IntroductionThere is a growing inte

Introduction
There is a growing interest in the problem of lipid oxidation because of its significance for food deterioration. Lipid oxidation is a complex free radical chain process involving a variety of radicals. Oxidation is influenced by temperature, light, air, physical and chemical properties of the substrates, and the presence of oxidation catalysts or initiators. The use of antioxidants in lipid-containing foods is one method to minimize rancidity, retard the formation of toxic oxidation products, maintain nutritional quality and increase the shelf life of food products (Jadhav, Nimbalkar, Kulkarni, & Madhavi, 1995). An antioxidant is any substance which is capable of delaying, retarding or preventing the development of rancidity or other off-flavour, due to oxidation at a low concentration, compared with that of the oxidizing substrate (Gordon, 2001a). Since antioxidants can be classified according to their protective properties at different stages of the oxidation process and since they act by different mechanisms, they are divided into two main types of antioxidants: primary and secondary antioxidants. Primary antioxidants can inhibit or retard oxidation by scavenging free radicals by donation of hydrogen atoms or electrons, which converts them to more stable products. Secondary antioxidants function by many mechanisms, including binding of metal ions, scavenging oxygen, converting hydroperoxides to non-radical species, absorbing UV radiation or deactivating singlet oxygen (Gordon, 1990 and Gordon, 2001b).

Since consumers are concerned about the use of synthetic antioxidants, such as butylated hydroxyanisole (BHA), butylated hydroxytoluene (BHT), tert-butyl hydroquinone (TBHQ) and propyl, octyl, and dodecyl gallates in lipid-containing foods, there is an interest in developing natural antioxidants from plants. Plants contain a variety of substances called “phytochemicals” ( Pratt, 1992), that owe to naturally-occurring minor components present in plants (Caragay, 1992). Flavonoids and other classes of phenolic compounds are important phytochemicals (Johnson, 2001) and tocopherols, carotenoids, and ascorbic acids are also important (Meyers, Watkins, Pritts, & Liu, 2003). Flavonoids are very effective antioxidants (Yanishlieva-Maslarova, 2001). Flavonoids are a large group of naturally-occurring plant phenolic compounds including flavones, flavonols, isoflavones, flavonones and chalcones. Flavonoids contain a characteristic C6-C3-C6 structure, with free hydroxyl groups attached to aromatic rings, and they inhibit lipid oxidation by scavenging radicals or by other mechanisms such as singlet oxygen quenching, metal chelation, and lipoxygenase inhibition (Yanishlieva-Maslarova, 2001).

Many plant phenolic compounds exhibiting antioxidant properties have been studied and proposed for protection against oxidation (Pokorny, 2001). Extracts from plants which contribute health benefits to consumers, arising from protection from free radical-mediated deteriorations, and which cause retardation of lipid oxidation (Oktay et al., 2003 and Van der Sluis et al., 2002) had stronger antioxidant activity than that of synthetic antioxidants. For example, in sunflower oil, corn oil and olive oil, some extracts of spices, such as ginger, nutmeg and licorice exhibited longer induction times than those of BHA and BHT evaluated by the oil stability index using the Rancimat (Murcia et al., 2004). Extracts from green tea and grape seeds also showed higher DPPH radical-scavenging activity than that of BHA (Parejo et al., 2002) while sweet grass extracts were similar to BHT in their antioxidant activity, assessed by the change in peroxide value of rapeseed oil oxidized in an oven test (Bandoniené, Pukalskas, Venskutonis, & Gruzdiené, 2000).

An enormous variety of plants has been studied for new sources of phenolic compounds but there are only a few reports about phenolic content and antioxidant activity of extracts from Thai indigenous plants (Chanwitheesuk et al., 2004 and Laupattarakasem et al., 2003). Various parts of many Thai indigenous plants are used as food, beverage, medicine, or for chewing and these are a potential source of new natural antioxidants. Therefore, the objectives of this work were to study a wide range of Thai indigenous plants and plant parts by evaluating the total phenolic content, total flavonoids and free radical-scavenging capacity of ethanolic extracts. The correlations between total phenolic content, total flavonoid content and free radical-scavenging capacity, presented as antiradical activity (1/EC50) were also investigated. These investigations are important for gaining more information about the potential natural antioxidants from various parts of Thai plants, for further application of natural plants as antioxidants in food product development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำมีความสนใจเพิ่มขึ้นในปัญหาของการเกิดออกซิเดชันของไขมันเนื่องจากความสำคัญของการเสื่อมสภาพของอาหาร ออกซิเดชันของไขมันเป็นกระบวนการลูกโซ่อนุมูลอิสระที่ซับซ้อนเกี่ยวข้องกับความหลากหลายของอนุมูล ออกซิเดชันได้รับอิทธิพลจากอุณหภูมิ แสง อากาศ คุณสมบัติทางกายภาพ และทางเคมีของพื้นผิว และสถานะการออนไลน์ของตัวเร่งปฏิกิริยาออกซิเดชันหรือระดับ การใช้สารต้านอนุมูลอิสระในไขมันที่ประกอบด้วยอาหารเป็นวิธีการหนึ่งเพื่อลดการเกิดกระบวนการออกซิเดชัน ชะลอการก่อตัวของผลิตภัณฑ์ออกซิเดชันพิษ รักษาคุณภาพทางโภชนาการ และเพิ่มอายุการเก็บของผลิตภัณฑ์อาหาร (Jadhav, Nimbalkar, Kulkarni, & Madhavi, 1995) มีสารต้านอนุมูลอิสระคือ สารใด ๆ ซึ่งสามารถชะลอ ชะลอ หรือป้องกันการพัฒนาของการเกิดกระบวนการออกซิเดชันหรืออื่น ๆ ปิดรส เนื่องจากการเกิดออกซิเดชันที่ความเข้มข้นต่ำ เมื่อเทียบกับที่ของพื้นผิวออกซิไดซ์ (Gordon, 2001a) เนื่องจากสารต้านอนุมูลอิสระสามารถแบ่งตามคุณสมบัติของการป้องกันในระยะต่าง ๆ ของกระบวนการออกซิเดชัน และเนื่องจากพวกเขาทำหน้าที่ โดยกลไกที่แตกต่างกัน พวกเขาจะแบ่งออกเป็นสองประเภทหลักของสารต้านอนุมูลอิสระ: สารต้านอนุมูลอิสระหลัก และรอง สารต้านอนุมูลอิสระหลักสามารถยับยั้ง หรือชะลอการเกิดออกซิเดชัน โดย scavenging อนุมูลอิสระโดยการบริจาคของอะตอมไฮโดรเจนหรืออิเล็กตรอน ซึ่งสามารถแปลงผลิตภัณฑ์ที่มีเสถียรภาพมากขึ้น สารต้านอนุมูลอิสระรองที่ต้องการ โดยกลไกหลาย รวมรวมของไอออนโลหะ scavenging ออกซิเจน การแปลง hydroperoxides เป็นสายพันธุ์ที่ไม่รุนแรง ดูดซับรังสียูวี หรือปิดสายเดี่ยวออกซิเจน (Gordon, 1990 และกอร์ดอน 2001b)เนื่องจากผู้บริโภคมีความกังวลเกี่ยวกับการใช้สังเคราะห์สารต้านอนุมูลอิสระ เช่น butylated hydroxyanisole (BHA), butylated hydroxytoluene (บาท), บิวทิล tert hydroquinone (TBHQ) และโพรพิล octyl และ dodecyl gallates ในไขมันที่ประกอบด้วยอาหาร มีความสนใจในการพัฒนาสารต้านอนุมูลอิสระตามธรรมชาติจากพืช พืชประกอบด้วยความหลากหลายของสารที่เรียกว่า "พฤกษเคมี" (Pratt, 1992), ที่มีภาระที่จะเกิดขึ้นตามธรรมชาติส่วนน้อยอยู่ในพืช (Caragay, 1992) Flavonoids และชั้นเรียนอื่น ๆ ของสารฟีนอมีสารอาหารสำคัญจากพืช (จอห์นสัน 2001) และ tocopherols แคโรทีนอยด์ และกรดแอสคอร์บิคก็สำคัญ (ริสเมเยอร์ส วัตคินส์ Pritts และ Liu, 2003) Flavonoids เป็นสารต้านอนุมูลอิสระมีประสิทธิภาพ (Yanishlieva-Maslarova, 2001) Flavonoids เป็นกลุ่มขนาดใหญ่เกิดขึ้นตามธรรมชาติโรงงานสารฟีนอรวมทั้งตรวจ flavonols อาการ flavonones และ chalcones Flavonoids ประกอบด้วยโครงสร้าง C6-C3-C6 ลักษณะ มีกลุ่มไฮดรอกฟรีกับแหวนหอม และยับยั้งการเกิดออกซิเดชันของไขมัน โดย scavenging อนุมูล หรือ โดยกลไกอื่น ๆ เช่นสายเดี่ยวออกซิเจนชุบแข็ง โลหะรวม และการยับยั้ง lipoxygenase (Yanishlieva-Maslarova, 2001) กล่าวMany plant phenolic compounds exhibiting antioxidant properties have been studied and proposed for protection against oxidation (Pokorny, 2001). Extracts from plants which contribute health benefits to consumers, arising from protection from free radical-mediated deteriorations, and which cause retardation of lipid oxidation (Oktay et al., 2003 and Van der Sluis et al., 2002) had stronger antioxidant activity than that of synthetic antioxidants. For example, in sunflower oil, corn oil and olive oil, some extracts of spices, such as ginger, nutmeg and licorice exhibited longer induction times than those of BHA and BHT evaluated by the oil stability index using the Rancimat (Murcia et al., 2004). Extracts from green tea and grape seeds also showed higher DPPH radical-scavenging activity than that of BHA (Parejo et al., 2002) while sweet grass extracts were similar to BHT in their antioxidant activity, assessed by the change in peroxide value of rapeseed oil oxidized in an oven test (Bandoniené, Pukalskas, Venskutonis, & Gruzdiené, 2000).An enormous variety of plants has been studied for new sources of phenolic compounds but there are only a few reports about phenolic content and antioxidant activity of extracts from Thai indigenous plants (Chanwitheesuk et al., 2004 and Laupattarakasem et al., 2003). Various parts of many Thai indigenous plants are used as food, beverage, medicine, or for chewing and these are a potential source of new natural antioxidants. Therefore, the objectives of this work were to study a wide range of Thai indigenous plants and plant parts by evaluating the total phenolic content, total flavonoids and free radical-scavenging capacity of ethanolic extracts. The correlations between total phenolic content, total flavonoid content and free radical-scavenging capacity, presented as antiradical activity (1/EC50) were also investigated. These investigations are important for gaining more information about the potential natural antioxidants from various parts of Thai plants, for further application of natural plants as antioxidants in food product development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในปัญหาของการเกิดออกซิเดชันของไขมันเพราะมันเป็นเรื่องสำคัญสำหรับการเสื่อมสภาพของอาหารเป็น ออกซิเดชันของไขมันมีความซับซ้อนฟรีกระบวนการห่วงโซ่รุนแรงที่เกี่ยวข้องกับความหลากหลายของอนุมูล ออกซิเดชันได้รับอิทธิพลจากอุณหภูมิแสงอากาศทางกายภาพและคุณสมบัติทางเคมีของพื้นผิวและการปรากฏตัวของตัวเร่งปฏิกิริยาออกซิเดชันหรือริเริ่ม การใช้งานของสารต้านอนุมูลอิสระในอาหารไขมันที่มีเป็นวิธีการหนึ่งที่จะช่วยลดกลิ่นเหม็นหืน, ชะลอการก่อตัวของผลิตภัณฑ์ออกซิเดชันพิษรักษาคุณภาพทางโภชนาการและเพิ่มอายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์อาหาร (Jadhav, Nimbalkar, Kulkarni และ Madhavi, 1995) สารต้านอนุมูลอิสระเป็นสารใด ๆ ที่มีความสามารถในการยืดเวลาการชะลอหรือป้องกันการพัฒนาของการเกิดกลิ่นหืนหรืออื่น ๆ ที่ออกรสชาติเนื่องจากการเกิดออกซิเดชันที่ความเข้มข้นต่ำเมื่อเทียบกับที่ของสารตั้งต้นออกซิไดซ์ (กอร์ดอน, 2001a) เนื่องจากสารต้านอนุมูลอิสระสามารถจำแนกตามคุณสมบัติในการป้องกันของพวกเขาในแต่ละขั้นตอนของกระบวนการออกซิเดชันและตั้งแต่พวกเขาทำหน้าที่โดยกลไกที่แตกต่างกันพวกเขาจะถูกแบ่งออกเป็นสองประเภทหลักของสารต้านอนุมูลอิสระ: สารต้านอนุมูลอิสระประถมศึกษาและมัธยมศึกษา สารต้านอนุมูลอิสระหลักสามารถยับยั้งหรือชะลอการเกิดออกซิเดชันโดยการขับอนุมูลอิสระโดยการบริจาคของอะตอมไฮโดรเจนหรืออิเล็กตรอนซึ่งแปลงให้กับผลิตภัณฑ์ที่มีเสถียรภาพมากขึ้น ฟังก์ชั่นสารต้านอนุมูลอิสระรองโดยกลไกจำนวนมากรวมทั้งมีผลผูกพันของไอออนโลหะไล่ออกซิเจนแปลง hydroperoxides จะไม่ใช่สายพันธุ์รุนแรงดูดซับรังสียูวีหรือปิดเสื้อกล้ามออกซิเจน (กอร์ดอน, 1990 และกอร์ดอน, 2001b).

เนื่องจากผู้บริโภคมีความกังวลเกี่ยวกับการใช้สังเคราะห์ สารต้านอนุมูลอิสระเช่น butylated hydroxyanisole (BHA) hydroxytoluene butylated (บาท) tert-butyl hydroquinone (TBHQ) และโพรพิ, octyl และ gallates โดเดซิลในอาหารไขมันที่มีมีความสนใจในการพัฒนาสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติจากพืช พืชมีความหลากหลายของสารที่เรียกว่า "ไฟโตเคมิคอล" (แพรตต์ 1992) ที่เป็นหนี้ที่จะเกิดขึ้นตามธรรมชาติส่วนประกอบเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีอยู่ในพืช (Caragay, 1992) flavonoids และชั้นเรียนอื่น ๆ ของสารประกอบฟีนอมีสารอาหารจากพืชที่สำคัญ (จอห์นสัน, 2001) และ tocopherols, carotenoids, และกรดแอสคอบิยังมีความสำคัญ (เมเยอร์สวัตคินส์, Pritts และหลิว, 2003) flavonoids สารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพมาก (Yanishlieva-Maslarova, 2001) flavonoids เป็นกลุ่มใหญ่ของธรรมชาติที่เกิดขึ้นสารประกอบฟีนอลจากพืชรวมทั้งฟลาโวน, flavonols, คุณสมบัติคล้าย flavonones และ chalcones flavonoids มีลักษณะโครงสร้าง C6-C3-C6 กับกลุ่มไฮดรอกฟรีที่แนบมากับแหวนหอมและพวกเขายับยั้งการออกซิเดชันของไขมันโดยการขับอนุมูลหรือกลไกอื่น ๆ เช่นดับเสื้อกล้ามออกซิเจน Chelation โลหะและยับยั้ง lipoxygenase (Yanishlieva-Maslarova 2001 ).

หลายสารประกอบฟีนอลจากพืชจัดแสดงคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระได้รับการศึกษาและนำเสนอเพื่อป้องกันการเกิดออกซิเดชัน (Pokorny, 2001) สารสกัดจากพืชที่นำประโยชน์ต่อสุขภาพให้กับผู้บริโภคที่เกิดขึ้นจากการป้องกันจากเสื่อมโทรมรุนแรงพึ่งฟรีและที่ทำให้เกิดการชะลอของการเกิดออกซิเดชันของไขมัน (Oktay et al., 2003 และ Van der Sluis et al., 2002) มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระที่แข็งแกร่งกว่าที่ สารต้านอนุมูลอิสระสังเคราะห์ ยกตัวอย่างเช่นในน้ำมันดอกทานตะวันน้ำมันข้าวโพดน้ำมันมะกอกและสารสกัดจากบางส่วนของเครื่องเทศเช่นขิง, ลูกจันทน์เทศและชะเอมแสดงครั้งเหนี่ยวนำนานกว่าของผู้ BHA และ BHT ประเมินโดยดัชนีความมั่นคงน้ำมันโดยใช้ Rancimat (Murcia et al., 2004) สารสกัดจากชาและองุ่นเขียวเมล็ดยังแสดงให้เห็นกิจกรรมที่สูงขึ้น DPPH รุนแรง-ขับกว่า BHA (เนี่ยลปาเร et al., 2002) ในขณะที่สารสกัดจากหญ้าหวานมีความคล้ายคลึงกับบาทในการต้านอนุมูลอิสระของพวกเขาได้รับการประเมินจากการเปลี่ยนแปลงในมูลค่าเปอร์ออกไซด์ของน้ำมันเรพซีด ออกซิไดซ์ในการทดสอบเตาอบ (Bandoniené, Pukalskas, Venskutonis และGruzdiené, 2000).

ความหลากหลายอย่างมหาศาลของพืชได้รับการศึกษาหาแหล่งใหม่ของสารประกอบฟีนอล แต่มีเพียงไม่กี่รายงานเกี่ยวกับเนื้อหาฟีนอลและสารต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากชนพื้นเมืองไทย พืช (Chanwitheesuk et al., 2004 Laupattarakasem et al., 2003) ส่วนต่าง ๆ ของพืชพื้นเมืองไทยจำนวนมากถูกใช้เป็นอาหาร, เครื่องดื่ม, ยา, หรือการเคี้ยวและเหล่านี้เป็นแหล่งที่มีศักยภาพของสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติใหม่ ดังนั้นวัตถุประสงค์ของงานนี้เพื่อศึกษาความหลากหลายของพืชพื้นเมืองไทยและส่วนต่างๆของพืชโดยการประเมินเนื้อหาฟีนอลรวม flavonoids รวมและฟรีจุรุนแรง-ไล่ของสารสกัดเอทานอล ความสัมพันธ์ระหว่างเนื้อหาฟีนอลรวมเนื้อหา flavonoid รวมและความรุนแรง-ขับฟรีที่นำเสนอเป็นกิจกรรม antiradical (1 / EC50) ได้รับการตรวจสอบยัง ตรวจสอบเหล่านี้มีความสำคัญสำหรับการดึงดูดข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติที่อาจเกิดขึ้นจากส่วนต่าง ๆ ของพืชไทยสำหรับการใช้งานต่อไปของพืชธรรมชาติเป็นสารต้านอนุมูลอิสระในการพัฒนาผลิตภัณฑ์อาหาร