“Come on!” Seeing the vicious beast

“Come on!” Seeing the vicious beasts rush at him, Lin Ming shouted and stabbed his knife outwards at a silver tiger. His mind was clear; he knew that he had no chance of injuring the two second-level vicious beasts, so his goal was their eight little brothers. Some had thick meat and fur that he could not hope to penetrate this late in the game, so he chose those that had high attack power but had an equally low defense, like this silver tiger.

“Pah!” A knife stabbed into the silver tiger’s abdomen. At the same time, Lin Ming felt a tremor pass up his arm. The silver tiger’s thick flesh held the knife tight and Lin Ming almost let go.

“Damn!”

In a split second, a whip-like tail lashed out at Lin Ming’s belly. This was an attack from the two second-level vicious beasts. Its speed was quick like lightning and it was sharp as a knife; a strike from this would bisect any normal martial artist. Lin Ming twisted in the air and barely dodged the tail, but it still scratched his thigh and left him bruised and lacerated.

Lin Ming felt as if someone had branded his thigh with a heated iron bar, it burned with an aching pain. He grimaced. Even a gentle touch felt like his skin was sloughing off.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"มาเถอะ" เห็นวิ่งสัตว์ชั่วร้ายที่เขา หมิงหลินตะโกน และแทงมีดของเขาออกที่เสือสีเงิน จิตใจของเขาได้ชัด เขารู้ว่า เขามีโอกาสที่จะบาดเจ็บสองระดับหินสัตว์ ดังนั้นเป้าหมายของเขาคือ พี่น้องของพวกเขาน้อยแปด บางมีเนื้อหนาและขนสัตว์ที่เขาไม่อาจหวังจะเจาะนี้ในเกม เพื่อให้เขาเลือกคนที่มีพลังโจมตีสูง แต่มีการป้องกันต่ำเท่า ๆ กัน เช่นเสือสีเงินนี้"ป้า" มีดแทงเข้าไปในช่องท้องเสือเงิน ในเวลาเดียวกัน หมิงหลินรู้สึกสั่นสะเทือนที่ผ่านขึ้นแขนของเขา เสือสีเงินหนาเนื้อจัดมีดแน่นและหมิงหลินเกือบปล่อยให้ไป"ไอ้"ในแยกที่สอง มีหางคล้ายแส้ lashed ออกที่ท้องหลินหมิง นี้เป็นการโจมตีจากสัตว์หินระดับสอง ความเร็วได้อย่างรวดเร็วเช่นฟ้าผ่า และก็คมเป็นมีด หยุดงานจากนี้จะ bisect ศิลปินศิลปะใด ๆ ปกติ หมิงหลินบิดในอากาศ และแทบ dodged หาง แต่มันยังขูดต้นขาของเขา และทิ้งเขาช้ำ และ laceratedหมิงหลินรู้สึกประหนึ่งว่าคนมีตราต้นขาของเขากับบาร์เหล็กอุ่น มันเผา ด้วยความเจ็บปวดการปวด เขา grimaced แม้สัมผัสอ่อนโยนรู้สึกเหมือนผิวหนังของเขาถูก sloughing ปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Come on!" เห็นสัตว์ดุร้ายวิ่งไปที่เขาหลินหมิงและตะโกนแทงมีดของเขาออกไปด้านนอกที่เป็นเสือสีเงิน จิตใจของเขาเป็นที่ชัดเจน; เขารู้ว่าเขามีโอกาสที่จะได้รับบาดเจ็บทั้งสองระดับที่สองสัตว์ดุร้ายไม่ดังนั้นเป้าหมายของเขาคือแปดพี่น้องน้อยของพวกเขา บางคนมีเนื้อหนาและขนสัตว์ว่าเขาไม่ได้หวังว่าจะเจาะนี้ในช่วงปลายเกมเพื่อให้เขาเลือกผู้ที่มีพลังโจมตีสูง แต่มีการป้องกันในระดับต่ำอย่างเท่าเทียมกันเช่นเสือเงินนี้. "ฮึม!" มีดแทงเข้าไปในเงิน หน้าท้องของเสือ ในเวลาเดียวกันหลินหมิงรู้สึกสั่นสะเทือนผ่านขึ้นแขนของเขา เนื้อหนาสีเงินเสือถือมีดแน่นและหลินหมิงเกือบจะปล่อยให้ไป. "ประณาม!" ในแยกที่สองเป็นแส้หางเหมือนตาออกที่หน้าท้องหลินหมิง นี่คือการโจมตีจากทั้งสองสัตว์ดุร้ายระดับที่สอง ความเร็วได้อย่างรวดเร็วเช่นฟ้าผ่าและมันก็เป็นคมมีด; จากการนัดหยุดงานครั้งนี้จะแบ่งครึ่งศิลปินศิลปะใด ๆ ปกติ หลินหมิงบิดในอากาศและแทบจะไม่หลบหาง แต่ก็ยังมีรอยขีดข่วนที่ต้นขาของเขาและทิ้งเขาช้ำและฉีกขาด. หลินหมิงรู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนที่มีตราต้นขาของเขากับบาร์เหล็กอุ่นมันจะเผาที่มีอาการปวดหัวปวด เขา grimaced แม้สัมผัสอ่อนโยนรู้สึกเหมือนผิวของเขาได้รับการหลุดลอกออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เอาน่า ! " เห็นสัตว์ร้ายพุ่งใส่เขา หลินหมิงตะโกนและแทงมีดออกที่เสือเงิน ความคิดของเขาได้ชัดเจน เขารู้ว่าเขาไม่มีโอกาสได้รับบาดเจ็บสองระดับที่สองร้ายสัตว์ ดังนั้น เป้าหมายของเขาคือแปดหน่อยพี่น้อง มีเนื้อหนา และขน ที่เขาไม่อาจหวังที่จะเจาะนี้เป็นเกมสุดท้าย เขาจึงเลือกผู้ที่มีพลังโจมตีสูง แต่ก็มีการป้องกันน้อยพอๆกัน เหมือนเสือเงินนี้" ป้า ! " มีดแทงเป็นเงิน เสือ ก็ท้อง ในเวลาเดียวกัน หลินหมิงรู้สึกสั่นปล่อยแขนของเขา เนื้อหนาเงินเสือถือมีดแน่นและหลินหมิงเกือบปล่อย" บ้าเอ๊ย ! ! ! "ในฉับพลัน แส้เหมือนหางของหลินหมิง lashed ออกที่ท้อง นี่เป็นการโจมตีจากสองระดับที่สองที่สัตว์ ความเร็วที่รวดเร็วเหมือนสายฟ้าและมีคมเช่นมีด ; โจมตีนี้จะแบ่งออกเป็นสองส่วนศิลปินศิลปะใด ๆปกติ หลินหมิงบิดในอากาศ และแทบจะหลบหาง แต่มันก็ข่วนขาของเขาและปล่อยให้เขาช้ำและนิ้ว .หลินหมิงรู้สึกเหมือนมีใครตราต้นขาของเขาด้วยแท่งเหล็กร้อน เผามันกับความเจ็บปวด . เขา grimaced . แม้สัมผัสนุ่มนวลเหมือนผิวของเขาคือลอกคราบออก