This tradition originates from old

This tradition originates from old times when Buddha stayed in temples during the rainy season to avoid killing insects or harming the growing seeds. It is a period for study, meditation and teaching of new monks. The monks are allowed to go out during the day but they must sleep in the same temple every night during these three months.
In the old times there was only candle light to be used around the temple, and on the entry of the rainy season, Thai people made large candles as offerings to be used during this season. Some believe that as a result of this custom, they become brighter, and smarter – similar to the characteristics of the candlelight. This tradition passed on from generation to generation and it is still present today.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเพณีนี้มีต้นกำเนิดจากครั้งเก่าเมื่อคันธกุฎีในวัดในช่วงฤดูฝนเพื่อหลีกเลี่ยงการฆ่าแมลง หรือทำอันตรายเมล็ดเจริญเติบโต มันเป็นช่วงเวลาสำหรับศึกษา การทำสมาธิ และสอนพระสงฆ์ใหม่ พระสงฆ์ที่ได้รับอนุญาตให้ออกไปในระหว่างวัน แต่พวกเขาต้องนอนหลับในวัดเดียวกันทุกคืนในช่วงสามเดือนในครั้งเก่ามีเพียงแสงเทียนที่จะใช้พระ และรายการของฝน คนทำเทียนขนาดใหญ่เพื่อใช้ในช่วงฤดูนี้ บางคนเชื่อว่า เป็นผลมาจากการกำหนดเองนี้ พวกเขากลายเป็น สว่าง และชาญฉลาด – คล้ายกับลักษณะของแสง ประเพณีนี้ถูกส่งผ่านจากรุ่นรุ่นและมันยังคงอยู่ในวันนี้เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเพณีนี้มาจากสมัยก่อนเมื่อพระพุทธเจ้าอยู่ในวัด ในช่วงฤดูฝน เพื่อหลีกเลี่ยงการฆ่าแมลง หรือทำร้ายการปลูกเมล็ด มันคือช่วงเวลาที่ศึกษากรรมฐาน และการสอนของพระใหม่ พระสงฆ์ที่ได้รับอนุญาตให้ออกไปในระหว่างวัน แต่ก็ต้องนอนในวัดเดียวกันทุกคืนในช่วงสามเดือนเมื่อก่อนมีแสงเทียนเท่านั้นที่จะใช้รอบวัด และเมื่อเข้าฤดูฝน คนไทยทำเทียนขนาดใหญ่บูชา ที่จะใช้ในฤดูกาลนี้ บางคนเชื่อว่าเป็นผลมาจากนี้เองก็กลายเป็นสดใสและฉลาด ซึ่งคล้ายคลึงกับลักษณะของแสงเทียน ประเพณีนี้ถูกส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น และมันยังคงอยู่ในวันนี้