2. Methodology[5] Here “change” ind

2. Methodology

[5] Here “change” indicates the difference between the future 20-year climate period of 2080–2099 and a present day climate period minimally affected by greenhouse gas (GHG) forcing (1960–1979). As will be discussed later, the particular choice of these periods does not affect the basic conclusions of this paper. As a measure of temperature interannual variability we use the interannual standard deviation (σT) calculated for the selected 20-year periods. As a measure of precipitation variability we use the coefficient of variation (i.e., the standard deviation divided by the mean, here denoted as σP), which removes the dependency of the precipitation standard deviation on the mean. Both σT and σP are calculated after de-trending the data over the 20-year periods to obtain unbiased estimates of variability [Räisänen, 2002].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. วิธี[5] ที่นี่ "เปลี่ยน" บ่งชี้ความแตกต่างระหว่างระยะเวลาภูมิอากาศในอนาคต 20 ปี 2080 – 2099 และระยะเวลาภูมิอากาศปัจจุบัน minimally ผลกระทบจากก๊าซเรือนกระจก (GHG) บังคับ (1960-1979) จะกล่าวในภายหลัง เลือกเฉพาะรอบระยะเวลาเหล่านี้มีผลต่อข้อสรุปเบื้องต้นของเอกสารนี้ เราใช้ interannual ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (σT) คำนวณสำหรับรอบระยะเวลา 20 ปีที่เลือกเป็นการวัดความแปรปรวนของอุณหภูมิ interannual เป็นการวัดความแปรปรวนฝน เราใช้ค่าสัมประสิทธิ์ของความแปรผัน (เช่น ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานหาร ด้วยหมายถึง ระบุนี่เป็น σP), ซึ่งเอาการขึ้นต่อกันของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานฝนบนหมายถึง ΣT และ σP ที่มีคำนวณหลังจากยกเลิกยอดนิยมข้อมูลในช่วง 20 ปีเพื่อขอรับการประเมินเป็นความแปรผัน [Räisänen, 2002]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. วิธีการ[5] นี่ "เปลี่ยน" แสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างระยะเวลาในอนาคต 20 ปีสภาพภูมิอากาศของ 2080-2099 และช่วงเวลาที่สภาพอากาศปัจจุบันได้รับผลกระทบน้อยที่สุดโดยก๊าซเรือนกระจก (GHG) บังคับ (1960-1979) ในฐานะที่จะมีการหารือต่อมาเป็นทางเลือกหนึ่งของช่วงเวลาเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อข้อสรุปพื้นฐานของการวิจัยนี้ เป็นเครื่องวัดอุณหภูมิแปรปรวน Interannual ที่เราใช้ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน Interannual (σT) คำนวณเลือกสำหรับระยะเวลา 20 ปี เป็นมาตรการในการเร่งรัดความแปรปรวนที่เราใช้ค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลง (เช่นค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานหารด้วยค่าเฉลี่ยที่นี่แสดงเป็นσP) ที่เอาขึ้นของค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานการเร่งรัดในค่าเฉลี่ย ทั้งสองσTและσPคำนวณหลังจาก-ข้อมูลแนวโน้มในช่วงระยะเวลา 20 ปีที่จะได้รับการประมาณการที่เป็นกลางจากความแปรปรวน [Räisänen, 2002]