Weed and his party cautiously continued forward, until the wall’s gate การแปล - Weed and his party cautiously continued forward, until the wall’s gate ไทย วิธีการพูด

Weed and his party cautiously conti


Weed and his party cautiously continued forward, until the wall’s gates were in sight. Next to the gate were men in white gloves that looked like guards.
Sharp teeth!
Paled face!
Draping black cape and so forth.
“The guards are vampires.”
Weed stopped at a distance.
“Shouldn’t we attack?” Mapan asked a question that no one could answer.
Highly intelligent monsters that don’t attack were very rare; the mobs that may not attack were herbivores, or those that lived in tree or such doesn’t hold aggression as much; unless they were protecting their youngs!
But vampires were subtly different; maybe in some ways, they have emotions such as human beings. Weed took a step forward.
“Maybe I’ll get a dialogue with them. Let me have a word.”
“That could be dangerous…be careful, Weed-nim.”
Irene words were full of concerns. As soon as Weed finished, the always sunny Yurin also felt uneasy. But Weed, as it was his position, took the lead and embarked.
“Don’t worry. I’ll somehow avoid and make it back here alive.”
Faith and will power!
Though having his profession as a sculptor, his defenses were quite lacking; while the extent of the Kingdom of Vampires, Todeum, vampire guards were still unknown. But still, Weed fought against a clan of vampires before, and had to deal with Tori a bunch of times before; so much that he understood their laws and habits that he could use these to his advantage.
Geomchi5 approached from the side.
“I’ll go with. Cant let you brave the danger alone.”
“Yes, sahyeong(elder brother).”
Weed and Geomchi5 walked carefully step by step toward the vampire guards. Geomchi5 was completely trustworthy. Regardless of the differences in levels, he did not show fear to monsters he have encountered. In this dead of night, they advanced forward, fully prepared; Geomchi5 suddenly asked.
“But Weed, why don’t we fight them? Whether its vampire bats or a village full of vampires, shouldn’t we just attack and destroy them?”
On Versailles continent, territories belonging to a race of monster were popular hunting grounds. An example would the Goblins, the one with the Broadest Distribution, where many of them came together to built forts using the materials and land around them, namely woods. Goblin town or Goblin forts!
With that said, because of them, the nearby kingdoms productivity will be decreased. Usually then, the lords of those kingdoms would commission people to hunt down and destroy them. These opportunities not only will increase their reputations, but they get to keep all of the loots. But Weed had a different opinion.
“Maybe, but it’s too early to make a decision.”
“Too early?”
“Yes. We’re not even sure if we’ve arrived to the Kingdom of Vampires, right? However, starting a war with the vampires will do more harm than good.”
“I see. An unexpected brawl is something we don’t want after coming this far.”
“War is the last option after everything else.”
“Yes, understood.”
Weed and Geomchi5 came up to the vampire guards.
“Halt!”
The vampire guards snarled while revealing their blade like fangs.
“The stench of unfamiliar bloods. Are you humans?”
“Yes.”
Weed said in a humble tone.
“What are humans doing on our land? This is where you can not enter. Return to whence you came from!”
“Leave now and I spare your blood.”
Though they didn’t openly acted out their aggression, the vampire guards were still very hostile. At this point, adventurers would usually back away or choose to fight against the guards. The typical cases, though Weed was different.
“The weather here is a good one! The bats can fly high in the sky freely, hunting down the crawling vermin on the ground.”
“I understand what you’re talking about, human.”
“I agreed.”
The guard showed a slight reaction.
“And truly to your names as the lords of the night, the clothing you wear is really luxurious; full of elegance and cordial. Donning a white shirt, setting contrast to the black pants and the cape. Ah! Is that the Cloak of Darkness?! I’m honored to see such an exquisite item.”
Weed fussed over their outfits.
Seems like the vampire was a race of clothes lovers, whom had shown lots of considerations toward their outer appearance; the vampire guard on the left voice seemed to soften after hearing the compliments.
“Take a photo, it’ll last longer.”
Though the right guard still had his Battle Stance up and seemingly will rush in at any moment. Weed could show the same amount of interest in the other guard, but they might notice the lies if he had switch from one to another. Seeing how the Intimacy level only rose slightly, there was still a huge risk of them becoming aggressive. Weed then pulled out a carving knife.
The right guard asked.
“What are you going to do?”
“I’m going to give you two gifts.”
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
วัชพืชและพรรคของเขาเดินต่อไปข้างหน้า จนกว่าประตูของผนังได้ในสายตา ถัดจากประตูมีผู้ชายในถุงมือสีขาวที่ดูเหมือนเจ้าหน้าที่ฟันคมหน้า paledDraping ดำแหลมและต่อ ๆ"ยามเป็นแวมไพร์"วัชพืชหยุดที่ระยะไกล"ไม่ควรเราโจมตีหรือไม่" Mapan ถามคำถามที่ไม่มีใครสามารถตอบมอนสเตอร์สูงอัจฉริยะที่ไม่โจมตีได้ยาก mobs ที่อาจถูกโจมตีได้ herbivores หรือผู้ที่อาศัยอยู่ในต้นไม้ หรือเช่นไม่เก็บรุกรานมาก ยกเว้นว่าพวกเขาได้ปกป้อง youngs ของพวกเขาแต่แวมไพร์มีรายละเอียดแตกต่างกัน บางทีในบางวิธี พวกเขามีอารมณ์เช่นมนุษย์ วัชพืชจึงก้าวไปข้างหน้า"บางทีฉันจะได้พูดคุยกับพวกเขา ผมมีคำ""ที่อาจเป็นอันตราย...ระวัง วัชพืชนิ่มได้"ไอรีนคำเต็มไปด้วยความกังวล เป็นวัชพืชเสร็จ Yurin เสมอซันนี่ยังรู้สึกไม่สบายใจ แต่วัชพืช เพราะเป็นตำแหน่งของเขา เอาลูกค้าเป้าหมาย และการเริ่มต้น"ช่างเถอะ ฉันจะอย่างใดหลีกเลี่ยง และทำให้กลับมาที่นี่มีชีวิตอยู่"ศรัทธาและแรงใจว่ามีอาชีพเป็นประติมากรของเขา เขาป้องกันได้ค่อนข้างขาด ในขณะที่ขอบเขตของอาณาจักรของแวมไพร์ Todeum แวมไพร์ยามยังไม่รู้จัก แต่ยังคง วัชพืชกับตระกูลของแวมไพร์ก่อน และมีการจัดการกับโทริพวงของครั้งก่อน มากว่าเขาเข้าใจกฎหมายของพวกเขาและนิสัยว่า เขาสามารถใช้เหล่านี้เพื่อประโยชน์ของเขาGeomchi5 ประดับจากด้าน"ฉันจะไปด้วย ไม่ทำให้คุณกล้าอันตรายคนเดียว""ใช่ sahyeong (พี่ชาย) "วัชพืชและ Geomchi5 เดินอย่างระมัดระวังขั้นตอนไปยามแวมไพร์ Geomchi5 สมบูรณ์เชื่อถือได้ โดยไม่คำนึงถึงความแตกต่างในระดับ เขาไม่ได้แสดงความกลัวให้กับมอนสเตอร์ที่เขาพบ ในนี้คนตายคืน พวกเขาขั้นสูงไปข้างหน้า เพรียบพร้อม Geomchi5 ถามทันที"แต่วัชพืช ทำไมไม่เราต่อสู้กับพวกเขา ของค้างคาวแวมไพร์หรือแวมไพร์เต็มหมู่บ้าน ไม่ควรเราเพียงโจมตี และทำลายพวกเขาหรือไม่"บนทวีปเวอเซียลเลส ขอบเขตของการแข่งขันของมอนสเตอร์ถูกนิยมล่าสัตว์บริเวณ ตัวอย่างจะ Goblins หนึ่ง มีการกระจายกว้างที่สุด ที่มากของพวกเขามากันป้อมปราการที่สร้างขึ้นโดยใช้วัสดุและที่ดินรอบ ๆ ไม้ได้แก่ ผีเมืองหรือป้อมปราการผีที่กล่าวว่า เนื่องจากพวกเขา จะลดลงประสิทธิภาพอาณาจักรใกล้เคียง โดยปกติแล้ว ขุนนางของอาณาจักรเหล่านั้นจะได้คณะกรรมการแกะ และทำลายพวกเขา โอกาสเหล่านี้ไม่เพียงแต่จะเพิ่มย่อมของพวกเขา แต่พวกเขาได้รับเพื่อให้ทุกการ loots แต่วัชพืชมีความเห็นแตกต่างกัน"อาจจะ แต่ก็เกินไปก่อนจะตัดสินใจได้""ไปก่อน""ใช่ เราไม่แน่ใจแม้ว่าเราได้ถึงอาณาจักรของแวมไพร์ ขวา เริ่มต้นสงครามกับแวมไพร์จะไรมากอันตรายมากกว่าดี ""อืมม การทะเลาะกันที่ไม่คาดคิดคือสิ่งที่เราไม่ต้องการหลังจากมาไกลนี้ ""สงครามคือ ตัวเลือกสุดท้ายหลังจากทุกอย่าง""ใช่ เข้าใจ"วัชพืชและ Geomchi5 มาอัพยามแวมไพร์"หยุด"ยามแวมไพร์ snarled ขณะเปิดเผยใบมีดของพวกเขาเช่นเขี้ยว"กลิ่นเหม็นของ bloods คุ้นเคย เป็นมนุษย์ของคุณ""ใช่"วัชพืชว่า เสียงยังไงก็"เป็นมนุษย์ทำอะไรในที่ดินของเรา ซึ่งคุณสามารถป้อนได้ กลับไปที่ไหนคุณมาจาก""ปล่อยเดี๋ยวนี้ และผมอะไหล่กรุ๊ปเลือด"แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ปฏิบัติอย่างเปิดเผยออกการรุกราน ยามแวมไพร์ได้ยังคงเป็นมิตรมาก จุดนี้ adventurers จะมักจะกลับไป หรือต่อสู้กับยาม ปกติกรณี ว่าวัชพืชแตกต่างกัน"อากาศที่นี่เป็น ค้างคาวสามารถบินสูงในท้องฟ้าได้อย่างอิสระ ล่าสัตว์ลงไฟท์ตระเวนบนพื้นดิน""ผมเข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึง มนุษย์""ฉันยอมรับ"ยามพบปฏิกิริยาเล็กน้อย"และแท้จริงของชื่อเป็นขุนนางของ เสื้อผ้าที่คุณสวมใส่จะหรูหราจริง ๆ เต็มรูปแบบของความหรูหราและอบอุ่น สวมใส่ชุดเสื้อสีขาว ตั้งค่าความคมชัดให้กางเกงดำและแหลม อา คือเสื้อคลุมของความมืด ผมรู้สึกเป็นเกียรติดูสินค้าด้วยเช่นกัน"วัชพืช fussed ผ่านชุดของพวกเขาเหมือนแวมไพร์มีการแข่งขันของคนรักเสื้อผ้า ที่มีปรากฏมากมายพิจารณาไปที่รูปลักษณ์ภายนอกของพวกเขา ยามแวมไพร์เสียงซ้ายดูเหมือนจะ นุ่มหลังจากได้ยินการชมเชย"ถ่ายรูป มันจะนาน"แม้ว่ายามขวายัง มีท่าทางการต่อสู้ของเขาขึ้น และดูเหมือนว่าจะวิ่งในขณะใด ๆ วัชพืชสามารถแสดงยอดเงินเดียวกันน่าสนใจในยาม แต่พวกเขาอาจอยู่ถ้าเขาสลับจากหนึ่งไปยังอีก เห็นว่าระดับมีระดับเท่ากุหลาบเล็กน้อย มียังคงมีความเสี่ยงที่มากของพวกเขากลายเป็นก้าวร้าว วัชพืชแล้วดึงออกมีดแกะสลักถามยามขวา"จะทำหรือไม่""ฉันจะให้ของขวัญ 2"
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!

Weed and his party cautiously continued forward, until the wall’s gates were in sight. Next to the gate were men in white gloves that looked like guards.
Sharp teeth!
Paled face!
Draping black cape and so forth.
“The guards are vampires.”
Weed stopped at a distance.
“Shouldn’t we attack?” Mapan asked a question that no one could answer.
Highly intelligent monsters that don’t attack were very rare; the mobs that may not attack were herbivores, or those that lived in tree or such doesn’t hold aggression as much; unless they were protecting their youngs!
But vampires were subtly different; maybe in some ways, they have emotions such as human beings. Weed took a step forward.
“Maybe I’ll get a dialogue with them. Let me have a word.”
“That could be dangerous…be careful, Weed-nim.”
Irene words were full of concerns. As soon as Weed finished, the always sunny Yurin also felt uneasy. But Weed, as it was his position, took the lead and embarked.
“Don’t worry. I’ll somehow avoid and make it back here alive.”
Faith and will power!
Though having his profession as a sculptor, his defenses were quite lacking; while the extent of the Kingdom of Vampires, Todeum, vampire guards were still unknown. But still, Weed fought against a clan of vampires before, and had to deal with Tori a bunch of times before; so much that he understood their laws and habits that he could use these to his advantage.
Geomchi5 approached from the side.
“I’ll go with. Cant let you brave the danger alone.”
“Yes, sahyeong(elder brother).”
Weed and Geomchi5 walked carefully step by step toward the vampire guards. Geomchi5 was completely trustworthy. Regardless of the differences in levels, he did not show fear to monsters he have encountered. In this dead of night, they advanced forward, fully prepared; Geomchi5 suddenly asked.
“But Weed, why don’t we fight them? Whether its vampire bats or a village full of vampires, shouldn’t we just attack and destroy them?”
On Versailles continent, territories belonging to a race of monster were popular hunting grounds. An example would the Goblins, the one with the Broadest Distribution, where many of them came together to built forts using the materials and land around them, namely woods. Goblin town or Goblin forts!
With that said, because of them, the nearby kingdoms productivity will be decreased. Usually then, the lords of those kingdoms would commission people to hunt down and destroy them. These opportunities not only will increase their reputations, but they get to keep all of the loots. But Weed had a different opinion.
“Maybe, but it’s too early to make a decision.”
“Too early?”
“Yes. We’re not even sure if we’ve arrived to the Kingdom of Vampires, right? However, starting a war with the vampires will do more harm than good.”
“I see. An unexpected brawl is something we don’t want after coming this far.”
“War is the last option after everything else.”
“Yes, understood.”
Weed and Geomchi5 came up to the vampire guards.
“Halt!”
The vampire guards snarled while revealing their blade like fangs.
“The stench of unfamiliar bloods. Are you humans?”
“Yes.”
Weed said in a humble tone.
“What are humans doing on our land? This is where you can not enter. Return to whence you came from!”
“Leave now and I spare your blood.”
Though they didn’t openly acted out their aggression, the vampire guards were still very hostile. At this point, adventurers would usually back away or choose to fight against the guards. The typical cases, though Weed was different.
“The weather here is a good one! The bats can fly high in the sky freely, hunting down the crawling vermin on the ground.”
“I understand what you’re talking about, human.”
“I agreed.”
The guard showed a slight reaction.
“And truly to your names as the lords of the night, the clothing you wear is really luxurious; full of elegance and cordial. Donning a white shirt, setting contrast to the black pants and the cape. Ah! Is that the Cloak of Darkness?! I’m honored to see such an exquisite item.”
Weed fussed over their outfits.
Seems like the vampire was a race of clothes lovers, whom had shown lots of considerations toward their outer appearance; the vampire guard on the left voice seemed to soften after hearing the compliments.
“Take a photo, it’ll last longer.”
Though the right guard still had his Battle Stance up and seemingly will rush in at any moment. Weed could show the same amount of interest in the other guard, but they might notice the lies if he had switch from one to another. Seeing how the Intimacy level only rose slightly, there was still a huge risk of them becoming aggressive. Weed then pulled out a carving knife.
The right guard asked.
“What are you going to do?”
“I’m going to give you two gifts.”
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!

วัชพืชและพรรคของเขาอย่างระมัดระวังต่อเนื่องไปข้างหน้า จนกำแพงประตูเมืองอยู่ในสายตา ข้างๆประตูมีผู้ชายในถุงมือสีขาวที่ดูเหมือนองครักษ์ .
ฟันแหลมคม !
กับหน้า
draping แหลมสีดำและอื่น ๆ .
" องครักษ์แวมไพร์ "
วัชพืชหยุดที่ระยะห่าง .
" เราจะไม่โจมตี " mapan ถามคำถามที่ไม่มีใครตอบ .
ฉลาดมาก มอนสเตอร์ไม่โจมตีได้ยาก ; mobs ที่อาจถูกสัตว์กินพืช หรือผู้ที่อาศัยอยู่ในต้นไม้ หรือ เช่น ก้าวร้าว ไม่ถือมาก เว้นแต่พวกเขากำลังปกป้องเด็ก ๆของพวกเขา
แต่แวมไพร์แตกต่างกันอย่างละเอียด บางทีในบางวิธีที่พวกเขาจะมีความรู้สึกเช่นมนุษย์ วัชพืชก้าวไปข้างหน้า .
" บางทีฉันอาจจะได้รับการสนทนากับพวกเขาให้ฉันได้พูด "
" ที่อาจเป็นอันตราย . . . . . . . ระวังนิมวัชพืช "
ไอรีนคำพูดเต็มไปด้วยความกังวล ทันทีที่วัชพืชเสร็จเสมอ ยูรินแดดยังรู้สึกไม่สบายใจ แต่วัชพืช เป็นตำแหน่ง เอาตะกั่วและยก .
" ไม่ต้องกังวล " ผมจะได้หลีกเลี่ยง และทำให้มันกลับมามีชีวิต . "
ศรัทธาและแรง !
แม้ว่าการมีอาชีพของเขาเป็นประติมากรการป้องกันของเขาค่อนข้างขาด ในขณะที่ขอบเขตของอาณาจักรแวมไพร์ todeum องครักษ์แวมไพร์ยังไม่ทราบ แต่วัชพืชต่อสู้กับเผ่าแวมไพร์มาก่อน และต้องจัดการกับ Tori หลายครั้งก่อน จนเขาเข้าใจกฎหมายของพวกเขาและนิสัยที่เขาสามารถใช้เหล่านี้เพื่อประโยชน์ของเขา geomchi5

" ก็จากด้านข้าง ฉันจะไปด้วยไม่สามารถให้คุณกล้าอันตรายคนเดียว "
" ครับ sahyeong ( พี่ชาย ) "
วัชพืชและ geomchi5 เดินอย่างระมัดระวัง โดยขั้นตอนต่อแวมไพร์ยาม geomchi5 สมบูรณ์เชื่อถือได้ โดยไม่คำนึงถึงความแตกต่างในระดับที่เขาไม่ได้แสดงความกลัวให้มอนสเตอร์ที่เขาได้พบ ในคืนนั้นที่พวกเขาขั้นสูงต่อไป เตรียมตัว ; geomchi5 ก็ถาม .
" แต่วัชพืชทำไมเราไม่ต่อสู้กับพวกเขา ? ว่าค้างคาวแวมไพร์หรือหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยแวมไพร์ เราจะไม่โจมตีและทำลายพวกเขา "
ใน แวร์ซาย ทวีป ดินแดนของเผ่าปีศาจตามล่าเป็นที่นิยมภูมี ตัวอย่างจะก๊อบลิน ที่มีการกระจายกว้าง , ที่มากมายของพวกเขา มาร่วมกันเพื่อสร้างปราการโดยใช้วัสดุและพื้นที่รอบๆพวกเขาคือป่า ผีเมือง หรือผีปราการ !
กับที่กล่าวว่าเพราะพวกเขาผลผลิตอาณาจักรใกล้เคียงจะลดลง โดยปกติแล้ว ขุนนางของอาณาจักรเหล่านั้นจะคณะกรรมการประชาชนเพื่อตามล่าและทำลายพวกเขา โอกาสเหล่านี้ไม่เพียง แต่จะเพิ่มชื่อเสียงของพวกเขา แต่พวกเขาเก็บทั้งหมดของ loots . แต่วัชพืชมีความเห็นแตกต่างกัน .
" อาจจะแต่มันเร็วเกินไปที่จะตัดสินใจ "
" เร็วเกินไป ? "
" ครับ เราก็ไม่แน่ใจว่า ถ้าเราได้เข้ามาสู่อาณาจักรแวมไพร์ ใช่ไหม ? อย่างไรก็ตาม การก่อสงครามกับแวมไพร์จะทำอันตรายมากกว่าดี "
" ผมเห็น การต่อสู้ที่ไม่คาดคิด เป็นสิ่งที่เราไม่ต้องการ มาไกลขนาดนี้ "
" สงครามเป็นทางเลือกสุดท้ายหลังจากทุกอย่าง "
"
" ครับวัชพืชและ geomchi5 มาหาแวมไพร์ยาม .
" หยุด ! "
แวมไพร์ยาม snarled ในขณะที่เปิดเผยของใบมีดเหมือนเขี้ยว .
" คาวของเลือดที่ไม่คุ้นเคย คุณเป็นมนุษย์ ? "
" ใช่ "
วัชพืชกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อม .
" สิ่งที่มนุษย์ทำในที่ดิน ? นี่คือที่ที่คุณสามารถป้อน กลับไปที่ๆคุณจากมา ! ! "
" ไปแล้ว และ "
อะไหล่ในเลือดของคุณแม้ว่าพวกเขาไม่ได้เปิดเผยแสดงความก้าวร้าวของแวมไพร์ยามยังศัตรูมาก . ณจุดนี้ , นักผจญภัยมักจะถอยหนีหรือเลือกที่จะต่อสู้กับทหาร กรณีทั่วไป แต่วัชพืชแตกต่างกัน .
" อากาศที่นี่เป็นหนึ่งที่ดี ! ค้างคาวจะบินสูงในท้องฟ้าอย่างอิสระ ล่าตระเวนแมลงบนพื้นดิน "
." ผมเข้าใจสิ่งที่คุณกำลังพูดถึง มนุษย์ . . . "

" ฉันตกลง " ยามมีปฏิกิริยาเล็กน้อย .
" อย่างแท้จริงและชื่อของคุณเป็นขุนนางของคืน เสื้อผ้าที่คุณสวมชุดหรูมาก เต็มไปด้วยความสง่างามและจริงใจ สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงสีดำและการตั้งค่าความคมชัดกับแหลม อ่า ! คือว่าเสื้อคลุมของความมืด ! ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่จะเห็นเช่นประณีต "
รายการวัชพืชวิตกกังวลมากกว่าชุดของพวกเขา .
ดูเหมือนแวมไพร์เป็นเผ่าพันธุ์ของคนรักเสื้อผ้า ซึ่งได้แสดงจํานวนพิจารณาต่อลักษณะภายนอกของพวกเขา แวมไพร์ยามเมื่อเสียงซ้ายดูเหมือนจะนุ่ม หลังจากได้ยินคำชม
" ถ่ายรูป จะสุดท้ายอีกต่อไป "
แม้ว่ายามขวา ยังคงมีจุดยืนการต่อสู้ของเขาขึ้น และดูเหมือนจะเร่งรีบในขณะใด ๆ
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: