Vulnerable populations, specificall

Vulnerable populations, specifically migrant farm workers and persons experiencing homelessness, are
often at an increased risk for foot infections. This risk is related to their working and living conditions,
socioeconomic status, limited access to health care, frequent exposure to wet environments, limited access
to clean and dry socks and shoes, bathing or laundry facilities, and daily routines that requires them to be
on their feet for long periods of time. After years of caring for these populations and hundreds of clinical
encounters, an evidence-based, effective method of foot care that incorporates intentional comfort touch
has been developed. This article describes methods for mitigating the severity of fungal growth, decreasing
the risk of secondary infections, and improving skin integrity by manipulating the micro-environment of
the patients’ feet. This includes fundamental aspects of hygiene as described by Florence Nightingale’s
Environmental Theory that suggests that direct sunlight, fresh air, and cleanliness improves health.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีประชากรเสี่ยง โดยเฉพาะแรงงานข้ามชาติฟาร์มและผู้ประสบ homelessnessบ่อยครั้งที่ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับการติดเชื้อที่เท้า เกี่ยวข้องกับการทำงานและสภาพความเป็นอยู่ ความเสี่ยงนี้สถานะประชากร สุขภาพ บ่อยสัมผัสกับสภาพแวดล้อม เปียกเข้าจำกัดการเข้าถึงถุงเท้าสะอาด และแห้งรองเท้า สิ่งอำนวยความสะดวกในการอาบน้ำหรือซักผ้า และกิจวัตรประจำวันที่ต้องการให้ได้บนเท้าของพวกเขาสำหรับระยะเวลานาน หลังจากปีของการดูแลประชากรเหล่านี้และของทางคลินิกพบ วิธีการ ตามหลักฐาน มีประสิทธิภาพในการดูแลเท้าที่สัมผัสจึงตกได้รับการพัฒนา บทความนี้อธิบายวิธีการบรรเทาความรุนแรงของเชื้อราเจริญเติบโต ลดลงความเสี่ยงของการติดเชื้อรอง ปรับปรุงผิวความซื่อสัตย์และ โดยการจัดการกับไมโครสิ่งแวดล้อมเท้าของผู้ป่วย รวมถึงพื้นฐานด้านสุขอนามัยตามที่อธิบายไว้ โดยฟลอเรนซ์ไนติงเกลทฤษฎีสิ่งแวดล้อมที่แนะนำที่ตรงแสง อากาศบริสุทธิ์ และสะอาด ช่วยปรับปรุงสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประชากร โดยเฉพาะแรงงานข้ามชาติและบุคคลที่ประสบคนเร่ร่อนฟาร์ม ,
มักจะความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับการติดเชื้อที่เท้า ความเสี่ยงนี้จะสัมพันธ์กับการทำงานและสภาพความเป็นอยู่ ,
สถานภาพเศรษฐกิจสังคม การเข้าถึงการดูแลสุขภาพ , บ่อยสัมผัสกับสภาพแวดล้อมที่เปียก จำกัดการเข้าถึง
ต้องสะอาดและแห้ง ถุงเท้า และรองเท้า อาบน้ำหรือซักผ้าแล้วกิจวัตรประจำวันที่ต้องให้
บนเท้าของพวกเขาสำหรับระยะเวลานานของเวลา หลังจากปีของการดูแลประชากรเหล่านี้และหลายร้อยของคลินิก
การเผชิญหน้า , ตามหลักฐานที่มีประสิทธิภาพวิธีการดูแลเท้าที่ประกอบด้วยเจตนา สบาย สัมผัส
ได้รับการพัฒนา บทความนี้อธิบายวิธีการเพื่อบรรเทาความรุนแรงของเชื้อราลดลง
,ความเสี่ยงของการติดเชื้อทุติยภูมิ และการปรับปรุงความสมบูรณ์ของผิวโดยจัดการสิ่งแวดล้อมจุลภาคของ
เท้าผู้ป่วย นี้มีลักษณะพื้นฐานของสุขอนามัยตามที่อธิบายไว้โดย
ฟลอเรนซ์ ไนติงเกลสิ่งแวดล้อมทฤษฎีที่ชี้ให้เห็นว่า แสงแดดโดยตรง อากาศบริสุทธิ์ และความสะอาด ปรับปรุงสุขภาพ