4.2.3. Sea turtlesThe percentage of

4.2.3. Sea turtles
The percentage of stranded leatherbacks entangled in TPG (always
involving the buoy line) was 11.8%, yet was less than 1% for
all other species. Entanglement of this particular species in TPG
has also been observed in other studies (James et al., 2005; Laporta
et al., 2006). Leatherbacks forage more commonly in the water column
than the other sea turtle species (Bjorndal, 1997), and this
activity likely increases the probability that they encounter the
buoy lines of TPG. We expected that loggerheads would have a relatively
high rate of TPG entanglement because they are known to directly
interact with trap pots in an attempt to feed on the bait or
catch inside (Avissar et al., 2009a,b); however, this was not the case.
We also found no change in the annual percentage of stranded loggerheads
entangled in TPG during our study period despite efforts
that were initiated in the 1990s to reduce the numbers of trap pots
set for spiny lobsters in Florida (Muller et al., 1997). Trap numbers
peaked at 939,000 in 1991, but were reduced to about 500,000 by
2005 (Muller et al., 1997; FWC, Unpublished data).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.2.3. เต่าทะเล
เปอร์เซ็นต์ของ leatherbacks ตกค้างที่เกี่ยวใน TPG (เสมอ
เกี่ยวข้องกับบรรทัดทุ่น) 11.8% แต่น้อยกว่า 1% สำหรับ
ชนิดอื่น ๆ Entanglement นี้พันธุ์เฉพาะใน TPG
ยังมีได้พบในการศึกษาอื่น ๆ (James et al., 2005 Laporta
et al., 2006) Leatherbacks อาหารสัตว์มากกว่าปกติในคอลัมน์น้ำ
กว่าเต่าชนิดอื่น (Bjorndal 1997), และ
กิจกรรมมีแนวโน้มที่เพิ่มความเป็นไปได้ที่พวกเขาพบ
buoy บรรทัดของ TPG เราคาดว่า จะมีราวค่อนข้าง
TPG entanglement อัตราสูงเนื่องจากพวกเขาทราบว่าตรง
โต้ตอบกับหม้อดักในความพยายามที่จะกินเหยื่อ หรือ
จับภายใน (Avissar et al., 2009a, b); อย่างไรก็ตาม นี้ไม่ใช่กรณี
เรายังพบไม่มีเปอร์เซ็นต์รายปีของตกค้างราว
เกี่ยวระหว่างรอบระยะเวลาการศึกษาของเราแม้มีความพยายามใน TPG
ที่ได้เริ่มต้นในปี 1990 เพื่อลดจำนวนหม้อดัก
ตั้งสำหรับหัวโขนกุ้งก้ามกรามในฟลอริด้า (มูลเลอร์และ al., 1997) ดักเลข
peaked ที่ 939,000 ใน 1991 แต่ได้ลดลงประมาณ 500000 โดย
2005 (มูลเลอร์และ al., 1997 FWC ข้อมูลประกาศ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.2.3 เต่าทะเล
ร้อยละของ leatherbacks ติดเข้าไปพัวพันกับทีพีจี (เสมอ
ที่เกี่ยวข้องกับสายทุ่น) เป็น 11.8% แต่น้อยกว่า 1% สำหรับ
สปีชีส์อื่น ๆ ทั้งหมด พัวพันชนิดนี้โดยเฉพาะในทีพีจี
ยังได้รับการตั้งข้อสังเกตในการศึกษาอื่น ๆ (เจมส์ et al, 2005. Laporta
et al. 2006) leatherbacks หาอาหารมากกว่าปกติในน้ำ
กว่าอีกสายพันธุ์เต่าทะเล (Bjorndal, 1997), และ
กิจกรรมที่มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นน่าจะเป็นที่ที่พวกเขาพบ
สายทุ่นของทีพีจี เราคาดหวังว่าจะมีราวค่อนข้าง
อัตราที่สูงของทีพีจีพัวพันเพราะพวกเขาเป็นที่รู้จักกันโดยตรง
โต้ตอบกับหม้อดักในความพยายามที่จะกินเหยื่อหรือ
จับภายใน (Avissar และคณะ, 2009A, ข.); แต่กรณีนี้ไม่ได้
นอกจากนี้เรายังพบการเปลี่ยนแปลงในอัตราร้อยละต่อปีราวติดไม่
เข้าไปพัวพันกับทีพีจีในช่วงระยะเวลาการศึกษาของเราแม้จะมีความพยายาม
ที่ถูกริเริ่มขึ้นในปี 1990 เพื่อลดจำนวนของหม้อกับดัก
ที่ตั้งไว้สำหรับกุ้งก้ามกรามหนามในฟลอริด้า (มุลเลอร์ et al., 1997) หมายเลขดัก
แหลมที่ 939,000 ในปี 1991 แต่ลดลงไปประมาณ 500,000 โดย
2005 (มุลเลอร์และคณะ. 1997; FWC ข้อมูลที่ไม่ได้เผยแพร่)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.2.3 . เต่าทะเล
เปอร์เซ็นต์ติด leatherbacks พัวพันกับ TPG ( เสมอ
เกี่ยวข้องกับทุ่นบรรทัด ) คือ 11.8 เปอร์เซ็นต์ แต่น้อยกว่า 1 %
ชนิดอื่น ๆทั้งหมด ความซับซ้อนของสปีชีส์นี้โดยเฉพาะใน TPG
ยังถูกพบในการศึกษาอื่น ๆ ( เจมส์ et al . , 2005 ; ลาปอร์ต้า
et al . , 2006 ) leatherbacks อาหารสัตว์มากกว่าปกติในคอลัมน์น้ำ
กว่าเต่าทะเลชนิดอื่น ๆ ( bjorndal ,1997 ) และกิจกรรมนี้
อาจเพิ่มความน่าจะเป็นที่พวกเขาพบ
ทุ่นสายของวันนี้ . เราคาดหวังว่าทะเลาะจะค่อนข้างสูง อัตราผู้พัวพัน
เพราะพวกเขาเป็นที่รู้จักกันโดยตรง
โต้ตอบกับกับดักหม้อในความพยายามที่จะกินเหยื่อหรือ
จับภายใน ( avissar et al . , 2009a , B ) ; แต่นี้เป็นกรณีที่ไม่
เรายังไม่พบการเปลี่ยนแปลงในค่ารายปีที่ควั่นทะเลาะ
ทอดในวันนี้ในระหว่างระยะเวลาการศึกษาของเราแม้จะมีความพยายาม
ที่ริเริ่มในปี 1990 เพื่อลดจำนวนของกับดักหม้อ
ตั้งหนามกุ้งมังกรในฟลอริด้า ( Muller et al . , 1997 ) ตัวเลขกับดัก
แหลมที่ 939000 ในปี 1991 แต่ลดลงไปประมาณ 500000 โดย
2005 ( Muller et al . , 1997 ; fwc พิมพ์ , ข้อมูล