The inner life for me just comes. B

The inner life for me just comes. But you can’t make it come; you can’t say that I am going to create now between one and two in the afternoon on a given day. The creative process is that you can only create conditions for it to maybe come. And when the ideas come, because they do come—at least that’s what I find—they come best, and freshest, and most exciting in the beginning of the day. So for me that creative part—the vision—starts there. But the vision then, for me, is also coupled with the reality of the making of the objects, and at that point, I have to surrender to the materials, how the materials are working. So that’s why I am constantly in my work going back to sort of square one. I keep my studio, even after thirty years of producing art, I try to keep the activities low tech and doable—easily doable—as much by me as possible.
I’m a little bit more of a chemical, scientific person when it comes to dreams and how they function in our lives. So, since my work is really all about reality—and I think most artists’ work is—reality then has to be about things that are in front of us, as part of the human race. And so using common objects is part of the way that I want to include everyday visual reality that we are all experiencing.
The life of the imagination—the importance of that—is to, in a sense, liberate the entire society with the possibility that their daydreams and their small little visions are, in fact, just as important, in a democratic sense, as any other person’s. The value of the imagination in a world in which science has achieved so much—it almost seems as though the life of the imagination doesn’t make much sense. ‘What good is it? So be done with it and just eliminate it.’ But, somewhere human beings really need it. Why people today create, I think, has a lot to do with the freedoms that we are allowed as members of a democratic society. The ordinary moments for me sometimes feel, I guess, a little bit closer to the truth about what matters. I think the art that depicts the life of the imagination is offering up to everyone the possibility of having internal life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีวิตภายในฉันมาเพียง แต่คุณไม่สามารถทำให้ความฝัน คุณไม่สามารถพูดได้ว่า ฉันจะสร้างตอนนี้หนึ่งและสองในช่วงบ่ายในวันที่กำหนด กระบวนการสร้างสรรค์เป็นที่คุณสามารถสร้างเฉพาะเงื่อนไขมันอาจมา และ เมื่อความคิด เพราะพวกเขามา — น้อยนั่นคือสิ่งที่พบซึ่งพวกเขามา ดี และสดใหม่ และน่าตื่นเต้นที่สุดในการเริ่มต้นของวัน ดังนั้นสำหรับฉันส่วนหนึ่งที่สร้างสรรค์ — วิสัยทัศน์ซึ่งเริ่มมีการ แต่วิสัยทัศน์แล้ว ฉัน เป็นยังควบคู่ไปกับความเป็นจริงของการทำวัตถุ และที่จุด ฉันต้องยอมจำนนต่อวัตถุดิบ วิธีการทำงานวัสดุ ดังนั้น ที่มีเหตุฉันอยู่ตลอดเวลาในการทำงานของฉันกลับไปเรียงลำดับของตารางหนึ่ง ฉันเก็บของฉันสตูดิโอ แม้หลังจากสามสิบปีของการผลิตงานศิลปะ พยายามให้กิจกรรมเทคโนโลยีต่ำ และ doable — doable ง่าย ๆ — มากโดยฉันเป็นไปผมเล็กน้อยเล็กน้อยของสารเคมี วิทยาศาสตร์เมื่อมันมาถึงความฝันและว่าพวกเขาทำงานในชีวิตของเรา นั้น เนื่องจากงานของฉันเป็นจริงทั้งหมดเกี่ยวกับความเป็นจริง — และฉันคิดว่า ศิลปินส่วนใหญ่ทำงานเป็นตัวจริงแล้วยังต้องเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่หน้าเรา เป็นส่วนหนึ่งของมนุษย์ และ เพื่อใช้วัตถุทั่วไปเป็นส่วนหนึ่งของวิธีที่ต้องการมีจริงของภาพชีวิตประจำวันที่เราทั้งหมดพบชีวิตจินตนาการ — ความสำคัญของการที่ — การ ในความรู้สึก การปลดปล่อยสังคมทั้ง มีความเป็นไปได้ว่า daydreams ของพวกเขาและวันนี้เล็กน้อย ในความเป็นจริง เพียงความสำคัญ ในความรู้สึกประชาธิปไตย เป็นใด ๆ ของบุคคลอื่น ค่าของจินตนาการในโลกที่วิทยาศาสตร์ได้ประสบความสำเร็จมากคือเกือบเหมือนว่าชีวิตของจินตนาการที่ไม่เหมาะสมมาก ' เป็นอะไรดี เพื่อให้สามารถทำ กับมัน และเพียงแค่ กำจัด ' แต่ ที่ใดมนุษย์จริง ๆ ก็ ทำไมคนวันนี้สร้าง คิดว่า มีไม่ มีเสรีภาพที่เราจะอนุญาตให้สมาชิกของสังคมประชาธิปไตย ช่วงปกติสำหรับผมบางครั้งรู้สึก ฉันเดา น้อยที่ใกล้ชิดกับความจริงเกี่ยวกับเรื่องใด ผมคิดว่า ศิลปะที่แสดงให้เห็นชีวิตของจินตนาการเป็นห้องทุกคนเป็นไปได้ของการมีชีวิตภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวิตภายในสำหรับฉันเพียงแค่มา แต่คุณไม่สามารถทำให้มันมา คุณไม่สามารถพูดได้ว่าผมกำลังจะสร้างในขณะนี้ระหว่างหนึ่งและสองในช่วงบ่ายในวันที่กำหนด กระบวนการความคิดสร้างสรรค์คือการที่คุณสามารถสร้างเงื่อนไขให้มันอาจจะมา และเมื่อความคิดมาเพราะพวกเขามาอย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ฉันคิดว่าพวกเขามาที่ดีที่สุดและสดใหม่และน่าตื่นเต้นที่สุดในการเริ่มต้นของวัน ดังนั้นสำหรับฉันที่มีความคิดสร้างสรรค์เป็นส่วนหนึ่งของวิสัยทัศน์ที่มีการเริ่มต้น แต่วิสัยทัศน์แล้วสำหรับฉันยังเป็นคู่กับความเป็นจริงของการทำของวัตถุและที่จุดที่ผมต้องยอมจำนนต่อวัสดุที่ว่าวัสดุที่กำลังทำงาน นั่นคือเหตุผลที่ผมอย่างต่อเนื่องในการทำงานของฉันจะกลับไปจัดเรียงของตารางหนึ่ง ฉันให้สตูดิโอของฉันแม้หลังจากสามสิบปีในการผลิตงานศิลปะที่ผมพยายามที่จะให้กิจกรรมเทคโนโลยีต่ำและเป็นไปได้อย่างง่ายดาย-doable เป็นมากโดยผมที่เป็นไปได้.
ฉันนิด ๆ หน่อย ๆ ของสารเคมีคนทางวิทยาศาสตร์เมื่อมันมาถึง กับความฝันและวิธีการที่พวกเขาทำงานในชีวิตของเรา ดังนั้นตั้งแต่การทำงานของฉันเป็นจริงทั้งหมดเกี่ยวกับความเป็นจริงและฉันคิดว่าการทำงานของศิลปินที่มากที่สุดคือความเป็นจริงแล้วจะต้องมีเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในหน้าของเราเป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันของมนุษย์ และเพื่อการใช้วัตถุที่พบเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการที่ฉันต้องการที่จะรวมถึงความเป็นจริงที่มองเห็นได้ในชีวิตประจำวันที่เราทุกคนประสบ.
ชีวิตมีความสำคัญจินตนาการของที่เป็นไปในความรู้สึกปลดปล่อยสังคมทั้งหมดที่มีความเป็นไปได้ว่า ฝันกลางวันและวิสัยทัศน์ของพวกเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของพวกเขาในความเป็นจริงเพียงที่สำคัญในความรู้สึกประชาธิปไตยเป็นบุคคลอื่นใดของ ค่าของจินตนาการในโลกที่วิทยาศาสตร์ได้ประสบความสำเร็จมากมันเกือบจะดูเหมือนกับว่าชีวิตของจินตนาการไม่ได้ทำให้ความรู้สึกมาก 'มันคืออะไรดี? ดังนั้นจะทำกับมันและเพียงแค่กำจัดมัน. แต่บางแห่งมนุษย์ต้องการจริงๆ ทำไมคนในวันนี้สร้างผมคิดว่ามีจำนวนมากจะทำอย่างไรกับเสรีภาพที่เราจะได้รับอนุญาตในฐานะสมาชิกของสังคมประชาธิปไตย ช่วงเวลาที่ธรรมดาสำหรับผมบางครั้งความรู้สึกผมคิดว่านิด ๆ หน่อย ๆ ใกล้ชิดกับความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่สำคัญ ผมคิดว่างานศิลปะที่แสดงให้เห็นชีวิตของจินตนาการที่มีการเสนอขึ้นให้ทุกคนเป็นไปได้ของการมีชีวิตภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิตฉันเพิ่งมาถึง แต่คุณไม่สามารถทำให้มันมา คุณไม่สามารถพูดได้ว่าผมจะสร้างตอนนี้ระหว่างหนึ่งและสองในช่วงบ่ายในวันหนึ่งวัน กระบวนการสร้างสรรค์ อยู่ที่คุณเท่านั้นที่สามารถสร้างเงื่อนไขให้มันอาจจะมา และเมื่อความคิดมา เพราะพวกมันมา อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ฉันพบพวกเขามาที่ดีที่สุดและสดใหม่และที่น่าตื่นเต้นที่สุดในการเริ่มต้นของวันดังนั้นสำหรับฉันว่าสร้างสรรค์ ส่วนวิสัยทัศน์เริ่มมี แต่วิสัยทัศน์แล้ว สำหรับฉัน ยังเป็นคู่กับความเป็นจริงของการสร้างวัตถุ และ ณจุดนั้น ผมต้องแพ้วัสดุ , วัสดุงาน ดังนั้นฉันจึงอยู่ตลอดเวลา เรื่องงานจะกลับไปเป็นสี่เหลี่ยม ผมให้สตูดิโอ แม้หลังจาก 30 ปีของการผลิตงานศิลปะฉันพยายามที่จะให้กิจกรรมต่ำเทคโนโลยีและ doable ง่าย doable มากโดยฉันเป็นไปได้ .
ผมค่อนข้างจะสารเคมีทางวิทยาศาสตร์ บุคคลเมื่อฝันและวิธีการที่พวกเขาทำงานในชีวิตของเรา ดังนั้น เนื่องจากงานของฉันคือทั้งหมดเกี่ยวกับความเป็นจริงและฉันคิดว่างานของศิลปินมากที่สุด คือ ความจริงแล้วต้องเป็นเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเรา เป็นส่วนหนึ่งของมนุษยชาติดังนั้นการใช้วัตถุที่พบเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการที่ฉันต้องการที่จะรวมภาพความเป็นจริงทุกวันว่าเราทุกคนประสบ .
ชีวิตของจินตนาการที่สำคัญนั่นคือ ในความรู้สึก ปลดปล่อยสังคมทั้งหมดมีความเป็นไปได้ว่าฝันกลางวัน และวิสัยทัศน์ของพวกเขาเล็ก ๆน้อย ในความเป็นจริง อย่างที่สำคัญ ในความรู้สึก ประชาธิปไตย เป็นบุคคลอื่น ๆใด ๆ .คุณค่าของจินตนาการในโลกที่วิทยาศาสตร์ได้ประสบความสำเร็จมาก มันเกือบจะเหมือนว่า ชีวิตของจินตนาการที่ไม่สมเหตุสมผลมาก ' มีอะไรดี ดังนั้นจะทำมันและกำจัดมันได้ แต่ บาง คนต้องการมัน ทำไมวันนี้คนสร้างภาพ ผมว่า มีหลายเรื่องที่ต้องจัดการกับเสรีภาพที่เราได้รับอนุญาตให้เป็นสมาชิกของสังคมประชาธิปไตยช่วงเวลาปกติ ฉันก็รู้สึกว่า นิด ๆหน่อย ๆใกล้ความจริงเกี่ยวกับเรื่องอะไร ฉันคิดว่าศิลปะที่แสดงให้เห็นชีวิตของจินตนาการที่เสนอขึ้นเพื่อทุกคนที่เป็นไปได้ของการมีชีวิตภายใน