The images were segmented at two sc

The images were segmented at two scales, a fine scale multiresolution
segmentation with scale parameter 100, and a coarser
scale spectral difference segmentation with a maximum spectral
difference of 1500. A spectral difference segmentation allows for
combining adjacent image objects with similar spectral properties
into larger objects while maintaining small spectrally distinct
objects. In this manner, small patches of vegetation can be
maintained within larger bare soil areas and vice versa, while simultaneously
reducing the number of objects. All bands were weighted
equally for the segmentation; color/shape was set to 0.9/0.1, and
smoothness/compactness was set to 0.5/0.5.
The segmentation parameters were determined based on expert
judgment and visual interpretation. While more objective segmentation
approaches have been developed recently (Esch et al., 2008;
Dragut et al., 2010), we wanted to ensure that our segmentation
approach (multiresolution and spectral difference segmentation)
matched the one used over the same plots with 4-cm resolution
digital imagery (Laliberte et al., 2010a). In addition, evaluating
different segmentation approaches was not an objective in this
study.
All classifications were done at the coarser segmentation scale.
A rule-based approach was used to classify the images into shadow,
bare ground, and vegetation. In the tarbush, playa, and grassland
plots, a sparse vegetation class was added, consisting of widely
spaced tufts of sparse vegetation and litter, which were not of
interest in this study. A process tree, a collection of rules for segmentation
and classification, was developed on the first image and
applied to the remaining images for consistency in the analysis. The
threshold parameters for the rule-based classification of shadow,
bare ground, and vegetation were changed for each plot according
to differences in vegetation. A detailed assessment of threshold values
in a related study using 4-cm digital mapping camera (DMC)
imagery over the same plots resulted in broad guidelines for these
threshold values, and demonstrated that small changes in values
did not affect the transferability of the rule to other plots (Laliberte
et al., 2010a).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการแบ่งส่วนภาพที่สองเครื่องชั่ง multiresolution ในระดับดีการแบ่งเซกเมนต์ ด้วยพารามิเตอร์ขนาด 100 และแบบหยาบขนาดแบ่งสเปกตรัมความแตกต่างที่สุดสเปกตรัมความแตกต่างของ 1500 การแบ่งเซกเมนต์สเปกตรัมต่างกันช่วยให้รวมภาพติดวัตถุ มีคุณสมบัติคล้ายสเปกตรัมเป็นวัตถุขนาดใหญ่ในขณะที่รักษาเล็กกระจกชนิดแตกต่างกันวัตถุ ในลักษณะนี้ แพทช์เล็ก ๆ ของพืชสามารถรักษาภาย ในพื้นที่ดินเปลือยขนาดใหญ่ และในทางกลับ กัน ในขณะเวลาเดียวกันลดจำนวนของวัตถุ สายทั้งหมดถูกถ่วงน้ำหนักเท่า ๆ กันสำหรับการแบ่งกลุ่ม ตั้งค่าเป็น 0.9/0.1 สี/รูปทรง และเรียบ/กะทัดรัดถูกตั้งค่าเป็น 0.5/0.5กำหนดพารามิเตอร์การแบ่งกลุ่มตามผู้เชี่ยวชาญวิเคราะห์และตีความภาพ ขณะแบ่งวัตถุประสงค์มากขึ้นวิธีที่ได้รับการพัฒนาเมื่อเร็ว ๆ นี้ (รักอย่าง et al. 2008Dragut et al. 2010), เราต้องการให้แน่ใจว่าแบ่งกลุ่มของเราวิธีการ (แบ่งกลุ่ม multiresolution และสเปกตรัมความแตกต่าง)ตรงกับที่ใช้ผ่านที่ดินแปลงเดียวกันมีความละเอียด 4 ซม.ภาพดิจิตอล (Laliberte et al. 2010a) นอกจากนี้ มีการประเมินวิธีการแบ่งที่แตกต่างกันไม่ใช่วัตถุประสงค์ในการนี้การศึกษาทุกประเภทได้ทำการแบ่งเซกเมนต์ส่วนหยาบใช้วิธีการตามกฎการจัดประเภทภาพเป็นเงาพื้นดินเปลือย และพืช ใน tarbush ยา และทุ่งหญ้าแปลง คลาห่างพืชเพิ่ม ประกอบด้วยอย่างกว้างขวางเล็กน้อยเว้นระยะห่างพืชและครอก ซึ่งไม่สนใจในการศึกษานี้ แผนภูมิกระบวนการ ชุดของกฎสำหรับการแบ่งเซ็กเมนต์การจัดประเภท ได้รับการพัฒนาในรูปแรก และใช้กับรูปที่เหลือสำหรับความสอดคล้องในการวิเคราะห์ การเกณฑ์พารามิเตอร์สำหรับการจัดประเภทตามกฎของเงาพื้นดินเปลือย และพืชเปลี่ยนไปสำหรับแต่ละจุดตามเพื่อความแตกต่างในพืช มีการประเมินค่าขีดจำกัดในการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการใช้กล้องการทำแผนที่ดิจิตอล 4 ซม. (DMC)ภาพผ่านที่ดินแปลงเดียวกันส่งผลให้แนวทางสิ่งเหล่านี้ค่าของเขตแดน และแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ในค่าไม่มีผลต่อคุณสมบัติการถ่ายโอนของกฎการแปลงอื่น (Laliberteet al. 2010a)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพที่ได้รับการแบ่งกลุ่มที่สองเครื่องชั่งน้ำหนักขนาด multiresolution ปรับ
การแบ่งส่วนที่มีขนาด 100 พารามิเตอร์และหยาบ
ขนาดการแบ่งส่วนความแตกต่างกับสเปกตรัมสเปกตรัมสูงสุด
แตกต่างของ 1500 การแบ่งส่วนความแตกต่างสเปกตรัมช่วยให้การ
รวมวัตถุภาพที่อยู่ติดกันมีคุณสมบัติที่คล้ายกันสเปกตรัม
เป็นวัตถุที่มีขนาดใหญ่ ขณะที่การรักษาที่แตกต่างกันเล็ก ๆ ผี
วัตถุ ในลักษณะนี้แพทช์เล็ก ๆ ของพืชสามารถ
เก็บรักษาไว้ภายในพื้นที่ดินขนาดใหญ่เปลือยและในทางกลับกันในขณะเดียวกัน
การลดจำนวนของวัตถุ วงดนตรีทั้งหมดถูกถ่วงน้ำหนัก
เท่า ๆ กันสำหรับการแบ่งส่วน; สี / รูปทรงที่ถูกกำหนดให้ 0.9 / 0.1 และ
เรียบเนียน / ปึกแผ่นถูกกำหนดให้ 0.5 / 0.5.
พารามิเตอร์การแบ่งส่วนได้รับการพิจารณาขึ้นอยู่กับผู้เชี่ยวชาญ
การตัดสินและการตีความภาพ ขณะที่อีกการแบ่งส่วนวัตถุประสงค์
วิธีการได้รับการพัฒนาเมื่อเร็ว ๆ นี้ (Esch et al, 2008;.
. Dragut et al, 2010) เราต้องการที่จะให้แน่ใจว่าการแบ่งส่วนของเรา
วิธีการ (multiresolution และการแบ่งส่วนความแตกต่างสเปกตรัม)
จับคู่หนึ่งที่ใช้มากกว่าแปลงเดียวกันมี 4 ความละเอียด -cm
ภาพแบบดิจิตอล (Laliberte et al., 2010A) นอกจากนี้การประเมิน
วิธีการแบ่งส่วนที่แตกต่างกันก็ไม่ได้เป็นวัตถุประสงค์ในการ
ศึกษา.
การจำแนกประเภทได้ทำในระดับหยาบแบ่งส่วน.
วิธีการตามกฎถูกนำมาใช้ในการจำแนกภาพเป็นเงา
พื้นเปลือยและพืชผัก ใน tarbush, หาดและทุ่งหญ้า
แปลงชั้นพืชเบาบางถูกเพิ่มเข้ามาประกอบกันอย่างแพร่หลาย
กระจุกระยะห่างของพืชเบาบางและครอกซึ่งไม่ใช่
ความสนใจในการศึกษาครั้งนี้ ต้นไม้กระบวนการคอลเลกชันของกฎสำหรับการแบ่งส่วน
และการจำแนกได้รับการพัฒนาในภาพแรกและ
นำไปใช้กับภาพที่เหลือเพื่อความมั่นคงในการวิเคราะห์
พารามิเตอร์เกณฑ์สำหรับการจัดหมวดหมู่ตามกฎของเงา
พื้นเปลือยและพืชผักที่มีการเปลี่ยนแปลงสำหรับแต่ละแปลงตาม
ความแตกต่างในพืชผัก รายละเอียดการประเมินค่าเกณฑ์
ในการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการใช้กล้องแผนที่ดิจิตอล (DMC) 4 ซม.
ภาพมากกว่าแปลงเดียวกันส่งผลให้แนวทางกว้างสำหรับเหล่านี้
ค่าเกณฑ์และแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ในค่า
ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการถ่ายโอนการปกครองไปยัง แปลงอื่น ๆ (Laliberte
et al., 2010A)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพส่วนที่ 2 ระดับ ปรับระดับการวิเคราะห์การแบ่งส่วนด้วยพารามิเตอร์แสดงสเกล 100 และหยาบขนาดความแตกต่างการแบ่งส่วนที่มีสูงสุดสเปกตรัมสเปกตรัมความแตกต่างของ 1500 การแบ่งส่วนพื้นที่ช่วยให้ความแตกต่างการรวมวัตถุ ภาพที่อยู่ติดกันกับคุณสมบัติเงาคล้ายเป็นวัตถุขนาดใหญ่ในขณะที่รักษาขนาดเล็กมากกว่แตกต่างวัตถุ ในลักษณะนี้ แพทช์เล็ก ๆของพืช สามารถรักษาภายในพื้นที่ดินขนาดใหญ่เปลือยและในทางกลับกัน ในขณะเดียวกันการลดจำนวนของวัตถุ ทุกวงได้ถัวอย่างเท่าเทียมกันสำหรับการแบ่งส่วน ; สี / รูปทรงถูกตั้งค่า 0.9 / 0.1 และเรียบ / กล่าวถูกตั้ง 0.5 / 0.5การแบ่งส่วนได้ทำการพิจารณาจากผู้เชี่ยวชาญตัดสินภาพและการตีความ ในขณะที่การเพิ่มวัตถุประสงค์วิธีการได้รับการพัฒนาเมื่อเร็ว ๆ นี้ ( เอช et al . , 2008 ;dragut et al . , 2010 ) ที่เราต้องการเพื่อให้แน่ใจว่าโปรแกรมของเราแนวทางการวิเคราะห์ความแตกต่างและการแบ่งส่วน )คู่หนึ่งที่ใช้มากกว่าผืนเดียวกันกับ 4-cm ละเอียดดิจิตอลภาพ ( โครงการ et al . , 2010a ) นอกจากนี้ ประเมินแนวทางการแบ่งส่วนต่าง ๆ ไม่ได้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาหมวดหมู่ทั้งหมดทำที่หยาบ ) ขนาดกฎการใช้แยกภาพเป็นเงาพื้นเปลือย และพืช ใน tarbush Playa และทุ่งหญ้าแปลง , ชั้นพืชหร็อมแหร็มเพิ่มเติม ประกอบด้วย กันอย่างแพร่หลายเซลล์ของพืชโดยเบาบางและซากพืชซึ่งไม่ใช่ของความสนใจในการศึกษานี้ กระบวนการที่ต้นไม้ , ชุดของกฎสำหรับการแบ่งส่วนและการจำแนก ถูกพัฒนาขึ้นบนภาพแรกใช้กับภาพที่เหลือสำหรับความสอดคล้องในการวิเคราะห์ ที่พารามิเตอร์ เกณฑ์สำหรับกฎประเภทของเงาพื้นเปล่าๆ และพืชถูกเปลี่ยนแปลงแต่ละแปลงตามความแตกต่างในพืช รายละเอียดของเกณฑ์การประเมินค่าในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการใช้ 4-cm แผนที่ ( DMC ) กล้องดิจิตอลภาพไปแปลงเดียวกันแนวทางคร่าว ๆ เหล่านี้ค่าเกณฑ์ และแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆในค่าไม่ได้ส่งผลกระทบต่อกำหนดการของกฎที่จะแปลง ( โครงการอื่น ๆet al . , 2010a )