Art psychotherapy sessions were car

Art psychotherapy sessions were carried out in a broad room
where one side consists of a table and art materials and the other
side of armchairs. Sessions last 60 min and typically divided into
three parts. During the first part lasting 5–10 min, there was an
introduction to the session and warm up, in the second part sensational and perceptional deepening and spontaneous creative
artwork took place and the last 15 min was devoted to looking at the
artwork from outside, sharing about the artwork and clarification,
confrontation and interpretation when necessary. How the sessions
will be carried out was set by the therapist in a semi-structured
way, but the artwork was created first by the patient with the use of
improvisation and then through the interaction with the therapist.
How the sessions proceed was initially planned by the therapist in
a semi-structured fashion, however they developed in an original
and improvisational way first by the initiative of the patient and
then in interaction with the therapist. The kind of artwork that will
be created in the session was set forth by what the patient brings to
the session that day (subjects effecting the patient, feelings, dreams,
transferential processes, the way s/he perceives himself and others,
fears, longings, conflicts and resistances, etc.) by working in depth
with the therapist.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รอบเวลาจิตแพทย์ศิลปะได้ดำเนินการในห้องพักกว้างซึ่งด้านหนึ่งประกอบด้วยการผลิตตารางและศิลปะและอื่น ๆด้านของต่างหาก เซสชันล่าสุด 60 นาที และโดยทั่วไปแบ่งออกเป็นสามส่วน ในส่วน first ยาวนาน 5 – 10 นาที มีการแนะนำงานและอุ่นขึ้น ในสองส่วนที่เร้าใจ และ perceptional ลึกและสร้างสรรค์อยู่ทำงานศิลปะ และ 15 นาทีสุดท้ายได้ทุ่มเทเพื่อจะงานศิลปะจากนอก ใช้เกี่ยวกับงานศิลปะและ clarificationการเผชิญหน้าและการตีความเมื่อจำเป็น วิธีการเซสชันจะดำเนินการออกถูกตั้งค่า โดยผู้บำบัดในกึ่งโครงสร้างวิธี แต่งานศิลปะที่สร้าง first โดยผู้ป่วยมีการใช้ก่อแล้ว ผ่านการโต้ตอบกับผู้บำบัดวิธีดำเนินการรอบเวลาได้วางแผนเริ่ม โดยนักบำบัดในแฟชั่นกึ่งโครงสร้าง แต่ พวกเขาพัฒนาในต้นฉบับและวิธี improvisational first โดยความคิดริเริ่มของผู้ป่วย และแล้วในการโต้ตอบกับผู้บำบัด ประเภทของงานศิลปะที่จะสร้างขึ้นในเวลาที่กำหนดไว้ โดยผู้ป่วยที่นำไปรอบวัน (มีผลต่อผู้ป่วย ความรู้สึก ความ ฝัน เรื่องกระบวนการ transferential แบบหล่อละเว้นตัวเองและคนอื่น ๆความกลัว longings, conflicts และความต้านทาน ฯลฯ) โดยการทำงานในเชิงลึกกับการบำบัดโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปะการประชุมจิตบำบัดได้ดำเนินการในห้องกว้าง
ที่ด้านใดด้านหนึ่งประกอบด้วยโต๊ะและวัสดุศิลปะและอื่น ๆ ที่
ด้านข้างของเก้าอี้ การประชุมที่ผ่านมา 60 นาทีและมักจะแบ่งออกเป็น
สามส่วน ในช่วงแรกไฟเป็นเวลานาน 5-10 นาที, มีการ
แนะนำให้รู้จักกับเซสชั่นและอบอุ่นขึ้นในส่วนที่สองลึกความรู้สึกและ perceptional และความคิดสร้างสรรค์ที่เกิดขึ้นเอง
งานศิลปะที่เกิดขึ้นและที่ผ่านมา 15 นาทีได้อุทิศให้กับการมองหาที่
งานศิลปะจากภายนอก ร่วมกันเกี่ยวกับงานศิลปะและไอออนบวก Fi Clari,
การเผชิญหน้าและการตีความเมื่อมีความจำเป็น วิธีการประชุม
จะมีการดำเนินการที่ถูกกำหนดโดยนักบำบัดในกึ่งโครงสร้าง
วิธีการ แต่งานศิลปะที่ถูกสร้างขึ้น Fi ครั้งแรกโดยผู้ป่วยที่มีการใช้
การปรับตัวและจากนั้นผ่านการมีปฏิสัมพันธ์กับนักบำบัดโรค.
วิธีการประชุมดำเนินการต่อไปคือการวางแผนในขั้นแรกโดย บำบัดโรคใน
แฟชั่นกึ่งโครงสร้างอย่างไรก็ตามพวกเขาพัฒนาในต้นฉบับ
วิธีและยิ่ง Fi ครั้งแรกโดยการริเริ่มของผู้ป่วยและ
จากนั้นในการมีปฏิสัมพันธ์กับนักบำบัดโรค ชนิดของงานศิลปะที่จะ
ถูกสร้างขึ้นในเซสชั่นที่ถูกกำหนดโดยสิ่งที่ผู้ป่วยนำมาสู่
เซสชั่นในวันนั้น (วิชาที่มีผลกระทบต่อผู้ป่วยความรู้สึกความฝัน
กระบวนการ transferential วิธี S / เขารับรู้ว่าตัวเองและคนอื่น ๆ
กลัวความใฝ่ฝัน , ความขัดแย้งและความต้านทาน ฯลฯ ) โดยการทำงานในเชิงลึก
กับนักบำบัดโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลปะบำบัดเซสชันถูกหามออกไปใน
ห้องกว้างที่ด้านหนึ่งมีโต๊ะและอุปกรณ์ศิลปะและด้านอื่น ๆของเก้าอี้
. ครั้งล่าสุด 60 นาที และโดยทั่วไปจะแบ่งออกเป็น
3 ส่วน ในส่วนหนึ่งจึงตัดสินใจเดินทางไปถึง 5 – 10 นาทีมี
แนะนำเซสชันและอบอุ่นขึ้น ในส่วนที่สอง และ perceptional เร้าใจลึกและธรรมชาติสร้างสรรค์
งานศิลปะที่เอาสถานที่และสุดท้าย 15 นาทีคือทุ่มเทเพื่อดู
งานศิลปะจากข้างนอก แชร์เรื่องงานศิลปะและ คลารีจึงบวก
, การเผชิญหน้าและการตีความเมื่อจำเป็น วิธีการบำบัด
จะทำ ถูกสร้างโดยนักบำบัดในแบบกึ่งโครงสร้าง
วิธี แต่งานศิลปะที่ถูกสร้างขึ้นจึงตัดสินใจเดินทาง โดยผู้ป่วยที่มีการใช้
ปฏิภาณโวหารและจากนั้นผ่านการปฏิสัมพันธ์กับนักบำบัด .
แล้วรอบต่อไปก็เริ่มวางแผนโดยนักบำบัดใน
แฟชั่นกึ่งโครงสร้าง แต่พวกเขาพัฒนาและวิธีเดิม
improvisational จึงตัดสินใจเดินทางโดยความคิดริเริ่มของผู้ป่วย
แล้วในการปฏิสัมพันธ์กับนักบำบัด ประเภทของงานศิลปะที่จะ
ถูกสร้างขึ้นในช่วงที่ถูกกำหนดไว้โดยสิ่งที่ผู้ป่วยนำ

ช่วงวันนั้น ( วิชาที่มีผลต่อผู้ป่วย ความรู้สึกความฝัน
transferential กระบวนการ วิธีที่ s / เขาจะคิดกับตัวเองและคนอื่น ๆ ,
ความกลัว ความปราถนา คอนflไอซีที และความต้านทาน ฯลฯ ) โดยการทำงานในความลึก
กับนักบำบัด .