corner of the sofa and she covered her wet chest with Zhen Lang’s jack การแปล - corner of the sofa and she covered her wet chest with Zhen Lang’s jack ไทย วิธีการพูด

corner of the sofa and she covered

corner of the sofa and she covered her wet chest with Zhen Lang’s jacket.

Zhen Lang waved Gu Jing’s slippers in the air. ‘Come here.’

Gu Jing shook her head and she didn’t move.

Zhen Lang sat on the floor. He grabbed Gu Jing’s legs and he pulled her off the sofa and onto his lap. She tried to wiggle out of his lap, but he didn’t let her go and the shirt she wore rose higher above her thighs.

Zhen Lang put his hands on Gu Jing’s bottom. ‘If you keep jumping around, I’ll hit your bottom.’

Gu Jing sat still on Zhen Lang’s lap. He let go of her bottom and he put slippers onto her feet. He took the towel off Gu Jing’s head and he dried her hair.

‘Do you feel better?’ Zhen Lang asked.

‘Um. I’m not sick anymore… I didn’t destroy your home,’ Gu Jing said.

‘Then you didn’t run away? You’re dishonest and hot headed as your fever. You didn’t say a word to me and disappeared. I ran around looking for you and I didn’t sleep for two days. How are you going to compensate me?’ Zhen Lang said.

Gu Jing felt guilty she made Zhen Lang worried about her for two days, but she didn’t want to admit she ran away because she didn’t dare face him. ‘You can’t blame me. My phone broke from water damage.’

‘Then did you think I bought your photo to give it to Wang’s company? Is that why you destroyed my home? How are you going to compensate me?’ Zhen Lang asked sternly.

Gu Jing realised Zhen Lang found out what happened.

‘I looked everywhere for you. When I got home, I found you pinned a disfigured photo of me on my bedroom door,’ Zhen Lang said.

‘It’s your fault for being a jinx!’ Gu Jing said.

Zhen Lang took out his phone from his pants pocket. He dialled aunty Gu’s number. ‘I’m going to tell aunty Gu that you destroyed my home.’

‘Don’t…’ Gu Jing said. She grabbed Zhen Lang’s phone and she smiled sweetly. ‘I’ll pay for your home renovations.’

Zhen Lang held Gu Jing’s chin. ‘While my house is renovated, where will I stay? It’ll take at least two months to renovate my home. It’ll be too noisy if I stay there during the next two months. I have many scheduled surgeries to perform, if I don’t get a peaceful rest…’ His eyes swept around her apartment. ‘I think this place is a peaceful place.’

‘No!’ Gu Jing said. She bit her lips. ‘You can find somewhere else to live. This is my home.’

Zhen Lang opened Gu Jing’s hand and he retrieved his phone. ‘Looks like I still need to tell aunty Gu you destroyed my home since I don’t have a peaceful place to stay.’

Gu Jing scoffed. ‘If you want to tell my mum then tell my mum!’

Gu Jing didn’t care if Zhen Lang the jinx threatened to tell her parents or if he threatened to kill her, because didn’t want the jinx to live together with her in her home.

‘Oh I forgot. I also need to tell aunty Gu you promised to marry me,’ Zhen Lang said.

Gu Jing pinned Zhen Lang onto the floor. Her legs straddled his body, she sat on his stomach and she gripped his arms. ‘Don’t call.’

‘Then where will I stay?’ Zhen Lang asked.

‘You’ll stay here!’ Gu Jing said.

Zhen Lang sighed. ‘I’m a pitiful man whose home is destroyed. If I stay here I’ll be treated like a butler, it’s better if I live alone.’

On the inside Gu Jing cursed Zhen Lang – ‘What do you want? You’re the one who came here and insisted to stay here. I’m not the one who wanted you to stay here!’

‘I still need to tell aunty Gu about us. Besides I’ve never lied or hid anything from our parents before,’ Zhen Lang said.

‘I’ll be your maid!’ Gu Jing said. She smiled sweetly. ‘We’re adults and we moved out of our parents homes already. We don’t need to tell our parents everything.’

‘Will you clean the house?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing nodded her head.

‘Will you wash our clothes?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing nodded her head.

‘Every day will you go grocery shopping with me?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing frowned and she nodded her head.

‘Every morning will you make a cup of coffee for me before I get out of bed?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing’s face paled and she nodded her head.

‘Will you sleep on the sofa and let me sleep on the bed?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing stood. ‘Why do I need to sleep on the sofa?’

Gu Jing didn’t want to give up her beautiful giant and comfortable bed.

‘I’m a doctor, I need a peaceful rest. If you refuse my conditions then I’ll tell aunty Gu about us,’ Zhen Lang said.

Gu Jing felt depressed and heartbroken over the bed of her dreams. She reluctantly nodded her head.

‘But… I feel hiding such an important secret from our parents is too sinful-’ Zhen Lang said.

‘You don’t need to feel guilty. It’s settled!’ Gu Jing said. She grabbed Zhen Lang’s phone. ‘You’ll sleep on my bed, I’ll sleep on the sofa, I’ll clean the house, I’ll wash the dishes and our clothes. I’ll make you coffee in the mornings and I’ll go grocery shopping with you in the evenings.’

‘Ok,’ Zhen Lang said. He rubbed his eyes and he pretended to yawn to hide his smile. ‘I’ll take a short nap. Later we’ll go buy dinner together.’
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
มุมโซฟาและเธอหน้าอกเธอเปียก ด้วยแจ็คเก็ตเจินทองหลางเจินลังโบกรองเท้ากูจิงในอากาศ 'ครับ'จิงกูส่ายหัวของเธอ และเธอไม่ได้ย้ายเจินลังนั่งบนพื้น เขาคว้าขากูจิง และเขาดึงเธอ ออกโซฟา และ บนตักของเขา เธอพยายามขยับจากตักของเขา แต่เขาไม่ปล่อยให้ไปของเธอและเสื้อที่เธอสวมกุหลาบสูงเหนือต้นขาของเธอเจินลังใส่มือของเขาบนล่างกูจิง 'ถ้าคุณให้กระโดดรอบ ฉันจะตีล่างของคุณ'จิงกูนั่งบนตักเจิน Lang ยัง เขาปล่อยให้ไปของล่างของเธอ และเขาใส่รองเท้าลงบนเท้าของเธอ เขาเอาผ้าปิดหัวกูจิง และผมของเธอแห้งเขา'ไรบ้างดีขึ้น' ขอเจินทองหลาง' อืมม ผมไม่ป่วยอีกต่อไป... ผมไม่ได้ทำลายบ้าน กูจิงกล่าวว่า' แล้วคุณไม่ได้วิ่งหนี คุณไม่ซื่อสัตย์ และร้อนหัวเป็นไข้ของคุณ คุณไม่ได้พูดกับผม และหายไป ฉันวิ่งรอบสำหรับคุณ และฉันไม่ได้นอนสองวัน วิธีคุณจะงะ?' เจินทองหลางกล่าวว่าจิงกูรู้สึกผิดเธอทำลังเจินห่วงเธอสองวัน แต่เธอไม่ต้องการการยอมรับว่า เธอวิ่งหนีไป เพราะเธอไม่กล้าที่เผชิญหน้าเขา ' คุณไม่สามารถตำหนิฉัน โทรศัพท์ของฉันยากจนน้ำเสีย.'' แล้ว คุณไม่คิดว่า ฉันซื้อภาพถ่ายของคุณเพื่อให้วังของบริษัท ที่เป็นเหตุผลที่คุณทำลายบ้านของฉัน วิธีคุณจะงะ?' Lang เจินถามมันGu Jing realised Zhen Lang found out what happened.‘I looked everywhere for you. When I got home, I found you pinned a disfigured photo of me on my bedroom door,’ Zhen Lang said.‘It’s your fault for being a jinx!’ Gu Jing said.Zhen Lang took out his phone from his pants pocket. He dialled aunty Gu’s number. ‘I’m going to tell aunty Gu that you destroyed my home.’‘Don’t…’ Gu Jing said. She grabbed Zhen Lang’s phone and she smiled sweetly. ‘I’ll pay for your home renovations.’Zhen Lang held Gu Jing’s chin. ‘While my house is renovated, where will I stay? It’ll take at least two months to renovate my home. It’ll be too noisy if I stay there during the next two months. I have many scheduled surgeries to perform, if I don’t get a peaceful rest…’ His eyes swept around her apartment. ‘I think this place is a peaceful place.’‘No!’ Gu Jing said. She bit her lips. ‘You can find somewhere else to live. This is my home.’Zhen Lang opened Gu Jing’s hand and he retrieved his phone. ‘Looks like I still need to tell aunty Gu you destroyed my home since I don’t have a peaceful place to stay.’Gu Jing scoffed. ‘If you want to tell my mum then tell my mum!’Gu Jing didn’t care if Zhen Lang the jinx threatened to tell her parents or if he threatened to kill her, because didn’t want the jinx to live together with her in her home.‘Oh I forgot. I also need to tell aunty Gu you promised to marry me,’ Zhen Lang said.Gu Jing pinned Zhen Lang onto the floor. Her legs straddled his body, she sat on his stomach and she gripped his arms. ‘Don’t call.’‘Then where will I stay?’ Zhen Lang asked.‘You’ll stay here!’ Gu Jing said.Zhen Lang sighed. ‘I’m a pitiful man whose home is destroyed. If I stay here I’ll be treated like a butler, it’s better if I live alone.’On the inside Gu Jing cursed Zhen Lang – ‘What do you want? You’re the one who came here and insisted to stay here. I’m not the one who wanted you to stay here!’‘I still need to tell aunty Gu about us. Besides I’ve never lied or hid anything from our parents before,’ Zhen Lang said.‘I’ll be your maid!’ Gu Jing said. She smiled sweetly. ‘We’re adults and we moved out of our parents homes already. We don’t need to tell our parents everything.’‘Will you clean the house?’ Zhen Lang asked.Gu Jing nodded her head.‘Will you wash our clothes?’ Zhen Lang asked.Gu Jing nodded her head.‘Every day will you go grocery shopping with me?’ Zhen Lang asked.Gu Jing frowned and she nodded her head.‘Every morning will you make a cup of coffee for me before I get out of bed?’ Zhen Lang asked.Gu Jing’s face paled and she nodded her head.‘Will you sleep on the sofa and let me sleep on the bed?’ Zhen Lang asked.Gu Jing stood. ‘Why do I need to sleep on the sofa?’Gu Jing didn’t want to give up her beautiful giant and comfortable bed.‘I’m a doctor, I need a peaceful rest. If you refuse my conditions then I’ll tell aunty Gu about us,’ Zhen Lang said.Gu Jing felt depressed and heartbroken over the bed of her dreams. She reluctantly nodded her head.‘But… I feel hiding such an important secret from our parents is too sinful-’ Zhen Lang said.‘You don’t need to feel guilty. It’s settled!’ Gu Jing said. She grabbed Zhen Lang’s phone. ‘You’ll sleep on my bed, I’ll sleep on the sofa, I’ll clean the house, I’ll wash the dishes and our clothes. I’ll make you coffee in the mornings and I’ll go grocery shopping with you in the evenings.’‘Ok,’ Zhen Lang said. He rubbed his eyes and he pretended to yawn to hide his smile. ‘I’ll take a short nap. Later we’ll go buy dinner together.’
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
มุมของโซฟาและเธอปกคลุมหน้าอกเปียกของเธอกับแจ็คเก็ต Zhen หลังสวน. Zhen Lang โบกมือรองเท้าแตะ Gu จิงในอากาศ 'มาที่นี่.' Gu จิงส่ายหัวของเธอและเธอก็ไม่ได้ย้าย. Zhen แลงนั่งกับพื้น เขาคว้าขา Gu จิงและเขาดึงเธอออกโซฟาและบนตักของเขา เธอพยายามที่จะกระดิกออกจากตักของเขา แต่เขาก็ไม่ยอมให้เธอไปและเสื้อที่เธอสวมเพิ่มขึ้นสูงเหนือต้นขาของเธอ. Zhen Lang วางมือลงบนด้านล่าง Gu จิง 'ถ้าคุณให้กระโดดไปรอบ ๆ ฉันจะกดปุ่มด้านล่างของคุณ.' Gu จิงนั่งอยู่บนตัก Zhen หลังสวน เขาปล่อยให้ไปของด้านล่างของเธอและเขาใส่รองเท้าแตะลงบนเท้าของเธอ เขาเอาผ้าขนหนูออกจากศีรษะ Gu จิงและเขาแห้งผมของเธอ. 'คุณรู้สึกดีขึ้นหรือไม่' Zhen Lang ถาม. 'อืม ฉันไม่ได้ป่วยอีกต่อไป ... ผมไม่ได้ทำลายบ้านของคุณ 'Gu จิงกล่าวว่า. ' แล้วคุณจะไม่ได้วิ่งไป? คุณไม่สุจริตและร้อนหัวเป็นไข้ของคุณ คุณไม่ได้พูดอะไรกับผมและหายไป ฉันวิ่งรอบ ๆ เพื่อหาคุณและผมก็ไม่ได้นอนเป็นเวลาสองวัน คุณจะไปชดเชยฉัน? ' Zhen หรั่งกล่าวว่า. Gu จิงรู้สึกผิดเธอทำ Zhen Lang กังวลเกี่ยวกับเธอเป็นเวลาสองวัน แต่เธอไม่ได้ต้องการที่จะยอมรับเธอวิ่งหนีออกมาเพราะเธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขา 'คุณไม่สามารถตำหนิฉัน โทรศัพท์ของฉันยากจนจากความเสียหายจากน้ำ. ' ' แล้วคุณไม่คิดว่าฉันซื้อภาพของคุณที่จะให้มันไปยัง บริษัท วัง? นั่นคือเหตุผลที่คุณทำลายบ้านของฉัน? คุณจะไปชดเชยฉัน? ' Zhen Lang ถามอย่างโหดเหี้ยม. Gu Jing ตระหนัก Zhen Lang พบสิ่งที่เกิดขึ้น. "ผมมองทุกสำหรับคุณ เมื่อผมกลับถึงบ้านผมพบคุณตรึงภาพรูปร่างของฉันเกี่ยวกับประตูห้องนอนของฉัน 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. ' มันเป็นความผิดของคุณสำหรับความซวยครับ ' Gu จิงกล่าวว่า. Zhen หรั่งเอาโทรศัพท์ของเขาออกมาจากกระเป๋ากางเกงของเขา เขาโทรออกหมายเลขป้าของ Gu 'ฉันจะไปบอกป้า Gu ว่าคุณทำลายบ้านของฉัน.' 'ทำไม่ได้ ... ' Gu จิงกล่าวว่า เธอคว้าโทรศัพท์ Zhen หรั่งและเธอยิ้มหวาน 'ฉันจะจ่ายสำหรับการปรับปรุงบ้านของคุณ. Zhen หรั่งจัดขึ้นคาง Gu จิง ในขณะที่บ้านของฉันได้รับการปรับปรุงที่ฉันจะอยู่? มันจะใช้เวลาอย่างน้อยสองเดือนในการปรับปรุงบ้านของฉัน มันจะมีเสียงดังมากเกินไปถ้าผมอยู่ที่นั่นในช่วงสองเดือนข้างหน้า ฉันมีการผ่าตัดที่กำหนดไว้จำนวนมากในการดำเนินการถ้าฉันไม่ได้รับส่วนที่เหลือที่เงียบสงบ ... ดวงตาของเขากวาดไปรอบ ๆ อพาร์ตเมนต์ของเธอ 'ผมคิดว่าสถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ที่เงียบสงบ.' 'ไม่! Gu จิงกล่าวว่า เธอกัดริมฝีปากของเธอ 'คุณสามารถหาที่อื่นจะมีชีวิตอยู่ ที่นี่คือบ้านของฉัน. Zhen หรั่งเปิดมือ Gu จิงและเขาดึงโทรศัพท์ของเขา 'ดูเหมือนว่าฉันยังคงต้องบอกป้า gu ที่คุณทำลายบ้านของฉันตั้งแต่ฉันไม่ได้มีสถานที่สงบจะอยู่.' Gu Jing เย้ยหยัน 'ถ้าคุณต้องการที่จะบอกแม่ของฉันแล้วบอกแม่ของฉัน!' Gu จิงไม่ดูแลถ้า Zhen หรั่งนำโชคร้ายมาขู่ว่าจะบอกพ่อแม่ของเธอหรือถ้าเขาขู่ว่าจะฆ่าเธอเพราะไม่อยากซวยจะอยู่ร่วมกันกับเธอ ในบ้านของเธอ. 'โอ้ฉันลืม ฉันยังต้องบอกป้า gu ที่คุณสัญญาว่าจะแต่งงานกับฉัน 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. Gu Jing ตรึง Zhen หรั่งลงบนพื้น ขาของเธอคร่อมร่างของเขาเธอนั่งอยู่บนท้องของเขาและเธอจับแขนของเขา 'อย่าเรียก.' 'แล้วที่ฉันจะอยู่? Zhen Lang ถาม. 'คุณจะอยู่ที่นี่! Gu จิงกล่าวว่า. Zhen แลงถอนหายใจ 'ฉันเป็นคนที่น่าสงสารที่มีบ้านถูกทำลาย ถ้าผมอยู่ที่นี่ผมจะได้รับการปฏิบัติเหมือนพ่อบ้านมันจะดีกว่าถ้าฉันอยู่คนเดียว '. ในภายใน Gu Jing สาปแช่ง Zhen หรั่ง -' สิ่งที่คุณต้องการ? คุณเป็นคนที่มาที่นี่และยืนยันที่จะอยู่ที่นี่ ฉันไม่ได้เป็นผู้หนึ่งที่อยากให้คุณอยู่ที่นี่แล้ว! ' ' ฉันยังคงต้องบอกป้า Gu เกี่ยวกับเรา นอกจากนี้ฉันไม่เคยโกหกหรือซ่อนอะไรจากพ่อแม่ของเราก่อน 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. ' ฉันจะเป็นแม่บ้านของคุณ! Gu จิงกล่าวว่า เธอยิ้มหวาน 'เราผู้ใหญ่และเราย้ายออกจากบ้านของพ่อแม่ของเราอยู่แล้ว เราไม่จำเป็นต้องบอกพ่อแม่ของเราทุกอย่าง. ' ' คุณจะทำความสะอาดบ้านได้หรือไม่ ' Zhen Lang ถาม. Gu จิงพยักหน้าเธอ. 'คุณจะซักเสื้อผ้าของเราหรือไม่' Zhen Lang ถาม. Gu จิงพยักหน้าเธอ. 'ทุกวันคุณจะไปช้อปปิ้งร้านขายของชำกับผมได้ไหม' Zhen Lang ถาม. Gu Jing ขมวดคิ้วและเธอพยักหน้าเธอ. 'ทุกเช้าคุณจะทำถ้วยกาแฟสำหรับฉันก่อนที่ฉันจะลุกออกจากเตียง? Zhen Lang ถาม. ใบหน้า Gu จิง paled และเธอพยักหน้าเธอ. 'คุณจะนอนบนโซฟาและแจ้งให้เรานอนหลับอยู่บนเตียง? Zhen Lang ถาม. Gu จิงยืน "ทำไมฉันจะต้องไปนอนบนโซฟา? ' Gu จิงไม่ได้ต้องการที่จะให้ขึ้นยักษ์ที่สวยงามของเธอและเตียงที่สะดวกสบาย. ' ฉันหมอฉันต้องมีส่วนที่เหลือที่เงียบสงบ ถ้าคุณปฏิเสธเงื่อนไขของฉันแล้วฉันจะบอกป้า Gu เกี่ยวกับเรา 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. Gu Jing รู้สึกหดหู่และอกหักเหนือเตียงในฝันของเธอ เธอไม่เต็มใจของเธอพยักหน้า. ' แต่ ... ฉันรู้สึกที่ซ่อนตัวอยู่เช่นความลับที่สำคัญจากพ่อแม่ของเราเป็น sinful- เกินไป' Zhen หรั่งกล่าวว่า. 'คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด มันตัดสิน! Gu จิงกล่าวว่า เธอคว้าโทรศัพท์ Zhen หลังสวน 'คุณจะได้นอนหลับอยู่บนเตียงของฉันฉันจะนอนบนโซฟาที่ผมจะทำความสะอาดบ้านผมจะล้างจานและเสื้อผ้าของเรา ฉันจะทำให้คุณกาแฟในตอนเช้าและฉันจะไปช้อปปิ้งร้านขายของชำกับคุณในตอนเย็น. ' ' ตกลง 'Zhen หรั่งกล่าวว่า เขาลูบตาของเขาและเขาแกล้งหาวเพื่อซ่อนรอยยิ้มของเขา 'ฉันจะใช้เวลางีบสั้น ต่อมาเราจะไปซื้ออาหารเย็นร่วมกัน.























































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
มุมของโซฟา เธอปกปิดหน้าอกของเธอเปียกเสื้อของจินหลาง .จินหลางโบกมือกูจิงรองเท้าแตะในอากาศ " " มานี่กูจิงส่ายหน้า เธอไม่ได้ย้ายจินหลางนั่งบนพื้น เขาคว้าขาของกูจิง เขาดึงเธอลงมาจากโซฟา บนตักของเขา เธอพยายามดิ้นออกจากตักของเขา แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอ และเสื้อที่เธอใส่ให้สูงขึ้นเหนือต้นขาของเธอจินหลางใส่มือของเขาบนกูจิง ด้านล่าง " ถ้าคุณให้กระโดดไปรอบ ๆ ผมจะกดปุ่มด้านล่างของคุณ’กูจิงนั่งอยู่บนตักจินหลาง . เขาปล่อยก้นของเธอและเขาใส่รองเท้าแตะบนเท้าของเธอ เขาเอาผ้าขนหนูปิดหัวกูจิงเขาแห้งผมของเธอคุณรู้สึกดีขึ้นไหม ? " จินหลางถาม" อืม ฉันจะไม่ป่วยอีก . . . . . . . ข้าไม่ทำลายบ้านของคุณ กูจิ่งกล่าวว่า" แล้วคุณไม่วิ่งหนีไป คุณทุจริต และร้อน กำลังเป็นไข้ คุณไม่พูดกับฉันสักคำ และหายตัวไป ฉันวิ่งรอบมองหาคุณ และผมไม่ได้นอนมาสองวันแล้ว แล้วเธอจะตอบแทนฉัน ? " จินหลางกล่าวกูจิงรู้สึกผิดเธอทำให้จินหลางเป็นห่วงเธอแค่สองวัน แต่เธอไม่อยากจะยอมรับว่าเธอหนีไปเพราะไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขา เธอโทษฉันไม่ได้นะ โทรศัพท์ฉันพังเสียหายจากน้ำ”" แล้วคุณคิดว่าผมซื้อภาพถ่ายของคุณให้กับ บริษัท วัง ? นั่นคือเหตุผลที่คุณทำลายบ้านของฉัน แล้วเธอจะตอบแทนฉัน ? " จินหลางถามกระแทกเสียงกูจิงยังจินหลางพบว่าเกิดอะไรขึ้นผมตามหาคุณซะทั่ว เมื่อฉันกลับบ้าน ฉันเจอคุณกดเป็นรูปฉันเสียโฉมประตูห้องนอนของฉัน " จินหลางกล่าวมันเป็นความผิดของคุณเป็นซวย " กูจิงกล่าวว่าจินหลางหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงของเขา เขาเพิ่งโทรเบอร์ป้ากู . " ผมจะบอกป้ากูว่าคุณทำลายบ้านของฉัน" ไม่ . . . กูจิงกล่าวว่า เธอคว้าโทรศัพท์ของจินหลาง เธอยิ้มหวาน ฉันจะจ่ายสำหรับการตกแต่งบ้านของคุณ .จินหลางจับมือกูจิงคาง " ในขณะที่บ้านผมตกแต่ง ฉันจะพักที่ไหน ? มันต้องใช้เวลาอย่างน้อย 2 เดือน ตกแต่งบ้าน มันเสียงดังเกินไป ถ้าฉันอยู่ในช่วงสองเดือนถัดไป ผมมีนัดผ่าตัดเพื่อดำเนินการ ถ้าฉันไม่ได้พักสงบ . . . " สายตาของเขากวาดไปรอบๆห้อง . " ฉันคิดว่าสถานที่นี้เป็นสถานที่ที่เงียบสงบ ." ไม่ ! " กูจิงกล่าวว่า เธอกัดริมฝีปาก " คุณสามารถหาที่อื่นอยู่ ที่นี่คือบ้านของฉัน .จินหลางเปิดกูจิงมือเขาดึงโทรศัพท์ของเขา ดูเหมือนว่าฉันยังต้องบอกป้ากูทำลายบ้านของฉันตั้งแต่ฉันไม่ได้มีสถานที่เงียบสงบที่จะอยู่ . . .กูจิงไม่เชื่อ . " ถ้าคุณต้องการที่จะบอกแม่ แล้วบอกแม่ของฉัน "กูจิงไม่ได้ดูแลถ้าเจินลางซวยขู่จะบอกพ่อแม่ หรือถ้าเขาขู่จะฆ่าเธอเพราะไม่อยากซวยต้องมาอยู่ร่วมกับเธอในบ้านของเธอ" โอ้ ฉันลืมไป ฉันยังต้องบอกป้ากู เธอสัญญาว่าจะแต่งงานกับผม " จินหลางกล่าวกูจิงจินหลางตรึงลงบนพื้น ขาเธอขึ้นคร่อมร่างของเขา เธอนั่งบนท้องของเขาและเธอดึงแขนของเขา " " ไม่ต้องโทร" แล้วฉันจะพักที่ไหน ? " จินหลางถามคุณจะอยู่ที่นี่ " กูจิงกล่าวว่าจินหลางก็ถอนหายใจ ฉันเป็นคนที่น่าสงสารที่มีบ้านถูกทำลาย ถ้าผมอยู่ที่นี่ ผมจะทำตัวเหมือนคนรับใช้ มันจะดีกว่าถ้าผมอยู่คนเดียว .ในภายในกูจิงด่าจินหลาง–อะไรที่คุณต้องการ ? คุณเป็นคนที่มาที่นี่ และยืนยันที่จะอยู่ที่นี่ ผมไม่ได้ต้องการให้คุณอยู่ที่นี่ "" ฉันยังต้องบอกป้ากูเกี่ยวกับเรา อีกอย่างผมไม่เคยโกหกหรือปิดบังอะไรจากพ่อแม่มาก่อน " จินหลางกล่าว" ผมจะเป็นเพื่อนของคุณ " กูจิงกล่าวว่า เธอยิ้มหวาน " เราเป็นผู้ใหญ่ เราย้ายออกจากบ้านพ่อแม่ของเราแล้ว เราไม่ต้องไปบอกพ่อแม่ของเราทุกอย่าง . . ." คุณจะทำความสะอาดบ้าน " จินหลางถามกูจิงพยักหน้าหัวของเธอ" คุณจะซักเสื้อผ้าของเรา " จินหลางถามกูจิงพยักหน้าหัวของเธอ" ทุกๆวันคุณจะไปซื้อของกับผม " จินหลางถามกูจิงขมวดคิ้ว เธอพยักหน้า หัว" ทุกๆเช้าเธอจะทำกาแฟให้ผมถ้วยหนึ่ง ก่อนที่จะลุกออกจากเตียง " จินหลางถามหน้ากูจิง เธอพยักหน้ากับหัวของเธอ" คุณจะนอนบนโซฟา และให้ผมนอนบนเตียง " จินหลางถามกูจิงยืนอยู่ " ทำไมผมต้องนอนบนโซฟา "กูจิง ไม่อยากให้ยักษ์ที่สวยงามของเธอ และเตียงที่สะดวกสบายฉันเป็นหมอ ฉันต้องการพักผ่อน เงียบสงบ ถ้าคุณปฏิเสธเงื่อนไขของฉันแล้วฉันจะบอกป้ากูเกี่ยวกับเรา " จินหลางกล่าวกูจิงรู้สึกหดหู่และเจ็บปวดมากกว่าเตียงในฝันของเธอ เธอพยักหน้ารับอย่างไม่เต็มใจ หัว" แต่ . . . . . . . ผมรู้สึกปิดบังเรื่องสำคัญขนาดนี้กับพ่อแม่ของเราเป็นบาปมากเกินไป - จินหลางกล่าวคุณไม่ต้องรู้สึกผิด ตกลง ! " กูจิงกล่าวว่า เธอคว้าโทรศัพท์ของจินหลาง . คุณจะนอนบนเตียงฉัน ฉันจะนอนที่โซฟา ผมจะทำความสะอาดบ้าน ผมจะล้างจาน และเสื้อผ้าของเรา ผมจะ
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: