Throughout the past century, resear

Throughout the past century, research on prejudice has closely reflected ideological trends, telling us as much about the personal biases of the scientific community as about prejudice itself. According to John Duckitt (1992), psychological research on prejudice first emerged in the 1920s and was based upon American and European race theories that attempted to prove White superiority. For instance, after reviewing 73 studies on race and intelligence, an influential 1925 Psychological Bulletin article concluded that the "studies taken all together seem to indicate the mental superiority of the white race" (Garth, 1925, p. 359). In light of medical, anthropological, and psychological studies purporting to demonstrate the superiority of White people, many social scientists viewed prejudice as a natural response to "backward" races.

This perspective changed in the 1930s and 1940s with progress in civil rights, successful challenges to colonialism, and growing concern about anti-Semitism. Following the Holocaust, several influential theorists came to regard prejudice as pathological, and they searched for personality syndromes associated with racism, anti-Semitism, and other forms of prejudice. The most prominent of these theorists was Theodor Adorno, who had fled Nazi Germany and concluded that the key to prejudice lay in what he called an "authoritarian personality." In his book The Authoritarian Personality, Adorno and his coauthors (1950) described authoritarians as rigid thinkers who obeyed authority, saw the world as black and white, and enforced strict adherence to social rules and hierarchies. Authoritarian people, they argued, were more likely than others to harbor prejudices against low-status groups.

Later researchers criticized Adorno's work, contending that authoritarianism had not been measured properly, that it did not account for cultural and regional differences in prejudice, and that the theory's psychoanalytic assumptions lacked research support (Altemeyer, 1981; Martin, 2001; Pettigrew, 1958). Yet despite the merit of these criticisms, Adorno and his colleagues were right in at least three respects. First, a politically conservative form of authoritarianism, known as "right-wing authoritarianism," does correlate with prejudice. Well-designed studies in South Africa, Russia, Canada, the U.S., and elsewhere have found that right-wing authoritarianism is associated with a variety of prejudices (Altemeyer, 1996; Duckitt & Farre, 1994; McFarland, Ageyev, & Abalakina, 1993). Second, people who view the social world hierarchically are more likely than others to hold prejudices toward low-status groups. This is especially true of people who want their own group to dominate and be superior to other groups -- a characteristic known as "social dominance orientation" (Pratto, Sidanius, Stallworth, & Malle, 1994). Social dominance orientation tends to correlate with prejudice even more strongly than does right-wing authoritarianism, and studies have linked it to anti-Black and anti-Arab prejudice, sexism, nationalism, opposition to gay rights, and other attitudes concerning social hierarchies (Altemeyer, 1998; Sidanius, Levin, Liu, & Pratto, 2000; Sidanius & Pratto, 1999). Finally, Adorno and his coauthors were correct in pointing out that rigid categorical thinking is a central ingredient in prejudice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตลอดศตวรรษที่ผ่านมา วิจัยเกี่ยวกับอคติอย่างใกล้ชิดได้สะท้อนแนวโน้มอุดมการณ์ บอกว่า เราเป็นมากเกี่ยวกับควรส่วนบุคคลของชุมชนทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับอคติตัวเอง ตามจอห์น Duckitt (1992), วิจัยทางจิตวิทยาอคติก่อนโผล่ออกมาในปี 1920 และเป็นไปตามทฤษฎีการแข่งขันอเมริกันและยุโรปที่พยายามที่จะพิสูจน์ความเหนือกว่าสีขาว เช่น หลังจากที่ทบทวนการศึกษา 73 การแข่งขันและข่าวกรอง บทความกระดานข่าวจิตวิทยาอิทธิพลมาจากรูป 1925 สรุปว่า การ "นำการศึกษาทั้งหมดด้วยกันดูเหมือนจะเหนือกว่าจิตใจของการแข่งขันสีขาว" (การ์ธ 1925, p. 359) ในแง่ทางการแพทย์ มานุษยวิทยา จิตวิทยา และศึกษา purporting เพื่อแสดงให้เห็นถึงความเหนือกว่าของคนขาว นักวิทยาศาสตร์สังคมหลายดูอคติเป็นการตอบสนองธรรมชาติในการแข่งขัน "ย้อนหลัง" นี้มุมมองเปลี่ยนไปในช่วงทศวรรษ 1930 และปี 1940 มีความคืบหน้าในความท้าทาย rights แพ่ง ประสบความสำเร็จในลัทธิ และความกังวลเกี่ยวกับ Semitism ป้องกันเพิ่มขึ้น ต่อราว ผู้มีอิทธิพลหลายมานำพาความอยุติธรรมเป็นพยาธิ และพวกเขาค้นหาโรคบุคลิกภาพที่เกี่ยวข้องกับเหยียด Semitism ป้องกัน และรูปแบบอื่น ๆ ของความอยุติธรรม เด่นของทฤษฎีนี้คือ Theodor เธโอดอร์เว นาซีเยอรมนี และได้ข้อสรุปว่า คีย์การกระทบวางในสิ่งที่เขาเรียกว่าเป็น "เผด็จการต่าง ๆ บุคลิกภาพ" ในหนังสือของเขาที่ประเทศบุคลิกภาพ เธโอดอร์เว และ coauthors ของเขา (1950) อธิบาย authoritarians เป็นนักคิดแข็งที่เชื่อฟังอำนาจ เห็นโลกเป็นสีดำและสีขาว และยึดมั่นในกฎระเบียบทางสังคมและลำดับชั้นของการบังคับใช้ คนประเทศ พวกเขาโต้เถียง มีโอกาสมากกว่าคนอื่น ๆ การเคลื่อนอคติจะกับกลุ่มสถานะต่ำ นักวิจัยหลังวิพากษ์วิจารณ์งานของเธโอดอร์เว contending ว่า อำนาจนิยมได้ไม่ถูกวัดอย่างถูกต้อง ที่ไม่ใช่แอคเคาท์สำหรับความแตกต่างทางวัฒนธรรม และภูมิภาคในอคติ และว่า สมมติฐานของทฤษฎี psychoanalytic ขาดการสนับสนุนงานวิจัย (Altemeyer, 1981 มาร์ติน 2001 Pettigrew, 1958) ยัง แม้บุญวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้ เธโอดอร์เวและเพื่อนร่วมงานของเขาได้ในเวลาอย่างน้อยสามประการ ครั้งแรก แบบอนุรักษ์นิยมทางการเมืองของอำนาจนิยม เรียกว่า "อำนาจนิยมปีกขวา ความสัมพันธ์กับความอยุติธรรม ออกแบบการศึกษาในแอฟริกาใต้ รัสเซีย แคนาดา สหรัฐอเมริกา และที่อื่น ๆ พบว่า อำนาจนิยมปีกขวาจะเกี่ยวข้องกับความหลากหลายของอคติจะ (Altemeyer, 1996 Duckitt & Farre, 1994 McFarland, Ageyev, & Abalakina, 1993) ที่สอง ดูสังคมโลกตามลำดับชั้นมีแนวโน้มเพื่อถืออคติจะไปทางกลุ่มสถานะต่ำ นี่เป็นความจริงของคนกลุ่มตน จะครองเหนือกว่ากลุ่มอื่น ๆ - เป็นลักษณะที่เรียกว่า "ทิศทางการปกครองทางสังคม" (Pratto, Sidanius, Stallworth และ Malle, 1994) แนวปกครองสังคมมีแนวโน้มที่จะ เชื่อมโยงกับความอยุติธรรมอย่างยิ่งที่ยิ่งกว่าอำนาจนิยมปีกขวาไม่ และการศึกษามีการเชื่อมโยงมันอคติดำป้องกัน และต่อต้านอาหรับ เพศนิยม ชาตินิยม ฝ่ายค้านเพื่อสิทธิเกย์ และทัศนคติอื่น ๆ เกี่ยวกับลำดับชั้นทางสังคม (Altemeyer, 1998 Sidanius วิน หลิว และ Pratto, 2000 Sidanius & Pratto, 1999) ในที่สุด เธโอดอร์เวและ coauthors ของเขาถูกต้องในการชี้ว่า คิดแตกแข็งเป็นส่วนประกอบที่เซ็นทรัลอคติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตลอดศตวรรษที่ผ่านมาการวิจัยเกี่ยวกับความอยุติธรรมได้สะท้อนให้เห็นอย่างใกล้ชิดแนวโน้มอุดมการณ์บอกเรามากเกี่ยวกับอคติส่วนตัวของชุมชนทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับอคติของตัวเอง ตามที่จอห์ Duckitt (1992) การวิจัยทางจิตวิทยาเกี่ยวกับความอยุติธรรมเกิดขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1920 และได้รับการขึ้นอยู่กับทฤษฎีการแข่งขันอเมริกันและยุโรปที่พยายามที่จะพิสูจน์ความเหนือกว่าสีขาว ยกตัวอย่างเช่นหลังจากตรวจสอบ 73 การศึกษาเกี่ยวกับการแข่งขันและความฉลาดของผู้มีอิทธิพล 1925 จิตวิทยาแถลงการณ์บทความสรุปว่า "การศึกษาการดำเนินการทั้งหมดเข้าด้วยกันดูเหมือนจะบ่งบอกถึงความเหนือกว่าทางจิตของการแข่งขันสีขาว" (การ์ ธ 1925, น. 359) ในแง่ของการศึกษาทางการแพทย์, มานุษยวิทยาและจิตใจที่อ้างตัวว่าแสดงให้เห็นถึงความเหนือกว่าของคนผิวขาวที่สังคมนักวิทยาศาสตร์หลายคนมองอคติเป็นการตอบสนองตามธรรมชาติที่จะ "ย้อนหลัง" การแข่งขัน. มุมมองนี้มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงทศวรรษที่ 1930 และปี 1940 กับความคืบหน้าในสิทธิมนุษยชนกับความท้าทายที่ประสบความสำเร็จ การล่าอาณานิคมและความกังวลเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับการต่อต้านชาวยิว ต่อไปนี้ความหายนะหลายทฤษฎีที่มีอิทธิพลมาถือว่าเป็นอคติทางพยาธิวิทยาและพวกเขาค้นหาบุคลิกภาพอาการที่เกี่ยวข้องกับการเหยียดเชื้อชาติต่อต้านชาวยิวและรูปแบบอื่น ๆ ของความอยุติธรรม ที่โดดเด่นที่สุดของทฤษฎีนี้คือเทโอดอร์ดอร์โน่ที่หนีนาซีเยอรมนีและสรุปได้ว่ากุญแจสำคัญในการมีอคติวางในสิ่งที่เขาเรียกว่า "บุคลิกภาพเผด็จการ." ในหนังสือของเขาบุคลิกภาพเผด็จการโน่และ coauthors ของเขา (1950) อธิบาย authoritarians เป็นนักคิดที่แข็งเชื่อฟังผู้มีอำนาจเห็นโลกเป็นสีดำและสีขาวและการบังคับใช้ยึดมั่นอย่างเคร่งครัดกับกฎระเบียบของสังคมและลำดับชั้น คนเผด็จการพวกเขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่จะมีโอกาสมากกว่าคนอื่น ๆ ไปยังท่าเรืออคติกับกลุ่มสถานะต่ำ. นักวิจัยต่อมาวิพากษ์วิจารณ์การทำงาน Adorno ของช่วงชิงอำนาจที่ไม่ได้รับการวัดอย่างถูกต้องว่ามันไม่ได้บัญชีสำหรับความแตกต่างทางวัฒนธรรมและภูมิภาคในอคติและว่า ทฤษฎีจิตวิเคราะห์สมมติฐานขาดการสนับสนุนการวิจัย (Altemeyer 1981; มาร์ติน 2001; Pettigrew, 1958) แต่แม้จะมีบุญของการวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้ดอร์โน่และเพื่อนร่วมงานของเขามีสิทธิในอย่างน้อยสามประการ ครั้งแรกในรูปแบบอนุรักษ์นิยมทางการเมืองของระบอบที่เรียกว่า "ปีกขวาอัตตา" จะมีความสัมพันธ์กับความอยุติธรรม การศึกษาการออกแบบที่ดีในแอฟริกาใต้, รัสเซีย, แคนาดา, สหรัฐอเมริกาและที่อื่น ๆ ได้พบว่าปีกขวาอำนาจมีความเกี่ยวข้องกับความหลากหลายของอคติ (Altemeyer, 1996 กับ; Duckitt & Farre 1994; McFarland, Ageyev และ Abalakina 1993 ) ประการที่สองคนที่มองโลกตามลำดับชั้นทางสังคมมีแนวโน้มมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ ที่จะถืออคติต่อกลุ่มสถานะต่ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งของคนที่ต้องการให้กลุ่มของตัวเองที่จะครอบงำและจะดีกว่ากลุ่มอื่น ๆ - ลักษณะที่เรียกว่า "การวางแนวทางการครอบงำทางสังคม" (Pratto, Sidanius, Stallworth และ Malle, 1994) การวางแนวทางการปกครองสังคมมีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์กับความอยุติธรรมมากยิ่งขึ้นยิ่งกว่าปีกขวาอำนาจและการศึกษามีการเชื่อมโยงไปยังป้องกันสีดำและต่อต้านความอยุติธรรมอาหรับกีดกันชาตินิยมขัดแย้งกับสิทธิเกย์และทัศนคติอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการลำดับชั้นทางสังคม (Altemeyer 1998; Sidanius เลวิน, หลิวและ Pratto 2000; & Sidanius Pratto, 1999) สุดท้ายดอร์โน่และ coauthors ของเขาได้ถูกต้องในการชี้ให้เห็นว่าการคิดเด็ดขาดแข็งเป็นส่วนประกอบสำคัญในการมีอคติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตลอดศตวรรษที่ผ่านมา การวิจัย อคติมีอย่างใกล้ชิดสะท้อนอุดมการณ์แนวโน้ม บอกมากเกี่ยวกับอคติส่วนตัวของชุมชนวิทยาศาสตร์ เช่น เรื่องอคติ นั่นเอง ตามที่จอห์น duckitt ( 1992 ) , งานวิจัยด้านจิตวิทยาอคติแรกเกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1920 และอยู่บนพื้นฐานของชาวอเมริกันและยุโรปการแข่งขันทฤษฎีที่พยายามพิสูจน์เหนือกว่าสีขาว ตัวอย่างเช่น หลังจากทบทวน 73 การศึกษาในการแข่งขันและความฉลาด เป็นผู้มีอิทธิพล 1925 จิตข่าวบทความสรุปได้ว่า " การศึกษาที่ถ่ายด้วยกันดูเหมือนจะแสดงความเหนือกว่าทางจิตของผิวขาว " ( Garth 1925 , หน้า 359 ) ในแง่ของการแพทย์มานุษยวิทยาและจิตวิทยาการศึกษา purporting แสดงให้เห็นถึงความเหนือกว่าของคนขาว นักวิทยาศาสตร์หลายคนอคติสังคมดูเป็นธรรมชาติเพื่อตอบสนอง " ย้อนกลับ " การแข่งขันมุมมองนี้เปลี่ยนไปในช่วงทศวรรษที่ 1930 และ 1940 มีความคืบหน้าในสิทธิมนุษยชน ความท้าทายที่ประสบความสําเร็จในการล่าอาณานิคม และความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับการต่อต้านชาวยิว . ต่อไปนี้หายนะหลายทฤษฎีที่มีอิทธิพลมาพิจารณาอคติเป็นพยาธิสภาพ และพวกเขาค้นหากลุ่มอาการบุคลิกภาพที่เกี่ยวข้องกับการเหยียดเชื้อชาติต่อต้านชาวยิว , และรูปแบบอื่น ๆของอคติ ที่โดดเด่นที่สุดของทฤษฎีนี้คือ ธีโอดอร์ ดอร์โน ที่ได้หลบหนีนาซีเยอรมนีและสรุปได้ว่า คีย์อคติวางในสิ่งที่เขาเรียก " บุคลิกภาพเผด็จการ " ในหนังสือของเขาบุคลิกภาพแบบอัตตาธิปไตย และ adorno coauthors ของเขา ( 1950 ) อธิบาย authoritarians เป็นนักคิดที่เชื่อฟังอำนาจแข็ง เห็นโลกเป็นสีดำและสีขาว และบังคับใช้อย่างเข้มงวดยึดมั่นในกติกาสังคมและชนชั้นต่างๆ . เผด็จการคน พวกเขาทะเลาะกัน มีโอกาสมากกว่าคนอื่น ๆที่ท่าเรือ อคติ กับ กลุ่ม สถานภาพต่ำนักวิจัย adorno ต่อมาวิจารณ์การทำงานของยืนยันว่าเผด็จการได้วัดได้อย่างถูกต้อง ว่ามันไม่ได้บัญชีสำหรับวัฒนธรรมและความแตกต่างในระดับภูมิภาค อคติ และสมมติฐานของทฤษฎีจิตวิเคราะห์ขาดการสนับสนุนการวิจัย ( altemeyer , 1981 ; มาร์ติน , 2001 ; เพ็ตติกรูว์ , 1958 ) แต่แม้จะมีข้อดีของการวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้ adorno และเพื่อนร่วมงานของเขาถูกในอย่างน้อยสามประการ แรก รูปแบบอนุรักษ์นิยมทางการเมืองของเผด็จการ เรียกว่า " อนุรักษ์นิยมเผด็จการ " ไม่สัมพันธ์กับอคติ การออกแบบการศึกษาในแอฟริกาใต้ , รัสเซีย , แคนาดา , สหรัฐอเมริกา และที่อื่น ๆได้พบว่าอนุรักษ์นิยมเผด็จการเกี่ยวข้องกับความหลากหลายของอคติ ( altemeyer , 1996 ; duckitt & แฟร์ , 1994 ; แมคฟาร์แลนด์ ageyev , และ abalakina , 1993 ) สอง คนที่ดูสังคมโลก สาธารณูปการมากกว่าคนอื่นถืออคติต่อกลุ่มสถานภาพต่ำ นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของคนที่ต้องการให้กลุ่มของตนเองไปครอง และเหนือกว่ากลุ่มอื่น ๆ -- คุณลักษณะเรียกว่า " แนวการปกครองสังคม " ( pratto sidanius stallworth , , , และ malle , 1994 ) ทิศทางการปกครองสังคมมีแนวโน้มที่จะสัมพันธ์กับอคติมากยิ่งขึ้นอย่างมากกว่าจะอนุรักษ์นิยมเผด็จการ และมีการศึกษาเชื่อมโยงกับ anti ดำและต่อต้านอาหรับอคติเพศนิยม ชาตินิยม การต่อสู้เพื่อสิทธิเกย์ และทัศนคติต่าง ๆ เกี่ยวกับชนชั้นทางสังคม ( altemeyer , 1998 ; sidanius , เลวิน หลิว และ pratto , 2000 ; & pratto sidanius , 1999 ) และสุดท้าย adorno coauthors ของเขาถูกต้องชี้ให้เห็นว่าเข้มงวดเด็ดขาด คิดเป็นส่วนผสมหลักในอคติ