Richardson's ground squirrels, also

Richardson's ground squirrels, also commonly called gophers, hibernate for 4-9 months of the year, depending on age and sex. Adult Richardson's ground squirrels hibernate for 7-9 months, juvenile females for 6-7 months, and juvenile males for 4-5 months of the year. Each animal hibernates underground in isolation in its own hibernaculum.

Richardson's ground squirrels spend 85-92% of hibernation in the physiological state of torpor. During torpor, body temperature is approximately the same as the temperature of the surrounding soil, and heart rate, respiration, and metabolism slow dramatically, allowing the ground squirrel to conserve energy. Because they cannot respond to danger or defend themselves, torpid animals are extremely vulnerable. To minimize risks of predation, Richardson's ground squirrels inter themselves in the hibernaculum and must dig a new exit to the surface in spring. See Burrow System

Richardson's ground squirrel in state of torpor

When Richardson's ground squirrels are in the physiological state of torpor their body is rolled into a ball with the head tucked between the hind legs and the tail wrapped over the crown.

Torpor bouts last about 4-6 days in July and August, then steadily become longer as soil temperature declines. In early January, Richardson's ground squirrels spend 20-25 consecutive days in torpor, with body temperature dropping as low as 0°C. Torpor bouts are interrupted by brief periods of re-warming to the normal mammalian body temperature of 37°C. These arousals last less than 24 hours and consist of a 2- to 3-hour period of re-warming, followed by 12-15 hours when the animal is warm but mostly inactive. Body temperature then slowly cools back down to ambient soil temperature and the squirrel enters another torpor bout. As a general trend, the colder the soil, the colder the animal and the longer the torpor bout.

hibernation body temperature graph
Body temperature during hibernation based on twice-daily radio-telemetric records. Arrows indicate the day on which the ground squirrel entered the hibernaculum and the day it emerged from the hibernaculum. Body temperature in each torpor bout approximates that of soil temperature at the depth of the hibernaculum (about 50 cm deep).
Source: Michener (1998)

During hibernation, squirrels metabolize fat reserves that were built up during the previous active season. The majority of this fat is used during inter-torpor arousals when the squirrel rapidly warms up and stays warm for several hours while still in the cold soil. Thus, arousals are metabolically expensive. Numerous theories have been proposed for why hibernators such as ground squirrels and marmots arouse numerous times during hibernation.

Adult ground squirrels tend to lose more mass during hibernation than juveniles, and juvenile females lose more mass than juvenile males. This pattern corresponds to duration of hibernation, with adults hibernating longer than juveniles, and juvenile females hibernating longer than juvenile males.

The time of emergence in spring tends to be correlated with periods when surface and air temperatures start to regularly stay above freezing, but soil temperature at the level of the hibernaculum is still near 0°C. Males often terminate torpor a week before they appear above ground, whereas females terminate torpor the day before they appear above ground. Only those males with a food cache in the hibernaculum can afford the energetic expense of staying warm while sequestered in a cold hibernaculum. Regardless of whether they have food stores or not, males come out of hibernation and resume above-ground activity about 2 weeks before females. During the period before females appear, males undergo testicular recrudescence and build up fat reserves in preparation for the mating season.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระรอกดินของริชาร์ดสัน โดยทั่วไปยังเรียกว่า gophers ไฮเบอร์เนต 4-9 เดือนของปี อายุและเพศ กระรอกดินของริชาร์ดสันผู้ใหญ่โหมดไฮเบอร์เนต 7-9 เดือน หญิงเยาวชน 6-7 เดือน และเด็กชาย 4-5 เดือนของปี สัตว์แต่ละเนตใต้ดินแยกในตัวเอง hibernaculumกระรอกดินของริชาร์ดสันใช้ 85-92% ของไฮเบอร์เนตในรัฐ torpor สรีรวิทยา ระหว่าง torpor อุณหภูมิร่างกายจะประมาณเหมือนกับอุณหภูมิของที่ดินโดยรอบ และอัตราการเต้นหัวใจ หายใจ และเผาผลาญช้าลงอย่างมาก ช่วยให้กระรอกดินเพื่ออนุรักษ์พลังงาน เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถตอบสนองต่ออันตราย หรือปกป้องตัวเอง torpid สัตว์จะอ่อนแอมาก เพื่อลดความเสี่ยงของ predation กระรอกดินของริชาร์ดสันอินเตอร์เองใน hibernaculum นี้ และต้องขุดออกใหม่พื้นผิวในฤดูใบไม้ผลิ ดูตัวน้อยหลากหลายระบบกระรอกดินของริชาร์ดสันในรัฐ torporเมื่อกระรอกดินของริชาร์ดสันในรัฐ torpor สรีรวิทยา ของร่างกายได้สะสมเป็นลูกกับศีรษะอยู่ระหว่างขาหลังและหางห่อเหนือมงกุฎTorpor ใหญ่ทางธุรกิจล่าสุดเกี่ยวกับ 4-6 วันในเดือนกรกฎาคมและสิงหาคม แล้วอย่างต่อเนื่องกลายเป็นยาวเป็นดินอุณหภูมิลดอัตราการ ในช่วงเดือนมกราคม กระรอกดินของริชาร์ดสันใช้เวลา 20-25 วันต่อเนื่องกันใน torpor มีร่างกายอุณหภูมิลดลงต่ำสุดที่ 0 องศาเซลเซียส มีการขัดจังหวะ torpor ใหญ่ทางธุรกิจตามรอบระยะเวลาสั้น ๆ ของใหม่ร้อนอุณหภูมิปกติของร่างกาย mammalian ของ 37 องศาเซลเซียส Arousals เหล่านี้สุดท้ายน้อยกว่า 24 ชั่วโมง และประกอบด้วยระยะเวลา 2 ถึง 3-ชั่วโมงร้อนใหม่ ตาม ด้วย 12-15 ชั่วโมงเมื่อสัตว์จะอบอุ่น แต่ส่วนใหญ่ไม่ทำงาน อุณหภูมิร่างกายแล้วช้าน่ากลับไปยังอุณหภูมิแวดล้อมดิน และกระรอกเข้าแข่งขัน torpor อื่น แนวโน้มทั่วไป ดินที่หนาว หนาวในสัตว์ และแข่งขัน torpor อีกต่อไปกราฟอุณหภูมิร่างกายไฮเบอร์เนตอุณหภูมิร่างกายในระหว่างโหมดไฮเบอร์เนตตามระเบียนวิทยุ telemetric ทุก ลูกศรระบุวันซึ่งกระรอกดินป้อน hibernaculum หมายและวันนั้นเกิดจาก hibernaculum อุณหภูมิร่างกายในการแข่งขันแต่ละ torpor approximates ที่อุณหภูมิดินที่ความลึกของ hibernaculum (ประมาณ 50 ซม.ลึก)ที่มา: Michener (1998)ในโหมดไฮเบอร์เนต กระรอก metabolize สำรองไขมันที่ถูกสร้างขึ้นในระหว่างฤดูกาลใช้งานอยู่ ส่วนใหญ่ของไขมันนี้จะใช้ในระหว่าง arousals ระหว่าง torpor เมื่อกระรอก warms ขึ้นอย่างรวดเร็ว และยังคงอบอุ่นเวลาหลายชั่วโมงในขณะที่ยังอยู่ในดินเย็น ดังนั้น arousals จะแพง metabolically ได้รับการเสนอทฤษฎีมากมายสำหรับทำไม hibernators เช่นกระรอกดินและ marmots กระตุ้นหลายครั้งระหว่างการไฮเบอร์เนตกระรอกดินผู้ใหญ่มีแนวโน้มที่จะ สูญเสียมวลเพิ่มเติมระหว่างการไฮเบอร์เนตกว่า juveniles และเยาวชนหญิงสูญเสียมวลเพิ่มมากขึ้นกว่าเด็กชาย รูปแบบนี้สอดคล้องกับระยะเวลาของการไฮเบอร์เนต กับไฮเบอร์เนตนานกว่า juveniles และไฮเบอร์เนตนานกว่าเยาวชนชายหญิงเด็กผู้ใหญ่เวลาเกิดขึ้นในฤดูใบไม้ผลิมีแนวโน้มถูก correlated กับรอบระยะเวลาเมื่ออุณหภูมิที่พื้นผิวและอากาศเริ่มจะประจำอยู่ด้านบนแช่แข็ง แต่อุณหภูมิในดินที่ระดับของ hibernaculum เป็นยังคงใกล้ 0 องศาเซลเซียส ชายมักจะยุติ torpor สัปดาห์ก่อนจะปรากฏเหนือพื้นดิน ในขณะที่หญิงสิ้น torpor วันก่อนปรากฏเหนือพื้นดิน เฉพาะชายกับแคอาหารใน hibernaculum สามารถปรับค่าใช้จ่ายในขณะนั้นถูกแยกใน hibernaculum เย็นรู้สึกอบอุ่น ไม่ว่าจะมีร้านอาหาร หรือไม่ ชายมาจากโหมดไฮเบอร์เนต และดำเนินกิจกรรมอยู่เหนือพื้นดินประมาณ 2 สัปดาห์ก่อนฉัน ช่วงก่อนฉันปรากฏ ชายรับ testicular recrudescence และสร้างค่าไขมันสำรองเตรียมพร้อมสำหรับฤดูติดสัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระรอกดินริชาร์ดยังเรียกกันว่าโกเฟอร์, Hibernate สำหรับ 4-9 เดือนของปีนี้ขึ้นอยู่กับอายุและเพศ กระรอกริชาร์ดผู้ใหญ่พื้นจำศีลสำหรับ 7-9 เดือนเพศหญิงเด็กและเยาวชนสำหรับ 6-7 เดือนและเพศของเด็กและเยาวชนสำหรับ 4-5 เดือนของปี สัตว์แต่ละตัวจำศีลอยู่ใต้ดินในการแยกในหุ้มของตัวเอง. กระรอกดินริชาร์ดใช้จ่าย 85-92% ของการจำศีลในรัฐทางสรีรวิทยาของชา ในระหว่างชาอุณหภูมิของร่างกายจะอยู่ที่ประมาณเดียวกับอุณหภูมิของดินโดยรอบและอัตราการเต้นของหัวใจการหายใจและการเผาผลาญช้าลงอย่างมากช่วยให้กระรอกดินเพื่อการอนุรักษ์พลังงาน เพราะพวกเขาไม่สามารถตอบสนองต่ออันตรายหรือปกป้องตัวเองสัตว์มึนซึมมีความเสี่ยงมาก เพื่อลดความเสี่ยงของการปล้นสะดมพื้นดินของริชาร์ดกระรอกระหว่างตัวเองในหุ้มและต้องขุดออกใหม่ไปยังพื้นผิวในฤดูใบไม้ผลิ ดูระบบบ้านโพรงกระต่ายกระรอกดินริชาร์ดในรัฐชาเมื่อกระรอกดินริชาร์ดอยู่ในรัฐทางสรีรวิทยาของชาร่างกายของพวกเขาจะรีดเป็นลูกที่มีหัวซุกระหว่างขาหลังและหางห่อมากกว่าพระมหากษัตริย์. ศึกชาประมาณ 4 6 วันในเดือนกรกฎาคมและเดือนสิงหาคมแล้วอย่างต่อเนื่องกลายเป็นอีกต่อไปในขณะที่การลดลงของอุณหภูมิดิน ในช่วงต้นเดือนมกราคมกระรอกริชาร์ดพื้นดินใช้ 20-25 วันติดต่อกันในชาอุณหภูมิของร่างกายที่มีลดลงต่ำสุดเป็น 0 ° C ศึกชาถูกขัดจังหวะด้วยช่วงเวลาสั้น ๆ ของใหม่ร้อนกับอุณหภูมิของร่างกายปกติของการเลี้ยงลูกด้วยนม 37 ° C arousals เหล่านี้มีอายุการใช้งานน้อยกว่า 24 ชั่วโมงและประกอบด้วย 2 ระยะเวลา 3 ชั่วโมงของใหม่ร้อนตามด้วยวันที่ 12-15 ชั่วโมงเมื่อสัตว์จะอบอุ่น แต่ไม่ได้ใช้งานส่วนใหญ่ อุณหภูมิของร่างกายแล้วค่อยๆเย็นกลับลงไปที่อุณหภูมิดินโดยรอบและกระรอกจะเข้าสู่การแข่งขันชาอีก ในฐานะที่เป็นแนวโน้มทั่วไปที่หนาวเย็นลงดินที่หนาวเย็นและสัตว์อีกต่อไปการแข่งขันชาได้. กราฟอุณหภูมิของร่างกายจำศีลอุณหภูมิของร่างกายในช่วงจำศีลอยู่บนพื้นฐานของวิทยุ Telemetric วันละสองครั้งบันทึก ลูกศรแสดงวันที่กระรอกดินเข้าหุ้มและวันที่มันโผล่ออกมาจากหุ้ม อุณหภูมิของร่างกายในการแข่งขันแต่ละชาที่ใกล้เคียงกับอุณหภูมิของดินที่ระดับความลึกของหุ้ม (ประมาณ 50 ซม. ลึก). ที่มา: มิเชเนอร์ (1998) ในช่วงจำศีลกระรอกเผาผลาญไขมันสำรองที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงฤดูการใช้งานก่อนหน้านี้ ส่วนใหญ่ของไขมันนี้จะใช้ในช่วง arousals ระหว่างชาเมื่อกระรอกอุ่นขึ้นอย่างรวดเร็วและการเข้าพักที่อบอุ่นเป็นเวลาหลายชั่วโมงในขณะที่ยังคงอยู่ในดินเย็น ดังนั้น arousals มีราคาแพงเมตาบอลิ ทฤษฎีจำนวนมากได้รับการเสนอว่าทำไม hibernators เช่นกระรอกดินและ marmots กระตุ้นหลายครั้งหลายคราในช่วงจำศีล. กระรอกดินผู้ใหญ่มีแนวโน้มที่จะสูญเสียมวลมากขึ้นในช่วงจำศีลกว่าหนุ่มสาวและหญิงเด็กและเยาวชนสูญเสียมวลมากกว่าเพศชายเด็กและเยาวชน รูปแบบนี้จะสอดคล้องกับระยะเวลาของการจำศีลกับผู้ใหญ่จำศีลนานกว่าหนุ่มสาวและหญิงเด็กและเยาวชนจำศีลนานกว่าเพศเด็กและเยาวชน. ช่วงเวลาของการเกิดขึ้นในฤดูใบไม้ผลิมีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์กับช่วงเวลาที่พื้นผิวและอุณหภูมิของอากาศเริ่มที่จะประจำอยู่เหนือการแช่แข็ง แต่ดิน อุณหภูมิที่ระดับหุ้มยังคงอยู่ใกล้ 0 ° C เพศผู้มักจะยุติชาสัปดาห์ก่อนที่จะปรากฏบนพื้นดินในขณะที่เพศหญิงยุติชาวันก่อนที่จะปรากฏบนพื้นดิน เฉพาะเพศผู้ที่มีแคชอาหารในหุ้มสามารถจ่ายค่าใช้จ่ายที่มีพลังของการเข้าพักที่อบอุ่นในขณะที่แยกในหุ้มเย็น โดยไม่คำนึงถึงว่าพวกเขามีร้านอาหารหรือไม่เพศชายออกมาจากการจำศีลและดำเนินกิจกรรมที่เหนือพื้นดินประมาณ 2 สัปดาห์ก่อนที่จะมีเพศหญิง ในช่วงเวลาก่อนที่จะปรากฏหญิงเพศชายได้รับการ recrudescence อัณฑะและสร้างไขมันสำรองในการเตรียมตัวสำหรับฤดูผสมพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระรอกดินริชาร์ดสันก็ยังเรียกว่าขี้ข้า , ไฮเบอร์เนตสำหรับ 4-9 เดือนของปี ขึ้นอยู่กับอายุและเพศ กระรอกดินริชาร์ดสันเป็นผู้ใหญ่ Hibernate สำหรับ 7-9 เดือน , หญิงเยาวชนสำหรับ 6-7 เดือน และชายวัยรุ่น 4-5 เดือนของปี สัตว์แต่ละ hibernates ใต้ดินในการแยกใน hibernaculum ของตัวเอง

กระรอกดินริชาร์ดสันก็ใช้เวลา 85-92 % ของไฮเบอร์เนตในรัฐทางสรีรวิทยาของการกบดาน ในระหว่างการกบดาน อุณหภูมิของร่างกาย คือ ประมาณเดียวกันกับอุณหภูมิของดินโดยรอบ และลดอัตราการหายใจ การเต้นของหัวใจ และการเผาผลาญช้าลงอย่างมากช่วยให้กระรอกดิน เพื่อประหยัดพลังงาน เพราะพวกเขาไม่สามารถตอบสนองต่ออันตราย หรือ ป้องกันตัวสัตว์ที่เชื่องช้า มีช่องโหว่มาก เพื่อลดความเสี่ยงของการปล้นสะดมของกระรอกดินริชาร์ดสัน , อินเตอร์เองใน hibernaculum และต้องขุดทางออกใหม่เพื่อผิวในฤดูใบไม้ผลิ เห็นโพรงกระรอกดินริชาร์ดสันเป็นระบบ

สภาพความเฉื่อยชา

เมื่อ ริชาร์ดสัน เป็นกระรอกดินเป็นสภาพทางสรีรวิทยาของร่างกายของพวกเขาคือความเฉื่อยชารีดในลูกบอลด้วยหัวซุกอยู่ระหว่างขาหลัง และหางพันกว่ามงกุฎ

ความเฉื่อยชาศึกสุดท้ายประมาณ 4-6 วัน เดือนกรกฎาคม และสิงหาคม แล้วกลายเป็นอีกต่อไปเป็นอย่างต่อเนื่องลดลงอุณหภูมิดิน ในช่วงต้นเดือนมกราคมของกระรอกดินริชาร์ดสันใช้เวลา 20-25 วัน ติดต่อกันในการกบดาน ,กับอุณหภูมิของร่างกายลดลงต่ำกว่า 0 องศา ความเฉื่อยชาอุบาทว์ ถูกขัดจังหวะด้วยระยะเวลาสั้น ๆ ของร่างกายจะเริ่มเลี้ยงอุณหภูมิปกติ 37 องศา เหล่านี้ arousals สุดท้ายน้อยกว่า 24 ชั่วโมงประกอบด้วย 2 - 3 ชั่วโมง ช่วงกำลังร้อน ตามด้วย 12-15 ชั่วโมง เมื่อสัตว์มีความอบอุ่น แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้งานอุณหภูมิของร่างกายค่อยๆเย็นลงกลับสู่ดิน อุณหภูมิแวดล้อมและกระรอกเข้ามาอีกเฮือกๆการแข่งขัน เป็นแนวโน้มทั่วไป เย็นดินเย็นกว่าสัตว์อีกเฮือกๆล่ะ


ตัวไฮเบอร์เนตอุณหภูมิกายกราฟอุณหภูมิระหว่างจำศีลขึ้นอยู่กับสองครั้งทุกวันวิทยุ telemetric ระเบียนลูกศรแสดงเป็นวันที่พื้นดินกระรอกเข้า hibernaculum และวันที่มันโผล่ออกมาจาก hibernaculum . อุณหภูมิของร่างกายในแต่ละเรื่องมีความเฉื่อยชาของอุณหภูมิดินที่ระดับความลึกของ hibernaculum ( ลึกประมาณ ๕๐ เซนติเมตร ) .
ที่มา : มิชเชเนอร์ ( 1998 )

ช่วงไฮเบอร์เนต , กระรอก เผาผลาญไขมันสำรองที่ถูกสร้างขึ้นในฤดูกาลที่ใช้งานก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่ของไขมันนี้จะถูกใช้ในช่วงระหว่างการกบดาน arousals เมื่อกระรอกอย่างรวดเร็วและอุ่นอุ่นอยู่ตลอดเวลาหลายชั่วโมง ขณะที่ยังอยู่ในดินเย็น ดังนั้น arousals เป็น metabolically แพง ทฤษฎีจํานวนมากได้รับการเสนอสำหรับทำไม hibernators เช่นกระรอกดิน และ มาร์มอทกระตุ้นหลายครั้งในระหว่างการจองจำ .

กระรอกผู้ใหญ่พื้นดินมักจะสูญเสียมวลมากขึ้นในระหว่างจำศีลมากกว่าเยาวชน และเยาวชนสูญเสียมวลมากกว่าเพศหญิงและเพศชาย รูปแบบนี้สอดคล้องกับระยะเวลาของไฮเบอร์เนตกับผู้ใหญ่จำศีลมากกว่าเยาวชน และเยาวชนหญิงจำศีลมากกว่า

เด็กผู้ชายเวลาของวิวัฒนาการในฤดูใบไม้ผลิ มีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์กับระยะเวลาเมื่อพื้นผิวและอุณหภูมิอากาศเริ่มเป็นประจำอยู่เหนือจุดเยือกแข็ง แต่อุณหภูมิดินที่ระดับของ hibernaculum ยังอยู่ใกล้ 0 องศา ผู้ชายมักจะยุติการกบดานสัปดาห์ก่อนที่พวกเขาจะปรากฏขึ้นเหนือพื้นดิน ในขณะที่ผู้หญิงยุติการกบดานก่อนวันที่พวกเขาปรากฏขึ้นเหนือพื้นดินมีแต่พวกผู้ชายกับอาหาร แคชใน hibernaculum สามารถค่าใช้จ่ายมีพลังความอบอุ่นในขณะที่ซ่อนเร้นใน hibernaculum เย็น ไม่ว่าพวกเขามีร้านค้าอาหารหรือไม่ ตัวผู้ ออกมาจากการไฮเบอร์เนตและดำเนินการข้างต้นกิจกรรมพื้นดินประมาณ 2 สัปดาห์ก่อนผู้หญิง ในช่วงเวลาก่อนที่ผู้หญิงปรากฏเพศชายผ่านการเป็นไข้อัณฑะและสร้างสำรองไขมันในการเตรียมการสำหรับฤดูผสมพันธ์