The present study investigated the

The present study investigated the symptoms of PTSD in a large
sample of patients from VA primary care settings. As predicted and
consistent with other recent research (Gros et al., 2010), the findings
demonstrated that participants with psychiatric diagnoses (MDD
and/or PTSD) reported more severe symptoms than participants
without a psychiatric diagnosis (no MDD and/or PTSD) and participants
with comorbid MDD and PTSD reported more severe symptoms
than participants with a single diagnosis (MDD or PTSD). It also was
predicted that participants with MDD-alone and PTSD-alone would
report similar levels of nonspecific symptoms of PTSD and dissimilar
levels of specific symptoms of PTSD, as identified in the previous literature
(Gros et al., 2010). Contrary to these predictions, participants
with MDD-alone and PTSD-alone consistently reported comparable
symptom levels across each of the PTSD symptom scales.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาปัจจุบันตรวจสอบอาการของ PTSD ในขนาดใหญ่ตัวอย่างของผู้ป่วยจากการตั้งค่าหลัก VA เป็นที่คาดการณ์ และสอดคล้องกับอื่น ๆ การวิจัยล่าสุด (gros ร้อยเอ็ด al., 2010), การค้นพบแสดงว่า ผู้เข้าร่วมกับจิตแพทย์ diagnoses (MDDหรือ PTSD) รายงานอาการรุนแรงมากขึ้นกว่าคนโดยไม่มีการวินิจฉัยทางจิตเวช (ไม่ MDD หรือ PTSD) และผู้เรียนมี comorbid MDD และ PTSD รายงานอาการรุนแรงมากขึ้นกว่าร่วมกับการวินิจฉัยเดียว (MDD หรือ PTSD) นอกจากนี้ยังมีทำนายว่า จะร่วมกับ MDD คนเดียวและคนเดียวของ PTSDรายงานระดับคล้ายเจาะจงอาการ ของ PTSD และไม่เหมือนระดับของอาการเฉพาะของ PTSD ในเอกสารประกอบการก่อนหน้า(Gros ร้อยเอ็ด al., 2010) ทางการคาดการณ์เหล่านี้ ผู้เรียนMDD คนเดียวและคนเดียวของ PTSD อย่างรายงานเปรียบเทียบได้ระดับอาการในแต่ละระดับอาการ PTSD

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบอาการของพล็อตที่มีขนาดใหญ่ใน
กลุ่มตัวอย่างของผู้ป่วยจาก VA หลักตั้งค่าการดูแล เป็นที่คาดการณ์และ
สอดคล้องกับงานวิจัยล่าสุดอื่น ๆ (Gros et al., 2010) ผลการวิจัย
แสดงให้เห็นว่าผู้ที่มีการวินิจฉัยทางจิตเวช (MDD
และ / หรือพล็อต) รายงานอาการรุนแรงมากกว่าผู้เข้าร่วม
ได้โดยไม่ต้องวินิจฉัยจิตเวช (ไม่ MDD และ / หรือพล็อต) และผู้เข้าร่วม
กับ MDD comorbid และพล็อตรายงานอาการรุนแรงมากขึ้น
กว่าผู้ที่มีการวินิจฉัยเดียว (MDD หรือพล็อต) นอกจากนี้ยังได้รับการ
คาดการณ์ว่าผู้เข้าร่วมกับ MDD-คนเดียวและพล็อตอยู่คนเดียวจะ
รายงานระดับใกล้เคียงกันของอาการ nonspecific ของพล็อตที่แตกต่างกันและ
ระดับของอาการเฉพาะของพล็อตที่ระบุไว้ในหนังสือก่อนหน้านี้
(Gros et al., 2010) ตรงกันข้ามกับการคาดการณ์เหล่านี้เข้าร่วม
กับ MDD อยู่คนเดียวและพล็อโลนรายงานอย่างต่อเนื่องเทียบเคียง
ระดับอาการข้ามแต่ละเกล็ดอาการพล็อต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาครั้งนี้ศึกษาอาการของ PTSD ในขนาดใหญ่
ตัวอย่างจากผู้ป่วยและการดูแลการตั้งค่า เป็นที่คาดการณ์และ
สอดคล้องกับงานวิจัยล่าสุดอื่น ๆ ( Gros et al . , 2010 ) ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าผู้ที่มีโรคทางจิต
( MDD
และ / หรือ PTSD ) รายงานอาการรุนแรงกว่าผู้ที่ไม่มีการวินิจฉัยทางจิตเวช
( ไม่เต็มและ / หรือ PTSD ) และผู้เข้าร่วม
กับ MDD comorbid และ PTSD รายงานอาการรุนแรงมากขึ้นกว่าผู้ที่มีการวินิจฉัยเดียว
( MDD หรือ PTSD ) มันยังถูก
ทำนายว่าผู้เข้าร่วมกับ MDD คนเดียวและ PTSD คนเดียวจะรายงานระดับที่คล้ายกันของอาการไม่จำเพาะของ PTSD และไม่เหมือนกัน
ระดับอาการของ PTSD ตามที่ระบุใน
วรรณกรรมก่อนหน้า ( Gros et al . , 2010 ) ตรงกันข้ามกับการคาดการณ์เหล่านี้เข้าร่วมกับ MDD คนเดียวและ PTSD คนเดียว

อาการอย่างต่อเนื่องรายงานระดับเทียบเคียงในแต่ละของ PTSD อาการเกล็ด