My first response to functionalism

My first response to functionalism is that the mere possibility of intelligence supported by physical
systems other than brains is not sufficient to undercut the mind-brain identity hypothesis. Despite
decades of search for extraterrestrial intelligence, we have no evidence that there are minds
anywhere in the universe except on our meager planet. If such evidence arises and we can discern
anything at all about the nature of intelligent beings other than humans, I will be eager to see what can
be learned about their thinking processes. If their intelligence derives from physical systems very
different from our brains, I will be happy to retreat to the more modest hypothesis that human minds
are brains.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันตอบสนองแรก functionalism เป็นว่า ปัญญาสามารถเพียงสนับสนุนทางกายภาพระบบไม่ใช่สมองไม่เพียงพอไปสมมติฐานตัวสมองจิตใจ แม้มีทศวรรษที่ผ่านมาของเซติ เรามีหลักฐานไม่ว่า มีจิตใจที่ใดก็ได้ในจักรวาลยกเว้นบนโลกของเราไม่เพียงพอ หากหลักฐานดังกล่าวเกิดขึ้น และเราสามารถมองเห็นดวงอะไรที่เกี่ยวกับธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตที่ฉลาดไม่ใช่มนุษย์ ฉันจะไม่อยากดูสิ่งที่สามารถได้เรียนรู้เกี่ยวกับกระบวนการคิด ถ้าสติปัญญาของพวกเขามาจากระบบจริงมากแตกต่างจากสมองของเรา ฉันยินดีที่จะถอยสมมติฐานเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นบุคคลที่จิตใจมีสมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตอบสนองครั้งแรกของฉันที่จะ functionalism
คือว่าเป็นไปได้เพียงของปัญญาได้รับการสนับสนุนจากทางกายภาพระบบอื่นๆ กว่าสมองไม่เพียงพอที่จะทำลายตัวตนความคิดของสมองสมมติฐาน แม้จะมีหลายทศวรรษของเซติเรามีหลักฐานว่ามีจิตใจเป็นที่ใดก็ได้ในจักรวาลยกเว้นบนดาวเคราะห์น้อยของเรา หากหลักฐานดังกล่าวเกิดขึ้นและเราสามารถมองเห็นอะไรเลยเกี่ยวกับธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่ชาญฉลาดกว่ามนุษย์ผมจะกระตือรือร้นที่จะเห็นสิ่งที่สามารถจะเรียนรู้เกี่ยวกับกระบวนการคิดของพวกเขา ถ้าสติปัญญาของพวกเขามาจากระบบทางกายภาพที่แตกต่างจากสมองของเราก็จะมีความสุขที่จะล่าถอยไปสมมติฐานเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นว่าจิตใจของมนุษย์มีสมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตอบสนองแรกของฉันในการทำงานนั้นเป็นเพียงความเป็นไปได้ของการสนับสนุนจากระบบอื่น ๆ กว่าสมองทางกายภาพ
ไม่เพียงพอที่จะบั่นทอนจิตใจ สมอง เอกลักษณ์ของสมมติฐาน แม้
ทศวรรษของโรตี เราไม่มีหลักฐานว่ามีจิตใจ
ที่ใดก็ได้ในจักรวาลนอกจากบนโลกใบน้อยของเรา หากหลักฐานดังกล่าวเกิดขึ้นและเราสามารถแยกแยะ
อะไรที่เกี่ยวกับธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตอื่นนอกจากมนุษย์ที่ฉลาด จะกระตือรือร้นที่จะเห็นสิ่งที่สามารถจะเรียนรู้เกี่ยวกับกระบวนการคิดของตนเอง
. ถ้าสติปัญญาที่มาจากระบบทางกายภาพมาก
แตกต่างจากสมองของเรา ฉันยินดีที่จะถอยให้เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้น สมมติฐานที่ว่า จิตใจมนุษย์
เป็นสมอง