Hypertension affects one third of t

Hypertension affects one third of the world’s population and is
a major preventable risk factor for premature death and disability
[1, 2]. Isolated systolic hypertension (ISH), defined by
the European Society of Hypertension (ESH) guidelines as
diastolic blood pressure (DBP) 140 mmHg, is the most common type of
hypertension from middle age onwards [3].
Since the 1980s, a number of large epidemiological studies
have confirmed the importance of raised pulse pressure (PP)
as a strong independent predictor of cardiovascular events and
mortality, if less consistently than systolic BP [4–16]. One
probable reason for the lesser consistency is the effect of
age. In the US NHANES III survey, 75 % of people with
hypertension were aged over 50 years and 80 % of these had
ISH, demonstrating that widened PP is highly prevalent in an
aging population with hypertension.
Vasodilators and beta-blockers are amongst the most widely
used pharmacological treatment for hypertension and heart failure.
In hypertension, vasodilators have been shown to improve
cardiovascular outcome due to their BP lowering effects, although
specific class effects beyond BP lowering could also
be implicated [18]. Beta-blockers, selective or not, may be less
effective [19, 20]. Most vasodilators and vasodilating betablockers
reduce total peripheral resistance (TPR) remarkably
effectively as demonstrated by their efficacy on lowering the
steady components of blood pressure (i.e. DBP and mean arterial
pressure (MAP)) [21–25]. MAP and DBP have a much
closer relationship to TPR than the pulsatile components of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งในสามของประชากรโลกที่มีผลต่อความดันโลหิตสูง และเป็นเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญที่สามารถป้องกันได้เสียชีวิตก่อนวัยอันควรและทุพพลภาพ[1, 2] Isolated systolic ความดันโลหิตสูง (อิช), กำหนดโดยแนวทางยุโรปสังคมของความดันโลหิตสูง (ESH) เป็นความดันโลหิต diastolic (DBP) < 90 mmHg และเลือด systolicความดัน (SBP) > 140 mmHg เป็นชนิดที่พบมากที่สุดของความดันโลหิตสูงจากยุคกลางเป็นต้นไป [3]ตั้งแต่ทศวรรษ 1980 จำนวนของการศึกษาทางระบาดวิทยาขนาดใหญ่ได้ยืนยันความสำคัญของความดันชีพจรยก (PP)เป็นการทำนายเหตุการณ์หัวใจอิสระเข้มแข็ง และตาย ถ้าอย่างสม่ำเสมอน้อยกว่า systolic BP [4-16] หนึ่งทบทวนความสอดคล้องน้อยกว่าเป็นผลของอายุ ในสหรัฐอเมริกา nhanes แสดงให้เห็น III สำรวจ 75% ของคนที่มีความดันโลหิตสูงมีอายุมากกว่า 50 ปีและ 80% ของเหล่านี้ได้อิช สาธิตว่า PP เปิดโอกาสที่จะพบมากในการประชากรสูงอายุ มีความดันโลหิตสูงVasodilators และปิดเป็นหมู่กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดใช้การรักษาทางเภสัชวิทยาสำหรับความดันโลหิตสูงและหัวใจล้มเหลวในความดันโลหิตสูง vasodilators ได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุงผลหัวใจเนื่องจาก BP การลดผลกระทบ แม้ว่าผลกระทบเฉพาะคลาสลด BP อาจยังจะเกี่ยวข้อง [18] ปิด เลือก หรือไม่ พฤษภาคมจะน้อยมีผลบังคับใช้ [19, 20] Vasodilators และ vasodilating betablockers ส่วนใหญ่ลดความต้านทานต่อพ่วงทั้งหมด (TPR) อย่างน่าทึ่งได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยประสิทธิภาพของพวกเขาในการลดการมั่นคงส่วนประกอบของเลือด (เช่น DBP และโลหิตหมายถึงความดัน (แผนที่)) [21-25] แผนที่และ DBP มีมากความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ TPR กว่า pulsatile ส่วนประกอบของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความดันโลหิตสูงมีผลต่อหนึ่งในสามของประชากรโลกและเป็น
ปัจจัยเสี่ยงสำคัญที่สามารถป้องกันการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรและความพิการ
[1, 2] ความดันโลหิตสูงที่แยก systolic (ISH) ที่กำหนดโดย
สมาคมยุโรปของความดันโลหิตสูง (ESH) แนวทางเป็น
ความดันโลหิต diastolic (DBP) <90 mmHg และโลหิต
ความดัน (SBP)> 140 mmHg, เป็นชนิดที่พบบ่อยที่สุดของ
ความดันโลหิตสูงจากวัยกลางคนเป็นต้นไป [3].
ตั้งแต่ปี 1980, จำนวนของการศึกษาทางระบาดวิทยาที่มีขนาดใหญ่
ได้รับการยืนยันถึงความสำคัญของความดันชีพจรยก (PP) สำหรับ
เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่เป็นอิสระที่แข็งแกร่งของการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจและ
การเสียชีวิตอย่างต่อเนื่องถ้าน้อยกว่า systolic BP [4-16] หนึ่งใน
เหตุผลที่น่าจะเป็นสำหรับความสอดคล้องน้อยคือผลกระทบของ
อายุ ในการสำรวจสหรัฐ NHANES III, 75% ของคนที่มี
ความดันโลหิตสูงอายุกว่า 50 ปีและ 80% ในจำนวนนี้มี
ISH แสดงให้เห็นว่ากว้าง PP เป็นที่แพร่หลายอย่างมากใน
ประชากรสูงอายุที่มีความดันโลหิตสูง.
Vasodilators และเบต้าอัพเป็นหมู่กันอย่างแพร่หลาย
การรักษาทางเภสัชวิทยามือดันโลหิตสูงและภาวะหัวใจล้มเหลว.
ความดันโลหิตสูง, vasodilators ได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุง
ผลหัวใจและหลอดเลือดเนื่องจากผลกระทบลดความดันโลหิตของพวกเขาแม้ว่า
ผลกระทบเฉพาะชั้นเกินลดความดันโลหิตนอกจากนี้ยังอาจ
จะเกี่ยวข้อง [18] กั้นเบต้าเลือกหรือไม่อาจจะน้อยกว่า
ที่มีประสิทธิภาพ [19 20] vasodilators มากที่สุดและ betablockers vasodilating
ลดความต้านทานต่อพ่วงรวม (TPR) อย่างน่าทึ่ง
อย่างมีประสิทธิภาพเป็นแสดงให้เห็นโดยการรับรู้ความสามารถของพวกเขาในการลด
ส่วนประกอบคงที่ของความดันโลหิต (เช่น DBP และหลอดเลือดแดงหมายถึง
ความดัน (MAP)) [21-25] แผนที่และ DBP มีมาก
ความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ TPR กว่าส่วนประกอบของการเต้นของชีพจร