In the 1960s Chiang Mai became a to

In the 1960s Chiang Mai became a tourist center, with the various cultures of the highland people being a major tourist attraction. The Chiang Mai Culture Center was established in the year 1970, followed by the Night Bazaar (Prasit Leephrecha, Kwancheewan Bua-dang and Panadda Bunyasaranai 2003). Both places are well known for cultural performances and sales of ethnic handicrafts. They are situated near the three communities. By the year 1992, highland people who had migrated to work in the city were moving into the area, particularly in Hua Fai and Kamphaeng Ngam. According to a survey made by a group of architects called “Community Architects for Shelter and Environment” (CASE), in 1998 there were 107 households of highland people in Hua Fai (including Kamphaeng Ngam). The Lisu, Akha and Lahu ethnic group (Prasit Leephrecha, Kwancheewan Bua-dang and Panadda Bunyasaranai 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1960 เชียงใหม่กลายเป็น ศูนย์การท่องเที่ยว กับวัฒนธรรมต่าง ๆ ของคนราบสูงสำคัญท่องเที่ยว ศูนย์วัฒนธรรมเชียงใหม่เชียงใหม่ก่อตั้งขึ้นในปี 1970 ตาม ด้วยไนท์ (Leephrecha ประสิทธิ์ Kwancheewan บัวแดง และปนัดดา Bunyasaranai 2003) ทั้งรู้จักกันดีสำหรับการแสดงทางวัฒนธรรมและขายของหัตถกรรมชนเผ่า ตั้งอยู่ใกล้กับชุมชน 3 ปี 1992 คนที่ราบสูงที่ได้ย้ายไปทำงานในเมืองถูกย้ายลงในพื้นที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหัวฝายและกำแพงงาม จากการสำรวจที่ทำ โดยสถาปนิกที่เรียกว่า "ชุมชนสถาปนิกสำหรับพักอาศัยและสิ่งแวดล้อม" (กรณี), ในปี 1998 มี 107 ครัวเรือนของคนที่ราบสูงในหัวฝาย (รวมถึงกำแพงงาม) ลี อาข่า และมูเซอชนเผ่ากลุ่ม (Leephrecha ประสิทธิ์ Kwancheewan บัวแดง และปนัดดา Bunyasaranai 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1960 เชียงใหม่กลายเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวที่มีวัฒนธรรมที่หลากหลายของคนที่สูงเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญ ศูนย์วัฒนธรรมเชียงใหม่ก่อตั้งขึ้นในปี 1970 ตามด้วยไนท์บาซาร์ (ประสิทธิ์ Leephrecha, Kwancheewan บัวแดงและปนัดดา Bunyasaranai 2003) สถานที่ทั้งสองเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการแสดงทางวัฒนธรรมและการขายของงานหัตถกรรมชาติพันธุ์ พวกเขาจะตั้งอยู่ใกล้กับสามชุมชน โดยปี 1992 ผู้คนบนพื้นที่สูงที่อพยพไปทำงานในเมืองที่กำลังจะย้ายเข้ามาในพื้นที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหัวฝายและกำแพงเพชรงาม ตามการสำรวจที่ทำโดยกลุ่มของสถ​​าปนิกที่เรียกว่า "สถาปนิกชุมชนสำหรับที่พักอาศัยและสิ่งแวดล้อม" (กรณี), ในปี 1998 มี 107 ครัวเรือนของคนบนพื้นที่สูงในหัวฝาย (รวมถึงจังหวัดงาม) เป็น ลีซออาข่าและกลุ่มชาติพันธุ์ลาหู่ (ประสิทธิ์ Leephrecha, Kwancheewan บัวแดงและปนัดดา Bunyasaranai 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทศวรรษที่ 1960 เชียงใหม่กลายเป็นศูนย์การท่องเที่ยวกับวัฒนธรรมต่างๆของที่ราบสูงคนเป็นแหล่งท่องเที่ยวหลัก ศูนย์วัฒนธรรมเชียงใหม่ ก่อตั้งขึ้นใน ปี 1970 , ตามด้วยไนท์บาซาร์ ( ประสิทธิ์ leephrecha kwancheewan บัวแดง , และ ปนัดดา bunyasaranai 2003 ) ทั้งสองที่เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการแสดงทางวัฒนธรรมและการขายสินค้าหัตถกรรมพื้นเมืองพวกเขาจะตั้งอยู่ใกล้สามชุมชน โดยปี 1992 และผู้คนที่อพยพไปทำงานในเมืองที่ถูกย้ายเข้ามาในพื้นที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหัวฝาย และกำแพงงาม . ตามการสำรวจที่ทำโดยกลุ่มสถาปนิก เรียกว่า " กลุ่มสถาปนิกชุมชนเพื่อที่อยู่อาศัยและสภาพแวดล้อม " ( คดี )ในปี 1998 มี 107 ครอบครัวของชนกลุ่มน้อยในพื้นที่สูง หัวฝาย รวมถึงกำแพงงาม ) ส่วนลีซอ อาข่า และมูเซอ กลุ่มชาติ ( ประสิทธิ์ leephrecha kwancheewan บัวแดง , และ ปนัดดา bunyasaranai 2003 )