อเท็จจริงต่อไปนี้จะไม่มีปัญหาเว้นแต่จะระบุเป็นอย่างอื่น:
โจทก์ หมาย Nesbitt เป็นผู้เขียนหนังสือหลายเล่มรวมทั้งผีเกตตีสเบิร์ก: ผี เรื่องผี และสถานผีสิงของสนามรบ ฉัน-III ใน 1991 มีผีของเกตตีสเบิร์ก 1992 การเผยแพร่และผีของเกตตีสเบิร์ก III เผยแพร่ใน 1995.FN1 ผีเกตตีสเบิร์กได้รับลงทะเบียนลิขสิทธิ์บน 14 พฤษภาคม 1997 ผีเกตตีสเบิร์กหนังสือละประกอบด้วยจำนวนเรื่องราวสั้น ๆ เกี่ยวกับผี โจทก์ใช้บัญชีจริงของเหตุการณ์และเรื่องราวของพบเจตนาของบุคคลมีเขียนรุ่นของเขาเรื่องผี ๆ ในปี 1994 โจทก์เริ่มต้นธุรกิจโดยทั่วไปเรียกว่าผีของเกตตีสเบิร์กแสงเทียนเดินทัวร์ (ซึ่งต่อไปนี้ "ของโจทก์เดินทัวร์") ในระหว่างการทัวร์การเดินของโจทก์ แนะนำใช้ฟังในทัวร์รอบเกตตีสเบิร์ก และให้ความบันเทิงกับเรื่องผี ๆ
FN1 หนังสือเหล่านี้จะซึ่งต่อไปนี้อ้างถึงโดยรวม เป็น "ผีของเกตตีสเบิร์ก" และแยกเป็น "ภูตผีปีศาจของเกตตีสเบิร์กฉัน-III"
Shultz Loring จำเลยและภรรยาเป็นเจ้าของ บริษัทจำเลย บริษัทเป็นเจ้าของฟาร์นสเวิร์ธบ้านตัวเอง ประกอบด้วยร้านอาหาร อาหารเช้า ร้านหนังสือ และอาร์ตแกลเลอรี่ ลูกสาวของ Loring Shultz จำเลยแพตตี O'Day ที่เป็นพนักงานของบริษัทได้ เธอมีงานต่าง ๆ กับบริษัท และยัง จัดการฟาร์นสเวิร์ธบ้านสงครามกลางเมืองไว้อาลัยโรง ("ไว้ทุกข์โรงละคร") ซึ่งอยู่ในชั้นใต้ดินของบ้านฟาร์นสเวิร์ธ โรงละครไว้ทุกข์ให้บริการ การชำระเงินค่าธรรมเนียม นำเสนอเรื่องผี ๆ ละคร รวมทั้งแสดงโดยแสงเทียน จำเลย O'Day เริ่มทำโรงไว้ทุกข์ในปี 1989
O' วันเป็นค่าจ้างของบริษัท และได้ รับเงินเพิ่มตามตั๋วที่ขายให้นักท่องเที่ยวที่เข้าร่วมโรงละครไว้ทุกข์ ข้อโต้แย้งฝ่ายใดจำเลย Shultz จำเลย O'Day และ บริษัทจำเลยรักษาควบคุม storytellers ที่ไว้ทุกข์ โจทก์ยืนยันว่า Shultz รมย์ว่า เรื่องเคร่งครัดเกี่ยวข้องกับเกตตีสเบิร์ก และที่ โรงละครไว้ทุกข์ก็ไม่ให้งานนำเสนอในเรื่องอื่น ๆ (O'Day ออก A 41) โจทก์เพิ่มเติมยืนยันว่า O'Day แก้ไขสคริปต์ และอนุมัติเรื่องการจะบอกในโรงละครไว้ทุกข์ ควบคุมการดำเนินงานประจำวันของโรง และสร้างตารางเวลาสำหรับการ storytellers (O'Day ออก B สองปี 7-8 O'Day ออก A ที่ 40) โจทก์เพิ่มเติมยืนยัน storytellers พนักงานของบริษัทซึ่งรักษาควบคุม storytellers ของอัตราค่าจ้างและชั่วโมงการทำงาน (O'Day ออก B ปี ฉันที่ 111, 114) จำเลยขอยืนยันว่า storytellers ไม่ใช่พนักงานของบริษัท แต่มีผู้รับเหมาอิสระเป็นหลักฐานความจริงที่ว่า บริษัทหักภาษีของพวกเขา และพวกเขาจะได้รับเงินตามตั๋วที่ขาย (Loring Shultz ออกที่ 11-18) จำเลย O'Day ล่าสุดทำเป็น storyteller ในโรงละครที่ไว้ทุกข์ในปี 1997 (O'Day ออกที่ 96)
* 2 daughter-in-law ของ Loring Shultz เป็น Shultz ดร.ซินดี้ จำเลย เธอเริ่มประวัติศาสตร์ฟาร์นสเวิร์ธบ้านแสงเทียนผีเดิน ("ฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีเดิน") ในช่วงต้นปี 1997 ฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำเสนอ การชำระเงินค่าธรรมเนียม เดินทัวร์ถนนเกตตีสเบิร์ก นั้นเหนื่อยกำลังคุ้มกันเรือสัญชาติ โดยเบิกรอบระยะเวลาที่มีแต่งเรื่องราวที่เกี่ยวข้องของตำนานและอื่น ๆ อีกมากภายใน โจทก์ยืนยันว่า วัตถุประสงค์ของธุรกิจคือการ สร้างรายได้เพิ่มเติมสำหรับบริษัท และก่อตั้งตามทิศทางของ Loring Shultz (Loring Shultz ออกที่ 10-11 A. ออก Shultz loring ที่ 6 O'Day ออก A ที่ 13) โจทก์เพิ่มเติมยืนยันว่า ฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำใช้หมายเลขเดียวกันของที่อยู่และหมายเลขโทรศัพท์เป็นบริษัท และลงโฆษณาบนเว็บไซต์ร่วมกันเป็นบริษัทและโรงละครไว้ทุกข์ (Exs ของ Pl. 11-13) จำเลยขับเคี่ยวที่ ฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำเป็นธุรกิจแยกต่างหากจากบริษัท ได้ไฟล์คืนภาษีของตนเอง มีนักบัญชีของตนเอง ดูแลของบริษัทของตนเอง และเขาอนุญาตภาษีสนุกเอง จำเลยต่อไปแข่งที่ Loring Shultz ได้ไม่เข้ากับเรื่องราวที่บอก และดร.ซินดี้ Shultz hires แนะนำที่ทำทัวร์ (Loring Shultz ออกที่ 10-15) จำเลยไม่โต้แย้งที่ตั๋วสำหรับทัวร์มีจำหน่ายในร้านหนังสือของบริษัท การได้รับดอลลาร์ต่อตั๋วที่ขายในร้านหนังสือสำหรับค่าใช้จ่ายในการในการขายตั๋วเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม จำเลยขอยืนยันว่า ธุรกิจฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำจะไม่ดำเนินการในสถานที่ของบริษัทและ Loring Shultz มีไม่ขวา การจัดการกำกับดูแลธุรกิจ (รหัสที่ 7-11) จำเลยยืนยันว่า การแนะนำนักวิ่งทัวร์เป็นผู้รับเหมาอิสระ (รหัสที่ 11, 60)
บางจุดในปี 1997 โจทก์ได้บอกว่า ที่ฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีเดิน ธุรกิจแข่งขันในเกตตีสเบิร์ก ได้ใช้บางส่วนของเรื่องราวของเขาในการนำเสนอการแนะนำของ บน 1 มิถุนายน 1997 ร็อด Corey ไปหนึ่งฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำ ถึงแม้ว่าเขาไม่สามารถให้บัญชีทุกตัวอักษรของเรื่องราวบอก เขา testified ว่า เขาได้ยินเรื่องราวที่เกิดในโจทก์ของลิขสิทธิ์วัสดุ โดยเฉพาะ หน้า 58 ของภูตผีของเกตตีสเบิร์กฉัน หน้า 47-50 สองผีเกตตีสเบิร์ก และหน้า 20-22 ของผีของเกตตีสเบิร์ก III มอลลี่กลับยังได้ของฟาร์นสเวิร์ธบ้านผีแนะนำในปี 1997 และถึงแม้ ว่าเธอไม่สามารถจำเรื่องราวทุกตัวอักษร เธอได้ยินเรื่องที่สองที่อยู่ในหนังสือผีเกตตีสเบิร์กเป็นโจทก์ ในเดือน 1997 สิงหาคม Danette Taylor ยังได้หนึ่งเดิน ฝางานนำเสนอ และเทปทับศัพท์ (ของ Pl. เช่น 23)
โจทก์ยัง alleges ว่า โรงละครไว้ทุกข์ได้ถูก infringing ลิขสิทธิ์ของเขา โจทก์ได้รับบันทึกจาก O'Day จำเลยซึ่งเธอกล่าวว่า นักเรียนชอบการนำเสนอ และระบุว่า "เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กผู้ชายสีน้ำเงินได้รับความนิยมของเขา" (ของ Pl. เช่น 15) เรื่องที่อ้างอิงเป็นของโจทก์ "เดอะ Sartorial วิญญาณของ Stevens ฮอลล์และเดอะบลูบอย" จากผีเกตตีสเบิร์กฉัน หนึ่งในพนักงานของโจทก์ Gretta Kerrigan testified ว่า เธอถูกร้องขอ โดย O'Day จำเลยทำงานที่โรงละครไว้ทุกข์ และได้บอกว่า เธอสามารถบอกเล่าเรื่องราวจากหนังสือของโจทก์เป็นส่วนหนึ่งของงานนำเสนอ (Kerrigan ออก 18-19) Kerrigan ไม่เคยยอมรับข้อเสนองาน แต่เธอไม่ได้เข้าโรงละครไว้ทุกข์ครั้งที่สอง เธอ testified ว่า เธอได้ยิน infringing แสดงเรื่องราวของโจทก์ (รหัสที่ 18-22)
* 3 โจทก์เริ่มตระหนักถึงการ audiotape ผีเรื่องราวสิทธิ "พัดประสบการณ์ของเกตตีสเบิร์ก ซึ่งได้ถูกเตรียมไว้ใช้ในสคริปต์จาก O'Day จำเลย (ของ Pl. เช่น 19) โจทก์ alleges ได้ infringed เรื่องราวของเขา "แควิญญาณ" และ "เดอะ Sartorial วิญญาณของ Stevens ฮอลล์และเดอะบลูบอย" เพราะพื้นฐานสำหรับเทปเสียง ไม่เกี่ยวข้องกับ loring Shultz ในสคริปต์ บริษัทไม่ได้รับเงินจากบริษัทที่ผลิตเทป แต่มันขายเทปในร้านหนังสือของ ไม่มีจ่าย O'Day โดยบริษัทเตรียม script.
โจทก์ยังเริ่มตระหนักถึงของสองนิตยสารบทความเขียน โดยจำเลย O'Day ที่เผยแพร่ในปี 1997 บทความหนึ่ง ได้รับ "ผีของเกตตีสเบิร์ก ในเดือนเมษายนปี 1997 รุ่นครอในประวัติ (ของ Pl. เช่น 22) หลังละเมิดของโจทก์ "งานเลี้ยงของตาย" เรื่องราว เรื่องราวของโจทก์ "เดอะก่อนวัยฝังศพ หลังถูก infringed โดยบทความเขียน โดย O'Day จำเลยในรุ่นปี 1997 เมษายนพฤษภาคมเราแนะนำ (ของ Pl. Ex 20) บริษัทไม่จ่าย O'Day เพื่อจัดเตรียมบทความ และไม่ได้รับเงินสำหรับบทความ โจทก์ยืนยัน อย่างไร ตามที่ บทความถูกนำมาใช้เป็นการโฆษณาในโรงภาพยนตร์ไว้ทุกข์ และบริษัทที่ลงโฆษณาในหน้าเดียวกันที่ปรากฏบทความนิตยสาร
ของ fifteen เรื่องราวในผีเกตตีสเบิร์ก alleges โจทก์ที่ ชั้นหกได้ถูก infringed โดยหนึ่งหรือมากกว่าของจำเลย: "ปีศาจเดน "ของไอเวอร์สันห่วง " Sojourners ทั้งหมด, " "Surgeons Tireless ของหอเก่า "ซันเซ็ทสีดำ" และ"Sartorial พระวิญญาณหอ Stevens และเด็กชายสีฟ้า " ของเรื่องราวสิบสามลักษณะในผี II เกตตีสเบิร์ก โจทก์ alleges ที่ สองได้ถูก infringed: "แควิญญาณ" และ "งานเลี้ยงของตาย" ของเรื่องราวสิบสามลักษณะในผีเกตตีสเบิร์กของ III Alleges โจทก์ที่ 2 ได้ถูก infringed: "ที่ฝังศพก่อนวัย" และ "เดินไปโลกอื่น"
โจทก์ยื่นร้องเรียนเดิมของเขาในการดำเนินการทันทีบน 11 กุมภาพันธ์ 2000 จำเลยยื่นดังไล่ที่ศาลปฏิเสธ โจทก์ยื่นร้องเรียนเขานับสี่แก้ไขบน 6 กรกฎาคม 2000 ฉัน-III allege นับลิขสิทธิ์ละเมิด (อ้างอิงเป็น "ซ้ำ "อนุพันธ์งาน" และ"ประสิทธิภาพ"), และ IV จำนวน alleges รบกวนความสัมพันธ์ทางธุรกิจตามละเมิดลิขสิทธิ์ถูกกล่าวหา บริษัทเก็บข้อมูลความเคลื่อนไหวการพิพากษาสรุปบน 29 มกราคม 2001 และจำเลยที่เหลือยื่นความเคลื่อนไหวร่วมการพิพากษาสรุปบน 1 กุมภาพันธ์ 2001.
การแปล กรุณารอสักครู่..
I. Background
In the instant action, Plaintiff alleges that Defendants have infringed copyrights on a number of his books by using the ghost stories in a variety of applications. The following facts are undisputed unless otherwise indicated:
Plaintiff, Mark Nesbitt, is the author of several books including Ghosts of Gettysburg: Spirits, Apparitions and Haunted Places of the Battlefield, published in 1991, More Ghosts of Gettysburg, published in 1992, and Ghosts of Gettysburg III, published in 1995.FN1 Ghosts of Gettysburg I thru III received copyright registration on May 14, 1997. The Ghosts of Gettysburg books each contain a number of short stories about ghosts. Plaintiff utilized factual accounts of events and stories of individuals' purported encounters with ghosts in writing his versions of the ghost stories. In 1994 Plaintiff started a business commonly referred to as the Ghosts of Gettysburg Candlelight Walking Tours (hereinafter “Plaintiff's Walking Tours”). During Plaintiff's Walking Tours, guides take listeners on tours around Gettysburg and entertain them with ghost stories.
FN1. These books will hereinafter be referred to collectively as “Ghosts of Gettysburg,” and individually as “Ghosts of Gettysburg I thru III.”
Defendants Loring Shultz and his wife own the Defendant Corporation. The Corporation owns the Farnsworth House itself, which contains a restaurant, bed and breakfast, bookstore, and an art gallery. The daughter of Loring Shultz is Defendant Patti O'Day, who is also an employee of the Corporation. She has various jobs with the Corporation, and also manages the Farnsworth House Civil War Mourning Theater (“Mourning Theater”) which is located in the basement of the Farnsworth House. The Mourning Theater offers, for payment of a fee, presentations of dramatic ghost stories, including performances given by candlelight. Defendant O'Day began operating the Mourning Theater in 1989.
O'Day is on the payroll of the Corporation and also receives extra money based on the tickets sold to tourists who attend the Mourning Theater. The parties dispute to what extent Defendant Shultz, Defendant O'Day, and Defendant Corporation maintain control over the storytellers at the Mourning Theater. Plaintiff asserts that Shultz insists that the stories strictly relate to Gettysburg and that the Mourning Theater was not to provide presentations on other matters. (O'Day Dep. A at 41.) Plaintiff further asserts that O'Day revised scripts and approved the stories to be told in the Mourning Theater, controls the day-to-day operations of the Theater, and creates the schedules for the storytellers. (O'Day Dep. B, Vol. II at 7-8; O'Day Dep. A at 40.) Plaintiff further asserts that the storytellers are employees of the Corporation which maintains control over the storytellers including their hours of work and their rate of pay. (O'Day Dep. B, Vol. I at 111, 114.) Defendants contend that the storytellers are not employees of the Corporation, but are independent contractors evidenced by the fact that the Corporation does not withhold their taxes and they are paid based on the tickets that are sold. (Loring Shultz Dep. at 11-18.) Defendant O'Day last worked as a storyteller in the Mourning Theater in 1997. (O'Day Dep. at 96.)
*2 The daughter-in-law of Loring Shultz is Defendant Cindy Shultz. She started the Historic Farnsworth House Candlelight Ghost Walks (“Farnsworth House Ghost Walks”) in early 1997. The Farnsworth House Ghost Walks offers, for payment of a fee, walking tours of the streets of Gettysburg, wherein patrons are escorted by a period-dressed story teller who relates tales of local haunts and legends. Plaintiff asserts that the purpose of the business was to create additional income for the Corporation and it was established upon the direction of Loring Shultz. (Loring Shultz Dep. at 10-11; Loring Shultz Dep. A. at 6; O'Day Dep. A at 13.) Plaintiff further asserts that the Farnsworth House Ghost Walks utilizes the same address and phone number as the Corporation and advertises on the same joint website as the Corporation and the Mourning Theater. (Pl.'s Exs. 11-13.) Defendants contend that the Farnsworth House Ghost Walks is a separate business from the Corporation, it files its own tax return, has its own accountant, takes care of its own bookkeeping, and his its own amusement tax permit. Defendants further contend that Loring Shultz has no input as to the stories told and Cindy Shultz hires the guides who conduct the tours. (Loring Shultz Dep. at 10-15.) Defendants do not dispute that tickets for the tours are sold in the bookstore of the Corporation, which receives a dollar per ticket sold in the bookstore for its overhead in selling these tickets. However, Defendants contend that the business the Farnsworth House Ghost Walks is not operated on the premises of the Corporation and Loring Shultz has no right to manage or supervise the business. ( Id. at 7-11.) Defendant asserts that the guides who run the tours are independent contractors. ( Id. at 11, 60.)
At some point in 1997 Plaintiff was told that the Farnsworth House Ghost Walks, a competing business in Gettysburg, was utilizing some of his stories in its guides' presentations. On June 1, 1997, Rod Corey went on one of the Farnsworth House Ghost Walks. Although he could not give a verbatim account of the stories told, he testified that he heard stories originating in Plaintiff's copyrighted materials, specifically, page 58 of Ghosts of Gettysburg I, pages 47-50 of Ghosts of Gettysburg II, and pages 20-22 of Ghosts of Gettysburg III. Molly Back also went on one of the Farnsworth House Ghost Walks in 1997; and although she could not remember the stories verbatim, she heard two stories that were in Plaintiff's Ghosts of Gettysburg books. In August 1997 Danette Taylor also went on one of the Walks, taped the presentation, and transcribed the tape. (Pl.'s Ex. 23.)
Plaintiff also alleges that the Mourning Theater has been infringing his copyrighted materials. Plaintiff received a note from Defendant O'Day in which she mentioned that a student enjoyed the presentation and stated that “your story about the Blue Boy was his favorite.” (Pl.'s Ex. 15.) The story referenced is Plaintiff's “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy” from Ghosts of Gettysburg I. One of Plaintiff's employees, Gretta Kerrigan, testified that she was solicited by Defendant O'Day to work at the Mourning Theater and was told that she could tell stories from Plaintiff's books as part of the presentations. (Kerrigan Dep. at 18-19.) Kerrigan never accepted the job offer, but she did attend the Mourning Theater on two occasions. She testified that she heard infringing renditions of Plaintiff's stories. ( Id. at 18-22.)
*3 Plaintiff became aware of an audiotape of ghost stories entitled, “Ghostly Experiences of Gettysburg,” which had been prepared based on a script from Defendant O'Day. (Pl.'s Ex. 19.) Plaintiff alleges that his stories “Castaway Souls” and “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy” were infringed because they were the basis for the audio tape. Loring Shultz was not involved in the preparation of the script. The Corporation did not receive any money from the company which produced the tape, but it does sell the tape in its bookstore. O'Day was not paid by the Corporation to prepare the script.
Plaintiff also became aware of two magazine articles written by Defendant O'Day which were published in 1997. One article, entitled “Ghosts of Gettysburg,” in the April 1997 edition of Crossroads to History. (Pl.'s Ex. 22) allegedly infringes Plaintiff's “Death's Feast” story. Plaintiff's story, “The Premature Burial,” was allegedly infringed by an article written by Defendant O'Day in the April 1997 edition of May We Suggest (Pl.'s Ex 20.) The Corporation did not pay O'Day to prepare the articles, and it did not receive any money for the articles. Plaintiff asserts, however, that the articles are utilized as an advertisement for the Mourning Theater, and the Corporation advertises on the same page on which the magazine article appeared.
Of the fifteen stories in Ghosts of Gettysburg I, Plaintiff alleges that six stories have been infringed by one or more of the Defendants: “The Devil's Den,” “Iverson's Pits,” “Sojourners All,” “The Tireless Surgeons of Old Dorm,” “Black Sunset,” and “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy.” Of the thirteen stories in Ghosts of Gettysburg II, Plaintiff alleges that two have been infringed: “Castaway Souls” and “Death's Feast.” Of the thirteen stories in Ghosts of Gettysburg III, Plaintiff alleges that two have been infringed: “The Premature Burial” and “A Short Walk to the Other World.”
Plaintiff filed his original complaint in the instant action on February 11, 2000. Defendants filed motions to dismiss which the court denied. Plaintiff filed his four count amended complaint on July 6, 2000. Counts I thru III allege copyright infringement (referenced as “Reproduction,” “Derivative Works,” and “Performance”), and Count IV alleges interference with business relations based upon the alleged copyright infringement. The Corporation filed its motion for summary judgment on January 29, 2001, and the remaining Defendants filed their joint motion for summary judgment on February 1, 2001.
In the instant action, Plaintiff alleges that Defendants have infringed copyrights on a number of his books by using the ghost stories in a variety of applications. The following facts are undisputed unless otherwise indicated:
Plaintiff, Mark Nesbitt, is the author of several books including Ghosts of Gettysburg: Spirits, Apparitions and Haunted Places of the Battlefield, published in 1991, More Ghosts of Gettysburg, published in 1992, and Ghosts of Gettysburg III, published in 1995.FN1 Ghosts of Gettysburg I thru III received copyright registration on May 14, 1997. The Ghosts of Gettysburg books each contain a number of short stories about ghosts. Plaintiff utilized factual accounts of events and stories of individuals' purported encounters with ghosts in writing his versions of the ghost stories. In 1994 Plaintiff started a business commonly referred to as the Ghosts of Gettysburg Candlelight Walking Tours (hereinafter “Plaintiff's Walking Tours”). During Plaintiff's Walking Tours, guides take listeners on tours around Gettysburg and entertain them with ghost stories.
FN1. These books will hereinafter be referred to collectively as “Ghosts of Gettysburg,” and individually as “Ghosts of Gettysburg I thru III.”
Defendants Loring Shultz and his wife own the Defendant Corporation. The Corporation owns the Farnsworth House itself, which contains a restaurant, bed and breakfast, bookstore, and an art gallery. The daughter of Loring Shultz is Defendant Patti O'Day, who is also an employee of the Corporation. She has various jobs with the Corporation, and also manages the Farnsworth House Civil War Mourning Theater (“Mourning Theater”) which is located in the basement of the Farnsworth House. The Mourning Theater offers, for payment of a fee, presentations of dramatic ghost stories, including performances given by candlelight. Defendant O'Day began operating the Mourning Theater in 1989.
O'Day is on the payroll of the Corporation and also receives extra money based on the tickets sold to tourists who attend the Mourning Theater. The parties dispute to what extent Defendant Shultz, Defendant O'Day, and Defendant Corporation maintain control over the storytellers at the Mourning Theater. Plaintiff asserts that Shultz insists that the stories strictly relate to Gettysburg and that the Mourning Theater was not to provide presentations on other matters. (O'Day Dep. A at 41.) Plaintiff further asserts that O'Day revised scripts and approved the stories to be told in the Mourning Theater, controls the day-to-day operations of the Theater, and creates the schedules for the storytellers. (O'Day Dep. B, Vol. II at 7-8; O'Day Dep. A at 40.) Plaintiff further asserts that the storytellers are employees of the Corporation which maintains control over the storytellers including their hours of work and their rate of pay. (O'Day Dep. B, Vol. I at 111, 114.) Defendants contend that the storytellers are not employees of the Corporation, but are independent contractors evidenced by the fact that the Corporation does not withhold their taxes and they are paid based on the tickets that are sold. (Loring Shultz Dep. at 11-18.) Defendant O'Day last worked as a storyteller in the Mourning Theater in 1997. (O'Day Dep. at 96.)
*2 The daughter-in-law of Loring Shultz is Defendant Cindy Shultz. She started the Historic Farnsworth House Candlelight Ghost Walks (“Farnsworth House Ghost Walks”) in early 1997. The Farnsworth House Ghost Walks offers, for payment of a fee, walking tours of the streets of Gettysburg, wherein patrons are escorted by a period-dressed story teller who relates tales of local haunts and legends. Plaintiff asserts that the purpose of the business was to create additional income for the Corporation and it was established upon the direction of Loring Shultz. (Loring Shultz Dep. at 10-11; Loring Shultz Dep. A. at 6; O'Day Dep. A at 13.) Plaintiff further asserts that the Farnsworth House Ghost Walks utilizes the same address and phone number as the Corporation and advertises on the same joint website as the Corporation and the Mourning Theater. (Pl.'s Exs. 11-13.) Defendants contend that the Farnsworth House Ghost Walks is a separate business from the Corporation, it files its own tax return, has its own accountant, takes care of its own bookkeeping, and his its own amusement tax permit. Defendants further contend that Loring Shultz has no input as to the stories told and Cindy Shultz hires the guides who conduct the tours. (Loring Shultz Dep. at 10-15.) Defendants do not dispute that tickets for the tours are sold in the bookstore of the Corporation, which receives a dollar per ticket sold in the bookstore for its overhead in selling these tickets. However, Defendants contend that the business the Farnsworth House Ghost Walks is not operated on the premises of the Corporation and Loring Shultz has no right to manage or supervise the business. ( Id. at 7-11.) Defendant asserts that the guides who run the tours are independent contractors. ( Id. at 11, 60.)
At some point in 1997 Plaintiff was told that the Farnsworth House Ghost Walks, a competing business in Gettysburg, was utilizing some of his stories in its guides' presentations. On June 1, 1997, Rod Corey went on one of the Farnsworth House Ghost Walks. Although he could not give a verbatim account of the stories told, he testified that he heard stories originating in Plaintiff's copyrighted materials, specifically, page 58 of Ghosts of Gettysburg I, pages 47-50 of Ghosts of Gettysburg II, and pages 20-22 of Ghosts of Gettysburg III. Molly Back also went on one of the Farnsworth House Ghost Walks in 1997; and although she could not remember the stories verbatim, she heard two stories that were in Plaintiff's Ghosts of Gettysburg books. In August 1997 Danette Taylor also went on one of the Walks, taped the presentation, and transcribed the tape. (Pl.'s Ex. 23.)
Plaintiff also alleges that the Mourning Theater has been infringing his copyrighted materials. Plaintiff received a note from Defendant O'Day in which she mentioned that a student enjoyed the presentation and stated that “your story about the Blue Boy was his favorite.” (Pl.'s Ex. 15.) The story referenced is Plaintiff's “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy” from Ghosts of Gettysburg I. One of Plaintiff's employees, Gretta Kerrigan, testified that she was solicited by Defendant O'Day to work at the Mourning Theater and was told that she could tell stories from Plaintiff's books as part of the presentations. (Kerrigan Dep. at 18-19.) Kerrigan never accepted the job offer, but she did attend the Mourning Theater on two occasions. She testified that she heard infringing renditions of Plaintiff's stories. ( Id. at 18-22.)
*3 Plaintiff became aware of an audiotape of ghost stories entitled, “Ghostly Experiences of Gettysburg,” which had been prepared based on a script from Defendant O'Day. (Pl.'s Ex. 19.) Plaintiff alleges that his stories “Castaway Souls” and “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy” were infringed because they were the basis for the audio tape. Loring Shultz was not involved in the preparation of the script. The Corporation did not receive any money from the company which produced the tape, but it does sell the tape in its bookstore. O'Day was not paid by the Corporation to prepare the script.
Plaintiff also became aware of two magazine articles written by Defendant O'Day which were published in 1997. One article, entitled “Ghosts of Gettysburg,” in the April 1997 edition of Crossroads to History. (Pl.'s Ex. 22) allegedly infringes Plaintiff's “Death's Feast” story. Plaintiff's story, “The Premature Burial,” was allegedly infringed by an article written by Defendant O'Day in the April 1997 edition of May We Suggest (Pl.'s Ex 20.) The Corporation did not pay O'Day to prepare the articles, and it did not receive any money for the articles. Plaintiff asserts, however, that the articles are utilized as an advertisement for the Mourning Theater, and the Corporation advertises on the same page on which the magazine article appeared.
Of the fifteen stories in Ghosts of Gettysburg I, Plaintiff alleges that six stories have been infringed by one or more of the Defendants: “The Devil's Den,” “Iverson's Pits,” “Sojourners All,” “The Tireless Surgeons of Old Dorm,” “Black Sunset,” and “The Sartorial Spirit of Stevens Hall and the Blue Boy.” Of the thirteen stories in Ghosts of Gettysburg II, Plaintiff alleges that two have been infringed: “Castaway Souls” and “Death's Feast.” Of the thirteen stories in Ghosts of Gettysburg III, Plaintiff alleges that two have been infringed: “The Premature Burial” and “A Short Walk to the Other World.”
Plaintiff filed his original complaint in the instant action on February 11, 2000. Defendants filed motions to dismiss which the court denied. Plaintiff filed his four count amended complaint on July 6, 2000. Counts I thru III allege copyright infringement (referenced as “Reproduction,” “Derivative Works,” and “Performance”), and Count IV alleges interference with business relations based upon the alleged copyright infringement. The Corporation filed its motion for summary judgment on January 29, 2001, and the remaining Defendants filed their joint motion for summary judgment on February 1, 2001.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผมพื้น
ในดำเนินการทันที โจทก์อ้างว่าจำเลยได้ละเมิดลิขสิทธิ์ในหนังสือหลายเล่มของเขา โดยใช้เรื่องราวของผีในความหลากหลายของการใช้งาน ข้อเท็จจริงต่อไปนี้จะไม่มีปัญหานอกจากที่ระบุ :
โจทก์มาร์ค Nesbitt เป็นผู้เขียนหนังสือหลายเล่มรวมทั้งผี Gettysburg : วิญญาณ , ผีและสถานที่ผีสิงในสนามรบตีพิมพ์ในปี 1991 , ผีมากขึ้นของ Gettysburg , ตีพิมพ์ในปี 1992 และผี Gettysburg III , ตีพิมพ์ใน 1995.fn1 ผี Gettysburg ผมผ่าน 3 ได้รับลิขสิทธิ์การลงทะเบียนวันที่ 14 พฤษภาคม 1997 ผีของหนังสือทหารแต่ละประกอบด้วยหมายเลขของเรื่องสั้นเกี่ยวกับผีโจทก์ใช้บัญชีจริงของเหตุการณ์และเรื่องราวของบุคคลที่เจตนาเผชิญหน้ากับผีในเขาเขียนรุ่น เรื่องผี ใน 2537 โจทก์เริ่มธุรกิจโดยทั่วไปเรียกว่าผี Gettysburg แสงเทียนเดินทัวร์ ( ต่อไปนี้ " โจทก์เดินทัวร์ " ) ในระหว่างที่โจทก์เดินทัวร์ไกด์พาทัวร์รอบ ๆผู้ฟังใน Gettysburg และความบันเทิงให้กับเรื่องผี
fn1 . หนังสือเหล่านี้จะต่อไปนี้จะเรียกรวมเป็น " ผี Gettysburg , " จากเป็น " ผี Gettysburg ผมผ่าน III "
จำเลย Loring Shultz และภรรยาของเขาเองจำเลย Corporation บริษัท เป็นเจ้าของฟาร์นเวิร์ธบ้านตัวเอง ที่มี ร้านอาหารเตียงและอาหารเช้า , ร้านหนังสือ และหอศิลป์ ลูกสาวของ ลอริ่ง ชูลทซ์เป็นจำเลย แพท o'day , ที่ยังเป็นลูกจ้างของบริษัท เธอมีงานต่างๆ กับบริษัท และยังบริหารจัดการฟาร์นเวิร์ธบ้านสงครามกลางเมืองไว้ทุกข์ เธียเตอร์ ( " ทุกข์ละคร " ) ซึ่งตั้งอยู่ในชั้นใต้ดินของบ้าน ฟาร์นเวิร์ธ ไว้ทุกข์มีโรงละคร ชำระค่าธรรมเนียมการนำเสนอเรื่องราวของผีอย่างมาก รวมถึงการแสดงให้แสงเทียน จำเลย o'day เริ่มปฏิบัติการไว้ทุกข์โรงภาพยนตร์ใน 1989 .
o'day อยู่ในบัญชีเงินเดือนของ บริษัท และยังได้รับเงินพิเศษตามตั๋วที่ขายให้กับนักท่องเที่ยวที่ไปถึงโรงละคร คู่กรณีโต้แย้งสิ่งที่ขอบเขตของจำเลย จำเลย o'day Shultz ,และจำเลย บริษัท รักษาควบคุมการเล่านิทานที่โรงละคร โจทก์อ้างว่า ชูลท์ ยืนยันว่าเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับทหารอย่างเคร่งครัดและไว้ทุกข์โรงละครไม่ได้ให้เสนอเรื่องอื่นได้ ( o'day dep ที่ 41 ) โจทก์ยืนยันว่า o'day เพิ่มเติมแก้ไขสคริปต์และได้รับการอนุมัติ เรื่องราวที่จะบอกในไว้ทุกข์โรงละครการควบคุมการดำเนินงานวันต่อวันของโรงละคร และสร้างตารางสำหรับเล่านิทาน . ( o'day dep B เล่ม 2 ที่ 7-8 ; o'day dep ที่ 40 ) โจทก์ต่อไป ยืนยันว่าพนักงานของ บริษัท ซึ่งเป็นผู้เล่าเรื่องจะดูแลควบคุม Storytellers รวมทั้งชั่วโมงการทำงาน และอัตราการจ่ายของพวกเขา ( o'day . B . ที่ 111 114 .) จำเลยต่อสู้ว่าเรื่องราวของมันไม่ได้เป็นลูกจ้างของบริษัท แต่เป็นผู้รับจ้างอิสระเห็นได้จากความจริงที่ว่า บริษัทไม่ได้หักภาษีของพวกเขาและพวกเขาจะได้รับเงินตามตั๋วที่ขาย ( ลอริ่ง Shultz dep ที่ 11-18 ) จำเลย o'day เมื่อทำงานเป็นนักเล่านิทานในการไว้ทุกข์โรงละครในปี 1997 ( o'day dep ที่ 96 )
* 2 ลูกสะใภ้ของ ลอริ่ง ชูลทซ์เป็นจำเลย ซินดี้ ชูลท์ เธอเริ่มประวัติศาสตร์ ฟาร์นเวิร์ธบ้านแสงเทียน ผีเดิน ( " ฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดิน " ) ในช่วงต้นปี 1997 ส่วนฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดินให้ชำระค่าธรรมเนียม เดินทัวร์ของถนนในเกตตีสเบิร์กซึ่งลูกค้าจะได้รับการคุ้มกันโดยระยะเวลาการข่าวที่เกี่ยวข้องกับนิทานของ haunts ท้องถิ่นและตำนานโจทก์ยืนยันว่าวัตถุประสงค์ของธุรกิจเพื่อสร้างรายได้เพิ่มเติมสำหรับ บริษัท และได้ก่อตั้งขึ้นตามทิศทางของ ลอริ่ง ชูลท์ ( ลอริ่ง Shultz dep ที่ 10-11 ; Loring Shultz . . ที่ 6 ; o'day dep ที่ 13) โจทก์ต่อไปยืนยันว่าเว่อบ้านผีเดินใช้ที่อยู่เดียวกันและหมายเลขโทรศัพท์เป็น บริษัท และลงโฆษณาบนเว็บไซต์เป็น บริษัท เดียวกันร่วมไว้ทุกข์และโรงละคร ( PL เป็น exs . 11-13 ) จำเลยต่อสู้ว่า ฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดินเป็นธุรกิจที่แยกต่างหากจากบริษัท ได้ไฟล์คืนภาษีของตัวเองมีนักบัญชีของตนเองดูแลบัญชี ของตัวเอง และของเขาเองสวนสนุกภาษีใบอนุญาต จำเลยเพิ่มเติม ยืนยันว่า ลอริ่ง ชูลท์ไม่มีใส่เรื่องราวบอกเล่าและซินดี้ ชูลท์ว่าจ้างไกด์ที่นำทัวร์ ( ลอริ่ง Shultz dep ที่ 10-15 ) จำเลยไม่ได้โต้แย้งว่า ตั๋วสำหรับทัวร์ที่ขายในร้านหนังสือของบริษัทซึ่งได้รับเงินต่อตั๋วที่ขายในร้านหนังสือของค่าใช้จ่ายในการขายตั๋วพวกนี้ อย่างไรก็ตาม จำเลยสู้ว่าธุรกิจฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดินไม่ได้ดำเนินการในสถานที่ของ บริษัท และ ลอริ่ง ชูลท์ ไม่มีสิทธิ์ที่จะจัดการหรือดูแลธุรกิจ ( บัตรที่ 7-11 ) จำเลยยืนยันว่าไกด์ที่ใช้ทัวร์เป็นผู้รับเหมาอิสระ( หมายเลขที่ 11 , 60 )
ที่บางจุดใน 2540 โจทก์บอกว่าเว่อบ้านผีเดิน การแข่งขันทางธุรกิจใน Gettysburg , คือการใช้บางส่วนของเรื่องราวของเขาในคู่มือ ' งานนำเสนอ ในวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2540 , Rod Corey ไปหนึ่งของฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดิน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ให้บัญชีฉุกเฉิน ในเรื่องราวที่บอกเล่าเขาให้การว่า เขาได้ยินเรื่องราวที่เกิดในโจทก์ลิขสิทธิ์โดยเฉพาะ หน้า 58 ของผี Gettysburg , หน้า 47-50 ของผี Gettysburg II , และหน้า 20-22 ของผี Gettysburg III มอลลี่กลับยังไปบนหนึ่งของฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดินในปี 1997 ; และถึงแม้ว่าเธอไม่สามารถจำเรื่องราว Verbatim ,เธอได้ยินสองเรื่องราวที่เป็นโจทก์ ผีหนังสือเกตตีสเบิร์ก ในเดือนสิงหาคมปี 1997 danette เทย์เลอร์ยังไปบนหนึ่งของเดินเทปการนำเสนอและถ่ายทอดเทป ( PL แฟนเก่า 23 )
โจทก์ยังอ้างว่ามีการละเมิดของเขาไว้ทุกข์โรงละครลิขสิทธิ์ .โจทก์ได้รับทราบจากจำเลย o'day ซึ่งเธอกล่าวว่า นักเรียนชอบการนำเสนอและกล่าวว่า " เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กชายสีฟ้าที่ชื่นชอบของเขา . " ( PL แฟนเก่า 15 ) เรื่องอ้างอิงเป็นโจทก์ " จิตวิญญาณของสตีเว่น sartorial Hall และเด็กสีฟ้าจากผี Gettysburg . หนึ่ง พนักงานโจทก์เกรตต้าแคริแกนอยู่ยืนยันว่าเธอได้รับการร้องขอโดยจำเลย o'day ทำงานที่ไว้ทุกข์โรงละครและบอกว่าเธอสามารถบอกเล่าเรื่องราวจากหนังสือ โจทก์ในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของงานนำเสนอ ( เคอริแกน dep ที่ 18-19 ) เคอริแกนไม่เคยยอมรับงานให้ แต่เธอไม่ได้เข้าร่วมไว้อาลัยโรงหนังสองโอกาส เธอกล่าวว่า เธอได้ยินการละเมิดถ้าเรื่องราวของโจทก์ได้ ( ID ที่ 18-22 )
* 3 โจทก์รู้ถึงเทปเสียงของเรื่องผี เรื่องประสบการณ์ที่น่ากลัวของ Gettysburg , " ซึ่งได้รับการเตรียมความพร้อมตามสคริปต์จากจำเลย o'day . ( PL 19 . แฟนเก่า ) โจทก์อ้างว่าเรื่องราวของเขา " วิญญาณ Castaway " และ " จิตวิญญาณ sartorial สตีเว่น Hall และเด็กชายสีฟ้า " ถูกละเมิด เพราะพวกเขามีพื้นฐานสำหรับเทปเสียงลอริง Shultz ไม่ได้มีส่วนร่วมในการเตรียมการของสคริปต์ บริษัทไม่ได้รับเงินจากบริษัทที่ผลิต เทป แต่มันขายเทปในร้านหนังสือ o'day ไม่ได้ถูกจ่ายโดย บริษัท เตรียมสคริปต์ โจทก์ยังรู้ตัว
สองบทความที่เขียนโดยจำเลย o'day ซึ่งถูกตีพิมพ์ในปี 1997 หนึ่งบทความเรื่อง " ผี Gettysburg , " ในเมษายน 1997 รุ่นทางแยกประวัติศาสตร์ ( PL แฟนเก่า 22 ) ถูกกล่าวหาว่าละเมิดเรื่องโจทก์“งานฉลอง”ของความตาย เรื่องราวของโจทก์ " ไปเร็ว " ถูกกล่าวหาว่าละเมิดโดยบทความที่เขียนขึ้นโดยจำเลย o'day ในเมษายน 1997 รุ่นเราอาจแนะนำ ( PL แฟนเก่า 20 . บริษัทไม่จ่าย o'day เตรียมบทความและมันไม่ได้รับเงินสำหรับบทความ โจทก์อ้าง อย่างไรก็ตาม บทความที่ใช้เป็นโฆษณาสำหรับไว้ทุกข์ โรงละคร และบริษัทโฆษณาในหน้าเดียวกันที่นิตยสารปรากฏตัว
ของสิบห้าเรื่องผี Gettysburg ผม โจทก์อ้างว่าหกเรื่องราวได้ถูกละเมิดโดยหนึ่งหรือมากกว่าของจำเลย :" The Devil ' s " , " ไอเวอร์สันเป็นหลุม " คนต่างด้าวทั้งหมด " " ศัลยแพทย์และเก่าหอ " ดำ " ตะวันตก " และ " จิตวิญญาณ sartorial สตีเว่น Hall และเด็กชายสีฟ้า " ของสิบสามเรื่องราวผีของทหาร 2 ฝ่ายโจทก์อ้างว่าสองได้ถูกละเมิด : " วิญญาณ " Castaway " การตายของงานฉลอง " ของสิบสามเรื่องผี Gettysburg III ,โจทก์อ้างว่าสองได้ถูกละเมิด " ฝังศพชิงสุกก่อนห่าม " และ " เดินสู่โลกอื่น ๆ "
โจทก์ร้องเรียนเดิมของเขาในการกระทำทันทีเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2000 จำเลยยื่นญัตติเพื่อยกเลิกซึ่งศาลปฏิเสธ โจทก์ยื่นฟ้องนับของเขาสี่แก้ไขเพิ่มเติม เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 2543นับผมผ่าน 3 ข้อหาละเมิดลิขสิทธิ์ ( อ้างอิงเป็น " การสืบพันธุ์ " ผลงาน " และ " งาน " ) และนับ 4 กล่าวหาแทรกแซงความสัมพันธ์ทางธุรกิจตามข้อกล่าวหาการละเมิดลิขสิทธิ์ . บริษัทยื่นเคลื่อนไหวเพื่อสรุปคำพิพากษาในวันที่ 29 มกราคม 2544 และจำเลยที่เหลือยื่นเคลื่อนไหวร่วมกันของพวกเขาสำหรับการตัดสินสรุปบน 1 กุมภาพันธ์2001 .
ในดำเนินการทันที โจทก์อ้างว่าจำเลยได้ละเมิดลิขสิทธิ์ในหนังสือหลายเล่มของเขา โดยใช้เรื่องราวของผีในความหลากหลายของการใช้งาน ข้อเท็จจริงต่อไปนี้จะไม่มีปัญหานอกจากที่ระบุ :
โจทก์มาร์ค Nesbitt เป็นผู้เขียนหนังสือหลายเล่มรวมทั้งผี Gettysburg : วิญญาณ , ผีและสถานที่ผีสิงในสนามรบตีพิมพ์ในปี 1991 , ผีมากขึ้นของ Gettysburg , ตีพิมพ์ในปี 1992 และผี Gettysburg III , ตีพิมพ์ใน 1995.fn1 ผี Gettysburg ผมผ่าน 3 ได้รับลิขสิทธิ์การลงทะเบียนวันที่ 14 พฤษภาคม 1997 ผีของหนังสือทหารแต่ละประกอบด้วยหมายเลขของเรื่องสั้นเกี่ยวกับผีโจทก์ใช้บัญชีจริงของเหตุการณ์และเรื่องราวของบุคคลที่เจตนาเผชิญหน้ากับผีในเขาเขียนรุ่น เรื่องผี ใน 2537 โจทก์เริ่มธุรกิจโดยทั่วไปเรียกว่าผี Gettysburg แสงเทียนเดินทัวร์ ( ต่อไปนี้ " โจทก์เดินทัวร์ " ) ในระหว่างที่โจทก์เดินทัวร์ไกด์พาทัวร์รอบ ๆผู้ฟังใน Gettysburg และความบันเทิงให้กับเรื่องผี
fn1 . หนังสือเหล่านี้จะต่อไปนี้จะเรียกรวมเป็น " ผี Gettysburg , " จากเป็น " ผี Gettysburg ผมผ่าน III "
จำเลย Loring Shultz และภรรยาของเขาเองจำเลย Corporation บริษัท เป็นเจ้าของฟาร์นเวิร์ธบ้านตัวเอง ที่มี ร้านอาหารเตียงและอาหารเช้า , ร้านหนังสือ และหอศิลป์ ลูกสาวของ ลอริ่ง ชูลทซ์เป็นจำเลย แพท o'day , ที่ยังเป็นลูกจ้างของบริษัท เธอมีงานต่างๆ กับบริษัท และยังบริหารจัดการฟาร์นเวิร์ธบ้านสงครามกลางเมืองไว้ทุกข์ เธียเตอร์ ( " ทุกข์ละคร " ) ซึ่งตั้งอยู่ในชั้นใต้ดินของบ้าน ฟาร์นเวิร์ธ ไว้ทุกข์มีโรงละคร ชำระค่าธรรมเนียมการนำเสนอเรื่องราวของผีอย่างมาก รวมถึงการแสดงให้แสงเทียน จำเลย o'day เริ่มปฏิบัติการไว้ทุกข์โรงภาพยนตร์ใน 1989 .
o'day อยู่ในบัญชีเงินเดือนของ บริษัท และยังได้รับเงินพิเศษตามตั๋วที่ขายให้กับนักท่องเที่ยวที่ไปถึงโรงละคร คู่กรณีโต้แย้งสิ่งที่ขอบเขตของจำเลย จำเลย o'day Shultz ,และจำเลย บริษัท รักษาควบคุมการเล่านิทานที่โรงละคร โจทก์อ้างว่า ชูลท์ ยืนยันว่าเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับทหารอย่างเคร่งครัดและไว้ทุกข์โรงละครไม่ได้ให้เสนอเรื่องอื่นได้ ( o'day dep ที่ 41 ) โจทก์ยืนยันว่า o'day เพิ่มเติมแก้ไขสคริปต์และได้รับการอนุมัติ เรื่องราวที่จะบอกในไว้ทุกข์โรงละครการควบคุมการดำเนินงานวันต่อวันของโรงละคร และสร้างตารางสำหรับเล่านิทาน . ( o'day dep B เล่ม 2 ที่ 7-8 ; o'day dep ที่ 40 ) โจทก์ต่อไป ยืนยันว่าพนักงานของ บริษัท ซึ่งเป็นผู้เล่าเรื่องจะดูแลควบคุม Storytellers รวมทั้งชั่วโมงการทำงาน และอัตราการจ่ายของพวกเขา ( o'day . B . ที่ 111 114 .) จำเลยต่อสู้ว่าเรื่องราวของมันไม่ได้เป็นลูกจ้างของบริษัท แต่เป็นผู้รับจ้างอิสระเห็นได้จากความจริงที่ว่า บริษัทไม่ได้หักภาษีของพวกเขาและพวกเขาจะได้รับเงินตามตั๋วที่ขาย ( ลอริ่ง Shultz dep ที่ 11-18 ) จำเลย o'day เมื่อทำงานเป็นนักเล่านิทานในการไว้ทุกข์โรงละครในปี 1997 ( o'day dep ที่ 96 )
* 2 ลูกสะใภ้ของ ลอริ่ง ชูลทซ์เป็นจำเลย ซินดี้ ชูลท์ เธอเริ่มประวัติศาสตร์ ฟาร์นเวิร์ธบ้านแสงเทียน ผีเดิน ( " ฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดิน " ) ในช่วงต้นปี 1997 ส่วนฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดินให้ชำระค่าธรรมเนียม เดินทัวร์ของถนนในเกตตีสเบิร์กซึ่งลูกค้าจะได้รับการคุ้มกันโดยระยะเวลาการข่าวที่เกี่ยวข้องกับนิทานของ haunts ท้องถิ่นและตำนานโจทก์ยืนยันว่าวัตถุประสงค์ของธุรกิจเพื่อสร้างรายได้เพิ่มเติมสำหรับ บริษัท และได้ก่อตั้งขึ้นตามทิศทางของ ลอริ่ง ชูลท์ ( ลอริ่ง Shultz dep ที่ 10-11 ; Loring Shultz . . ที่ 6 ; o'day dep ที่ 13) โจทก์ต่อไปยืนยันว่าเว่อบ้านผีเดินใช้ที่อยู่เดียวกันและหมายเลขโทรศัพท์เป็น บริษัท และลงโฆษณาบนเว็บไซต์เป็น บริษัท เดียวกันร่วมไว้ทุกข์และโรงละคร ( PL เป็น exs . 11-13 ) จำเลยต่อสู้ว่า ฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดินเป็นธุรกิจที่แยกต่างหากจากบริษัท ได้ไฟล์คืนภาษีของตัวเองมีนักบัญชีของตนเองดูแลบัญชี ของตัวเอง และของเขาเองสวนสนุกภาษีใบอนุญาต จำเลยเพิ่มเติม ยืนยันว่า ลอริ่ง ชูลท์ไม่มีใส่เรื่องราวบอกเล่าและซินดี้ ชูลท์ว่าจ้างไกด์ที่นำทัวร์ ( ลอริ่ง Shultz dep ที่ 10-15 ) จำเลยไม่ได้โต้แย้งว่า ตั๋วสำหรับทัวร์ที่ขายในร้านหนังสือของบริษัทซึ่งได้รับเงินต่อตั๋วที่ขายในร้านหนังสือของค่าใช้จ่ายในการขายตั๋วพวกนี้ อย่างไรก็ตาม จำเลยสู้ว่าธุรกิจฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดินไม่ได้ดำเนินการในสถานที่ของ บริษัท และ ลอริ่ง ชูลท์ ไม่มีสิทธิ์ที่จะจัดการหรือดูแลธุรกิจ ( บัตรที่ 7-11 ) จำเลยยืนยันว่าไกด์ที่ใช้ทัวร์เป็นผู้รับเหมาอิสระ( หมายเลขที่ 11 , 60 )
ที่บางจุดใน 2540 โจทก์บอกว่าเว่อบ้านผีเดิน การแข่งขันทางธุรกิจใน Gettysburg , คือการใช้บางส่วนของเรื่องราวของเขาในคู่มือ ' งานนำเสนอ ในวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2540 , Rod Corey ไปหนึ่งของฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดิน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ให้บัญชีฉุกเฉิน ในเรื่องราวที่บอกเล่าเขาให้การว่า เขาได้ยินเรื่องราวที่เกิดในโจทก์ลิขสิทธิ์โดยเฉพาะ หน้า 58 ของผี Gettysburg , หน้า 47-50 ของผี Gettysburg II , และหน้า 20-22 ของผี Gettysburg III มอลลี่กลับยังไปบนหนึ่งของฟาร์นเวิร์ธบ้านผีเดินในปี 1997 ; และถึงแม้ว่าเธอไม่สามารถจำเรื่องราว Verbatim ,เธอได้ยินสองเรื่องราวที่เป็นโจทก์ ผีหนังสือเกตตีสเบิร์ก ในเดือนสิงหาคมปี 1997 danette เทย์เลอร์ยังไปบนหนึ่งของเดินเทปการนำเสนอและถ่ายทอดเทป ( PL แฟนเก่า 23 )
โจทก์ยังอ้างว่ามีการละเมิดของเขาไว้ทุกข์โรงละครลิขสิทธิ์ .โจทก์ได้รับทราบจากจำเลย o'day ซึ่งเธอกล่าวว่า นักเรียนชอบการนำเสนอและกล่าวว่า " เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กชายสีฟ้าที่ชื่นชอบของเขา . " ( PL แฟนเก่า 15 ) เรื่องอ้างอิงเป็นโจทก์ " จิตวิญญาณของสตีเว่น sartorial Hall และเด็กสีฟ้าจากผี Gettysburg . หนึ่ง พนักงานโจทก์เกรตต้าแคริแกนอยู่ยืนยันว่าเธอได้รับการร้องขอโดยจำเลย o'day ทำงานที่ไว้ทุกข์โรงละครและบอกว่าเธอสามารถบอกเล่าเรื่องราวจากหนังสือ โจทก์ในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของงานนำเสนอ ( เคอริแกน dep ที่ 18-19 ) เคอริแกนไม่เคยยอมรับงานให้ แต่เธอไม่ได้เข้าร่วมไว้อาลัยโรงหนังสองโอกาส เธอกล่าวว่า เธอได้ยินการละเมิดถ้าเรื่องราวของโจทก์ได้ ( ID ที่ 18-22 )
* 3 โจทก์รู้ถึงเทปเสียงของเรื่องผี เรื่องประสบการณ์ที่น่ากลัวของ Gettysburg , " ซึ่งได้รับการเตรียมความพร้อมตามสคริปต์จากจำเลย o'day . ( PL 19 . แฟนเก่า ) โจทก์อ้างว่าเรื่องราวของเขา " วิญญาณ Castaway " และ " จิตวิญญาณ sartorial สตีเว่น Hall และเด็กชายสีฟ้า " ถูกละเมิด เพราะพวกเขามีพื้นฐานสำหรับเทปเสียงลอริง Shultz ไม่ได้มีส่วนร่วมในการเตรียมการของสคริปต์ บริษัทไม่ได้รับเงินจากบริษัทที่ผลิต เทป แต่มันขายเทปในร้านหนังสือ o'day ไม่ได้ถูกจ่ายโดย บริษัท เตรียมสคริปต์ โจทก์ยังรู้ตัว
สองบทความที่เขียนโดยจำเลย o'day ซึ่งถูกตีพิมพ์ในปี 1997 หนึ่งบทความเรื่อง " ผี Gettysburg , " ในเมษายน 1997 รุ่นทางแยกประวัติศาสตร์ ( PL แฟนเก่า 22 ) ถูกกล่าวหาว่าละเมิดเรื่องโจทก์“งานฉลอง”ของความตาย เรื่องราวของโจทก์ " ไปเร็ว " ถูกกล่าวหาว่าละเมิดโดยบทความที่เขียนขึ้นโดยจำเลย o'day ในเมษายน 1997 รุ่นเราอาจแนะนำ ( PL แฟนเก่า 20 . บริษัทไม่จ่าย o'day เตรียมบทความและมันไม่ได้รับเงินสำหรับบทความ โจทก์อ้าง อย่างไรก็ตาม บทความที่ใช้เป็นโฆษณาสำหรับไว้ทุกข์ โรงละคร และบริษัทโฆษณาในหน้าเดียวกันที่นิตยสารปรากฏตัว
ของสิบห้าเรื่องผี Gettysburg ผม โจทก์อ้างว่าหกเรื่องราวได้ถูกละเมิดโดยหนึ่งหรือมากกว่าของจำเลย :" The Devil ' s " , " ไอเวอร์สันเป็นหลุม " คนต่างด้าวทั้งหมด " " ศัลยแพทย์และเก่าหอ " ดำ " ตะวันตก " และ " จิตวิญญาณ sartorial สตีเว่น Hall และเด็กชายสีฟ้า " ของสิบสามเรื่องราวผีของทหาร 2 ฝ่ายโจทก์อ้างว่าสองได้ถูกละเมิด : " วิญญาณ " Castaway " การตายของงานฉลอง " ของสิบสามเรื่องผี Gettysburg III ,โจทก์อ้างว่าสองได้ถูกละเมิด " ฝังศพชิงสุกก่อนห่าม " และ " เดินสู่โลกอื่น ๆ "
โจทก์ร้องเรียนเดิมของเขาในการกระทำทันทีเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2000 จำเลยยื่นญัตติเพื่อยกเลิกซึ่งศาลปฏิเสธ โจทก์ยื่นฟ้องนับของเขาสี่แก้ไขเพิ่มเติม เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 2543นับผมผ่าน 3 ข้อหาละเมิดลิขสิทธิ์ ( อ้างอิงเป็น " การสืบพันธุ์ " ผลงาน " และ " งาน " ) และนับ 4 กล่าวหาแทรกแซงความสัมพันธ์ทางธุรกิจตามข้อกล่าวหาการละเมิดลิขสิทธิ์ . บริษัทยื่นเคลื่อนไหวเพื่อสรุปคำพิพากษาในวันที่ 29 มกราคม 2544 และจำเลยที่เหลือยื่นเคลื่อนไหวร่วมกันของพวกเขาสำหรับการตัดสินสรุปบน 1 กุมภาพันธ์2001 .
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Based on earlier findings, copper solutio
- Contaminated packaging
- สบายดี แล้วคุณล่ะ
- I 'm in so much pain my dear
- the product will unlikely have any adver
- คุณเคยไปเที่ยวเมืองไทยไหม
- ทะเลาะ โต้เถียงกันตลอด
- Did you have fun?
- without money, everything leaves
- คุณจะกลับห้องใคร
- ฉันเป็นแค่คนบางเวลาของคุน
- I wish am there now with you for you to
- how is the weather over there today .
- ฟิตเนส
- คุณทำอะไรอยู่เหรอ
- ไว้บอกทีหลัง
- ปืน
- ฉันคิดว่ากลิ่นของกาแฟหอม
- ฉันจะต้องอยู่ที่นั้นถึงเวลา7โมง
- Why is not an easy road,but i love you f
- middle
- ชื่อภาษาไทยคุณเขียนว่า moko
- i was tabletennis player
- ฉันไม่อยากรบกวนการพักผ่อนของคุณ
