Dransfield et al. (1979), Edwards e

Dransfield et al. (1979), Edwards et al. (1982), Crouse et al. (1981), Crouse (1983), Ellis et al. (1997) and Esenbuga et al. (2001) reported no significant differences between genotypes. Hoffman et al. (2003) did find initial juiciness of the SM was lower from Suffolk × Merino than other genotypes, but it was of no practical significance. In other work from South Africa, Webb et al. (1994) reported that roasted loin meat from South African Mutton Merino (SAMM) lambs had better flavour and overall acceptability than from Dorper lambs. This was attributed to the significantly higher fat levels in the Dorper, but it is noteworthy that the subcutaneous fat of the Dorpers also had higher levels of unsaturated fatty acids which the authors suggested could have depressed the flavour scores of the meat. The results may also have reflected the composition of the taste panel which has been shown to impact on scores even when they are trained (Sa˜nudo et al., 1998). A decrease in overall liking for meat from Texel over Scottish Blackface lambs (Navajas et al., 2008) seems to have been due to differences in tenderness, with inconsistent differences for juiciness across the various cuts. There does not appear to be consistent genotype effects on eating quality traits.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Dransfield และ al. (1979), เอ็ดเวิร์ด et al. (1982), Crouse et al. (1981), Crouse (1983), เอลลิสและ al. (1997) และ Esenbuga et al. (2001) รายงานไม่แตกต่างกันระหว่างการศึกษาจีโนไทป์ แมนและ al. (2003) ได้พบ juiciness แรกของ SM ถูกกว่าจากซัฟฟิลด์สแตนดาร์ดศึกษาจีโนไทป์อื่น แต่มันมีความสำคัญจริง ในงานอื่น ๆ จากแอฟริกาใต้ เวบบ์ et al. (1994) รายงานว่า เนื้อย่างหยิบจาก lambs สแตนดาร์ด Mutton แอฟริกาใต้ (SAMM) มีรสชาติดีและ acceptability รวมกว่าจาก Dorper lambs นี้คือบันทึก Dorper ระดับไขมันสูงมาก แต่เป็นที่น่าสังเกตว่า การระบายของ Dorpers ยังมีระดับสูงของกรดไขมันในระดับที่สมที่ผู้เขียนแนะนำไม่ได้หดหู่คะแนนรสชาติของเนื้อ รวมทั้งอาจแสดงผลได้ (Sa˜nudo และ al., 1998) ส่วนประกอบของแผงรสชาติซึ่งจะส่งผลกระทบกับคะแนนแม้จะ ผ่านการฝึกอบรม ลดลงโดยรวมชื่นชอบสำหรับเนื้อจาก Texel เหนือสกอตแลนด์ Blackface lambs (Navajas et al., 2008) ดูเหมือนว่าจะ ได้รับเนื่องจากความแตกต่างในเจ็บ มีความแตกต่างที่ไม่สอดคล้องกันสำหรับ juiciness ข้ามตัดต่าง ๆ มีปรากฏที่เป็น ลักษณะทางพันธุกรรมสอดคล้องผลกินลักษณะคุณภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Dransfield และคณะ (1979), เอ็ดเวิร์ดและคณะ (1982), กล้าและคณะ (1981), กล้า (1983), เอลลิสและคณะ (1997) และ Esenbuga และคณะ (2001) รายงานไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างยีน ฮอฟแมนและคณะ (2003) ได้พบความชุ่มฉ่ำเริ่มต้นของเอสเอ็มลดลงจากซัฟโฟล์× Merino กว่าสายพันธุ์อื่น ๆ แต่มันก็ไม่สำคัญจริง ในการทำงานอื่น ๆ จากแอฟริกาใต้, เวบบ์และคณะ (1994) รายงานว่าเนื้อซี่โครงเนื้อย่างจากแอฟริกาใต้แกะ Merino (SAMM) ลูกแกะมีรสชาติที่ดีขึ้นและการยอมรับโดยรวมกว่าจากลูกแกะ Dorper นี้ถูกประกอบกับระดับไขมันที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน Dorper แต่ก็เป็นที่น่าสังเกตว่าไขมันใต้ผิวหนังของ Dorpers ยังมีระดับที่สูงขึ้นของกรดไขมันไม่อิ่มตัวที่ผู้เขียนแนะนำจะได้มีความสุขคะแนนรสชาติของเนื้อสัตว์ ผลอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงองค์ประกอบของแผงรสชาติที่ได้รับการแสดงที่จะส่งผลกระทบต่อคะแนนแม้เมื่อพวกเขาได้รับการฝึกฝน (Sa~nudo et al., 1998) การลดลงของความชื่นชอบโดยรวมสำหรับเนื้อจาก Texel กว่าลูกแกะ Blackface สก็อต (Navajas et al., 2008) ดูเหมือนว่าจะได้รับเนื่องจากความแตกต่างในความอ่อนโยนมีความแตกต่างที่ไม่สอดคล้องกันสำหรับความชุ่มฉ่ำทั่วตัดต่างๆ มีไม่ปรากฏที่จะเป็นผลกระทบจีโนไทป์ที่สอดคล้องกับการรับประทานอาหารที่มีคุณภาพลักษณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

dransfield et al . ( 1979 ) , เอ็ดเวิร์ด et al . ( 1982 ) , ครูซ et al . ( 1981 ) , ครูซ ( 1983 ) , Ellis et al . ( 1997 ) และ esenbuga et al . ( 2001 ) รายงานว่า ไม่มีความแตกต่างระหว่างพันธุ์ . ฮอฟแมน et al . ( 2003 ) ได้พบความชุ่มฉ่ำของ SM เริ่มต้นลดลงจาก Suffolk × Merino กว่าพันธุ์อื่น แต่ก็ไม่มีการปฏิบัติแต่อย่างใด ในงานอื่น ๆ จากแอฟริกาใต้ , เวบบ์ et al .( 1994 ) รายงานว่าเนื้อสันนอกย่างเนื้อแกะจากสเปนแอฟริกาใต้ ( samm ) ลูกแกะต้องเข้มข้น และยอมรับโดยรวมมากกว่าจากดอปเปอร์ลูกแกะ นี้เกิดจากการเพิ่มขึ้นในดอปเปอร์ระดับไขมัน ,แต่เป็นที่น่าสังเกตว่า ไขมันใต้ผิวหนังของ dorpers ยังมีระดับที่สูงของกรดไขมันที่ไม่อิ่มตัว ซึ่งผู้เขียนแนะนำ จะได้รสของคะแนนเนื้อคับ ผลลัพธ์อาจจะสะท้อนให้เห็นถึงองค์ประกอบของรสชาติแผงซึ่งได้รับการแสดงที่จะส่งผลกระทบต่อคะแนนแม้ว่าพวกเขาจะผ่านการฝึกอบรม ( ซา˜ nudo et al . , 1998 )ลดลงในความชอบเนื้อลูกแกะจากที่สุดกว่า blackface สกอต ( navajas et al . , 2008 ) ดูเหมือนว่าจะได้รับเนื่องจากความแตกต่างในความอ่อนโยน มีความแตกต่างที่ไม่สอดคล้องกับความชุ่มฉ่ำทั่วการตัดต่างๆ มีไม่ปรากฏที่จะสอดคล้องกับผลในการกินลักษณะคุณภาพ