discussion3.1. Tillage effects on w

discussion
3.1. Tillage effects on water aggregate stability
Fig. 2shows the dynamics of soil aggregate breakdown during
wet sieving as function of soil management and tillage for each of
the study sites. In all sites, significant differences between cultivated
and NAT soils were evident during all the sieving time. With the
exception of the Lanaja site, NAT soils were highly resistant to
water action since the loss of aggregates after 60 min of sieving
never exceeded 50% (Fig. 2andTable 3). The high percentage of
loss in the NAT soil of Lanaja (nearly 80%) can be explained because
this soil is located in an abandoned agricultural terrace (>40 years)
that is frequently grazed by livestock (see Table 1). In contrast, the
cultivated soils showed low structural stability with losses of soil
aggregates of 30–90% already after thefirst min of wet sieving. A
general trend of decreasing soil resistance from the most humid
sites (≈700 mm yr
−1
in Undués de Lerda and Artieda; see Table 1)
to the drier ones (300–500 mm yr
−1
in Peñaflor, Lanaja and Torres)
can be observed. This high susceptibility of the cultivated soils to disruption by water is common in arid and semiarid regions due to their
limited biomass production, poor soil cover and, generally, low soil
OC content.Zanini et al. (1998)found mean percentages of aggregate
breakdown of 80% in a wide range of Italian agricultural topsoils
against 18–60% in natural soils. In SE Spain,Caravaca et al. (2004)
obtained disruption percentages of about 60% which represented
approximately twice that in the natural soils of the area. Percentages
greater than 80–90% have been registered in cultivated soils of other
semiarid regions of Spain (Fernández-Ugalde et al., 2009; Hernanz
et al., 2002; Martin et al., 2011), indicating the negative effect of cultivation on soil structural stability in these environments.
With respect to tillage system, soil aggregates from the NTfields
were, in general, more resistant to water action than those from CT
and RT though not always in a significant way (Fig. 2). This indicated
a site specific response to soil management. Likewise, an exception
was found in the Artieda site where aggregate losses were slightly
lower under CT, especially during the first minutes of wet sieving
(12% lower in 5 min;Table 3). As previously indicated, in the areas
with higher rainfall and hence higher production, as it is the case of
Artieda, farmers remove the straw from thefield to prevent later
problems with seeding. In some cases, soil cover by residues retained
in thefield was low (b30%) and, strictly speaking, this would not be a
conservation tillage system. However, it was considered in the present study because it is a common practice in some areas of Aragon.
This decrease in WAS with crop residue removal can be, probably, due
to a concomitant reduction in stover-derived organic binding agents
required for the formation of stable aggregates (Blanco-Canqui and
Lal, 2008b). At the rest of the sites, aggregates from NT soils were between 1.1 and 2.5 times more stable compared to those from CT and
RT (calculated from the 5 min values;Table 3). Thesefigures are within
the range of increments registered for different regions of the world,
including Spain, (1.1–3.7 times greater with NT than with CT) (Abil
and Lal, 2008; Álvaro-Fuentes et al., 2008; Fernández-Ugalde et al.,
2009; Hernández-Hernández and López-Hernández, 2002; Hernanz
et al., 2002; Martin et al., 2011; Mrabet et al., 2001; Pikul et al., 2009).
As explained in these studies, with NT the suppression of tillage and
the OC enrichment in soil surface leads to an enhanced biological activity and more stabilizing organic compounds, thus contributing to soil
stability with respect to CT systems.
Water aggregate stability can be also affected by cropping system
(Álvaro-Fuentes et al., 2008; Hernanz et al., 2002). In the present
study, at the Peñaflor site the differences among tillage treatments
were lower under the cereal-fallow rotation (CF) than under the continuous cereal cropping (CC) (Fig. 2). This was due to both an increase
in WAS in CT and a reduction in NT under CF as compared with CC. In
the case of the CT treatment, the soil is less frequently disturbed by
tillage under CF (tillage every two years vs. all years in CC) which
leads to a reduction in the aggregate breakdown and, therefore, in
the formation of weak aggregates. In contrast, in the NT treatment a
better soil condition was observed under CC probably due to the annual input of crop residues to the soil surface in CC and only every
2 years in CF. As shown below, in NT the higher OC of both bulk soil
and 1–2 mm aggregates under CC than under CF seems to reinforce
this idea (Table 2andFig. 3). Likewise, these results are supported
by previous studies (Álvaro-Fuentes et al., 2008; Saber and Mrabet,
2002; Shaver et al., 2002) that conclude that, in NT soils, the suppression of long fallowing can significantly increase surface OC and WAS

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนา3.1 การผล tillage น้ำรวมความมั่นคง2shows fig. ของดินรวมแบ่งระหว่างเปียกเป็นฟังก์ชันการจัดการดินและ tillage sieving สำหรับแต่ละเว็บไซต์การศึกษา ในเว็บไซต์ทั้งหมด ความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง cultivatedและดินเนื้อปูน NAT ได้ชัดในช่วงเวลา sieving ด้วยการข้อยกเว้นของเว็บไซต์ Lanaja ดินเนื้อปูน NAT ได้สูงทนต่อน้ำดำเนินการตั้งแต่การสูญเสียของผลหลังจาก 60 นาทีของ sievingไม่เกิน 50% (Fig. 2andTable 3) เปอร์เซ็นต์สูงขาดทุนในดิน NAT ของ Lanaja (เกือบ 80%) สามารถอธิบายได้เนื่องจากดินนี้ตั้งอยู่ในระเบียงเกษตรการละทิ้ง (> 40 ปี)นอกจากนี้ที่มักเป็น grazed โดยปศุสัตว์ (ดูตารางที่ 1) ในทางตรงกันข้าม การแสดงให้เห็นว่าเสถียรภาพทางโครงสร้างต่ำกับความสูญเสียของดินดินเนื้อปูนปลูกเพิ่ม 30-90% แล้วหลังจากนาทีแรกของ sieving เปียก Aแนวโน้มทั่วไปของการลดความต้านทานดินจากชื้นมากที่สุดอเมริกา (≈700 มม.ปี−1Undués เด Lerda และ Artieda ดูตารางที่ 1)การที่ drier คน (ปี 300-500 มม.−1Peñaflor, Lanaja และทอร์เรส)จะสังเกตได้จากการ นี้สูงความไวของดินเนื้อปูนปลูกกับทรัพยโดยน้ำอยู่ทั่วไปในภูมิภาคแห้งแล้ง และ semiarid เนื่องของพวกเขาจำกัดผลิตชีวมวล ครอบคลุมดินดี และ ทั่วไป ต่ำดินเนื้อหาองศาเซลเซียส Zanini et al. (1998) พบเปอร์เซ็นต์เฉลี่ยของการรวมแบ่ง 80% ในช่วงกว้างของตัวเกษตรอิตาลีกับ 18 – 60% ในดินเนื้อปูนธรรมชาติ ในตะวันออกเฉียงใต้สเปน Caravaca และ al. (2004)รับทรัพยเปอร์เซ็นต์ของประมาณ 60% ซึ่งแสดงถึงประมาณสองครั้งที่ในดินเนื้อปูนธรรมชาติของพื้นที่นั้น เปอร์เซ็นต์มากกว่า 80-90% มีการลงทะเบียนในดินเนื้อปูนปลูกของอื่น ๆภูมิภาค semiarid สเปน (Fernández Ugalde et al., 2009 Hernanzและ al., 2002 มาร์ตินเอ็ด al., 2011), ระบุผลกระทบของการเพาะปลูกบนดินเสถียรภาพโครงสร้างในสภาพแวดล้อมเหล่านี้เกี่ยวกับระบบ tillage ดินรวมจาก NTfieldsได้ ทั่วไป มากทนน้ำดำเนินการกว่าจาก CTและ RT ว่าไม่ในลักษณะสำคัญ (Fig. 2) นี้ระบุตอบสนองเฉพาะไซต์การจัดการดิน ในทำนองเดียวกัน ข้อยกเว้นพบในเว็บไซต์ Artieda ที่สูญเสียรวมได้เล็กน้อยลดต่ำกว่า CT โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงนาทีแรกของ sieving เปียก(12% ต่ำกว่าใน 5 นาที ตาราง 3) ที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ ในพื้นที่มีปริมาณน้ำฝนสูงและการผลิตที่สูงดังนั้น มันเป็นกรณีของArtieda เกษตรกรเอาเศษฟางจาก thefield ให้ในภายหลังปัญหาเกี่ยวกับการปลูก ในบางกรณี ดินปก โดยตกค้างสะสมใน thefield มีต่ำ (b30%) พัฒน นี้จะไม่มีระบบ tillage อนุรักษ์ อย่างไรก็ตาม มันถูกพิจารณาในการศึกษาปัจจุบันเนื่องจากเป็นวิธีปฏิบัติทั่วไปในบางพื้นที่ของอารากอนลดลง WAS กับกำจัดสารตกค้างพืชจะ อาจ ครบกำหนดให้ตัวแทนมา stover รวมอินทรีย์ลดมั่นใจจำเป็นสำหรับการก่อตัวของผลมั่นคง (เต้บลังโก้-Canqui และLal, 2008b) ที่เหลือใน ผลจากดินเนื้อปูน NT อยู่ระหว่าง 1.1 และคอก 2.5 เท่าเมื่อเทียบกับจาก CT และ(คำนวณจากค่า 5 นาที RT ตาราง 3) Thesefigures อยู่ช่วงของการขึ้นทะเบียนในภูมิภาคต่าง ๆ ของโลกรวม (1.1 – 3.7 ครั้งใหญ่กับ NT กว่ากับ CT) สเปน (Abilและ Lal, 2008 Álvaro Fuentes et al., 2008 Fernández Ugalde et al.,2009 Hernández Hernández และ López Hernández, 2002 Hernanzและ al., 2002 มาร์ตินเอ็ด al., 2011 Mrabet และ al., 2001 Pikul et al., 2009)ตามที่อธิบายไว้ในการศึกษานี้ กับ NT ปราบปราม tillage และขอองศาเซลเซียสในพื้นผิวดินนำไปสู่กิจกรรมทางชีวภาพเพิ่มขึ้นและมากกว่า stabilizing สารอินทรีย์ การทำ ให้เกิดดินความมั่นคงกับระบบ CTน้ำรวมความมั่นคงสามารถจะส่งผลกระทบ โดยการปลูกพืชระบบ(Álvaro Fuentes et al., 2008 Hernanz และ al., 2002) ในปัจจุบันศึกษา เว็บไซต์ Peñaflor ความแตกต่างระหว่างรักษา tillageถูกล่างภายใต้การฟอลโลว์ธัญพืชหมุน (CF) กว่าภายใต้ธัญพืชอย่างต่อเนื่องที่ครอบ (CC) (Fig. 2) ซึ่งเกิดจากการเพิ่มขึ้นทั้งใน WAS ใน CT และลด NT ภายใต้ CF ตก CC. ในกรณีของการรักษา CT ดินมีน้อยรบกวนด้วยtillage ภายใต้ CF (tillage ทุกสองปีเปรียบเทียบกับทุกปีใน CC) ซึ่งนำไปสู่การลดลง ในรายละเอียดย่อยรวม และ จึง ในการก่อตัวของผลอ่อน ในทางตรงกันข้าม ในการบำบัดรักษาของ NT การสภาพดินดีที่สังเกตภายใต้ CC คงเนื่องจากปีเท่านั้น และป้อนข้อมูลของพืชตกค้างให้ผิวดินใน CC ทุก2 ปีใน CF. แสดงอยู่ด้านล่าง ใน NT องศาเซลเซียสสูงกว่าของทั้งดินจำนวนมากและ 1 – 2 มม.ผลภายใต้ CC กว่าภายใต้ CF หนุนความคิดนี้ (ตาราง 2andFig. 3) ในทำนองเดียวกัน ผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับการสนับสนุนโดยการศึกษาก่อนหน้า (Álvaro Fuentes et al., 2008 กระบี่และ Mrabet2002 โกนหนวดและ al., 2002) ที่สรุปว่า ในดินเนื้อปูน NT ปราบปรามของ fallowing ยาวสามารถเพิ่มองศาเซลเซียสที่ผิวและ WAS

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
3.1
ผลกระทบไถพรวนดินในน้ำความมั่นคงรวมรูป 2shows การเปลี่ยนแปลงของการสลายการรวมดินในช่วง
sieving
เปียกเป็นหน้าที่ของการจัดการดินและเตรียมดินแต่ละเว็บไซต์การศึกษา ในเว็บไซต์ทั้งหมดแตกต่างที่สำคัญระหว่างการเพาะปลูกและดิน NAT ชัดเจนในช่วงตลอดเวลา sieving
ด้วยข้อยกเว้นของเว็บไซต์ Lanaja ดิน NAT ได้สูงทนต่อการกระทำของน้ำเนื่องจากมีผลขาดทุนของมวลรวมหลังจาก60 นาที sieving ไม่เกิน 50% (รูปที่. 2andTable 3) ร้อยละที่สูงของการสูญเสียในดิน NAT ของ Lanaja (เกือบ 80%) สามารถอธิบายได้เพราะดินนี้จะอยู่ในระเบียงทางการเกษตรที่ถูกทิ้งร้าง (> 40 ปี) ที่กินหญ้าบ่อยโดยปศุสัตว์ (ดูตารางที่ 1) ในทางตรงกันข้ามดินที่ปลูกแสดงให้เห็นว่าเสถียรภาพของโครงสร้างต่ำกับความสูญเสียของดินมวลรวมของ30-90% แล้วหลังจากนาที sieving เปียก thefirst แนวโน้มทั่วไปของการลดความต้านทานดินจากชื้นมากที่สุดเว็บไซต์ (≈700มมปี -1 ในUndués de Lerda และ Artieda ดูตารางที่ 1) กับคนที่แห้ง (300-500 มมปี-1 ใน Penaflor, Lanaja และตอร์เร) สามารถ จะสังเกตเห็น นี้ความไวสูงของดินที่ปลูกเพื่อการหยุดชะงักด้วยน้ำเป็นเรื่องธรรมดาในดินแดนแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งเนื่องจากการของพวกเขาผลิตชีวมวล จำกัด ปกดินดีและโดยทั่วไปดินต่ำ OC content.Zanini et al, (1998) พบว่าร้อยละค่าเฉลี่ยของการรวมรายละเอียดของ80% ในช่วงกว้างของดินบนการเกษตรอิตาลีกับ18-60% ในดินธรรมชาติ ใน SE สเปน Caravaca et al, (2004) ที่ได้รับการหยุดชะงักของร้อยละประมาณ 60% ซึ่งเป็นตัวแทนประมาณสองเท่าในดินตามธรรมชาติของพื้นที่ เปอร์เซ็นต์สูงกว่า 80-90% ได้รับการจดทะเบียนในดินที่ปลูกอื่น ๆ ของภูมิภาคแห้งแล้งสเปน(Fernández-Ugalde et al, 2009;. Hernanz, et al., 2002;. มาร์ติน et al, 2011) แสดงให้เห็นผลกระทบของการเพาะปลูก ในเสถียรภาพของโครงสร้างดินในสภาพแวดล้อมเหล่านี้. ส่วนที่เกี่ยวกับระบบการไถพรวนดินจากมวล NTfields อยู่โดยทั่วไปทนต่อการกระทำของน้ำกว่าจาก CT และ RT แม้จะไม่ใช่ในทางที่มีนัยสำคัญ (รูปที่. 2) แสดงให้เห็นเว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจงเพื่อตอบสนองการจัดการดิน ในทำนองเดียวกันมีข้อยกเว้นที่พบในเว็บไซต์ Artieda ที่รวมการสูญเสียเล็กน้อยที่ลดลงภายใต้CT, โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงนาทีแรกของ sieving เปียก(12% ลดลงใน 5 นาที; ตารางที่ 3) ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ในพื้นที่ที่มีปริมาณน้ำฝนสูงและด้วยเหตุนี้ผลิตที่สูงขึ้นตามที่มันเป็นกรณีของArtieda เกษตรกรเอาฟางจาก thefield ต่อมาเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดปัญหากับการเพาะ ในบางกรณีปกดินตกค้างสะสมใน thefield ต่ำ (B30%) และการพูดอย่างเคร่งครัดนี้จะไม่เป็นระบบอนุรักษ์ดินแบบ อย่างไรก็ตามได้มีการพิจารณาในการศึกษาในปัจจุบันเพราะมันเป็นเรื่องธรรมดาที่ในบางพื้นที่ของอารากอน. ลดลงในการนี้ได้มีการกำจัดกากพืชสามารถอาจจะเนื่องมาจากการลดลงไปด้วยกันในซากถั่วลิสงที่ได้มาจากตัวแทนที่มีผลผูกพันอินทรีย์ที่จำเป็นสำหรับการสร้างของมวลรวมที่มีเสถียรภาพ (Blanco-Canqui และLal, 2008b) ในส่วนที่เหลือของเว็บไซต์ที่มวลรวมจากดิน NT อยู่ระหว่าง 1.1 และ 2.5 เท่ามีเสถียรภาพมากขึ้นเมื่อเทียบกับผู้ที่มาจาก CT และRT (คำนวณจากค่า 5 นาที; ตารางที่ 3) Thesefigures อยู่ในช่วงของการเพิ่มขึ้นที่ลงทะเบียนสำหรับภูมิภาคต่างๆ ของโลกรวมทั้งสเปน(1.1-3.7 ครั้งยิ่งใหญ่กับ NT กว่าด้วย CT) (Abil และ Lal 2008; Álvaro Fuentes-et al, 2008;. Fernández-et Ugalde ล. 2009; Hernández-HernándezและLópez-Hernández 2002; Hernanz, et al., 2002; มาร์ติน, et al, 2011;.. Mrabet et al, 2001;.. พิกุล et al, 2009) ตามที่อธิบายไว้ในการศึกษาเหล่านี้ กับ NT ปราบปรามการเตรียมและเพิ่มคุณค่าOC ในผิวดินจะนำไปสู่กิจกรรมทางชีวภาพที่เพิ่มขึ้นและเสถียรภาพมากขึ้นสารอินทรีย์จึงนำไปสู่ดินความมั่นคงที่เกี่ยวกับระบบCT. น้ำความมั่นคงโดยรวมได้รับผลกระทบนอกจากนี้ยังมีระบบการปลูกพืช(Álvaro-ฟู et al, 2008;.. Hernanz, et al, 2002) ในปัจจุบันการศึกษาที่เว็บไซต์ Penaflor ความแตกต่างระหว่างการรักษาเตรียมดินลดลงภายใต้การหมุนธัญพืชที่รกร้าง(CF) มากกว่าภายใต้การปลูกพืชธัญพืชต่อเนื่อง (CC) (รูปที่. 2) นี่คือสาเหตุที่ทั้งสองเพิ่มขึ้นใน WAS ใน CT และการลดลงของ NT ภายใต้ CF เมื่อเทียบกับ CC ในกรณีของการรักษา CT ดินถูกรบกวนน้อยบ่อยครั้งโดยเตรียมภายใต้CF (ดินแบบทุกสองปีเมื่อเทียบกับปีที่ผ่านมาทั้งหมดในซีซี) ซึ่งจะนำไปสู่การลดลงในรายละเอียดรวมและดังนั้นในการก่อตัวของมวลรวมที่อ่อนแอ ในทางตรงกันข้ามในการรักษา NT สภาพดินดีขึ้นพบว่าภายใต้ซีซีอาจเป็นเพราะการป้อนข้อมูลประจำปีของเศษซากพืชกับพื้นผิวดินใน CC และมีเพียงทุก2 ปีใน CF. ที่แสดงด้านล่างในเอ็นที OC ที่สูงขึ้นของทั้งสองดินเป็นกลุ่ม1-2 มมมวลรวมภายใต้ CC กว่าภายใต้ CF ดูเหมือนว่าจะเสริมสร้างความคิดนี้(ตารางที่ 2andFig. 3) ในทำนองเดียวกันผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับการสนับสนุนจากการศึกษาก่อนหน้า (Álvaro-ฟู et al, 2008. ดาบและ Mrabet, 2002. โกนหนวด, et al, 2002) ที่สรุปได้ว่าในดิน NT, ปราบปรามการ fallowing ยาวอย่างมีนัยสำคัญสามารถเพิ่มพื้นผิว OC และได้รับการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
3.1 . การไถพรวนในน้ำรวมเสถียรภาพ
รูปที่ 2shows พลวัตของมวลรวมแบ่งระหว่าง
เปียก sieving เป็นฟังก์ชันของการจัดการดินและการเตรียมดินสำหรับแต่ละ
พื้นที่ที่ศึกษา ในเว็บไซต์ทั้งหมด ความแตกต่างระหว่างการปลูกและดินที่ถูก
ในระยะที่พบทั้งหมดเวลา ด้วยข้อยกเว้นของ lanaja
เว็บไซต์ ที่ดินสูงป้องกัน
น้ำกระทำเนื่องจากการสูญเสียของมวลรวมหลังจาก 60 นาทีของ sieving
ไม่เคยเกิน 50 % ( รูปที่ 2andtable 3 ) ส่วนเปอร์เซ็นต์การสูญเสียในที่ดินของ
lanaja ( เกือบ 80% ) สามารถอธิบายได้เพราะ
ดินนี้ตั้งอยู่ในร้างการเกษตรระเบียง ( 40 ปี )
ที่เป็นบ่อย ถาก โดยปศุสัตว์ ( ดูตารางที่ 1 ) ในทางตรงกันข้าม
ปลูกดินมีเสถียรภาพต่ำ โครงสร้างจากดิน
มวลรวมของ 30 – 90% แล้ว หลังแรกมินเปียกของตะแกรง . เป็นแนวโน้มทั่วไปของความต้านทานดินลดลง

จากเว็บไซต์ชื้นมากที่สุด ( ≈ 700 มิลลิเมตรต่อปีใน undu

− 1 ) ของ lerda artieda เดอ และ ดู ตาราง 1 )
ให้ตัวแห้ง ( 300 – 500 มม. − 1 ปี

ในเมือง aflor PE , และ lanaja ตอร์เรส )
สามารถตรวจสอบ .นี้สูงต่อการเกิดของดินเพื่อการปลูกโดยทั่วไปแห้งแล้งและน้ำใน semiarid ภูมิภาคเนื่องจากชีวมวล การผลิต
จำกัด ยากจน และคลุมดิน โดยทั่วไปดิน
เนื้อหาอุณหภูมิต่ำ zanini et al . ( 1998 ) พบว่าร้อยละของการรวม
80% ในช่วงกว้างของดินชั้นบนต่อ 18 –อิตาลี
เกษตร 60% ในดินตามธรรมชาติ ใน เซ สเปน caravaca et al . ( 2004 )
ได้รับการหยุดชะงักเปอร์เซ็นต์ ประมาณ 60% ซึ่งเป็นตัวแทน
ประมาณสองเท่าในดินตามธรรมชาติของพื้นที่ ร้อยละ
มากกว่า 80 – 90% ได้รับการลงทะเบียนในการปลูกดินของภูมิภาคอื่น ๆ
semiarid สเปน ( เฟร์นันเดซ ugalde et al . , 2009 ; hernanz
et al . , 2002 ; มาร์ติน et al . , 2011 )แสดงผลเชิงลบของการปลูกในดินโครงสร้างความมั่นคงในสภาพแวดล้อมเหล่านี้ .
ส่วนระบบการไถพรวน ดินมวลรวมจาก ntfields
ถูก ทั่วไป ทนต่อน้ำ การกระทํากว่าจาก CT
ทุกคนเสมอแม้ว่าในทางสถิติ ( รูปที่ 2 ) แสดงคำตอบเฉพาะ
เว็บไซต์เพื่อการจัดการดิน อนึ่ง ข้อยกเว้น
ที่พบในเว็บไซต์ที่ artieda ขาดทุนรวมเล็กน้อย
ลดลงภายใต้ CT , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงนาทีแรกของเปียก sieving
( 12% ต่ำกว่า 5 นาที ตารางที่ 3 ) ก่อนหน้านี้พบว่า ในพื้นที่มีปริมาณน้ำฝนสูงกว่า
และการผลิตจึงสูง มันเป็นกรณีของ
artieda เกษตรกรเอาฟางจากสาขาเพื่อป้องกันปัญหาภายหลัง
กับเมล็ด . ในบางกรณีคลุมดินโดยตกค้างสะสม
สาขาช่างไฟฟ้าต่ำ ( b30 % ) และ อย่างเคร่งครัดพูดนี้จะไม่มีระบบการไถพรวนแบบอนุรักษ์
. อย่างไรก็ตาม ได้มีการพิจารณาในการศึกษาเพราะมันเป็นปฏิบัติทั่วไปในบางพื้นที่ของอารากอน
ลดลงนี้อยู่กับการกำจัดกากพืชได้ อาจจะเนื่องจากการลดลงในส่วนเกิด

ได้มาหลอดเลือดแดงอินทรีย์