Dr. Loveface had read some old SF s

Dr. Loveface had read some old SF stories about time travel into the past that got around the familiar difficulty of whether a person would or wouldn't exist if he entered his past and killed his parents when they were babies. The gimmick was to assume that whenever anything from the future enters the past in a way that changes the past, the universe splits into two parallel worlds that are identical except that in me alteration took place, in the other it didn't.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดร. Loveface ได้อ่านบางเรื่อง SF เก่าเกี่ยวกับเวลาการเดินทางในอดีตที่ได้รอบยากลำบากว่าบุคคลจะ หรือไม่มีถ้าเขาป้อนมา และฆ่าพ่อแม่ของเขาเมื่อพวกเขาเด็กคุ้นเคย กลไกถูกสมมติว่า เมื่ออะไรจากอนาคตเข้าสู่อดีตที่เปลี่ยนอดีต จักรวาลแยกเป็นสองโลกคู่ขนานที่เหมือนกันยกเว้นว่าในฉัน แก้ไขเกิดขึ้น อื่น ๆ ไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดร. Loveface เคยอ่านเรื่องราวบางอย่าง SF เก่าเกี่ยวกับการเดินทางข้ามเวลาในอดีตที่ได้รอบที่คุ้นเคยของความยากลำบากไม่ว่าจะเป็นคนที่จะหรือจะไม่อยู่ถ้าเขาเข้ามาในอดีตของเขาและฆ่าพ่อแม่ของเขาเมื่อพวกเขาทารก เคล็ดลับคือการคิดว่าเมื่อใดก็ตามที่อะไรจากอนาคตที่ผ่านมาเข้ามาในลักษณะที่มีการเปลี่ยนแปลงที่ผ่านมาจักรวาลแยกออกเป็นสองโลกคู่ขนานที่เหมือนกันยกเว้นว่าในตัวผมการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในที่อื่น ๆ มันไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดร. loveface อ่านเปง SF เรื่องราวเกี่ยวกับเวลาเดินทางเข้าไปในอดีต ว่ามีรอบยากคุ้นๆว่าเค้า หรือ ไม่ อยู่ ถ้าเขาป้อนอดีตของเขาและฆ่าพ่อแม่ของเขาเมื่อพวกเขาทารก กลไก คือ สมมติว่า เมื่อใดก็ตามที่อะไรจากอนาคตเข้าสู่อดีตในทางที่เปลี่ยนแปลงอดีตจักรวาลจะแตกเป็นโลกคู่ขนานสองที่เหมือนกันยกเว้นว่าในการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในอื่น ๆมันไม่ได้