After giving me instructions, Wolf

After giving me instructions, Wolf jii-san went back to reading his own book. From time to time he would raise his glass to his lips.

It’s wine.

Ever since Marcel started understanding the ways of the world, this jii-san would always be indulging in wine while reading a book with his other hand.

At first, he did teach Marcel how to properly read and write to some extent, but later it basically became entirely self-study. He’ll instruct me to read something, and after that it’s just reading.

Thinking of it now it’s really a mystery, only during this book reading time does Marcel’s selfishness not work for him at all.

No matter how tired Marcel was or how badly he was misbehaving, he never skipped out on book reading time even once. Come to think of it, what would that be. I’m going to have to make sure of the reason.

“Wolf jii-san, I’ve arrived~.”

Michelle has arrived as well. The maid that was always with her wasn’t here now. She only accompanied Michelle to the cottage, and then returned to the mansion.

“Welcome, Michelle-sama. Your book for today is over there, so please take it.”

“I understand.”

Michelle was also obedient whenever she was with Wolf jii-san. Probably, she’s just like me in that she treats him courteously because she doesn’t know exactly what kind of existence he is.

Michelle and I sat in chairs next to each other, and were both reading our own respective books. Using standards from my previous world, my book seems to be at a first-year middle schooler’s level, while Michelle’s is at an older elementary schooler’s level. This world’s spoken and written language are both Japanese.

Languages like English, French, and German are also present, but these are considered aristocratic ancient languages. Kanji seems to be the commoners’ ancient language, so probably because of the original game it’s still appearing in the language now. It’s used in people’s names and some proper nouns in the ancient language, but right now it’s not being used in the mother language of the country or by the people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากให้คำแนะนำ หมาป่า jii ซังก็กลับไปอ่านหนังสือของเขาเอง เวลาเขาจะยกแก้วของเขากับริมฝีปากของเขาเรื่องของไวน์ตั้งแต่ Marcel เริ่มเข้าใจลักษณะของโลก ซาน jii นี้จะเสมอจะละลายในไวน์ขณะอ่านหนังสือ ด้วยมือของเขาครั้งแรก เขาไม่ได้สอน Marcel ถูกอ่าน และเขียนบ้าง แต่ในภายหลังนั้นโดยทั่วไปกลายเป็นทั้งหลัก เขาจะแนะนำให้อ่านสิ่ง และหลังจากนั้น ก็เป็นเพียงการอ่านคิดว่า ตอนนี้มันจริง ๆ ลึกลับ เฉพาะช่วงเวลาการอ่านหนังสือเล่มนี้ของ Marcel ความได้สำหรับเขาเลยไม่ว่าเหนื่อย Marcel ถูก หรือว่าไม่ดีเขาถูก misbehaving เขาไม่ข้ามออกในหนังสือที่อ่านเวลาได้แม้แต่ครั้งเดียว มาถึงคิดดูของมัน สิ่งที่จะ ฉันจะต้องแน่ใจว่าสาเหตุ"ดาวเคราะห์ jii ซัง ฉันได้มาถึง ~ "มาถึงมิเชลล์เป็นอย่างดี ทำความสะอาดที่เสมอกับเธอไม่ได้ที่นี่เดี๋ยวนี้ เธอเท่านั้น มาพร้อมกับมิเชลล์กับคอทเทจ และจากนั้น ส่งกลับไปยังคฤหาสน์"ยินดีต้อนรับ มิเชล-sama วันนี้หนังสือของคุณเป็นนั่น ดังนั้นกรุณาใช้ ""ผมเข้าใจ"มิเชลได้ยังเชื่อฟังเมื่อใดก็ ตามที่เธอ มีหมาป่า jii ซัง คง เธอก็เหมือนฉันที่เธอปฏิบัติต่อเขา courteously เพราะเธอไม่รู้ว่าอะไรอยู่คงจะมิเชลและนั่งในเก้าอี้ติดกัน และทั้งสองได้อ่านหนังสือของเราเองตามลำดับ ใช้มาตรฐานจากโลกของฉันก่อนหน้านี้ หนังสือของฉันน่าจะ เป็นระดับ เป็นปีแรกกลางลองของของมิเชลล์เป็นระดับตัวเก่าประถมลองของ ในโลกนี้สามารถพูด และเขียนภาษาญี่ปุ่นทั้งนั้นกรณีที่มีภาษาต่าง ๆ เช่นอังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมัน แต่เหล่านี้จะพิจารณารูปภาษาโบราณ คันจิน่าจะ เป็นภาษาโบราณของไพร่ ดังนั้นอาจจะเนื่องจากเกมต้นฉบับจะยังคงปรากฏในภาษาขณะนี้ ใช้ในชื่อบุคคลและบางคำวิสามานยนามภาษาโบราณ แต่ขณะนี้ไม่มีใช้ในภาษาแม่ ของประเทศ หรือประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ให้คำแนะนำผมหมาป่า jii ซังก็กลับไปอ่านหนังสือของเขาเอง จากเวลาที่เขาจะยกแก้วของเขาที่จะริมฝีปากของเขา. มันเป็นไวน์. นับตั้งแต่มาร์เซลเริ่มต้นความเข้าใจวิธีการของโลกนี้ jii ซังมักจะได้รับการผ่อนคลายในไวน์ในขณะที่อ่านหนังสือด้วยมืออื่น ๆ ของเขา. ตอนแรกเขา ไม่ Marcel สอนวิธีการอ่านและเขียนไปบ้าง แต่ต่อมามันก็กลายเป็นพื้นทั้งการศึกษาด้วยตนเอง เขาจะสั่งให้ฉันไปอ่านบางสิ่งบางอย่างและหลังจากนั้นมันเป็นเพียงแค่การอ่าน. คิดถึงตอนนี้ก็จริงๆลึกลับเฉพาะในช่วงเวลาที่อ่านหนังสือไม่เห็นแก่ตัวของคลื่นไม่ทำงานสำหรับเขาเลย. ไม่ว่าเหนื่อยมาร์เซลเป็นหรือว่าไม่ดี เขาได้รับการทำงานผิดปกติเขาไม่เคยข้ามออกในการอ่านหนังสือเวลาแม้แต่ครั้งเดียว มาคิดว่ามันสิ่งที่จะเป็น ฉันจะต้องให้แน่ใจว่าเหตุผล. "หมาป่า jii ซังผมได้มาถึง ~." มิเชลได้มาถึงเช่นกัน สาวใช้ที่ได้รับเสมอกับเธอไม่ได้ที่นี่ตอนนี้ เธอมาพร้อมกับมิเชลเท่านั้นที่กระท่อมและจากนั้นกลับไปที่คฤหาสน์. "ยินดีต้อนรับคุณ, มิเชล-sama หนังสือของคุณสำหรับวันนี้คือที่นั่นดังนั้นโปรดใช้มัน. "" ผมเข้าใจ. "มิเชลก็ยังเชื่อฟังเมื่อใดก็ตามที่เธออยู่กับหมาป่า jii ซัง น่าจะเป็นของเธอเช่นเดียวกับฉันในการที่เธอปฏิบัติต่อเขาสุภาพเพราะเธอไม่ทราบว่าสิ่งที่ชนิดของการดำรงอยู่เขาเป็น. มิเชลและผมนั่งอยู่ในเก้าอี้ถัดจากแต่ละอื่น ๆ และทั้งสองคนอ่านหนังสือที่เกี่ยวข้องของเราเอง โดยใช้มาตรฐานจากโลกของฉันก่อนหน้าหนังสือของฉันน่าจะเป็นที่แรกในปีระดับกลาง schooler ในขณะที่มิเชลล์อยู่ในระดับประถมศึกษาที่มีอายุมากกว่า schooler ของ ภาษาพูดและภาษาเขียนของโลกนี้มีทั้งญี่ปุ่น. เช่นภาษาอังกฤษ, ฝรั่งเศส, เยอรมันและยังมีอยู่ แต่เหล่านี้ถือว่าเป็นภาษาโบราณของชนชั้นสูง คันจิน่าจะเป็นไพร่ 'ภาษาโบราณดังนั้นอาจจะเป็นเพราะเกมเดิมก็ยังคงปรากฏในภาษานี้ โดยจะใช้ชื่อของผู้คนและบางคำนามที่เหมาะสมในภาษาโบราณ แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ถูกนำมาใช้ในภาษาแม่ของประเทศหรือประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่ให้คำแนะนำ หมาป่า จีซาน กลับไปอ่าน หนังสือของเขาเอง เวลาเขาจะชูแก้วของเขากับริมฝีปากของเขา . . . . . .

มันเป็นไวน์

ตั้งแต่มาร์เซล เริ่มเข้าใจความเป็นไปของโลกนี้ จีซานจะโอ๋ในไวน์ในขณะที่อ่านหนังสือ ด้วยมืออื่น ๆของเขา . . . . . .

ตอนแรก เขาสอนวิธีการอย่างถูกต้องอ่าน และ มาร์เซล เขียนบ้างแต่ต่อมามันก็กลายเป็น ทั้งหมด เรียนรู้ด้วยตนเอง เขาจะสั่งให้ผมอ่านอะไร และหลังจากนั้นมันก็อ่าน

คิดถึงมันตอนนี้ มันน่าสงสัยจริงๆ เท่านั้น ในหนังสือเล่มนี้ อ่านเวลาของมาร์เซล ความเห็นแก่ตัว ไม่ทำงานให้เขาเลย

ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน มาร์เซล หรือเขาเกเร เขาไม่เคยข้ามออก ในหนังสือ การอ่านเวลา แม้แต่ครั้งเดียว มาคิดดูแล้วสิ่งที่จะเป็น ฉันต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าเหตุผล

" หมาป่าจีซัง ฉันมาถึงแล้ว ~ "

มิเชลมาถึงแล้วเช่นกัน แม่บ้านที่เสมอกับไม่ได้เธอมาที่นี่ตอนนี้ เธอพร้อม มิเชลกับกระท่อม แล้วกลับมาที่คฤหาสน์

" ยินดีต้อนรับ มิเชล ซามะ หนังสือของคุณสำหรับวันนี้อยู่ตรงนั้น ดังนั้นโปรดใช้มัน "

"

" ผมเข้าใจมิเชล ยังเชื่อฟังเมื่อใดก็ตามที่เธออยู่กับหมาป่าจีซาน เป็นไปได้ว่า เธออาจจะเหมือนฉัน ที่เธอปฏิบัติต่อเขาอย่างสุภาพ เพราะเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ชนิดของชีวิตเขา . . . .

มิเชลและผมนั่งอยู่บนเก้าอี้ถัดจากแต่ละอื่น ๆและมีทั้งการอ่านหนังสือของตนเอง โดยใช้มาตรฐานจากโลกเดิมของผม หนังสือน่าจะอยู่ที่ระดับกลาง schooler 1 ,ในขณะที่มิเชลอยู่ในระดับที่มีอายุมากกว่าเด็กประถม . โลกนี้มีทั้งพูดและเขียนภาษาญี่ปุ่น

ภาษาเช่น อังกฤษ ฝรั่งเศส และ เยอรมัน ยังมีอยู่ แต่เหล่านี้จะถือว่าของชนชั้นสูงโบราณภาษา คันจิดูเหมือนจะสามัญชน ' โบราณภาษา ดังนั้น อาจเป็นเพราะเกมเดิมก็ยังปรากฏอยู่ในภาษาแล้วมันเป็นชื่อที่ใช้ในคน และบางส่วนวิสามานยนามในภาษาโบราณ แต่ตอนนี้มันไม่ได้ถูกใช้ในภาษาแม่ของประเทศหรือประชาชน