one should not be misled, then, by

one should not be misled, then, by the somewhat unusual conditions which characterize the original position. The idea here is simply to make vivid to ourselves the restrictions that it seems reasonable to impose on arguments for principles of justice, and therefore on these principles themselves. Thus it seems reasonable and generally acceptable that no one should be advantaged or dis- by natural fortune or social circumstances in the choice of principles. It also seems widely agreed that it should be impossible to tailor principles to the circumstances of one's own case. We should insure further that particular inclina- tions and aspirations, and persons' conceptions of their good do not affect the principles adopted. The aim is to rule out those principles that it would be rational to propose for acceptance, however little the chance of success, only if one knew certain things that are irrelevant from the standpoint of justice. For example, if a man knew that he was wealthy, he might find it rational to advance the principle that various taxes for welfare measures be counted unjust, if he knew that he was poor, he would most likely propose the contrary principle. To represent the desired restrictions one imagines a situation in which everyone is deprived of this sort of information. One excludes the knowledge of those contingencies which sets men at odds and allows them to be guided by their prejudices. In this manner the veil of ignorance is arrived at in a natural way. This concept should cause no difficulty if we keep in mind the constraints on arguments that it is meant to express. At any time we can enter the original position, so to speak, simply by following a certain procedure, namely, by arguing for principles of justice in accordance with these restrictions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งควรไม่หลง แล้ว โดยมีเงื่อนไขที่ค่อนข้างผิดปกติซึ่งลักษณะตำแหน่งเดิม ความคิดเป็นเพียงการ ให้สดใสตัวเองข้อจำกัดที่เหมือนว่าเหมาะสมที่จะกำหนดในอาร์กิวเมนต์สำหรับหลักการของความยุติธรรม และดังนั้นในหลักการเหล่านี้เอง จึงเหมือนว่าเหมาะสม และยอมรับโดยทั่วไปที่ไม่มีใครควรพิจารณาเป็นพิเศษ หรือ dis- โดยธรรมชาติโชคหรือสถานการณ์ทางสังคมในการเลือกหลักการ ยังเหมือนกันตกลงว่า มันควรจะเป็นไปไม่ได้นำหลักการจากสถานการณ์หนึ่งของเคสเอง เราควรทำประกันเพิ่มเติมว่าเฉพาะ inclina ทุกระดับและแรงบันดาลใจ และแนวบุคคลที่ดีของพวกเขาไม่กระทบต่อหลักการใช้ เป้าหมายคือการ ยกเลิกหลักการที่ว่า จะมีเหตุผลในการเสนอการยอมรับ น้อยอย่างไรก็ตามโอกาสของความสำเร็จ ถ้าใครรู้บางสิ่งบางอย่างที่ไม่เกี่ยวข้องจากจุดยืนของความยุติธรรม เช่น ถ้าคนรู้ว่า เขาร่ำรวย เขาอาจพบว่าเหตุผลหลักที่ภาษีสำหรับมาตรการสวัสดิการต่าง ๆ นับธรรม ล่วงหน้าถ้าเขารู้ว่า เขาไม่ดี เขาจะนำเสนอหลักการตรงกันข้ามมากที่สุด ถึงข้อจำกัดที่ต้องการ หนึ่งจินตนาการ-สถานการณ์ที่ทุกคนจะเปลื้องนี้เรียงลำดับของข้อมูล หนึ่งไม่รวมถึงความรู้ของภาระผูกพันดังกล่าวซึ่งกำหนดอัตราต่อรองผู้ชาย และช่วยให้พวกเขาตามอคติของพวกเขา ในลักษณะนี้ ม่านของความไม่รู้จะมาถึงที่ในทางธรรมชาติ แนวคิดนี้ควรทำให้ไม่ยากถ้าเราเก็บไว้ในใจข้อจำกัดของอาร์กิวเมนต์ที่มันมีความหมายในการแสดง ตลอดเวลา เราสามารถป้อนตำแหน่งเดิม เพื่อที่จะพูด เพียงทำตามขั้นตอนบาง คือ โดยใช้คำสำหรับหลักการของความยุติธรรมสอดคล้องกับข้อจำกัดเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งไม่ควรเข้าใจผิดแล้วจากภาวะผิดปกติค่อนข้างซึ่งลักษณะตำแหน่งเดิม ความคิดที่นี่เป็นเพียงเพื่อให้สดใสกับตัวเองข้อ จำกัด ที่ว่ามันดูเหมือนว่าเหมาะสมที่จะกำหนดในข้อโต้แย้งหลักการของความยุติธรรมและดังนั้นจึงอยู่บนหลักการเหล่านี้เอง ดังนั้นมันจึงดูเหมือนว่าเหมาะสมและเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าไม่มีใครควรจะ advantaged หรือปนโชคลาภโดยธรรมชาติหรือสถานการณ์ทางสังคมในทางเลือกของหลักการ นอกจากนี้ยังดูเหมือนตกลงกันอย่างกว้างขวางว่ามันควรจะเป็นไปไม่ได้เป็นไปตามหลักการที่จะตัดสถานการณ์ของกรณีของตัวเองหนึ่ง เราควรทำประกันต่อไปว่าทั้งนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง inclina- และแรงบันดาลใจและแนวความคิดคน 'ของดีของพวกเขาไม่ได้ส่งผลกระทบต่อหลักการที่นำมาใช้ จุดมุ่งหมายคือการออกกฎหลักการเหล่านั้นว่ามันจะเป็นเหตุผลที่จะเสนอได้รับการยอมรับ แต่เล็ก ๆ น้อย ๆ โอกาสของความสำเร็จ แต่ถ้าใครรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างที่ไม่เกี่ยวข้องจากมุมมองของความยุติธรรม ตัวอย่างเช่นถ้าคนที่รู้ว่าเขาเป็นคนที่ร่ำรวยเขาอาจจะพบว่ามันมีเหตุผลที่จะก้าวหลักการที่ว่าภาษีต่างๆสำหรับมาตรการสวัสดิการนับไม่ยุติธรรมถ้าเขารู้ว่าเขาเป็นคนยากจนเขาส่วนใหญ่จะนำเสนอหลักการทางตรงกันข้าม เพื่อเป็นตัวแทนของข้อ จำกัด ที่ต้องการใครจะคิดในสถานการณ์ที่ทุกคนถูกลิดรอนของการจัดเรียงของข้อมูลนี้ หนึ่งไม่รวมความรู้เกี่ยวกับภาระผูกพันเหล่านั้นซึ่งกำหนดคนที่ขัดแย้งและช่วยให้พวกเขาได้รับคำแนะนำจากอคติของพวกเขา ในลักษณะนี้ม่านแห่งความไม่รู้จะมาถึงในทางธรรมชาติ แนวคิดนี้ควรทำให้เกิดความยากลำบากไม่มีถ้าเราเก็บไว้ในใจข้อ จำกัด เกี่ยวกับข้อโต้แย้งว่ามันจะหมายถึงการแสดง เมื่อใดก็ตามที่เราสามารถป้อนตำแหน่งเดิมเพื่อที่จะพูดเพียงโดยทำตามขั้นตอนบางอย่างคือโดยให้เหตุผลสำหรับหลักการของความยุติธรรมให้สอดคล้องกับข้อ จำกัด เหล่านี้