Lamarck’s theory of evolution, has

Lamarck’s theory of evolution, has been now revived by a number of prominent biologists. Changes in animal occur through use and disuse. Organs which are specially exercised specially developed. The need for this special exercise changes the animal. The giraffe, for instance has developed its long neck higher and higher branches of tree. Organs that are never exercised disappear altogether. The eyes of animals that have taken to live in dark until the late descendants are born eyeless. The great assumption made by this story offspring of that individual. This is a doctrine dispute among modern biologists.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟื้นฟูของ Lamarck ทฤษฎีวิวัฒนาการ biologists เด่นโดยขณะนี้ เปลี่ยนแปลงในสัตว์เกิดขึ้นผ่านการใช้และ disuse อวัยวะที่เป็นพิเศษได้ใช้การพัฒนาเป็นพิเศษ ต้องการออกกำลังกายนี้พิเศษเปลี่ยนสัตว์ ยีราฟ เช่นมีพัฒนาคอยาวสูงความสูงสาขาของแผนภูมิ อวัยวะที่เคยใช้หายไปทั้งหมด ตาของสัตว์ที่มีอยู่ในความมืดจนกว่าจะเกิด eyeless ลูกหลานสาย อัสสัมดีโดยลูกหลานของนั่นละเรื่องนี้ นี้เป็นข้อโต้แย้งหลักคำสอนระหว่าง biologists ทันสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีมาร์คของวิวัฒนาการได้รับการฟื้นฟูในขณะนี้จากจำนวนนักชีววิทยาที่โดดเด่น การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในสัตว์ที่ผ่านการใช้และเลิกใช้ อวัยวะที่มีการใช้สิทธิพิเศษที่พัฒนาขึ้นเป็นพิเศษ จำเป็นที่จะต้องออกกำลังกายพิเศษนี้มีการเปลี่ยนแปลงสัตว์ ยีราฟตัวอย่างเช่นได้มีการพัฒนาคอยาวที่สูงขึ้นและสูงกว่าสาขาของต้นไม้ อวัยวะที่ไม่เคยออกกำลังกายหายไปทั้งหมด สายตาของสัตว์ที่ได้นำไปอาศัยอยู่ในที่มืดจนลูกหลานสายจะเกิดตาบอด สมมติฐานที่ดีที่ทำโดยลูกหลานเรื่องนี้ของบุคคลนั้น นี้เป็นข้อพิพาทความเชื่อในหมู่นักชีววิทยาที่ทันสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลามาร์คทฤษฎีของวิวัฒนาการได้ตอนนี้ฟื้นขึ้นมา โดยตัวเลขของนักชีววิทยาที่มีชื่อเสียง การเปลี่ยนแปลงในสัตว์เกิดขึ้นผ่านการใช้และไม่ใช้ . ซึ่งเป็นอวัยวะพิเศษเพื่อพัฒนาเป็นพิเศษ ความต้องการการออกกำลังกายพิเศษนี้เปลี่ยนสัตว์ ยีราฟ , สำหรับอินสแตนซ์ได้พัฒนายาวคอที่สูงขึ้นและสูงกว่าสาขาต้นไม้ อวัยวะที่ไม่ใช้หายไปดวงตาของสัตว์ที่ถ่ายอยู่ในที่มืด จนลูกหลานสายเกิด eyeless . สมมติฐานที่ดีที่ทำโดยเรื่องราวนี้ลูกหลานของแต่ละบุคคล นี่คือคำสอนของข้อพิพาทในหมู่นักชีววิทยาสมัยใหม่