Sample collection and Tissue prepar

Sample collection and Tissue preparation
In experiment 1, there was no sample collected because only growth performance was studied.
In experiment 2, six broilers in each treatment group at 21 and 42 days old were randomly selected. They were sacrificed with intracardiac injection of pentobarbital sodium (120 mg/kg BW)
using 21G, 1.5 inch needle. The abdomen was exposed and the whole intestine from duodenum to cloaca was removed. The intestinal section from the entry of pancreatic and bile duct to a section at Meckel’s diverticulum was taken as the jejunal (J) part. The ileal (I) part was taken from Meckel’s diverticulum to the ileocaecal junction (Figure 6). The contents of J,I and caecum (CE) were collected by gentle squeezing into plastic bottles. The pH of the contents were immediately measured using the pH meter (ORION, model 420A). The jejunal part and the ileal part were opened longitudinally, rinsed with ice cold saline and placed on a foam pad. Mucosal samples were scraped from the mucosa layer using a glass slide, wrapped in thin foil and stored at –70◦C until analysis. Jejunal mucosal were analyzed for the peptide hydrolase activities (Nicholson and Kim, 1975) and disaccharidase activities (Dahlquist, 1968). Lleal mucosal scrapings were analyzed for the DNA concentration (Burton, 1956; Giles and Myers, 1965), the RNA concentration (Flek and Bagg, 1954) and the ratios of RNA: DNA, RNA: protein and protein: DNA (Berseth et al., 1983; Simmen et al., 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เก็บตัวอย่างและการเตรียมเนื้อเยื่อ ในการทดสอบ 1 มีตัวอย่างเก็บรวบรวมเนื่องจากเป็นศึกษาเฉพาะการเติบ ในทดลอง 2 หกออกในแต่ละกลุ่มบำบัดที่ 21 และ 42 วันเก่าถูกสุ่มเลือก พวกเขาได้เสียสละกับฉีด intracardiac pentobarbital โซเดียม (120 mg/kg BW) ใช้ 21G เข็ม 1.5 นิ้ว ช่องท้องถูกสัมผัส และลำไส้ทั้งหมดจาก duodenum ไป cloaca ถูกเอาออก ส่วนลำไส้จากรายการของตับอ่อน และท่อน้ำดีส่วนที่ของ Meckel diverticulum ถูกนำมาเป็นส่วนหนึ่งของ jejunal (J) Ileal (I) ส่วนที่ได้มาจากของ Meckel diverticulum จะแยก ileocaecal (รูปที่ 6) เนื้อหา ของ J ฉัน caecum (CE) รวบรวม โดยอ่อนโยน squeezing ขวดพลาสติก PH ของเนื้อหาได้ทันทีวัดโดยใช้เครื่องวัดค่า pH (กลุ่มดาวนายพราน รุ่น 420A) ส่วน jejunal ส่วน ileal ถูกเปิด longitudinally, rinsed ด้วยน้ำเกลือเย็น ๆ และวางบนแผ่นโฟม ตัวอย่าง mucosal ถูกขูดจากชั้น mucosa โดยใช้ภาพนิ่งแก้ว ห่อฟอยล์บาง ๆ และเก็บที่ – 70◦C จนถึงการวิเคราะห์ Jejunal mucosal ถูกวิเคราะห์กิจกรรม hydrolase เพปไทด์ (Nicholson และคิม 1975) และกิจกรรม disaccharidase (Dahlquist, 1968) Lleal mucosal scrapings ได้วิเคราะห์ความเข้มข้นของดีเอ็นเอ (เบอร์ตัน 1956 กิเลสและไมเออร์ 1965), สมาธิอาร์เอ็นเอ (Flek และ Bagg, 1954) และอัตราส่วนของอาร์เอ็นเอ: ดีเอ็นเอ อาร์เอ็นเอ: โปรตีนและโปรตีน: ดีเอ็นเอ (Berseth et al., 1983 Simmen และ al., 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเก็บตัวอย่างและการเตรียมเนื้อเยื่อ
การทดลองที่ 1 มีตัวอย่างไม่เก็บเพราะการเจริญเติบโตเพียงได้ศึกษา.
ในการทดลองที่ 2 หกไก่เนื้อในกลุ่มการรักษาในแต่ละวันที่ 21 และ 42 วันได้รับการสุ่มเลือก พวกเขาได้เสียสละด้วยการฉีด intracardiac ของโซเดียม Pentobarbital (120 mg / kg BW)
โดยใช้ 21G, เข็ม 1.5 นิ้ว ท้องได้สัมผัสและลำไส้ทั้งจากลำไส้เล็กส่วนต้นที่จะโสโครกถูกลบออก ส่วนลำไส้จากการเข้ามาของท่อตับอ่อนและน้ำดีในส่วนที่ผนังอวัยวะ Meckel ถูกนำมาเป็น jejunal (J) ส่วนหนึ่ง ileal (I) ส่วนหนึ่งได้มาจากผนังอวัยวะ Meckel เพื่อแยก ileocaecal (รูปที่ 6) เนื้อหาของ J ผมและ caecum (CE) ได้จากการบีบอ่อนโยนลงไปในขวดพลาสติก ค่าพีเอชของเนื้อหาถูกวัดทันทีโดยใช้เครื่องวัดค่าพีเอช (ORION, 420A รูปแบบ) ส่วน jejunal และส่วน ileal ถูกเปิดยาว, ล้างด้วยน้ำเกลือน้ำแข็งเย็นและวางไว้บนแผ่นโฟม ตัวอย่างเยื่อเมือกที่ถูกคัดลอกมาจากชั้นเยื่อเมือกโดยใช้สไลด์แก้วห่อในกระดาษฟอยล์บาง ๆ และเก็บไว้ที่-70◦Cจนการวิเคราะห์ เยื่อเมือก Jejunal ถูกนำมาวิเคราะห์สำหรับกิจกรรมไฮโดรเปปไทด์ (นิโคลสันและคิม, 1975) และกิจกรรมย่อยน้ำตาลโมเลกุลคู่ (Dahlquist 1968) scrapings เยื่อเมือก Lleal ถูกวิเคราะห์ความเข้มข้นของดีเอ็นเอ (เบอร์ 1956; ไจล์สและไมเออร์, 1965) ความเข้มข้นของอาร์เอ็นเอ (Flek และ Bagg, 1954) และอัตราส่วนของ RNA: ดีเอ็นเออาร์เอ็นเอโปรตีนและโปรตีนดีเอ็นเอ (Berseth และคณะ . 1983;. Simmen, et al, 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเก็บตัวอย่างและ
การเตรียมเนื้อเยื่อในการทดลองที่ 1 ไม่มีการเก็บตัวอย่างเพราะการเจริญเติบโตเฉพาะในการทดลองที่ 2 ศึกษา .
6 ตัวในแต่ละกลุ่มทดลองที่ 21 42 วัน สุ่มเลือก พวกเขาถูกฆ่าด้วยกฎหมาย ฉีดโซเดียม เพน ( 120 มิลลิกรัมต่อน้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม )
ใช้ 21g เข็ม 1.5 นิ้วช่องท้องถูกเปิดเผยและไส้ทั้งจากลำไส้เพื่อล้างกลุ่มถูกลบออก ส่วนของลำไส้จากรายการของตับอ่อนและท่อน้ำดีในส่วนที่ meckel ของสภาวัฒนธรรมแห่งชาติ ถ่ายเป็น jejunal ( J ) ส่วน การ ileal ( ผม ) ส่วนที่ได้มาจาก meckel ของสภาวัฒนธรรมแห่งชาติทางแยก ileocaecal ( รูปที่ 6 ) เนื้อหาของเจฉันและลูก ( CE ) มีจำนวนนุ่มนวลบีบลงในขวดพลาสติก ค่า pH ในเนื้อหาได้ทันที วัดได้โดยใช้เครื่องวัด ( Orion แบบ 420a ) การ jejunal ส่วนและส่วน ileal เปิดตามยาวล้างด้วยน้ำเกลือเย็น และวางอยู่บนโฟมแผ่น ตัวอย่าง ( ถูกขูดเยื่อบุชั้นใช้เลื่อนแก้วห่อฟอยล์และเก็บไว้ที่บาง– 70 ◦ C จนถึงการวิเคราะห์ jejunal ( วิเคราะห์เปปไทด์ไฮโดรเลสกิจกรรม ( นิโคลสันและคิม , 1975 ) และการทำกิจกรรม ( dahlquist , 1968 ) ( ค่าการย่อยได้รวบรวมวิเคราะห์ความเข้มข้นของดีเอ็นเอ ( เบอร์ตัน 1956 ; และไจลส์ ไมเออร์ , 1965 ) , สมาธิ ( flek RNA และ เราสามารถรับ , 1954 ) และอัตราส่วนของ RNA DNA , RNA : :โปรตีนและโปรตีนดีเอ็นเอ ( berseth et al . , 1983 ; ซิมเมน et al . , 1990 )