The sitting posture adopted by indi

The sitting posture adopted by individuals when performing tasks can interfere with pressure area, since Makhsous
et al. (2003) measured this variable in 15 workers with and without support in the tuberosity of hamstring muscles
and found that there was difference in conditions with straight spine with and without support on the backrest in the
relaxed position and working with the trunk leaned forward using the table as arm rest. However, there was no
difference in peak pressure in the seat in the relaxed (p = 0.188) and working posture (p = 0.131). That is, when
individuals sat without support for hamstring muscles, variables were smaller in the seat in three conditions; but,
variables were higher in the backrest in two conditions in which this chair subsystem was used (upright and relaxed
with the use of the backrest). These results indicate that the forces applied to the chair supports vary according to the
posture adopted and the use of supports; therefore, the chair armrest can influence the distribution of the body mass
on the hamstring muscles, and posture less leaned laterally over the tablet arm can balance the pressure between
tuberosities of hamstring muscles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท่านั่งที่รับรอง โดยบุคคลเมื่อทำงานไปทำที่ตั้งแรงดัน ตั้งแต่ Makhsouset al. (2003) การวัดค่าตัวแปรนี้ในคนงาน 15 ด้วย และ ไม่สนับสนุนแนวของกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวายและพบว่า มีความแตกต่างในเงื่อนไขกับกระดูกสันหลังตรงด้วย และ ไม่สนับสนุนบนพนักพิงในการผ่อนคลายและทำงานกับลำก็เอนไปข้างหน้าโดยใช้ตารางเป็นส่วนที่เหลือแขน อย่างไรก็ตาม ก็ไม่มีความแตกต่างของความดันสูงในนั่งในการผ่อนคลาย (p = 0.188) และท่าทางการทำงาน (p = 0.131) ที่ เมื่อบุคคลที่นั่งไม่สนับสนุนสำหรับกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวาย ตัวแปรถูกเล็กในนั่งในเงื่อนไขที่สาม แต่ตัวแปรสูงกว่าพนักพิงในสองเงื่อนไขที่ระบบย่อยนี้เก้าอี้ใช้ (ตรง และผ่อนคลายด้วยการใช้พนักพิง) ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า การบังคับใช้กับการสนับสนุนเก้าอี้แตกต่างกันไปตามนำท่าทางและการใช้การสนับสนุน ดังนั้น วางแขนเก้าอี้สามารถมีอิทธิพลต่อการกระจายตัวของเนื้อมวลกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวาย ท่าน้อยเองรวมทั้งแท็บเล็ตและ แขนสามารถปรับสมดุลความดันระหว่างtuberosities ของกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิริยาบถนั่งที่รับรองโดยบุคคลเมื่อการปฏิบัติงานสามารถแทรกแซงกับความกดอากาศ ตั้งแต่ makhsouset al . ( 2003 ) ตัวแปรนี้ใน 15 คนด้วยและไม่มีการสนับสนุนในปุ่มกระดูกกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวายและพบว่า มีความแตกต่างกันในเงื่อนไขตรงกระดูกสันหลังและไม่สนับสนุนบนพนักพิงในผ่อนคลายตำแหน่งและการทำงานกับลำต้นโน้มไปข้างหน้าโดยใช้ตารางเป็นแขนส่วนที่เหลือ อย่างไรก็ตาม ไม่มีความแตกต่างของความดันสูงสุดในที่นั่งในผ่อนคลาย ( P = 0.188 ) และท่าทางการทำงาน ( P = 0.131 ) นั่นคือเมื่อบุคคลที่นั่งอยู่ โดยไม่มีการสนับสนุนสำหรับกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวาย ตัวแปรมีขนาดเล็กในที่นั่งใน 3 เงื่อนไข แต่ตัวแปรมีค่าสูงในพนักพิงใน 2 เงื่อนไข ซึ่งระบบนี้ใช้เก้าอี้และผ่อนคลาย ( ตั้งขึ้นด้วยการใช้พนักพิง ) ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า การบังคับใช้กับเก้าอี้สนับสนุนแตกต่างกันไปตามท่าที่ใช้และใช้สนับสนุน ดังนั้น เก้าอี้ท้าวแขนสามารถมีอิทธิพลต่อการกระจายของมวลกายเมื่อกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวาย และท่าน้อยพิงด้านข้างมากกว่าแท็บเล็ตแขนสามารถปรับสมดุลความดันระหว่างtuberosities ของกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวาย .