(McCallion, Janicki, & Kolomer, 200

(McCallion, Janicki, & Kolomer, 2004).
Another study regarding grandparents raising
grandchildren, but not necessarily children
with a disability, found multimodal, homebased
intervention with monthly support
groups significantly reduced stress and
improved the level of public benefits the
family received. This intervention can serve
as a model for future study with grandparents
raising children with disabilities (Kelley et
al., 2001). Both of these studies suggest
potential avenues of intervention and research
with grandparents. In addition, research is
needed to evaluate the value of support groups
for fathers or for specific ethnic minorities.
Financial and respite support
Caregivers of children with disabilities
benefit from concrete services such as stipend
programs and respite care. In two studies of a
cash subsidy program, Herman (1991; 1994)
found that parents rated the cash subsidy as
helpful, as improving their overall family life
and ability to care for their child with a
disability, and that they were able to get more
respite care and professional services due to
the subsidy. Similarly, Meyers and Marcenko
(1989) found that cash subsidies reduced
family financial stress and led to fewer
families anticipating out of home placement.
Chan and Sigafoos (2001) found that respite
care reduced short term stress for mothers and
had a particularly positive effect on mothers
of younger children in their review of the
respite care literature. Herman and Marcenko
(1997) found that the respite care had an
indirect effect on maternal depression
mediated by adequacy of time and adequacy
of babysitting resources. When mothers
received respite care, they felt they had more
time and more adequate babysitting resources.
These more positive perceptions in turn led to
a decrease in maternal depression. Since
mothers bear the brunt of the economic impact
of having a child with a disability, it is not
surprising that stipend and respite care

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(McCallion, Janicki และ Kolomer, 2004).
อีกการศึกษาเกี่ยวกับการเพิ่มปู่ย่าตายายลูกหลานแต่ไม่จำเป็นต้องให้เด็กที่มีความพิการที่พบเนื่องhomebased แทรกแซงด้วยการสนับสนุนรายเดือนกลุ่มความเครียดลดลงอย่างมากและการปรับปรุงระดับของผลประโยชน์ที่ประชาชนในครอบครัวได้รับ การแทรกแซงนี้สามารถทำหน้าที่เป็นแบบจำลองสำหรับการศึกษาในอนาคตกับปู่ย่าตายายเลี้ยงดูเด็กที่มีความพิการ(เคลลี่ et al., 2001) ทั้งการศึกษาเหล่านี้ชี้ให้เห็นลู่ทางที่อาจเกิดขึ้นจากการแทรกแซงและการวิจัยที่มีปู่ย่าตายาย นอกจากนี้การวิจัยเป็นสิ่งจำเป็นในการประเมินมูลค่าของกลุ่มสนับสนุนให้บรรพบุรุษหรือชนกลุ่มน้อยที่เฉพาะเจาะจง. ทางการเงินและการสนับสนุนการพักผ่อนของผู้ดูแลเด็กที่มีความพิการได้รับประโยชน์จากการให้บริการที่เป็นรูปธรรมเช่นค่าจ้างโปรแกรมและการดูแลทุเลา ในการศึกษาทั้งสองของโครงการเงินอุดหนุนเงินสดเฮอร์แมน (1991; 1994) พบว่าพ่อแม่จัดอันดับเงินอุดหนุนเงินสดเป็นประโยชน์กับการปรับปรุงชีวิตครอบครัวโดยรวมของพวกเขาและความสามารถในการดูแลเด็กของพวกเขาที่มีความพิการและการที่พวกเขามีความสามารถที่จะได้รับเพิ่มเติมการดูแลพักผ่อนและบริการระดับมืออาชีพเนื่องจากการอุดหนุน ในทำนองเดียวกันเมเยอร์สและ Marcenko (1989) พบว่าเงินอุดหนุนเงินสดลดความเครียดทางการเงินของครอบครัวและนำไปสู่น้อยครอบครัวที่คาดการณ์ไว้จากตำแหน่งบ้าน. จันและ Sigafoos (2001) พบว่าการทุเลาการดูแลลดความเครียดสั้นสำหรับคุณแม่และมีผลบวกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในมารดาของเด็กที่อายุน้อยกว่าในการตรวจสอบของพวกเขาจากวรรณกรรมดูแลทุเลา เฮอร์แมนและ Marcenko (1997) พบว่าการดูแลพักผ่อนมีผลกระทบทางอ้อมต่อภาวะซึมเศร้าของมารดาผู้ไกล่เกลี่ยโดยความเพียงพอของเวลาและความเพียงพอของทรัพยากรบริการพี่เลี้ยงเด็ก เมื่อคุณแม่ได้รับการผ่อนผันการดูแลพวกเขารู้สึกว่าพวกเขามากขึ้นเวลาและทรัพยากรที่เพียงพอบริการพี่เลี้ยงเด็กมากขึ้น. เหล่านี้การรับรู้เชิงบวกมากขึ้นจะนำไปสู่การลดลงของภาวะซึมเศร้าของมารดา ตั้งแต่แม่แบกความรุนแรงของผลกระทบทางเศรษฐกิจของการมีเด็กที่มีความพิการก็ไม่น่าแปลกใจที่ค่าจ้างและการดูแลทุเลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( mccallion เจอนิคี่& , , kolomer , 2004 ) .

ศึกษาอื่นเกี่ยวกับปู่ย่าตายายเลี้ยงหลาน แต่ไม่ได้หมายความว่าเด็ก
พิการ พบหลายกลุ่มสนับสนุนการแทรกแซง homebased
,
รายเดือนสามารถลดความเครียดและเพิ่มระดับของผลประโยชน์สาธารณะ

ครอบครัวได้รับ การแทรกแซงนี้สามารถใช้เป็นแบบจำลองสำหรับการศึกษาในอนาคต

กับ ปู่ย่า ตายายการเลี้ยงดูเด็กพิการ ( เคลลี่
et al . , 2001 ) ทั้งจากการศึกษาเหล่านี้แนะนำ
ลู่ทางศักยภาพของการแทรกแซงและการวิจัย
กับปู่ย่า นอกจากนี้การวิจัย
ต้องประเมินมูลค่าของการสนับสนุนกลุ่ม
สำหรับบรรพบุรุษ หรือชนกลุ่มน้อยที่เฉพาะเจาะจง .
ทางการเงินและการพักผ่อนผู้ดูแลสนับสนุน

ของเด็กพิการได้รับประโยชน์จากบริการ เช่น ค่าจ้าง
คอนกรีตโปรแกรมดูแลและการพักผ่อน สองการศึกษาของ
สดโปรแกรมเงินอุดหนุน , เฮอร์แมน ( 1991 ; 1994 ) พบว่า ผู้ปกครองมี

อุดหนุนสดเป็นประโยชน์ เช่น การปรับปรุง
ชีวิตครอบครัวของพวกเขาโดยรวมและความสามารถในการดูแลเด็กของพวกเขากับ
พิการ และว่าพวกเขาสามารถได้รับการดูแลการพักผ่อนมากขึ้น

และบริการอย่างมืออาชีพ เนื่องจาก ลิตร ในทํานองเดียวกัน และ marcenko
เมเยอร์( 1989 ) พบว่า เงินสดลดอุดหนุน
ความเครียดทางการเงินครอบครัวและทำให้ครอบครัวคาดหวังน้อยลง
ออกจากตำแหน่งบ้าน ชาน และ sigafoos
( 2001 ) พบว่า การลดความเครียดสำหรับการพักผ่อนระยะสั้น

แม่และมีผลกระทบในเชิงบวกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในมารดาของเด็กในการทบทวนของน้อง

การดูแลของวรรณกรรม . เฮอร์แมน และ marcenko
( 2540 ) พบว่า การดูแลมี
ผลกระทบต่อภาวะซึมเศร้าของมารดา ( โดย
ความเพียงพอของเวลาและเพียงพอ
เลี้ยงทรัพยากร เมื่อมารดา
ได้รับการผ่อนผัน พวกเขารู้สึกว่าพวกเขามีเวลามากขึ้น

และเพียงพอเลี้ยงทรัพยากร การรับรู้เหล่านี้บวกมากขึ้น นำไปสู่การลดคะแนนภาวะซึมเศร้า ตั้งแต่
มารดาแบกหนักหน้าของผลกระทบทางเศรษฐกิจ
มีเด็กที่มีความพิการ ไม่ใช่
น่าแปลกใจที่ค่าจ้างและการดูแลการพักผ่อน