Traditional costing assigns manufac

Traditional costing assigns manufacturing overhead based on the volume of a cost driver, such as the amount of direct labor hours needed to produce an item. A cost driver is a factor that causes cost to incur, such as machine hours, direct labor hours and direct material hours. Activity-based costing allocated the costs of manufacturing a product according to the activities needed to produce the item. Managers should understand the advantages and disadvantages of both systems to meet the needs of their business.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดต้นทุนแบบอิงตามระดับเสียงของโปรแกรมควบคุมต้นทุน เช่นจำนวนชั่วโมงแรงงานทางตรงค่าโสหุ้ยการผลิตที่จำเป็นในการผลิตสินค้า ควบคุมต้นทุนเป็นปัจจัยที่ทำให้ต้นทุนในการก่อให้เกิด เช่นชั่วโมงเครื่องจักร ชั่วโมงแรงงานทางตรงชั่วโมงวัสดุโดยตรง ต้นทุนฐานกิจกรรมการปันส่วนต้นทุนในการผลิตผลิตภัณฑ์ตามกิจกรรมที่จำเป็นในการผลิตสินค้า ผู้จัดการควรทำความเข้าใจข้อดีและข้อเสียของทั้งสองระบบเพื่อตอบสนองความต้องการของธุรกิจของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้นทุนการผลิตแบบดั้งเดิมกำหนดค่าใช้จ่ายขึ้นอยู่กับปริมาณของคนขับรถค่าใช้จ่ายดังกล่าวเป็นจำนวนชั่วโมงแรงงานทางตรงที่จำเป็นในการผลิตรายการ โปรแกรมควบคุมค่าใช้จ่ายเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดค่าใช้จ่ายที่จะได้รับเช่นเครื่องชั่วโมงชั่วโมงแรงงานทางตรงและชั่วโมงวัสดุโดยตรง กิจกรรมตามต้นทุนการจัดสรรค่าใช้จ่ายในการผลิตสินค้าตามกิจกรรมที่จำเป็นในการผลิตรายการ ผู้จัดการควรเข้าใจถึงข้อดีและข้อเสียของทั้งสองระบบเพื่อตอบสนองความต้องการของธุรกิจของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กำหนดต้นทุนแบบดั้งเดิมค่าใช้จ่ายในการผลิตขึ้นอยู่กับปริมาณของต้นทุนไดรเวอร์ เช่น จํานวนแรงงานทางตรงชั่วโมงต้องผลิตรายการ ค่าใช้จ่ายที่คนขับเป็นปัจจัยที่ก่อให้เกิดค่าใช้จ่ายที่จะเกิดขึ้น เช่น ชั่วโมงเครื่องจักร แรงงานและวัสดุโดยตรงชั่วโมงชั่วโมงโดยตรง ต้นทุนตามกิจกรรมการจัดสรรต้นทุนการผลิตผลิตภัณฑ์ตามกิจกรรมที่จำเป็นในการผลิตรายการ ผู้บริหารควรเข้าใจถึงข้อดีและข้อเสียของทั้งสองระบบเพื่อตอบสนองความต้องการของธุรกิจของพวกเขา