The production of monoterpenes in b

The production of monoterpenes in both types of calli even exceeded
that found in the YP and VS aroma (Figs. 2 and 3). In particular,
the typical basil monoterpenes, such as limonene (13% DO;
15% RR) reached very high levels in the callus samples, while
1,8-cineole (21% DO; 16% RR) reached values simulating the aroma
of YP plants (Tables 2 and 3). On the other hand, the production of
phenylpropanoids in DO and RR calli was drastically reduced (0.9%
and 2%, respectively) in comparison with the in vivo and in vitro
plants YP and VS (Fig. 3). In particular, very low levels of methyleugenol
(0.4 ± 0.18%, DO; tr, RR) and eugenol (tr, DO; tr, RR) were produced
in the callus of both red-leaf cultivars (Table 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การผลิตของ monoterpenes ในเอเรียเกินทั้งสองชนิดที่พบในหอมกลิ่นวายและ VS (มะเดื่อ. 2 และ 3) โดยเฉพาะอย่างยิ่งmonoterpenes กระเพราทั่วไป เช่น limonene (13% ทำRR 15%) ในขณะที่ถึงระดับที่สูงมากในตัวอย่างแคลลัส1, 8 cineole (21% ทำ RR 16%) ถึงค่าเลียนแบบกลิ่นหอมของวายพืช (ตารางที่ 2 และ 3) บนมืออื่น ๆ การผลิตphenylpropanoids ในเอเรีย DO และ RR ถูกลดลงอย่างมาก (0.9%และ 2% ตามลำดับ) เมื่อเปรียบเทียบกับในสัตว์ทดลอง และในหลอดทดลองพืชวายและ VS (3 รูป) ในระดับต่ำมาก โดยเฉพาะของ methyleugenol(0.4 ± 0.18% ทำ tr, RR) และยูเจนอล (ทำ tr, tr, RR) ผลิตในแคลลัสของทั้งพันธุ์ใบสีแดง (ตาราง 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผลิต monoterpenes ในทั้งสองประเภทของแคลลัสแม้เกิน
ที่พบใน YP และ VS กลิ่นหอม (มะเดื่อ. 2 และ 3) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
monoterpenes โหระพาทั่วไปเช่น limonene (13% ทำ;
15% RR) ถึงระดับที่สูงมากในตัวอย่างแคลลัสในขณะที่
1,8-cineole (21% ทำ; RR 16%) ถึงค่าจำลองกลิ่นหอม
ของ พืช YP (ตารางที่ 2 และ 3) บนมืออื่น ๆ , การผลิตของ
phenylpropanoids ใน RR ทำและแคลลัสได้รับการลดลงอย่างมาก (0.9%
และ 2% ตามลำดับ) ในการเปรียบเทียบกับในร่างกายและในหลอดทดลอง
พืชและ YP VS (รูปที่. 3) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับที่ต่ำมากของ methyleugenol
(0.4 ± 0.18% ทำ; TR, RR) และ eugenol (TR, DO; TR, RR) มีการผลิต
ในแคลลัสของทั้งสองสีแดงใบพันธุ์ (ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การผลิตโมโนเทอร์ปีนในทั้งสองประเภทของแคลลัสที่ได้เกินที่พบใน YP VS กลิ่นหอม ( และลูกมะเดื่อ . 2 และ 3 ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่โมโนเทอร์ปีน กระเพราทั่วไป เช่น ไลโมนีน ( 13 เปอร์เซ็นต์ ทํา15% ( RR ) ถึงระดับที่สูงมากในอาหารตัวอย่าง ในขณะที่1,8-cineole ( 21 % ทำ ; 16 % RR ) ถึงคุณค่าจากกลิ่นหอมของ YP พืช ( ตารางที่ 2 และ 3 ) บนมืออื่น ๆ , การผลิตphenylpropanoids ในทำและ RR ถูกลดลงอย่างมาก ( 0.9 % แคลลัสและ 2 ตามลำดับ ) เมื่อเปรียบเทียบกับชนิดในหลอดทดลองและพืช VS YP ( รูปที่ 3 ) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ต่ำมากระดับของเมธิล ยูจีนอล( 0.4 ± 0.18 % ทำ ; TR , RR ) และยูจินอล ( TR , ทำ ; TR , RR ) ได้ผลิตในแคลลัสทั้งใบสีแดงพันธุ์ ( ตารางที่ 3 )