We also examined child pretense and

We also examined child pretense and imitation of pretense when children engaged in imitationand transformation tasks with an experimenter. We found that younger children engaged in less pretense than older children, and children at all ages pretended most frequently during conventional imitation tasks, followed by causal transformation tasks. They pretended least frequently at all agesduring counter-conventional imitation tasks. In contrast, younger children, particularly 15-month-olds, engaged in more imitation than older children. While 18-month-old children’s imitation did notvary between EE tasks, younger children imitated most frequently during conventional imitation ascompared to the other tasks. Thus, there is asymmetry between our findings from natural interactionsand more structured pretense tasks. In both settings, child pretense increased with age. However, during natural interactions with mothers, their imitation did not vary with age, where as during structured pretense tasks with the experimenter, child imitation peaked at 15 months and then decreased. Eventhough we attempted to remove task-related demands from our imitation and causal transformationtasks (e.g., using one prop instead of two), these tasks may have been too challenging for young children and ambiguous with respect to the role children had to assume in these play scenarios. Thus, it ispossible that through imitation young pretenders attempted to disambiguate the pretense situation,and as children’s pretense abilities became stronger and more readily available to them, imitationdecreased with age.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรายังตรวจสอบเด็กสนิทและเทียมสนิทเมื่อเด็กหมกมุ่นในงานแปลง imitationand กับ experimenter ที่ เราพบว่า เด็กหมกมุ่นสนิทน้อยลงกว่าเก่าเด็ก และเด็กที่อายุ pretended บ่อยระหว่างงานเลียนแบบธรรมดา ตาม ด้วยงานการแปลงเชิงสาเหตุ พวกเขา pretended น้อยบ่อยครั้งที่งานทั้งหมด agesduring ทวนทั่วไปเลียนแบบ ในทางตรงกันข้าม เด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง 15 เดือนเธอ หมั้นในเทียมมากขึ้นกว่าเด็ก ในขณะที่เด็กอายุ 18 เดือนเทียมไม่ notvary ระหว่างงาน EE เด็กเลียนแบบบ่อยระหว่าง ascompared เลียนแบบธรรมดากับงานอื่น ๆ ดังนั้น มี asymmetry ระหว่างผลการวิจัยของเราจาก interactionsand ธรรมชาติขึ้นโครงสนิทงาน ในการตั้งค่าทั้งสอง สนิทเด็กเพิ่มขึ้นกับอายุ อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการโต้ตอบที่ธรรมชาติกับแม่ เทียมของพวกเขาได้ไม่อายุ ที่เป็นช่วงงานโครงสร้างสนิทกับ experimenter เทียมเด็ก peaked ที่ 15 เดือนแล้ว ลดลงแตกต่างกันไป ปล่อยเราพยายามเอาความต้องการที่เกี่ยวข้องกับงานของเราเทียมและ transformationtasks สาเหตุ (เช่น ใช้ prop หนึ่งแทนสอง), งานเหล่านี้อาจได้รับการท้าทายเกินไปสำหรับเด็กเล็ก และได้ชัดเจนกับเด็กบทบาทสมมติในสถานการณ์เล่นเหล่านี้ ดังนั้น จึง ispossible ที่ผ่าน pretenders เลียนแบบหนุ่มพยายาม disambiguate สถานการณ์สนิท และเป็นเด็กสนิท ความสามารถกลายเป็นแข็งแกร่ง และมากขึ้นพร้อมกับพวกเขา imitationdecreased มีอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้เรายังตรวจสอบข้ออ้างเด็กและการเลียนแบบของข้ออ้างเมื่อเด็กมีส่วนร่วมในการทำงานกับการเปลี่ยนแปลง imitationand ทดลอง เราพบว่าเด็กเล็กมีส่วนร่วมในข้ออ้างน้อยกว่าเด็กโตและเด็กทุกเพศทุกวัยที่แกล้งบ่อยที่สุดในช่วงงานเลียนแบบธรรมดาตามด้วยงานการเปลี่ยนแปลงเชิงสาเหตุ พวกเขาแกล้งทำเป็นน้อยบ่อยครั้งที่งานเลียนแบบเคาน์เตอร์ธรรมดา agesduring ทั้งหมด ในทางตรงกันข้ามเด็กเล็กโดยเฉพาะอย่างยิ่ง 15 เดือนเอ๊าะร่วมในการเลียนแบบมากกว่าเด็กโต ในขณะที่เลียนแบบเด็ก 18 เดือนเก่าได้ notvary ระหว่างงาน EE, เด็กเล็กเลียนแบบที่พบบ่อยที่สุดในช่วง ascompared เลียนแบบธรรมดาให้กับงานอื่น ๆ ดังนั้นจึงมีความไม่สมดุลระหว่างการค้นพบของเราจากธรรมชาติ interactionsand งานข้ออ้างโครงสร้างมากขึ้น ในการตั้งค่าทั้งข้ออ้างเด็กเพิ่มขึ้นกับอายุ อย่างไรก็ตามในระหว่างการปฏิสัมพันธ์ธรรมชาติกับแม่เลียนแบบของพวกเขาก็ไม่ได้แตกต่างกันไปตามอายุที่เป็นข้ออ้างในช่วงงานโครงสร้างที่มีการทดลองเลียนแบบเด็กแหลมที่ 15 เดือนแล้วลดลง แม้ว่าเราพยายามที่จะเอาความต้องการงานที่เกี่ยวข้องจากการเลียนแบบและ transformationtasks สาเหตุของเรา (เช่นใช้เสาหนึ่งแทนสอง), งานเหล่านี้อาจได้รับการท้าทายเกินไปสำหรับเด็กเล็กและไม่ชัดเจนเกี่ยวกับการที่เด็กมีบทบาทที่จะสรุปในการเล่นเหล่านี้ สถานการณ์ ดังนั้นจึง ispossible ว่าผ่านการอ้างหนุ่มพยายามที่จะเลียนแบบกระจ่างสถานการณ์ข้ออ้างและเป็นข้ออ้างความสามารถของเด็กกลายเป็นที่แข็งแกร่งและอื่น ๆ พร้อมที่จะให้พวกเขา imitationdecreased กับอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้เรายังตรวจสอบมารยาเด็กเลียนแบบจากการเสแสร้งเมื่อเด็กมีส่วนร่วมในงานที่มี imitationand แปลงทดลอง . เราพบว่าเด็กหนุ่มร่วมในมารยาน้อยกว่าเด็กโต และเด็กวัยต่างๆแกล้งบ่อยที่สุดในระหว่างการเลียนแบบตามงาน ตามด้วยสาเหตุการเปลี่ยนแปลงงานพวกเขาแกล้งทำเป็นน้อยบ่อยเลย agesduring เคาน์เตอร์ปกติเทียมงาน ในทางตรงกันข้าม เด็กๆ โดยเฉพาะเด็กอายุ 15 เดือน หมั้นในการเลียนแบบมากกว่าเด็กโต ในขณะที่เด็กอายุ 18 เดือน notvary เลียนแบบทำระหว่างงาน อี เด็กเลียนแบบบ่อยที่สุดในระหว่างการเลียนแบบธรรมดา ascompared ไปยังงานอื่น ๆ ดังนั้นมีความไม่สมดุลระหว่างการค้นพบจากธรรมชาติที่มีโครงสร้างมากขึ้น interactionsand สุดท้ายงาน ทั้งในการอุปการะเด็กที่เพิ่มขึ้นตามอายุ อย่างไรก็ตาม ในช่วงระหว่างธรรมชาติกับมารดา , การเลียนแบบของพวกเขาไม่แตกต่างกันตามอายุ ซึ่งเป็นข้ออ้างในโครงสร้างงานกับทดลองเลียนแบบเด็กที่บ้าน 15 เดือนแล้ว ลดลงถึงแม้ว่าเราพยายามที่จะขจัดความต้องการงานที่เกี่ยวข้องจากการเลียนแบบ และสาเหตุ transformationtasks ( เช่น ใช้ใส่แทน 2 ) งานเหล่านี้อาจได้รับมากเกินไปที่ท้าทายสำหรับเด็กและคลุมเครือเกี่ยวกับบทบาทสมมติในสถานการณ์ที่เด็กได้เล่นเหล่านี้ ดังนั้นมันตื้นที่ผ่านการเลียนแบบหนุ่มอ้างพยายามทำให้กระจ่างการเสแสร้ง สถานการณ์และเป็นเด็กอุปการะความสามารถที่แข็งแกร่งขึ้นและพร้อมใช้งานได้มากขึ้น imitationdecreased กับอายุ